Jonkvrouw door Jean-Claude van Rijckeghem

Samenvatting
Het boek gaat over Marguerite van Male. Ze is de dochter van de Graaf van Vlaanderen en de Hertogin van Brabant. Ze lag dwars in de buik van haar moeder en de kraamhulp dachten dat ze het alleen met hulp van God zou overleven. De Graaf laat het hele kasteel naar de kerk gaan om te bidden maar ook dat lijkt niet te helpen. Dan bedenkt hij zich dat er in een gehucht in de buurt een oude toverkol genaamd Morva woont en laat haar halen. Morva stuurt zodra ze binnenkomt iedereen de kamer uit behalve de kraamvrouwen. Ze tekent heidense cirkels op de hertogin haar buik en steekt dan haar hand in haar om Marguerite te draaien. Zodra ze is geboren bijt Morva de navelstreng door en vanaf dan is Marguerite ‘vervloekt’.

Enkele jaren later is haar moeder zwanger na de zoveelste miskraam. Iedereen hoopt op zoontje zodat er dan eindelijk een troonopvolger is. Het kindje is inderdaad een jongentje, Boudewijn, maar sterf al enkele weken na de geboorte. Door de vele miskramen en de dood van haar Boudewijn wordt de hertogin gek. Dit komt ook doordat de graaf niet van haar houdt en regelmatig met andere vrouwen naar bed gaat. Van haar man moet ze naar een klooster om te genezen en ze mag ieder jaar met Kerst naar huis komen.

Marguerite wordt opgevoed door haar gouvernante Constance. Ze moet veel leren: Frans, Latijn, sterrenkunde, schilderen, tekenen, noem maar op. Ook moet ze omdat ze een meisje is, samen met alle hofdames borduren, maar daar heeft ze een hekel aan. Iedere kans die ze ziet om te ontsnappen aan de aandacht van Constance benut ze om samen met de 3 schildknapen van het kasteel apenstreken te gaan uithalen. Ze raakt zeer goed bevriend met Hendrik, Willem en Godfried. De 3 jongens leren haar de hele steek rond Brugge kennen en kattenkwaad uithalen. Ze leert van de wapenmeester Jan van Vere vechten en paardrijden op een mannenzadel. Ook leert ze in plat Vlaams vloeken. Haar vader vindt maar niets van haar gedrag en vindt dat het tijd is dat ze zich gedraagt als een volwaardige troonopvolgster.

Als ze 15 is moet ze trouwen met Edmund van Langley. Ze wil helemaal niet trouwen met iemand die haar aangewezen wordt en gaat in hongerstaking. Als ze zich uiteindelijk neerlegt bij de beslissing wordt ze toch verliefd op hem door zijn romantische liefdesbrieven en zijn prachtige parels. Voordat Edmund naar Brugge komt afgereisd komt haar grootmoeder helemaal vanuit Frankrijk naar Brugge. Ze wil haar vader laten inzien dat het stom is om zijn dochter te laten trouwen met de kroonprins van Engeland en stelt een volgens haar veel betere partij voor: namelijk hertog Philips van Rouvres en Bourgondië. Haar oma heeft hem meegenomen en Marguerite en Philips maken kennis. Philips en Marguerite vertellen aan elkaar dat ze alle twee eigenlijk verliefd zijn op iemand anders en dus niet kunnen trouwen. Ze gaan die dag nog samen gaan paardrijden en worden wel goede vrienden.

Als Edmund er is merkt Marguerite dat hij helemaal niets is zoals in zijn brieven maar alleen maar uit is op haar geld, de titel en haar maagdelijkheid. 20 dagen voor het huwelijk schrijft Marguerite een brief aan de paus waarin ze vraagt of hij wil nakijken of ze geen verre familie is van Edmund. In het antwoord van de paus schrijft hij dat Marguerite en Edmund nicht en neef zijn van elkaar in de 4de graad, dus het huwelijk kan niet doorgaan. De Graaf van Vlaanderen beslist dan maar dat zijn dochter met Philips moet trouwen. Philips en Marguerite zijn gelukkig samen, totdat de pest hun besmet en uiteindelijk Philips meeneemt in de dood. Marguerite overleeft het maar besluit om in het slotklooster van de Onze-Lieve-Vrouw van de Sneeuw haar leven te verslijten. Ze leeft er samen met alle andere nonen in stilte en vrede totdat haar vader haar terug komt halen. Marguerite weigert van terug mee te gaan met haar vader. Er ontstaat er een gevecht tussen haar en haar vader. Hij verwondt haar en zij besluit mat hem mee te gaan, en als ze eenmaal buiten de poort is, vindt ze het toch niet zo erg om weer buiten te zijn.

C:

Vragen:

1. Is het onderwerp verassend uitgewerkt of behoorlijk voorspelbaar?

Het is heel verassend, je verwacht bevoorbeeld niet dat Marguerite’s moeder gek word

2. Bevat het verhaal genoeg gebeurtenissen om je te blijven boeien?

Ja, er gebeurt van alles en soms krijgt het verhaal een hele andere wending.

3. Veranderen de hoofdpersonen in de loop van het verhaal?

Ja, eerst is de jonkvrouw ruw en bot, dan eenzaam en hulpeloos, en dan weer stil en braaf.

4. Is het verhaal spannend opgebouwd?

Ja, het laat je echt meeleven en je wilt het echt in een dag uitlezen.

5. Is het taalgebruik moeilijk?

Nee, het is redelijk gemakkelijk al moet je wel veel woordenschat hebben.

Beoordelingswoorden:

1. Spannend : er gebeuren steeds nieuwe dingen en je leeft mee met de hoofdpersoon.

2. Verrassend : het verhaal is niet voorspelbaar en heel wisselend.

3. Onbekend : het is geen onderwerp waarvan je zegt daar wil ik een boek over schrijven.

D:

Verwerkingsopdracht: bedenk vier andere titels voor het verhaal en bedenk waarom die er bij passen.

1. Marguerite: het is de naam van de hoofdpersoon.

2. Jonkvrouw Vossenkop: ze is jonkvrouw en ze heeft een vossenkop, waar het best veel om draait.

3. Jonkvrouw van Vlaanderen: dat is Marguerite’s titel.

4. jonkheer van Male zou het moeten zijn: haar vader had gewild dat ze een jongen was, waardoor haar relatie met haar vader haatdragend is, een belangrijk onderwerp in het boek.