Liefdesdood door Oscar van den Boogaard

Oscar van den Boogaard
Liefdesdood
Em. Querido’s Uitgeverij BV Amsterdam Korte samenvatting Oda en Paul zijn getrouwd, ze hebben samen een dochtertje Vera. Inez is de buurvrouw. Op een gegeven moment moet Inez op Vera passen en Vera is bij Inez in de tuin aan het zwemmen. , Als Inez dan even naar binnen gaat en later terug komt blijkt dat Vera is verdronken. Hierdoor gaat het huwelijk tussen Paul en Oda nog slecht. Paul gaat voor drie jaar naar Paramaribo. Als hij daarvan terug komt is het huwelijk nog steeds niet goed. Dan blijft er een meisje, Daisy, van 15 jaar een paar dagen bij hen logeren. Oda raakt helemaal aan Daisy gehecht. Maar uiteindelijk moet Daisy weer weg. Op het eind kom je erachter waarom het zo slecht gaat in het huwelijk van Paul en Oda. Oda had een innig relatie gehad met Emile, de kameraad van Paul. En toen Vera er nog was zagen Oda en Emile elkaar vaker. Na de dood van Vera was er geen contact meer. Totdat Daisy bij hen kwam logeren. Lange Samenvatting Inez telt de baantjes die Vera in het zwembad maakt. Vera is het buurmeisje van Inez. Een leuk kind dat buurmeisje van mij. Maar dan gaat Vera kopje onder en komt niet meer boven. Inez beseft in het begin niet precies wat er gebeurd en pas na een paar minuten komt ze in actie. Ze haalt Vera uit het water, probeert haar te reanimeren en belt de ambulance. Tot die tijd houd ze Vera in haar handen. De ambulance komt te laat, ze kunnen Vera niet meer redden. Vera is dood. Inez moet het verhaal aan Paul en Oda vertellen, de ouders van Vera. Gelukkig hadden ze goed contact maar toch vond Inez het heel moeilijk het hun te vertellen. Ze vertelt het eerst aan Paul en Paul verteld het aan Oda. Oda raakt helemaal in paniek en loopt weg, en komt die nacht niet meer thuis. Paul en Inez gaan haar zoeken maar kunnen haar niet vinden, maar de volgende dag duikt Oda gelukkig weer op. Ze hebben het heel moeilijk met het verlies van hun enige kind. Oda en Paul verwerken hun verdriet op verschillende manieren. Paul gaat naar een militaire basis ver weg en stort zich helemaal op zijn werk. Oda blijft thuis en leid daar haar leventje. Doordat ze elkaar maar zelden zien groeien ze uit elkaar. Na een paar jaar komt Paul weer terug naar huis en besluit daar te blijven wonen. Dan merken ze dat ze helemaal van elkaar vervreemd zijn, ze slapen zelfs in gescheiden bedden en kamer. Paul heeft ‘s ochtends het rijk alleen, hij doet zijn oefeningen, hij ontbijt, zet het blad voor Oda’ s deur, met de krant, zij haalt het binnen, verschanst zich in haar kamer, komt er pas uit als Paul heeft geluncht, het bad voor haar heeft aangezet en weer op zijn eigen kamer is gaan zitten. Na het baden kleedt ze zich aan. Daarna stapt ze in de auto en rijdt weg. Als ze terug komt schuift Paul de garagedeur open, draagt de boodschappentas naar binnen, schenkt een whisky voor haar in, een jenever voor zichzelf, zodat ze allebei een beetje verdoofd raken. Zo gaat dat dag in dag uit, weken lang. Ze zeggen elkaar weinig en ontwijken elkaar zoveel mogelijk. Dan brandt het huis van Inez en haar man Hans af. Oda en Paul besluiten hun te helpen door het meisje wat Inez en Hans in huis genomen hebben, voor een tijdje op te vangen. Het meisje heet Daisy. Maar Daisy kan Vera niet vervangen. Ook kan ze Oda en Paul niet helpen om weer dichter bij elkaar te komen. Aan het einde van het boek kom je erachter dat de dood van Vera Oda en Paul niet uit elkaar gedreven heeft, maar dat ze al problemen hadden voordat Vera overleed. Oda had namelijk al een tijdje voor Vera’s dood een geheime relatie met Emile, een goede vriend van Paul. Zij hadden zelfs plannen om samen te gaan wonen, Oda zou dan Paul moeten verlaten. Oda wilde het Paul vertellen op dezelfde avond dat Vera was overleden. Maar natuurlijk kon ze dat niet op dat moment. Emile vond dat Oda het niet kon maken om Paul in deze moeilijke periode te verlaten. Daardoor is de geheime relatie van Emile en Oda stuk gelopen. Oda wilde weg bij Paul maar mocht dat niet van Emile. Oda verwijt hem nog jaren lang dat bij toentertijd zo had gereageerd. Ze hebben elkaar na die tijd nog 3 keer gezien. 1 keer bij de begrafenis van Vera, 1 keer kwam Oda langs met Daisy, en de laatste keer kwam Oda alleen en gingen ze voor de laatste keer met elkaar naar bed.
De Analyse Waar gaat het over? Het gaat over het huwelijk tussen Oda en Paul en de liefde waar geen woorden voor waren tussen Oda en Emile, en die werd verstoord door de dood van Vera. De Personen - Oda, is samen met haar man Paul de hoofdpersoon in het boek. Ze is ergens in de 40 jaar oud en is moeder van de overleden Vera. Haar relatie met Paul loopt niet goed. Ze mag van haarzelf ook niet gelukkig zijn. Ondertussen is er de onbereikbare liefde voor Emile, een liefde waar geen woorden voor nodig waren en die niet gebruikt konden worden. - Paul, is ook een hoofdpersoon, hij is de man van Oda en de vader van de overleden Vera. Hij werkt in het leger als officier. Paul durft niet weg te gaan bij Oda, hij denkt dat het allemaal wel ooit goed komt. Hij zorgt ook dat Oda niet boos wordt. Hij moet zelfs van haar op een andere kamer slapen. En dat doet hij ook. - Vera, is overleden, ze is de dochter van Oda en Paul. Ook al is ze overleden ze speelt een grote rol in het boek, mede doordat ze is overleden. - Inez, is de gehuwde buurvrouw van Oda en Paul. Ze heeft zelf geen kinderen, maar paste wel op Vera. Zij was erbij toen Vera verdronk en heeft toen Vera nog proberen te reanimeren maar dat mocht niet baten. - Emile, hij is een goede kameraad van Paul. Hij is generaal. Hij is de grote liefde van Oda, en Oda van hem. Zij begrijpen elkaar zonder woorden. De tijd Het speelt zich niet af in een bepaalde tijd. Het zal wel tussen 1960 en het nu in zitten. De vertelde tijd is een jaar of 3, 4. Dit loopt niet gelijk met de verteltijd, die is namelijk zo’n 6 uur. In verhaal komen alleen op het eind flashbacks voor, als er verteld wordt over Oda en Emile. Verder is het verhaal chronologisch verteld. Er zitten wel sprongen van ongeveer 3 jaar in het verhaal. De plaats Het speelt zich voornamelijk af in en rondom het huis van Oda en Paul. Ook wordt Paramaribo beschreven waar Paul 3 jaar verblijft. Heel even wordt er gesproken over het mortuarium waar Vera lag. De omstandigheden De weersomstandigheden en jaargetijden spelen helemaal geen rol. Perspectief: Het verhaal is geschreven vanuit de alwetende verteller. De schrijver weet alles van de personages, hun gedachten, gevoelens, wat ze zien en denken. Alleen hij verteld het niet meteen, dat doet hij pas op het laatst, want anders is het geen spannend boek meer en gaan mensen niet meer verder lezen Onbelangrijke Gebeurtenis Paul is naar Paramaribo geweest en heeft van alles mee terug naar huis genomen. Zo ook een kaaiman. Als hij daarmee thuis komt beginnen Oda en Daisy hard te schreeuwen. Oda zegt: "We hebben al een kaaiman." En Paul antwoord: "Nee, dat is een babykaaimannetje, dit is de vader." Oda wordt kwaad en zegt dat ze dit ding niet in haar kamer wil hebben. Waarop Paul antwoord dat het ook zijn kamer is. "Maar," zegt Oda, "het is mijn verjaardag". Daisy is ondertussen onder het dekbed gekropen en begint te gillen als Paul met de kaaiman in haar richting komt.
De structuur Het verhaal is niet echt uit stukken opgebouwd. Het is gewoon één verhaal dat soms een paar jaar in de tijd verspringt. Wat is het thema en wat zijn de motieven? Het thema is de liefde en de dood van een kind. Echte motieven zitten niet in het verhaal. Wel is het zo dat op het eind alles duidelijk wordt. Op het eind wordt er namelijk pas verteld waarom Oda zo tegen Paul doet en dat is vanwege Emile. Wat wilde de schrijver aan zijn lezers duidelijk maken/overbrengen? Ik denk dat de schrijver niet iets speciaal wou duidelijk maken. Hij wou “gewoon”een verhaal vertellen. Over wat de dood en de liefde voor gevolgen hebben Info over de schrijver Als baby is Oscar met een passagiersschip naar Suriname vertrokken. Zijn ouders reisden altijd veel. Toen hij 7 jaar was zijn ze terug gegaan naar Nederland. Ze gingen in Deventer wonen. Daar heeft hij de lagere en middelbare school gedaan. Kort na zijn afstuderen, hij was toen 23 jaar, had hij een studiebeurs aangevraagd voor Florence. Voor een taalfilosofische studie naar de verschillende rechtssystemen binnen een eenwordend Europa. De aanvraag werd afgewezen en hij kreeg een baan als jurist op een groot kantoor in Brussel. Hij kwam erachter dat rechtssystemen hem niet interesseren, maar mensen. Dat is een van de redenen dat hij is gaan schrijven. Een andere reden is dat hij het altijd oneens was met andere mensen en dan als enige opstond om ze op onzinnige dingen te wijzen, waardoor hij zich steeds weer belachelijk maakte. Hij debuteerde in 1990 met het boek ‘Dentz’ en daarop volgde 2 jaar later het boek ‘Fremdkorper’. Reizen is voor de schrijver de belangrijkste inspiratiebron.