Het licht aan het einde van de loop door Martin Michael Driessen

Achterflap:
Wanneer een kogel de kamer verlaat en richting het einde van de loop jaagt, komt er een einde aan een lange periode van wachten. Eenmaal in beweging vindt hij in een fractie van een seconde zijn doel, maar tot hij wordt afgevuurd is zijn bestemming een raadsel. Wat gaat er aan dat explosieve moment vooraf? In een buitengemeen origineel en spannend boek beschrijft Martin Michael Driessen het leven van wachten en vervulling van een kogel. Vanuit het perspectief van zijn curieuze hoofdpersonage passeren verschillende mensen de revue, die allemaal als potentiële schutters dan wel als doelwit in aanmerking komen – criminelen, brave Amerikaanse huisvaders, vrouwen en kinderen. Het licht aan het einde van de loop is niet zozeer een whodunit als een who’ll do it. De beschouwingen van de verteller, die de vervulling van zijn noodlot met gemengde gevoelens tegemoet ziet, zijn menselijker, melancholie en geestiger dan je van zo’n bescheiden projectiel zou verwachten.
Eerste zin:
Ik sta rechtop in een kartonnen doosje, in het gelid met negen collega’s.
Trivia auteur:
Martin Michael Driessen is een Nederlandse regisseur, vertaler, schrijver en acteur. Hij heeft Theater Wissenschaften gestudeerd in München van 1978 tot 1980. Hij heeft lange tijd gewoond in Duitsland waar hij als acteur, regisseur en theater leider werkte voor opera en toneel. Hij heeft onder andere in de film Blaulicht uit 1982 gespeeld Vanaf 1997 vertaalde hij boeken werken naar het Duits. In 1999 debuteerde hij las schrijver met zijn boek Gars die in 2000 genomineerd werd voor de AKO literatuurprijs. Zijn boeken zijn voor prijzen zoals de Gouden Boekenuil en de ECI literatuurprijs genomineerd. Zijn verhalenbundel Rivieren heeft de ECI literatuurprijs en de ECI lezersprijs gewonnen. Het werk van Martin Michael Driessens is vertaal naar het Hongaars, Italiaans en Duits.
Bibliografie:
· 1999 – Gars (Wereldbibliotheek)
· 2012 – Vader van God (Wereldbibliotheek)
· 2013 – Een ware held (Wereldbibliotheek)
· 2015 – Lizzie (Wereldbibliotheek, met Liesbeth Lagemaat)
· 2016 – Rivieren (Van Oorschot)
· 2017 – De pelikaan (Van Oorschot)
· 2017 – Dodendansjes (Korenmaat)
· 2017 – Liefde (Korenmaat)
· 2017 – Vrouwen en kinderen eerst (Korenmaat)
· 2018 – Enigma (Korenmaat)
· 2018 – Opstel (Korenmaat)
· 2018 – Mijn eerste moord (Van Oorschot)
· 2019 – De heilige, Een schelmenroman (Van Oorschot)
· 2019 – (de) An den Flüssen. Duits van Gerd Busse (Wagenbach, Berlin)
· 2020 – Gars (tweede, herziene druk, Van Oorschot)
· 2022 - Het licht aan het einde van de loop (Van Oorschot)
https://nl.wikipedia.org/wiki/Martin_Michael_Driessen
https://www.vanoorschot.nl/schrijvers/martin-michael-driessen/

Quotes:
“We staan tot vlak onder de onze hulstrand in het inlegblad dat ons bijeen houdt. Het telt twaalf gaten; twee daarvan zijn leeg, vermoedelijk omdat die patronen zijn gebruikt voor proefschoten op de schietbaan van de wapenhandel waar we tegelijk met Henry werden gekocht.” Pagina 9, het vertelt meer over de kogel en laat het perspectief daarvan goed zien.
“ Jullie past bescheidenheid. Het wapen is alles, de kogel niets. Het is aan mij wat er van jullie worden zal. Ik ben het wapen, en alleen verantwoording verschuldigd aan God.” Pagina 45. Het laat zien hoe hoog Henry( de colt) van zichzelf denkt en hij de kogels als ondergeschikte ziet, wat veel zegt over zijn karakter.
“Het dadenloze heden betekent niets. De toekomst is alles.” Pagina 18. Het geeft weer hoe de kogel niet weet wat er gaat gebeuren of waar terecht gaat komen.

Stijl:
De schrijfstijl van het boek is heel poëtisch en hij gebruikt vaak metaforen. Het poëtische is heel mooi maar de hoeveelheid metaforen wordt uiteindelijk wel vervelend en saai om te lezen.
“Ze heeft hemelsblauwe ogen, haar witte haar hangt los en ze draagt een lange linnen jurk. Het soort vrouw dat elke ochtend blootsvoets langs de waterlijn loopt en de schelpen die ze opraapt aan haar oor houdt. Op haar nachtkastje, stel ik me voor, ligt Jonathan Franzen en Kierkegaard. Ze wordt door iedereen beschouwt als onsterfelijk. Ze is een icoon, zo geliefd dat niemand zich kan voorstellen dat ze er ooit niet meer zal zijn.” Ik vind dat deze quote goed de poëtische schrijfstijl van de schrijver laat zien.

Recensie:
‘Het is Martin Michael Driessen in Het licht aan het aan de van de loop gelukt om ‘het ding’ net zo te bezielen als ‘de mens’. Hij is niet in een cerebrale exercitie blijven steken. De kogel weet je in het hart te treffen.” (volkskrant).
hele recensie: https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/martin-michael-driessen-laat-een-kogel-aan-het-woord-en-dat-werkt~b2e66f37/
“Driessen laat zich niet afleiden, blijft in de kogel zitten en beschrijft op een grappige en geloofwaardige manier deze autobiografie van een kogel. Er zitten minder laagjes en verhaallijnen in dan in Specht en zoon, maar de vergelijking zit hem dan ook meer in het object dat ons mensen beschouwt dan in het verhaal zelf.”
hele recensie: https://www.tzum.info/2022/05/recensie-martin-michael-driessen-het-licht-aan-het-einde-van-loop/

Samenvatting:
De kogel zit in een doosje in het huis van een tandarts en wordt later in een revolver geladen. De revolver met de kogel wordt gestolen en belandt in de handen van criminelen die er mensen mee vermoorden. De kogel en het wapen worden gedumpt in iemands tuin en blijft daar een lange tijd liggen totdat een kind hun vind. De vader van het kind neemt het uiteindelijk mee naar huis waar ze in de boekenkast blijven liggen. Uiteindelijk komt er een Nederlander die hun steelt en meeneemt naar de rand van een meer. Hij schiet alle kogels behalve die we volgen door het verhaal heen af en speelt met hem russisch roulette. Er komt een meid langs en de Nederlander stopt. hij speelt dan nog een keer roulette en de kogel wordt afgeschoten, maar we zullen nooit weten of hij zelfmoord heeft gepleegd of op een rots wordt afgevuurd.