Personages

Elsa is de hoofdpersoon. Ze is erg slim en kan dingen, vooral als ze met getallen te maken hebben, goed onthouden. Ze is aardig maar schroomt niet om te laten weten wat ze vindt. Ze is negenentwintig jaar oud en wordt beschreven als een knappe vrouw. Verder weet je niet hoe ze er uit ziet. Haar doel is het oplossen van de “speurtocht” die haar vader voor haar heeft uitgezet. Uiteindelijk lukt haar dit. Dat is vooral te danken aan haar intelligentie, haar inzicht en de hulp van de mensen die ze via de speurtocht tegenkomt. Ik vind haar een sympathiek persoon. Ze is aardig, en blijft onder de stress toch vriendelijk en begripvol.
Robin is een student, ze is blond en twintig jaar oud. Ze helpt Elsa trouw, en is bereid zichzelf in gevaar te brengen om dit te doen. Ze is erg aardig, slim en heel erg nieuwsgierig. Ze verandert niet echt en is dus een flat character.
Maarten van Eck is een wetenschapper die vaak op televisie te zien is. Hij helpt Elsa zodra hij doorheeft wat er aan de hand is. Ook hij is slim en aardig. Door het boek heen verandert hij best wel. Hij raakt alsnog overtuigd van de visie van de vader van Elsa op wetenschap. Hij is dus een round character.
Jacob is een medewerker van IV. Hij is een tegenstander van Elsa. Hoewel hij Elsa tegenwerkt kreeg ik wel een beetje medelijden met hem. Hij is erg trouw aan IV en is eigenlijk ook een redelijk aardig persoon. Hij is echter niet altijd even slim.

De betekenissen van de namen heb ik opgezocht. Ze waren echter allemaal niet relevant voor het verhaal.
 

Vertelinstantie
Het verhaal is vanuit de derde persoon verteld. Citaat: “Joost Doorman is als eerste wakker. Zonlicht stroomt door de kier tussen de gordijnen de slaapkamer binnen. Ze zijn in Frankrijk, in het vakantiehuis van de familie van Elsa. Ze ligt naast hem en slaapt nog. Zo stil mogelijk stapt hij uit bed, kijkt in het campingbedje van Lars, hun zoontje van acht maanden, en is zoals elke dag weer opgelucht als hij hem ziet ademhalen.” Bladzijde 7. Er is sprake van een wisselend perspectief. Het wisselt tussen eigenlijk alle personages uit het boek. Het perspectief is niet altijd betrouwbaar. Vaak volg je een perspectief op een bepaald punt in het verhaal waardoor je veel informatie niet meekrijgt. Dit maakt het verhaal ook wel spannend. Want je weet nooit wat er te gebeuren staat. Ik heb geen focalisatie kunnen vinden in dit boek.

Thematiek, motieven, opdracht en motto

Het onderwerp van dit boek is macht.
Belangrijke motieven:
- Geheimen, de vader van Elsa heeft een geheim. De Oranje familie heeft een geheim. Ook voor de lezer is er veel geheim. Geheimen zijn erg belangrijk in dit boek.
- De zoektocht, het hele boek is een constante zoektocht. De zoektocht naar de brief, de zoektocht van de politie naar Elsa. De zoektocht naar de betekenis van de brief. De zoektocht naar Robin, van Eck en Ans.
- Valse beschuldiging, Elsa wordt vals beschuldigd en moet haar onschuld zien te bewijzen.
- Het verleden, het verleden is erg belangrijk in het boek. Met kennis van het verleden weten ze de raadsels op te lossen. Maar er is ook kennis van het verleden nodig om de betekenis van de brief te kunnen achterhalen.
Het thema is, het uitvoeren van de opdracht. Alle personages zijn constant een opdracht aan het uitvoeren. Elsa voert de opdracht van haar vader uit, Robin en van Eck helpen haar daarbij. John de agent voert de opdracht uit die hij van de wet krijgt. En Jacob voert de opdrachten van IV uit.

Mijn mening:
Over het algemeen vondt ik het een leuk boek. Het was erg spannend al vond ik wel dat het verhaal in het begin een beetje op gang moest komen. Toen ik de eerste twintig bladzijden had gelezen heb ik het boek aan de kant gelegd. Maar toen ik het boek de volgende dag weer ging lezen zat ik er goed in en las ik het in één keer uit. Het was spannend omdat er zo veel geheimen in het boek zaten. Steeds kreeg je weer een antwoord, maar later bleek er toch weer iets niet te kloppen. Daardoor ontstonden er weer nieuwe vragen. Eigenlijk bleef ik tijdens het leven steeds gespannen. Dat maakte het erg makkelijk om te lezen.
Ik moet wel zeggen dat ik niet vond dat het overal perfect geschreven was. Hier en daar zaten er Engelse woorden in die op een wat onhandige manier werden aangepast om in de zin te passen. Dat stoorde me soms tijdens het lezen.
In de politieke boodschap die Arjen Lubach hiermee overbrengt kan ik me wel redelijk vinden. Maar echt sterk vind ik hem niet uitgedrukt. Wat dat betreft hoef je het boek er daarvoor ook eigenlijk niet voor te lezen.
Jammergenoeg moet ik wel zeggen dat ik vond dat het boek net een beetje te veel weg had van de boeken van Dan Brown. Hier en daar voelde het een beetje als een kopie van zijn boeken.

Literatuurgeschiedenis
In dit boek heeft Arjen Lubach kritiek op de monarchie. IV blijkt prins Willem-Alexander te zijn, en IV is niet bepaald ethisch bezig. Bovendien zouden de Oranjes in dit boek geen recht hebben op het koningschap. Later heeft hij dit in zijn televisieprogramma zondag met lubach verder uitgelegd en is hij zelfs een referendum gestart. Er moest gestemd worden over of hij farao van Nederland mocht worden of niet. Dit deed hij deels om aan te tonen waarom hij de monarchie een slecht en raar systeem vond. In de tijd waarin hij het boek schreef kwam er van meer kanten kritiek op de monarchie, wat dat betreft was het erg relevant.
In het boek zie je sterke invloeden van andere hedendaagse thrillers. Arjen Lubach schrijft hier heel erg zoals Dan Brown dat in bijvoorbeeld De Davinci Code of Inferno. Er is een zoektocht en gaandeweg vindt de hoofdpersoon met hulp van mensen die zij onderweg steeds meer aanwijzingen. Ondertussen zit er iemand achter ze aan, die ze meerdere keren op het nippertje misloopt maar wel een aantal keren weet te misleiden. Dit wordt in hedendaagse thrillers, maar ook in bijvoorbeeld televisieseries en films vaak zo gedaan.

Literatuurgeschiedenis
In dit boek heeft Arjen Lubach kritiek op de monarchie. IV blijkt prins Willem-Alexander te zijn, en IV is niet bepaald ethisch bezig. Bovendien zouden de Oranjes in dit boek geen recht hebben op het koningschap. Later heeft hij dit in zijn televisieprogramma zondag met lubach verder uitgelegd en is hij zelfs een referendum gestart. Er moest gestemd worden over of hij farao van Nederland mocht worden of niet. Dit deed hij deels om aan te tonen waarom hij de monarchie een slecht en raar systeem vond. In de tijd waarin hij het boek schreef kwam er van meer kanten kritiek op de monarchie, wat dat betreft was het erg relevant.
In het boek zie je sterke invloeden van andere hedendaagse thrillers. Arjen Lubach schrijft hier heel erg zoals Dan Brown dat in bijvoorbeeld De Davinci Code of Inferno. Er is een zoektocht en gaandeweg vindt de hoofdpersoon met hulp van mensen die zij onderweg steeds meer aanwijzingen. Ondertussen zit er iemand achter ze aan, die ze meerdere keren op het nippertje misloopt maar wel een aantal keren weet te misleiden. Dit wordt in hedendaagse thrillers, maar ook in bijvoorbeeld televisieseries en films vaak zo gedaan.