Je moet niet denken dat ik altijd bij je blijf door Hans Münstermann

Verwachting + eerste reactie: We hebben dit boek gekozen omdat de titel ons aansprak. We zijn naar de bibliotheek gegaan om een boek te zoeken wat ons leuk leek. We hebben allebei de eerste bladzijden van het boek gelezen en besloten dat het boek leuk genoeg leek, toen zijn we het gaan lezen. De eerste reactie is gemengd. Het boek was niet vervelend om te lezen, maar het was ook niet erg toevoegend. Het is niet zo dat we er een hele diepe betekenis uit hebben kunnen halen die voor ons vernieuwend is. Samenvatting: De hoofdpersoon in dit boek is Andreas. Het verhaal begint wanneer hij op de lagere school zit en door zijn juffrouw vals beschuldigd wordt van diefstal. Zijn zus is op dat moment zwanger van haar vriend en dat zorgt voor een hele toestand in huis. Samen met zijn broer ontdekt hij steeds meer op seksueel gebied. Hij besluit dat hij gaat studeren, daarbij gaat hij op een boot wonen. Zijn moeder wil hem eigenlijk niet laten gaan, maar hij gaat toch in het kleine hokje wonen. Daar krijgt hij gesprekken met ‘de inquisiteur’ waardoor zijn kijk op seks en vrouwen weer verandert. Samen met de inquisiteur doet hij mee aan de bezetting van een gebouw die de gemeente wil gaan slopen. Wanneer een vriend hem vraagt of zijn vriendin, Carola, bij hem mag logeren krijgt hij langzaam aan een verhouding met haar. Hij biecht de verhouding op aan zijn vriend, en die blijkt er niet zoveel problemen mee te hebben. Uiteindelijk kiest Carola voor Andreas en gaan ze samen naar Griekenland toe. Ze leven daar een tijd als twee gelukkige mensen, maar de drang van Andreas om een boek te schrijven is te groot. Hij slaagt er niet in om de juiste woorden op papier te zetten en dat zorgt ervoor dat hij zichzelf steeds meer van de wereld afzondert. Andreas en Carola leven langs elkaar heen. Carola besluit haar familie te gaan bezoeken en komt vervolgens niet meer terug. Andreas gaat elke dag naar de haven toe, om haar terugkomst voor te bereiden, maar de dag van haar geplande terugkomst, is ze er niet. Maandenlang wacht hij op haar, en wanneer ze na maanden terugkomt, is ze volledig veranderd. Hij wil niks meer met haar te maken hebben en stuurt haar weg. Hij ontmoet het joodse meisje Deborah, en al gauw blijkt ze zwanger van hem te zijn. Na een botte opmerking van Andreas laat ze het weghalen. Samen gaan ze op vakantie naar Auschwitz. Ook zijn relatie met Deborah draait uit op niets. Uiteindelijk krijgt hij een passie voor het groentevrouwtje. Maar wanneer die ziek is en hij bij haar op ziekenbezoek bij haar gaat, merkt hij dat hij daar eigenlijk met lege handen staat.
Analyse: Motieven: Opgroeien – in het boek wordt Andreas per hoofdstuk steeds ouder, het boek gaat over hoe hij opgroeit en zichzelf ontwikkeld. Liefde en seks – hij is zijn hele leven opzoek naar liefde en daarbij ook naar seks. In het begin ziet hij vrouwen alleen maar als ‘lustobjecten’ maar later leert hij ook anders van ze houden. Zoektocht – Andreas is eigenlijk zijn hele leven op zoek. Waarnaar, dat weet hij zelf volgens mij niet. Personages: Andreas: de hoofdpersoon uit het boek, om hem draait het hele boek. Hij groeit op verandert zijn visie ontwikkelt zich en dat alles in één boek. De vader van Andreas: hij zorgt ervoor dat Andreas voor zichzelf opkomt, hij dwingt de juffrouw van Andreas zijn excuses aan te bieden en op die manier leer hij Andreas niet over zich heen te laten lopen. De Inquisiteur: hij ontmoet de Inquisiteur wanneer hij op zichzelf gaat wonen en studeren. Hij heeft een hoop gesprekken met hem, en gaat ook samen met hem in protest wanneer de gemeente een gebouw wil afbreken. Hij ziet de Inquisiteur eigenlijk een beetje als zijn voorbeeld. Carola: zijn eerste echte liefde. Oorspronkelijk was het de liefde van een vriend van hem, maar dat kan hem niet veel schelen. Hij gaat met haar naar Griekenland. Deborah: Zij wordt zwanger van hem, hij is eigenlijk niet echt verliefd op haar. Ze gaan samen naar Auschwitz, maar ze kunnen het niet met elkaar uithouden. Het groentevrouwtje: wanneer Andreas weer alleen is, merkt hij zijn bewondering voor het groentevrouwtje op. Wanneer ze niet aanwezig is bij de groentekraam, vraag hij waar ze is. Hij weet haar adres te achterhalen en gaat bij haar op bezoek. Dan merkt hij dat hij voor haar helemaal niet zoveel betekend als zij voor hem. Perspectief en verteller: De gedachten van Andreas worden verwoord, maar niet vanuit hem zelf. Het hele verhaal wordt verteld vanuit de indirecte rede, er zijn geen letterlijke gesprekken in het boek verwerkt. Andreas komt dus niet persoonlijk aan het woord, maar zijn gedachten worden je wel duidelijk gemaakt. Ruimte: Het verhaal speelt zich op een hoop verschillende plaatsen af. Op de lage school van Andreas, in het ouderlijk huis van Andreas, in Amsterdam, op de boot waar hij woonde, in het kraakpand, later in Griekenland, in Duitsland en later weer in de omgeving van zijn woonplaats. Stijl: In het boek worden grote sprongen vooruit gemaakt in het leven van Andreas. Er wordt niet direct vanuit Andreas gesproken waardoor het iets minder persoonlijk wordt, maar je komt wel bijna alles over hem te weten. Thema: Het thema van dit boek is volgens mij de zoektocht die Andreas in zijn leven maakt. Hij is op zoek naar vrouwen, naar seks en naar liefde, naar status en aanzien, maar volgens mij vooral naar zichzelf. Hij is op zoek naar wie hij is, wat hij wil en waar hij naartoe gaat. Tot op het einde van dat boek is hij daar nog niet achter.
Tijd: De precieze tijd van het boek weet ik niet, maar ik denk dat het iets van 35 jaar is. Dit omdat het begint wanneer hij een klein jongetje is en eindigt wanneer hij een oudere man is met meer levenservaring. Er worden in het boek grote sprongen gemaakt door de tijd, waardoor je alleen de belangrijkste dingen van zijn leven te weten krijgt. Titelverklaring: De titel van dit boek slaat op een gesprek uit het boek. Carola is de eerste vrouw waarmee hij serieus een relatie heeft en zij zegt tegen hem, je moet niet denken dat ik altijd bij je blijf. Kritische Spanning + Emotionele Spanning In het boek zit een hoop spanning. Je vraagt je continu af waarom Andreas dingen doet. Doordat je niet direct de gedachten van Andreas leest wordt die onwetendheid gecreëerd. Er zit niet echt een climax in dit verhaal. Eigenlijk is elk hoofdstuk op zich een verhaal want zowat ieder hoofdstuk staat voor een nieuwe levensfase, en daarin zijn bepaalde dingen het belangrijkst, er zijn dus meerdere ‘climaxen.’ Het is eigenlijk nooit duidelijk wat er gaat gebeuren in het verhaal en hoe het verhaal gaat aflopen, vandaar dat er continu spanning aanwezig is. Verwerkingsopdracht schrijf een brief aan de hoofdpersoon waarin je kritiek uit op zijn manier van leven. maandag 13 maart 2006
Beste Andreas, Nu ik je verhaal volledig gelezen heb, heb ik toch de behoefte mijn eigen visie met je te delen. Je bent naar mijn mening veel te lang, te veel bezig geweest met de drang naar seks. Vanaf jongs af aan ben je alleen maar bezig geweest te zoeken naar een vrouw. Niet voor haar persoonlijkheid, maar puur voor de seks. Ik denk dat dan ook de reden is, waarom je uiteindelijk alleen en eenzaam geëindigd bent. Mocht je echt je leven met een vrouw willen delen, dan moet je toch echt je manier van denken tegenover vrouwen gaan veranderen. Een vrouw die met je wilt samenleven is iets bijzonders, iets dat je moet respecteren. Zoals jij met Carola om bent gegaan, dat kan gewoon niet! Vind je het gek dat ze je achterliet? Je had geen oog voor haar! Jullie leefden compleet langs elkaar heen. Als je wat meer respect getoond had voor haar liefdevolle houding ten opzichte van jou, dan had je nu misschien nog steeds gelukkig met haar in Griekenland gewoond. Na Carola ben je weer de fout in gegaan. Deborah was nota bene zwanger van jou! Je had de trotse vader van haar kind kunnen zijn. Maar wat doe je? Je behandelt haar als een botte boer met als resultaat dat weer een vrouw je verlaat en je weer alleen achter blijft. Mocht je verandering in de situatie willen aanbrengen, dan zul je echt je visie ten opzichte van vrouwen moeten veranderen. Je zult ze niet meer als lustobjecten moeten behandelen, maar ze het krediet geven dat ze hebben verdient. Groeten, [auteur] Eindoordeel in zeven argumenten: Structurele argumenten: Het boek zit logisch in elkaar, het bestaat volledig uit chronologische volgorde. Er gebeuren qua volgorde geen vreemde dingen en dat zorgt ervoor dat het boek duidelijk en overzichtelijk is.
Realistische argumenten: Het verhaal is naar mijn mening realistisch. Er gebeuren realistische dingen en ik denk ook dat Andreas een best doorsnee jongen is, hoewel er natuurlijk wel af en toe uitzonderlijke dingen gebeuren. Gebeurtenissen zoals de zwangerschap van zijn zus, later de zwangerschap van Deborah, en het afpikken van de vriendin van zijn vriend zijn dingen die in het dagelijks leven ook gebeuren. Dit verhaal gaat over realistische gevoelens, liefde, verlatingsangst, eenzaamheid. Daardoor komt het verhaal ook realistisch over. Vernieuwingsargumenten: Erg vernieuwend is dit boek naar mijn mening niet. Het snijdt geen onderwerpen aan die nog nooit eerder in boeken zijn aangesneden en er zit ook niet echt een nieuwe visie in of zoiets. Morele argumenten: Moreel gezien gebeuren er in dit boek een hoop dingen die eigenlijk niet kunnen. Bijvoorbeeld de zwangerschap van de zus van Andreas. Zij is 16 jaar oud en is zwanger van haar vriendje. Het afpikken van de vriendin van zijn vriend is natuurlijk ook ethisch gezien niet echt fatsoenlijk. De zwangerschap van Deborah die eindigt in een abortus is nog zo’n punt. Het zijn allemaal situaties die in de maatschappij ook voorkomen en die daarom best actueel zijn. Het zorgt ervoor dat het boek realistischer wordt, en op die manier dichter bij de mens staat. Emotivistische argumenten: Dit boek heeft niet erg veel emoties bij mij losgemaakt. Af en toe kreeg ik wel wat medelij met de hoofdpersoon of met een bijpersoon vanwege dingen die gebeurde, maar vooral was ik gewoon geïnteresseerd in wat er verder allemaal nog ging gebeuren. Het was niet zo dat ik me de hele tijd erg kon inleven en meevoelde met de personen. Intentionele argumenten: De intentie van dit boek is volgens mij gewoon het weergeven van een levensverhaal. Misschien dat de bedoeling ook is om mensen aan het denken te zetten, over wat er belangrijk is in het leven. Misschien ook mensen bewuster maken van hetgeen wat ze hebben en daar zuiniger mee om te gaan. Stilistische argumenten: De stijl van dit boek was naar mijn mening prettig om te lezen. Doordat je wel alles van Andreas te weten krijgt, maar niet steeds in die directe zinnen zit te lezen, is het geheel niet langdradig en blijft het boeiend. Ook het feit dat er zulke grote tijdssprongen worden gemaakt draagt eraan bij dat het boek fijn is om te lezen.
Oordeel over de Personages: De hoofdpersoon Andreas, groeit erg in het boek. Ik vind het wel een sympatieke jongen. In het boek probeert hij erachter te komen wie hij is. Je leest hoe hij zichzelf ontwikkelt. Hij heeft een aantal domme dingen gedaan: zoals de vriendin van zijn vriend ‘afpikken’ en een meisje zwanger maken waar hij niks mee wil. Aan de hand daarvan wordt zijn menselijkheid zo goed geschetst, het is geen held die alles goed doet, maar gewoon een mens die fouten maakt. Mijn oordeel is positief en ik denk dat hij zich heeft ontwikkeld tot een goed mens. Over de vader van Andreas kom je niet zo heel erg veel te weten, maar naar aanleiding van wat ik over hem gelezen heb, heb ik een positief beeld van hem gekregen. Hij leert zijn zoon Andreas voor zichzelf opkomen, en hij maakt zich zorgen over zijn zwangere dochter. Het is een vader met hart voor zijn kinderen. Van de Inquisiteur heb ik een negatief beeld gekregen. Andreas kijkt erg tegen hem op en ik snap niet goed waarom. De inquisiteur gebruikt vrouwen en heeft een erg hoog beeld van zichzelf. Ook fokt hij andere mensen op, mee te doen aan protesten, en zorgt hij ervoor dat Andreas steeds minder aan zijn studie doet. Ik weet niet zo goed wat ik van Carola moet denken. Ze doet zich mysterieus voor. Wanneer ze bij Andreas komt logeren, komt ze bij hem in bed en krijgen ze heel langzaamaan een relatie. Zij belazert hierbij dus haar vriend, en dat vind ik eigenlijk erg negatief. Wanneer ze dan samen in Griekenland wonen en zij voor een tijd weggaat om familie te bezoeken komt ze gewoon niet meer terug en laat ze Andreas in wanhoop achter. Mijn mening nijgt daarom meer naar negatief, omdat ik vind dat je het niet kan maken bij iemand weg te gaan zonder dat fatsoenlijk te vertellen. Deborah vind ik een lief meisje, maar wel een beetje naïef. Wanneer ze zwanger is van Andreas en hij niet meteen enthousiast reageert, laat ze het weghalen. Dat vind ik toch wel een beetje dom. Evaluatie: Ik vond het werken aan dit verslag best leuk, door het verslag ben ik meer te weten gekomen over het boek door alleen er over na te denken. Ik vond het leuk dit boek te lezen, het was niet langdradig of saai, het viel niet vaak in herhaling en er zaten toch ook wel zinnige boodschappen in. De hoofdpersoon groeit in het boek en het is leuk om dat allemaal ‘mee te maken’. Het boek loopt erg open af, alsof het verhaal eigenlijk nog niet helemaal afgelopen is. Dat vind ik wel leuk, op die manier kun je zelf nog fantaseren over wat er verder gaat gebeuren. Het schrijven van een brief aan de hoofdpersoon vond ik een leuke verwerkingsopdracht. Op die manier de kritiek die je tijdens het lezen steeds in je hoofd hebt zitten ook is op papier kunt zetten en ook persoonlijk aan de hoofdpersoon kunt richten. Werken aan dit verslag vond ik niet vervelend.