Zakelijke gegevens Jan Siebelink
Knielen op een bed violen
De Bezige Bij, Amsterdam
1e druk, januari 2005 Samenvatting: Hans groeit thuis slecht op, hij wist toen hij klein was al dat hij nooit in zijn woonplaats (Lathum) zou blijven wonen. Hij loopt weg, komt in Den Haag terecht en leert daar alles van tuinieren. Hij houdt al die tijd contact met Margje een meisje uit Lathum, waar hij later mee trouwt en naar Velp verhuist om daar zijn eigen tuiniersbedrijf Sempervirens op te starten. Hij raakt zwaar in de ban van het calvinistische geloof, hij overlijdt later aan kanker op 55e jarige leeftijd en laat zijn 2 zoons (Ruben&Tom) en Margje achter. De hoofd- en bijpersonen: Hans Sievez is de hoofdpersoon uit het boek. Hij groeit thuis niet echt fijn op, zijn vader sloeg hem. Zijn moeder koos altijd voor zijn kant, maar kon er niks aan toen. Toen overleed zijn moeder en had hij dus helemaal niemand meer, hij was nog jong toen ze overleed. Hans had sinds hij een kleine jongen was al de droom om bekend te worden, het liefst door toneel te spelen. Hij start zijn eigen bedrijf Sempervirens op, al zijn geld en tijd steekt hij erin. Totdat Jozef Mieras op de stoep staat, vanaf dat moment gaat hij bijna al zijn geld besteden aan oude, calvinistische boeken die hij allemaal in zijn stookkelder verbergt voor Margje. Maar hij is niet echt goed voor zijn vrouw en kinderen, hij verwaarloost ze, schenkt geen aandacht aan ze is alleen maar bezig met het lezen van zijn boeken. Hij vindt het lezen belangrijker dan zijn vrouw en kinderen, en ergert zich er ook aan als ze hem storen. Hij sluit zichzelf buiten, en leeft helemaal in zichzelf. Hij wil niet dat Margje zich bemoeit met zijn zaken, en probeert het dan ook te verbergen voor haar. Hij is wel erg beïnvloedbaar vind ik, hij laat zich zo meetrekken door Jozef Mieras dat hij zelfs zijn werk verwaarloost. Hij laat Margje een paar keer staan, en kiest voor zijn geloof. Ze loopt uiteindelijk ook weg, maar komt wel bij hem terug. Uiteindelijk kiest hij toch voor zijn gezin, dus hij maakt wel de juiste keuze vind ik. Hieronder staan de citaten uit het boek waaruit blijkt hoe Hans zich voelde/gedroeg. Blz. 25 regels 7-8

Hij sloeg hem met de blote hand, zonder reserve. De jongen kneep in de harde metselrand, zijn ogen hield hij open. Moeder stond achter de deur. Meer kon ze niet doen. Blz. 20 regels 13-14
Toneelspelen zat hem in het bloed. Vandaag was hij in vorm en hij kreeg meer publiek
Blz. 233 regels 4-6 / 20-21
Waarom onderbrak Margje opnieuw het lezen? Aan haar waren de woorden van de Poortiaanse preek niet besteed. De pendule sloeg twaalfuur. Je bent nu al twee uur bezig. Denk dan aan de kinderen. Blz. 174 regels12-14
Margje mocht hier niets van weten. Ze zou er niets van begrijpen, zij moet hier helemaal buiten blijven. Blz. 284 regels 3-6
Wat moest Hans Sievez? Hij had gedacht dat Ibel vandaag weer zou vertrekken. Eén of twee nachten. Dat was behoorlijk vervelend. Margje en de kinderen mochten het niet te weten komen. Blz. 398 regels 8-10
Mamma heb je alleen aan het hek laten staan, haar uitgestoken hand weggeduwd. Niet één keer, maar een oneindig aantal keren. Bijpersonen: Margje van Renes – Sievez Margje is een lieve zorgzame vrouw. Ze zorgt voor het huis, helpt Hans met de zaak en zorgt voor hun kinderen. Ze blijft achter Hans staan, zelfs toen hij altijd bezig was met zijn boeken. Toch word het haar teveel en gaat ze weg, maar ze komt terug en blijft bij Hans. Ook terwijl hij ziek was blijft ze voor hem zorgen, tot zijn dood. Ruben Sievez Ruben is de zoon van Hans en Margje. Als klein jongetje helpt Ruben zijn vader al op het bedrijf. Hans hoopt ook dat Ruben het bedrijf later overneemt, Ruben zelf wil dat ook wel. Zover komt het alleen niet, vlak voordat Hans stierf werd de hele kwekerij door de gemeente gesloopt. De grond werd geseponeerd, zo kregen ze nog wat geld totdat Hans dood zou gaan. Hij gaat later naar school en is heel zorgzaam, hij probeert vooral zijn broertje Tom te helpen. Blz. 375 regels 15-17
Ik heb je verteld van Tom, zei Ruben. Hij zit op het Lorentz in de stad. Het Lorentz had hem eerst niet willen opnemen maar Ruben was naar de school toe gestapt en had zich sterk voor zijn broer gemaakt. Het was niet eenvoudig geweest om Tom geplaatst te krijgen. Blz. 383 regels 8-12

Het gaat over Tom. Vanmiddag had ik een afspraak met hem in de stad. Ik heb langer dan een uur gewacht, hij kwam niet opdagen. Ik ben naar zijn school gegaan en daar hoorde ik van de conrector dat hij van het Lorentz gestuurd is. Jullie zullen daar deze week een brief over krijgen. Ik had nog gehoopt het thuis aan te treffen. Tom Sievez Tom is de 2e zoon van Hans en Margje. Tom is niet de zoon die Hans in gedachten had. Hans had altijd al een meisje gewild, geen jongen zoals Tom. Tom weet dit niet maar toch merkt hij het. Hij voelt dat zijn vader niet echt wat voor hem voelt, natuurlijk houd Hans wel van hem maar niet zoals van Ruben. Hij voelt het aan dat zijn vader Ruben geweldig vind, en hem niet. Hij gaat veel drinken, komt bijna niet meer thuis hangt alleen maar bij zijn vrienden en in kroegen. Hij probeert denk ik zijn probleem met zijn vader weg te drinken. Als hij vaak dronken thuiskomt zoekt hij dus ook ruzie met zijn vader. Blz. 399 regels 4-8
Pappa, echt, je kunt doodvallen. Ik meen het. Ik heb een excuus voor mijn dronkenschap. Ik weet ook al dat mijn lieve broer straks zal zeggen: ‘Dit is onvergeeflijk. Ik wil niet dat je zo over vader praat. Hij houdt van ons.’ Ruben kan het niet verdragen, omdat hij weet dat ik gelijk heb. Wat heb je mamma niet aangedaan? Mij? En jezelf? Blz.399 regels 15-18
Ik trek mijn handen voorgoed van hem af. Zulke woorden zijn een regelrechte verzoeking. Hij had zich niet meer in bedwang, wist dat Margje dit niet zou vergeven: ‘je had nooit geboren moeten worden,’ besefte onmiddellijk dat hij te ver was gegaan, bad om vergeving. Blz. 392 regels 19-21 ‘Blijf, Tom. Je verpest alles.’ Tom keek zijn oudere broer aan. Niet ik verpest alles. Dat doet hij. Hij wees op zijn vader. Jozef Mieras Jozef ontmoet hij al in Den Haag. Ze worden vrienden in de ogen van Jozef, maar Hans vind hem eerder een vervelende opdringerige jongen. Hans gaat weg uit Den Haag. Als hij al enige tijd samen met Margje in Velp woont staat Mieras daar in een keer op de stoep. Mieras trekt Hans mee in het geloof, verkoopt boeken aan Hans en praat helemaal op hem in. Perspectief: Het verhaal wordt vanuit Hans’ zijn ogen verteld. De manier waarop hij alles beleeft, hoe hij zich voelt en wat hij denkt. Bijna het hele boek wordt verteld vanuit de ogen van Hans. Er zijn een paar stukken in het boek, waarbij het boek vanuit Margjes ogen word beschreven, hoe zij zich voelt. Blz. 428 regel 1
Margje dacht: hij is al lang niet meer van mij. Tijd en ruimte: Het verhaal speelt zich af voor de oorlog, tijdens en na de Wereldoorlogen. In Lathum begint het verhaal, in Den Haag, en uiteindelijk in Velp. Het speelt zich dus helemaal af in Gelderland. In het begin speelt het verhaal zich bij Hans thuis af, in Den Haag op de school voor het tuinieren, in hun huis en kwekerij in Velp. Het weer in het verhaal is verschillend. Er komt een storm die de hele kassen van Hans vernielt. Maar daarna word het allemaal weer beter weer, en de planten herstellen weer. In het begin van het boek is Hans nog een kleine jongen, toen waren er nog geen oorlogen geweest. De tijden dat de 1e en 2e Wereldoorlogen zich afspeelden komen in het boek niet voor, er wordt niets over verteld. Het gedeelte van de oorlog wordt dus overgeslagen door een flashforward te gebruiken. Er wordt dus ook tijdsverdunning gebruikt, er worden stukken overgeslagen. De stukken uit de oorlog, maar ook vanaf het moment dat hij Den Haag verlaat en met Margje trouwt. De schrijver doet dit, omdat er in die periodes geen belangrijke dingen zijn gebeurd die belangrijk zijn voor het verhaal. Het verhaal wordt chronologisch verteld, het verhaal begint toen Hans klein was, en eindigt op het moment dat hij sterft. Blz. 138 regels 14-15
Daar stond de oude appelboom, een limoen, die hij had laten staan toen hij het land voor de oorlog kocht. Blz. 224 regels 38-41

Dwars over het middenpad van de tuin stond een bollende muur van reen, een vlucht vogels werd tegen de bassinwand gesmakt. Hij trok haar weg omdat een raamskelet zich door de nok van de kas boorde op enkele meters van de werkplaats. Blz. 225 regels 6-8
Margje zei dat het erger was dan in de oorlog. Ze hadden zich hier schuilgehouden tijdens zware beschietingen. Het dorp lag in de vuurlinie bij de Slag om Arnhem. Blz. 292 regels 8-9
Nooit was hij ’s nachts bang geweest op zijn eigen land, noch ’s nachts als hij de ketels controleerde, noch in de oorlog toen hij in de stookkelder ondergedoken zat.