Knap stom door Tineke Hendriks

Knap stom

Titel: Knap stom
Schrijfster: Tineke Hendriks
Uitgeverij: Sjaloom

Dit boek gaat over Carlijn, ze zit op de VWO maar heeft heel veel moeite met leren. Haar ouders hebben allebei de universiteit gedaan, en willen graag dat hun dochter ook zo goed wordt.
Op een dag komt Carlijn helemaal overstuur thuis, en gaat met haar moeder mee naar Groningen, naar haar zieke oma. Carlijn is verliefd op haar wiskunde leraar, maar haar moeder denkt dat hij aan haar heeft gezeten. Ze besluiten dat Carlijn naar haar opa en oma in Drenthe gaat.
In Drenthe vind Carlijn weer een beetje rust. Als haar moeder per se wilt weten wat er die dag op school is gebeurd, en haar weer mee wilt nemen naar huis, loopt Carlijn weg. Ze gaat naar Mieke, een vrouw die ze al eerder had ontmoet, en vertelt alles over die dag, dat een klas genootje tegen haar wiskunde leraar had gezechd dat ze verliefd op hem was, en dat ze haar toen kijhard tegen de muur had geduwd, en was weggelopen. Carlijn besluit dat ze voor zichzelf gaat kiezen, en niet voor wat haar ouders willen: Ze gaat naar de Havo.

3 uur leren, resultaat: een 6

In dit boek is Carlijn de hoofdpersoon, je leest namelijk alleen haar gedachten, en niet die van anderen. Je komt dus dingen over Carlijn te weten door wat zij zelf denkt. Carlijn lijkt mij een aardig persoon, en niet iemand die alleen maar aan zichzelf denkt. Je zou namelijk kunnen denken dat ze alleen maar aan zichzelf denkt, omdat ze naar de Havo gaat, en dus niet doet wat haar ouders willen dat ze doet. Ik vind dit alleen helemaal niet zo, want als je met 3 uur leren voor een S.O. nog maar een 6 haalt, dan hoor je gewoon niet op het VWO thuis.
Als ze is weggelopen ontmoet ze ook mensen die met een huifkar aan het toeren zijn. Ze raakt aan de praat met die mensen, en doet heel aardig. Alsof het al vrienden van haar zijn.

Niet altijd doen wat je ouders willen

Ik denk dat de schrijfster als bedoeling heeft met dit boek dat je niet altijd moet doen wat je ouders willen dat je doet. Carlijn wist namelijk van het begin al dat ze het VWO niet zou halen, maar ze heeft het toch gedaan omdat ze bang was voor de reactie die haar ouders anders hadden gehad.

Toen ik dit boek begon te lezen was ik echt hartstikke enthousiast over het boek. Ik vind dat het namelijk heel leuk geschreven wordt.
Toen Carlijn eenmaal in Drenthe zat, en dat was al op één derde van het boek vond ik dat het boek minder leuk werd. Er gebeurde minder dingen in. Het ging alleen nog maar over hoe ze in Drenthe leefde, en dat ze er nog lang zou willen blijven en niet meer naar school wou. In het begin is dat wel leuk maar een half boek is wel erg lang. Ik las wel door omdat ik dacht dat er nog iets spannends zou komen. Maar ook het einde vond ik een beetje simpel. Het eindigt dat ze voor zichzelf heeft besloten dat ze naar de Havo gaat, en haar moeder daar over gesproken heeft. Ik zou nog wel willen weten of ze de Havo wel haald. Het is dus een boek dat wel afgelopen is, maar toch nog niet helemaal. En ik hou niet van boeken die zo eindigen. Kortom, het is een boek met een leuk begin, maar een beetje een saai einde.