Kortsluiting door Lieneke Dijkzeul

Biografie Lieneke Dijkzeul Lieneke Dijkzeul werd op 7 maart 1950 in Sneek geboren. Bij het
opgroeien van haar eerste dochter kreeg ze zin om te gaan schrijven. Haar eerste verhalen werden in bladen als Okki, Taptoe, Bobo en Donald Duck. Daarna begon ze met het schrijven van kinderboeken. Lieneke Dijkzeul schrijft vooral boeken met problemen in een gezin zoals: financiele problemen, ruzies, echtscheidingen. Lieneke’s grote voorbeeld van Annie M.G Schmidt. Lieneke Dijkzeul had als kleuter maar één wens: leren lezen, want dan hoefde je je nooit te vervelen. Toen ze eenmaal kon lezen besloot ze dat ze later of paukeniste of schrijfster wilde worden. Het laatste leek haar ook het gemakkelijkste, want je schreef gewoon op wat je dacht en voelde. In die periode schreef ze veel opstellen en hield uitgebreide dagboeken bij. In 1988 begon ze met het publiceren van een aantal korte verhalen in jeugdbladen. Hou je taai! was haar eerste boek. Andere boeken die Lieneke Dijkzeul heeft geschreven: 1990 Hou je taai! (Lemniscaat / 3e druk 1995) 1991 Beer Bot maakt een boot (Zwijsen) 1991 De ontevreden kip (Zwijsen) 1991 Het geheim (Zwijsen) 1991 Roos (Zwijsen) 1991 Rook in het bos (Zwijsen) 1991 Niet voor de poes (Zwijsen) 1991 Een jas voor Bas (Zwijsen) 1991 De tweede viool (Lemniscaat) Dit waren één van haar eerste boeken. Omdat zij zoveel boeken heet geschreven heb ik er maar een paar uit genomen. Haar laatste boek was: 2005 Hillie de heks (Zwijsen). Hieronder staan drie plaatjes van boeken die ze heeft geschreven. Bekroningen die Lieneke Dijkzeul voor haar boeken heeft gekregen: ·1992 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor De tweede viool ·1994 Tip van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Een muis met klauwen ·1994 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Een muis met klauwen ·1997 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Kortsluiting ·1998 Tip van de Jonge Jury voor Kortsluiting ·2005 Vlag & Wimpel (tekst) voor Aan de bal Samenvatting Daniel Bax woont in een kindertehuis. Zijn moeder (Rosy oftewel Rozekke) is verslaafd aan drank en kan hem daardoor niet opvoeden. Hij is al in verschillende pleeggezinnen opgenomen maar het lukte hem niet zich aan te passen aan de omstandigheden en hij vond de pleegouders vaak ook niet aardig. Na het zoveelste pleeggezin komt Daniel bij Jesse en Marja terecht. Hij is dan 14 jaar oud. Jesse en Marja hebben al 2 kinderen. Pim is 9 jaar oud en lijkt hoogbegaafd. Hij weet op z’n negenjarige leeftijd al meer dan Daniel. Marieke is het andere kind. Ze is ook 14 en haatte Daniel al sinds Jesse en Marja haar vertelde dat ze Daniel zouden adopteren en dat hij dan de zolderkamer zou krijgen. Dat is ook de reden dat Marieke hem haat. Want zij had de zolderkamer graag willen hebben. Op zijn kamer schrijft Daniel brieven aan z’n moeder die hij waarschijnlijk nooit zal versturen omdat hij niet weet waar z’n moeder is. In de brieven, die een soort dagboek voor hem zijn, schrijft hij dingen waar hij met niemand over kan praten. En driekwart is een leugen. Wat hij schrijft is meestal niet waar. In zijn jeugd is Daniel vrijwel nooit naar school geweest, omdat zijn moeder toch niet op hem lette. Daarom wordt hij nu in de brugklas geplaatst van het Erasmus College. Hij vindt het erg moeilijk op school en begrijpt niks van de stof. Al snel krijgt Daniel ruzie met z’n leraar (mentor). Naar aanleiding daarvan wil hij niet meer naar school. Een paar dagen later gaat hij weer naar school. Als ze een tussenuur hebben dan mogen ze eigenlijk niet van het schoolplein af, maar Richard had zin in een patatje maar in plaats daar van gaan ze naar het huis van Daniel. Als ze terug komen worden ze gesnapt door de conciërge. Daarom moet hij 2 pauzes het schoolplein vegen. Daniel vond het flauwekul en gaat er tegen in. Telkens worden het aantal pauzes dat hij moet vegen steeds meer. Als de conciërge Daniel dan ook nog eens Danny (zo noemde z’n moeder Daniel altijd) noemt en hem in z’n nek pakt is voor Daniel de maat vol. Hij slaat wild om zich heen om los te komen, maar niks helpt. Uiteindelijk buigt Daniel z’n hoofd naar voren en bijt de conciërge, op zijn hand, zo hard dat Daniel het bloed in z’n mond proeft. De conciërge schreeuwt het uit van de pijn. Daniel rent zo snel mogelijk naar huis. Omdat hij alles thuis verteld mag hij een paar dagen later weer naar school. Zodra hij de klas binnenkomt wordt hij als een held ontvangen. Hij krijgt een eretitel en wordt voor het brugklasvoetbalelftal gevraagd. Als Daniel op een dag thuiskomt ziet hij Marieke op z’n kamer in de brieven aan z’n moeder snuffelen. Hij wordt zo kwaad dat hij naar Marieke’s kamer rent en Marieke’s gitaar kapot slaat op de rand van haar bed. Daarna rent hij weer naar boven, pakt de spullen waarmee hij gekomen is en vertrekt. Marja en Jesse zijn heel kwaad op Marieke en gaan Daniel zoeken. Marieke voelt zich erg schuldig en gaat mee helpen om Daniel te zoeken. Ze vinden hem niet. Als Marieke naar school gaat ziet ze op de vuilnisbelt waar ze altijd langs komt een caravan staan. Ze loopt er naartoe en gaat naar binnen. Daar ziet ze opeens een punaise waarmee Daniel altijd de posters op zij wand prikt. Ze herkent het, omdat die altijd in het naaidoosje van Marja lagen. Ook ziet ze een stuk karton. Ze pakt een pen. Ze pakt de pen en het stuk karton en schrijft “ kom als je blieft terug Daniel ” op het karton. Als Daniel terugkomt in de caravan ziet hij het karton. Hij pakt z’n spullen en loopt weg. Daniel besluit te voet (hij heeft weinig geld) z’n moeder te zoeken. Na een tijdje lopen komt hij in een dorpje waar hij Grad tegenkomt. Die biedt Daniel werk aan om wat geld bij te verdienen. Daniel helpt Grad voor een middag. Als hij klaar is nodigt Grad hem uit om te blijven eten. Daniel heeft honger en gaat dus op Grad’s uitnodiging in. Hij gaat weg. Loopt iets terug en gaat op een bankje zitten. Dan gaat hij terug en gaat slapen in het schuurtje van Grad waar hij zijn schilderspullen bewaart. Grad komt binnen en hij schrikt wakker. Hij krijgt een bed aangeboden en dan noemt Grad hem DANNY en dan word Daniel kwaad en rent hard weg. Even later zit hij in een ander dorp en gaat in een andere schuur slapen. Als de twee vrouwen die in het huis naast de schuur wonen met de auto vertrekken word Daniel wakker. Hij heeft dorst en Daniel klimt door het zolderraampje van het huis naar binnen. Eenmaal binnen gaat hij naar beneden en pakt wat te eten. Hij neemt ook wat eten mee naar de zolder, waar hij van plan is de nacht door te brengen. De tijd die Daniel in het huis doorbrengt wordt langer dan hij dacht, want de dag nadat hij naar binnen was geklommen gaan de vrouwen niet weg. De dag dat hij opgesloten zat op de zolder was op een zaterdag. Morgen gaan de vrouwen wel weer weg. Daniel klimt zo snel mogelijk het huis weer uit en gaat verder met z’n reis. Hij loopt langs een weg en nog niet zo veel later stopt er een jongen van 16 op een brommer en geeft hem een lift. Naar het station moest hij en daar werd hij afgezet hij komt terecht in de stad waar hij vroeger met zijn moeder en haar vriend woonde. Daniel besluit om naar een café te gaan. Eerst heette het ‘Theo’s place’ en nu ‘Micky’s Place’. Als hij daar komt ziet hij de vriend, die Mick heet, achter de bar staan. Mick verteld hem dat z’n moeder naar het buitenland is verhuisd en dat hij geen idee heeft waar ze woont. Daniel ziet in dat hij het verleden los moet laten en belt naar Marja en Jesse. Marja neemt de telefoon op. Dan zegt hij: met Daniel. De lijn kraakte en toen zij Marja je trui is af, want ze had hem beloofd voor hem een trui te breien voor in de winter. Dat was eigenlijk de vraag of hij naar huis kwam. Daniel heeft nu echt een thuis.
De personen Hoofdpersoon: Daniel Bax
Bijpersonen: Marja, Jesse, Pim, Marieke, (Rosy of te wel Rozekke), Floor, Danielle, Grad, Micky, Ton, Gert Bovenkamp, Job Swaanswijk, Richard, Rob, Dennis, Juf. Dil
Daniel Bax>> een 14 jarige jongen die in de steek is gelaten door zijn aan drugs verslaafde moeder waar hij jarenlang voor heeft gezorgd. Hij heeft half lang haar en is heel dun. Hij heeft last van driftbuien en bemoeit zich haast met niemand en zegt alleen wat als hem wat gevraagd wordt. Hij is een beetje wantrouwig en denkt dat hij er helemaal alleen voorstaat. Maar dat verandert, hij wordt wat vrolijker. Marieke>>14 jaar oud, speelt graag gitaar. Ze is heel bang dat ze haar vader en moeder kwijt zal raken (omdat Daniel bij haar in huis komt wonen) of dat ze meer van Daniel gaan houden dan van haar. Dat is heel goed merkbaar aan de manier waarop ze op Daniel reageert. Ze is nieuwsgierig maar ook bezitterig. Pim>> de zoon van Marja en Jesse en het broertje van Marieke. Hij is 9 jaar en hoogbegaafd en is heel leergierig. Hij weet meer dan Daniel. Hij is een jongen die geeft om alles en iedereen. Hij geeft zelfs zijn geluksknikker aan Daniel als hij de eerste dag naar school gaat. Jesse>> de vader van Pim en Marieke. Hij wil Daniel een kans geven om opnieuw te beginnen. Marja>> de moeder van Pim en Marieke. Ze wil, net als Jesse, Daniel ook graag een kans geven om opnieuw te beginnen. Ze doet er ook alles aan om aardig maar wel redelijk te blijven tegenover Daniel. Ze is heel aardig en erg zorgzaam. Rosy of Rozekke>> de echte moeder van Daniel en verslaafd aan drank en drugs. Ze speelt niet echt in het boek; alleen haar naam word vaak genoemd. Daniel schrijft brieven aan haar en stopt ze in een envelop omdat hij ze niet kan versturen. Die brieven die hij aan haar schrijft, in dat verhaal is zij zijn ‘perfecte’ moeder. Floor>> Ze is een vriendin van Danielle en mist een stukje van haar voortanden, omdat ze als kind van de commode is gevallen. Ze spreekt de ‘s’ als een ‘f’ uit. Danielle>> Zij botste tegen Daniel op in de gang en wees hem de weg door school. Ze is een vriendin van Floor. Grad>> Een oude zestigjarige homofiele man die Daniel tegen kwam en hem een baantje aanbood om wat bij te verdienen. Hij is altijd alleen en vindt gezelschap wel gezellig. Mick>> De ex-vriend van Daniels moeder. Hij runt een cafe. Hij is erg verrast als hij Daniel weer ziet. Hij had hem eerst niet eens herkend. Gert Bovenkamp>> de concierge van de school. Iedereen heeft de pest aan hem. Hij vindt het leuk om leerlingen in de pauze papiertjes te laten prikken. Hij was eerst een militair. Juffrouw Dil>> de mentor van 1C, de klas van Daniel en ze geeft wiskunde. Richard>> een vriend van Daniel. Hij is ook bevriend met Rob en Dennis. Hij rookt. Dennis>> een vriend van Daniel. Hij is dik, rookt en steelt. Hij hangt altijd ergens rond. Rob>> een vriend van hem en rookt. Marieke vindt hun alledrie maar macho’s. Inhoud · Wat is het thema van dit boek? Het is thema is problemen. Een jongen met een moeder die alcoholist is en daardoor moet hij telken naar een ander pleeggezin. · Vanuit welk perspectief is het boek geschreven? Het boek is uit een hij/zij perspectief geschreven, want je ziet het verhaal gebeuren door een hij/zij persoon. · Waar speelt het verhaal zich af? Het verhaal over Daniel speelt zich denk ik gewoon in dit land af, omdat er niks over een ander land gezegd wordt in dit boek. De meeste gebeurtenissen spelen zich thuis, op school en voor Daniel ook een groot deel op straat of bij andere mensen thuis. · Wanneer speelt het verhaal zich af? Dit verhaal speelt zich in het heden af, je merkt dat het moderne normale mensen zijn. · Wordt alles chronologisch vertelt of door elkaar? Ja het boek wordt in een chronologische volgorde verteld. · Hoe begint het verhaal? Het verhaal begint aan het begin van een gebeurtenis. · Wat is het belangrijkste probleem van het verhaal? Probleem: Daniel komt in een gezin terecht waar hij het al snel naar zijn zin krijgt. Als zijn stoppen doorslaan loopt hij weg, en hij maakt dan wat dingen mee. Oplossing: Hij belt terug naar zijn “huis” en hij komt weer naar huis. · Heeft het boek een goede of een slechte afloop, of iets daartussenin? Goede afloop, want uiteindelijk gaat Daniel terug naar Marja en Jesse. En heeft hij eindelijk een plek dat hij echt thuis kan noemen. · Welke betekenis heeft de titel? Als Marieke de brieven leest die Daniel schrijft slaan de knoppen door ( kortsluiting ) en loopt weg. Beoordeling Ik vond dit boek spannend en ontroerend. Spannend omdat je niet weet wat Daniel precies van plan is, waardoor je in de raarste gebeurtenissen terechtkomt. En ontroerend omdat het hele verhaal vind ik zo wie zo al heel ontroerend. Hij maakt zo veel mee, op zo’n jonge leeftijd. Eerst laat zijn moeder hem achter en daarna moet hij op het begin zelf maar op straat zien te leven. En tenslotte na vele pleeggezinnen waar hij zich nooit thuis kon voelen. Dat ontroert mij heel erg. Dat je gewoon nooit een thuis hebt, kan ik mij totaal niet voorstellen. Het einde van het boek vond ik echt heel goed dat hij eindelijk een leuk pleeggezin heeft ‘gevonden’. Ik geef dit boek als eindcijfer een 8.5