Kid kind door Caja Cazemier

Titel: Kid kind
Auteur: Caja Cazemier

Samenvatting
Emma maakt het na een aantal maanden uit met Ben, een jongen uit haar klas. Waarom weet ze niet precies. Ze maakt een moeilijke periode door: haar moeder is in de overgang, waardoor deze vaak met zichzelf bezig is. Emma probeert de gevoelens voor Ben te verwerken en ze wordt verliefd op Stijn, een jongen die ze kent van saxofoonles, waarvan ze denkt dat het niets wordt. Maar dat wordt het wel: na een tijdje krijgen ze verkering.
Met haar ouders kan ze er niet over praten. Ze vindt dat ze niet goed naar haar luisteren, haar niet goed kunnen begrijpen. Het valt Emma na een tijdje op dat ze bijna niets gemeen heeft met haar ouders. Zou ze wel echt bij hen horen?

Op een avond vraagt ze het moedig aan haar moeder. Haar moeder schrikt, ze had deze vraag niet verwacht. Dan legt ze uit dat Sander, de man van Emma’s moeder, niet Emma’s echte vader is. Omdat Emma’s moeder niet zwanger kon raken van Sander hebben ze zestien jaar geleden een donor gebruikt.
Emma wordt kwaad en loopt weg. Ze wil niets meer met haar moeder te maken hebben en al helemaal niet met Sander. Ze had het kunnen weten! Ze gaat op zoek naar haar biologische vader, maar tevergeefs. Uiteindelijk komt het goed: Emma realiseert zich dat een echte vader ook iemand kan zijn waar je al je hele leven van hebt gehouden, zonder dat hij je biologische ouder hoeft te zijn!

Hoofdpersonen
- Ben is een jongen uit Emma’s klas. In het begin van het verhaal maakt Emma hun verkering uit. Ze weet niet precies waarom: ze houdt niet meer van hem en ze heeft minder gevoelens voor hem, maar ze kan het hem niet uitleggen. Daardoor wordt Ben boos en dat werkt Emma extra op de zenuwen.
- Karlijn is Emma’s beste vriendin. Ze houdt van sporten en vooral van schaatsen: ze vraagt Emma steeds of ze mee gaat. Karlijn steunt Emma erg goed, maar ze floept er steeds teveel uit: door Karlijn komt Stijn erachter dat Emma hem ook wel ziet zitten.
- Stijn speelt, net als Emma, saxofoon. Ze hebben elke donderdag tegelijk saxofoonles. Toen Emma verkering had met Ben viel Stijn niet zo op, maar ze begint steeds meer gevoelens voor hem te krijgen. Stijn is aardig en steunt Emma. Hij is gespierd en heeft kort, blond haar en donkere ogen. (Ik kon niets anders dan in zijn mooie, donkere ogen staren. Kon ik maar voor altijd naast hem zitten!)
- Marie is Emma’s moeder. Ze is in de overgang. Emma en haar moeder hebben vaak ruzie en Emma vindt dat Marie alleen maar met zichzelf bezig is. Emma mag bijna niets van haar moeder.
- Sander is Emma’s ‘nep’vader. Emma wordt ontzettend kwaad op hem als ze erachter komt dat hij haar echte vader niet is. Ze zoekt steun bij Karlijn en Stijn, die haar argumenten geven waarom Sander wel haar vader kan zijn in plaats van haar biologische vader, maar niks helpt. Emma is overstuur.
- Remi is Emma’s halfbroer. Hij is de zoon van Sander, uit Sanders vorige huwelijk. Remi is in de twintig en woont vlakbij. Hij is aardig en geeft steun, maar heeft niet altijd tijd voor anderen.
- Amber is Remi’s vriendin. Ze is zwanger van hem. Amber is aardig, vrolijk en lief en is heel erg met haar baby bezig. Ze woont met Remi samen. Ze vangt Emma goed op en is als een grote zus voor haar.

- Hanneke is Remi’s zus. Ze woont ver weg. Op een avond staat Emma bij Hanneke voor de deur, in de hoop dat Hanneke haar kan helpen, maar Hanneke is niet thuis. Emma heeft weinig contact met haar.
- Yme is de dochter van Amber en Remi. Op het eind van het verhaal wordt ze geboren. Emma vindt haar lelijk en verkreukeld, terwijl Amber het een pracht van een baby vindt.

Informatie over de auteur Caja Cazemier
Geboren: 5 september 1985 in Spijkenisse
Woont in: Leeuwarden
Samen met: drie zoons
Huisdieren: konijn pluis
Hobby’s: dansen en lezen
Lievelingskleur: allemaal felle kleurtjes bij elkaar
Lievelingseten: kaasgerechten, noga en karamel
Favoriete muziek: tango’s, jazz en balmuziek
Favoriete kinderboek: alles van Tonke Dragt

Caja is opgegroeid met boeken en verhalen. Ze hadden veel boeken Thuis en Caja’s vader vertelde altijd zelfverzonnen verhalen aan zijn kinderen. Als ze op vakantie gingen las Caja’s moeder onderweg voor. Dat doet Caja nu ook altijd voor haar kinderen. Als kind verzon Caja al verhalen. Die vertelde ze aan zichzelf. En samen met haar broertjes speelde ze die na. Ze schreef verhalen in schriftjes. Caja speelde ook graag schooltje. Ze wilde later graag juf worden. Dat werd ze ook. Twaalf jaar lang stond ze voor de klas.

Over het schrijven van boeken
Caja was altijd erg geïnteresseerd in wat er allemaal gebeurt als je tussen de twaalf en zestien jaar bent. Verliefd zijn, seksualiteit, ouders, vrienden en vriendinnen, eenzaamheid, enz. Ze ging boeken schrijven over deze onderwerpen. Vaak spelen die boeken zich af op school, omdat Caja die omgeving goed kent. Soms brachten de gebeurtenissen op school haar op een idee, soms haar eigen kinderen. Ze bezoekt regelmatig scholen om over haar boeken te vertellen en leest regelmatig een jeugdtijdschrift. Dat inspireert haar net zo goed. Het begin van een boek is dus vaak iets wat ze heeft meegemaakt. De rest verzint ze zelf. Want dat vind ze het leukste aan schrijven: dingen verzinnen.


Boeken van Caja Cazemier
- Portret van Sanne
- Iris
- Minkes tegenbeeld
- Te snel
- Weerlicht
- De wereld van Ward
- Bijna veertien
- Kid kind
- De eerste keer
- Gelijk oversteken
- Naar de brugklas

Klein toneelstukje:
‘ Je zult het er wel moeilijk mee hebben, maar Emma, vergeet niet dat we allebei heel veel van je houden.’ Ik geloof dat ze mij het liefst op haar schoot had getrokken Ik was blij met de afstand tussen mijn bed en mijn bureau, waar ik nog steeds achter zat, ook al was die niet groot. Uit voorzorg ging ik op het puntje van mijn stoel zitten, klaar om weg te rennen als dat nodig was.
‘ Je weet dat het moeilijk was voor mij om zwanger te worden. Dat had ook met mijn leeftijd te maken, ik was 35 toen ik met je vader trouwde. Hoe ouder je bent, hoe kleiner de kans op een zwangerschap. Toen ik je vader leerde kennen, 2 jaar voor ons trouwen, wist ik meteen dat ik een kind wilde. Ik had eerder een relatie gehad, maar schoof het kinderen krijgen voor me uit. Ik had een drukke baan, ik had nog zoveel andere dingen te doen. Maar nu wilde ik een kind van je vader. Een eigen kind, want hij had Remi en Hanneke natuurlijk al, die regelmatig bij ons waren toen wij eenmaal samenwoonden. Papa was gesteriliseerd, moet je weten, en dat liet hij ongedaan maken, maar daarna is de kans dat je je partner zwanger maakt toch minder groot. Tel daar mijn leeftijd bij op… In ieder geval, ik werd niet zwanger. En ik wilde zo vreselijk graag. We lieten ons onderzoeken en toen bleek dat het zaad van papa inderdaad heel slecht was. En ik wilde zo graag een kind.’

Terwijl mijn moeder vertelde, liet ik mijn blik dwalen over de pagina’s van mijn biologie boek dat nog steeds opengeslagen lag bij het hoofdstuk over erfelijkheid. Ik sloeg een paar bladzijden terug en vond de tekeningen die de groei van het embryo in baarmoeder weergaven. Ooit was ik zo geweest, in de buik van mijn moeder.
‘Een mogelijkheid om toch zwanger te worden,’ ging mijn moeder verder, ‘was door middel van kunstmatige inseminatie. Zegt dat je wat? Papa had geen goed zaad; maar je kunt dan toch zwanger worden met het zaad van een ander. Van een donor. Dat hebben we toen gedaan….’.

Eigen mening
- Moeilijkheid: het boek was best makkelijk te lezen. Er werden niet te veel moeilijke woorden in gebruikt. Eerst snapte ik de titel niet, maar dat werd helemaal duidelijk in het boek. Het lettertype was ook goed, niet te klein en niet te groot.
- Spanning: Echt spannend was het niet, omdat ik naarmate ik las wel een beetje wist hoe het zou aflopen (Het was helaas een beetje voorspelbaar). Maar dat vond ik niet erg, het blijft altijd leuk en interessant om te lezen hoe zo’n probleem als dit opgelost wordt (of zich uitbreidt).
- Gevoelens: dit boek vond ik erg aangrijpend omdat het een hele schok is als je erachter komt dat je vader je echte vader niet is. Ik vond het zielig voor Emma. Ik vond het ook een beetje lullig van haar ouders: als Emma er niet naar gevraagd had, hadden ze het haar nooit verteld (“Soms is het beter om iets voor je te houden om de vrede te bewaren,” zei mijn moeder.).
- Meeleven: ik kon me heel goed inleven in de hoofdpersoon, omdat alles heel duidelijk beschreven is. Moeilijke woorden worden uitgelegd en de zinnen zijn niet al te lang, waardoor het lezen makkelijk gaat. Daardoor kon ik Emma goed begrijpen en haar het hele verhaal lang goed volgen.
- Afloop: ik vind dat het verhaal goed afloopt. Er zullen vast mensen zijn die het slecht vinden aflopen, omdat Emma misschien nog op zoek moet gaan naar de donor. Ik vind dat Sander haar vader is, want wat moet ze met een man die ze nooit gekend heeft, die alleen zijn zaad heeft gedoneerd? Het zou nog wel eens ontzettend kunnen tegenvallen. Als ik Emma was zou ik gewoon doorgaan met leven en denken: “Sander is mijn vader!”
- Echtheid: het is een heel echt verhaal. Het klopt allemaal. Iedereen zou een KID Kind kunnen zijn. Dat is niet verzonnen. Ook is het modern. Emma gaat samen met Karlijn naar Blof, wat een moderne en echt bestaande band is.