Kortsluiting door Lieneke Dijkzeul

5. Inhoud Daniel, een jongen van 14 jaar, belandt in een pleeggezin omdat zijn moeder niet voor hem kan zorgen. Hij schrijft vaak brieven aan zijn moeder. Die kon hij niet opsturen omdat hij niet wist waar zijn moeder is. Op een gegeven moment doet zijn pleegzusje, waar hij toch al niet echt vrienden mee was, iets onvergeeflijks: Ze gaat de brieven lezen van Daniel. Daniel wordt woedend, en neemt de benen. Hij gaat op zoek naar zijn moeder. Onderweg gebeuren er allerlei dingen; hij dringt een huis binnen en moet daar bijna 2 dagen op zolder zitten. Als hij weer in zijn geboortestad komt, blijkt dat zijn moeder ergens in het buitenland zit. Maar hij kan gelukkig wel terug naar het pleeggezin. Zelfs zijn pleegzusje is vriendelijk tegen hem. 6. Personen De hoofdpersoon is Daniel. De belangrijkste bijpersonen zijn de leden van het pleeggezin. (vader Jesse, moeder Marja, zusje Marieke en broertje Pim.) karakter van Daniel: hij is de hoofdpersoon en erg kwetsbaar. Hij heeft een rot verleden en haat het al iemand hem Danny noemt. Hij is een beetje agressief. Daniel maakt in het verhaal een ontwikkeling door. Hij kon amper lezen of schrijven, en leerde dat dus op de school waar hij heen werd gestuurd door het pleeggezin. Ook worden hem goede manieren bij gebracht.
7. Plaats Er worden geen namen van plaatsen genoemd in het boek. Er wordt over steden gesproken. bijv. ‘Hij is naar de stad.’ 8. Tijd Wanneer het verhaal zich afspeelt, is eigenlijk niet bekend. De vertelde tijd is ongeveer 2 jaar. Er is sprake van tijdsversnelling en tijdvertraging. De tijd gaat soms wel maanden vooruit. Er zijn ook flashbacks naar de tijd dat Daniel bij zijn moeder woonde. 9. Begin Het verhaal begint midden in de gebeurtenissen. Het begint zo: Hij komt niet, dacht Daniel. Hij heeft zich bedacht. Hij probeerde niet naar de telefoon te kijken die op het bureau stond en die elk moment kon gaan rinkelen. enz. enz. 10. Probleem en afloop Het grootste probleem in het verhaal is dat Daniel niet kan wennen in het pleeggezin. Het verhaal loopt aan de ene kant wel goed af en aan de andere kant niet. Daniel kon zijn moeder niet meer vinden nadat hij was weggelopen, maar hij werd wel weer opgenomen in het pleeggezin. Het boek heeft een open einde. Het gaat zo: Hij ging met zijn rug naar de bar staan en draaide het nummer. De telefoon ging over, en hij klemde zijn vingers om de geluksknikker in zijn broekzak. Marja nam op en noemde haar naam. ‘Met Daniel.’ Het bleef een ogenblik stil. De lijn kraakte. Toen zei ze: ‘Je trui is af.’ het verhaal is heel realistisch. Het zou zo gebeurd kunnen zijn. 11. Perspectieven Het boek is uit de vertellers -perspectief geschreven. Je komt van bijna alle personen de gedachten en gevoelens te weten.
12. Titel Als Marieke de brieven leest die Daniël schrijft slaan de knoppen door ( kortsluiting ) en loopt weg. 13. Beoordeling Ik vond het boek leuk om te lezen, omdat het net echt is. het kan in het echt ook gebeuren. Het is spannend en humoristisch tegelijk. Spannend, omdat je niet weet wat hij gaat doen, en hoe het gezin reageert. En humoristisch, hij bedenkt hele domme smoesjes om ergens onder uit te komen. Hij heeft ook altijd een woord klaar. Het boek is makkelijk te lezen omdat er geen moeilijke woorden in voor komen.