Kortsluiting door Lieneke Dijkzeul

1.1 Zakelijke gegevens “Kortsluiting”, het boek waarover ik dit boekverslag houd, is geschreven door Lieneke Dijkzeul. De omslagillustratie is gemaakt door Roelof van der Schans en de uitgeverij is Lemniscaat. Het is de derde druk (1997) en het eerste boek van “Kortsluiting” is uitgegeven in 1996 in Rotterdam. “Kortsluiting” was in 1998 genomineerd door de Nederlandse Kinderjury. 1.2 Inhoud De hoofdpersoon uit het boek is Daniël. Daniël is een zelfstandige jongen omdat hij bijna zijn hele leven voor zichzelf gezorgd heeft. Af en toe is hij agressief omdat hij soms niet weet hoe hij zich moet gedragen. Daniël ziet er vrij normaal uit, alleen heeft hij een slordig kapsel en versleten kleding aan. In de loop van het verhaal wordt hij aardiger tegenover zijn pleeggezin en gaat hij er netter uitzien. Het probleem van Daniël is dat hij het niet goed kan vinden met Marieke. Als Daniël is weggelopen komt Marieke erachter dat ze vervelend tegen hem gedaan heeft en besluit ermee op te houden, hoewel het al te laat is. Een ander probleem is dat Daniël het moeilijk heeft op school, hij loopt achter op zijn klasgenoten. Zijn pleegouders helpen hem met zijn huiswerk en Daniël heeft besloten het brugklasjaar nog een keer over te doen. Andere belangrijke personen uit het boek zijn: Jesse, de pleegvader van Daniël, Marja, de pleegmoeder van Daniël, Marieke, de pleegzus van Daniël, Pim, het pleegbroertje van Daniël, Rosy, de echte moeder van Daniël en de vrienden van Daniël: Dennis, Rob en Richard. Het speelt zich in deze tijd af. De voornaamste plaatsen zijn op school en bij Daniël thuis. Waarschijnlijk wilde Lieneke Dijkzeul de lezers vermaken en duidelijk maken hoe het is om in een pleeggezin terecht te komen en te wonen. De veertienjarige Daniël komt in een pleeggezin terecht. Zijn pleegouders en pleegbroertje zijn erg aardig voor hem, maar met zijn pleegzus Marieke kan Daniël niet goed opschieten. Al vanaf de eerste dag is ze niet aardig voor hem. Daniël gaat naar school en komt erachter dat hij een grote achterstand heeft opgelopen. Zijn pleegouders helpen hem met zijn huiswerk en het gaat langzaam beter met Daniël. Af en toe schrijft Daniël brieven aan zijn echte moeder, Rosy. Als Daniël op een dag niet thuis is, gaat Marieke zijn kamer binnen en leest de brieven. Daniël ontdekt dit en is zo kwaad dat hij de gitaar van Marieke kapot maakt. Hij pakt zijn spullen en vertrekt, hij gaat op zoek naar zijn moeder. Als Daniël ergens wil overnachten gaat hij opzoek naar een slaapplaats en belandt uiteindelijk op een oude zolder. Als hij vervolgens de volgende ochtend wakker wordt en de bewoners van het huis ziet moet hij snel vluchten. Zo maakt Daniël tijdens zijn reis veel mee. Uiteindelijk na vele kilometers lopen komt Daniël aan in het dorp van zijn moeder. Hij is heel erg moe en zijn kleren zijn vies. Daniël gaat naar het dorpscafé en komt daar de oude vriend van zijn moeder tegen. Deze vriend is de nieuwe eigenaar van het café. In het café bestelt hij een cola. Na een tijdje vertelt Daniël aan de vriend van zijn moeder dat hij de zoon van Rosy is. Hij vertelt ook dat hij op zoek is naar zijn moeder. Mick, de vriend, is blij Daniël weer te zien. Ze kletsen even en dan komt er opeens een vrouw binnen in sexy kleding. Als Daniël vraagt wie zij is, antwoordt Mick vaag: ‘Die komt hier wel vaker.’ Mick stapt op de vrouw af en zegt haar dat ze weg moet gaan. Een poosje later zegt Mick tegen Daniël dat hij zijn moeder beter kan vergeten omdat het slecht met haar gaat en omdat ze in het buitenland zit. Daniël gaat naar het toilet en verscheurt alle brieven die hij aan zijn moeder heeft geschreven. Vervolgens belt Daniël zijn pleegmoeder op om hem op te komen halen en zij is blij dat Daniël weer thuis komt.
1.3 Mening “Kortsluiting” vind ik een mooi boek omdat er duidelijk wordt beschreven hoe Daniël zich voelt. Door het boek te lezen kreeg ik een goed beeld van hoe het is om in een pleeggezin terecht te komen. Dat komt doordat de gevoelens van Daniël goed worden beschreven. Het verhaal is droevig omdat Daniël zo gepest wordt door zijn pleegzus. Ik vind het boek verrassend omdat ik na ieder hoofdstuk geen enkel idee had van wat er zou gaan gebeuren en daardoor las ik het snel uit. Er zitten geen saaie stukken in het verhaal zodat het niet gaat vervelen. Wat wel jammer is, is dat sommige zinnen naar mijn idee niet kloppen. Er staan geen moeilijke woorden in het boek, het is voor mijn leeftijd geschikt. Ik vind het einde erg mooi, omdat je zelf kunt bedenken wat er daarna zou gaan gebeuren. Kortsluiting is van het begin tot het einde een spannend boek. Ik raad iedereen aan het boek te lezen, vooral kinderen die een pleegkind in huis krijgen of hebben. 1.4 Over de schrijfster “Kortsluiting” is geschreven door Lieneke Dijkzeul. Lieneke Dijkzeul is geboren op 7 maart 1950 in het plaatsje Sneek in Friesland. Lieneke Dijkzeul heette toen nog ‘Damhuis’ van haar achternaam. Ze was het vierde en het jongste kind. Ze heeft twee broers en een zus. Lieneke Dijkzeul scheelt acht jaar met haar jongste broer. Ze werd vroeger erg veel opgevoed met lezen. Iedereen in het huis was dol op lezen. Toen Lieneke Dijkzeul eenmaal kon lezen en schrijven hield ze uitgebreide dagboeken bij en was haar grootste wens schrijfster worden! In 1973 verhuisde ze naar Amsterdam waar ze haar man heeft leren kennen. In 1976 trouwde ze met haar man Herman Dijkzeul en verhuisde ze datzelfde jaar nog naar Culemborg. Lieneke Dijkzeul was 29 jaar toen haar dochter werd geboren. Toen ze haar dochter begon voor te lezen kwam serieus de gedachte bij haar op om het schrijven zelf eens te gaan proberen. In 1987 is haar eerste korte verhaal uitgegeven. Later in 1990 verschenen schoolboekjes voor beginnende lezers in opdracht van uitgevrij Zwijsen èn haar eerste boek ‘Hou je taai!’ Lieneke Dijkzeul heeft met haar boeken al met veel nominaties van de Nederlandse kinderjury meegedaan zoals in 1992 met het boek “De tweede viool”, in 1994 met het boek “Een muis met klauwen” en in 1998 met het boek “Kortsluiting”. Andere boeken van Lieneke Dijkzeul zijn: · “Hou je taai!” 1990 · “De tweede viool” 1991 · “Een muis met klauwen” 1993 · ( “Moet je lezen!” ) 1994 · “Een bezem in het fietsenrek” 1994 · “Bevroren tijd” 1998