Het boek heet Isabelle en is geschreven door Tessa de Loo. De eerste druk 1989 en ik heb de dertiende druk gelezen uit 1998. Het boek heeft 123 bladzijdes. Het boek is ingedeeld in 14 hoofdstukken elk van ongeveer 7 bladzijdes, maar er zitten ook kortere hoofdstukken bij en een die veel langer is. Er zijn geen illustraties bij het boek. Voorop staat een vrouw. Dat is Isabelle. In haar hoofd zitten een paar barsten. Voorwerk Het boek heet Isabelle, omdat de hoofdpersoon zo heet. Isabelle is de vrouw die ontvoerd wordt en ontsnapt. Het boek is niet aan iemand opgedragen en er is ook geen motto.
Inhoudelijke gegevens De schrijfster begint met het vertellen dat Isabelle Amable, een beroemde filmster verdwenen is. Het hele dorp wordt afgekamd, maar niemand heeft haar gezien. Degene die haar het laatst gezien heeft is Bernard Buffon. Als iedereen de hoop heeft opgegeven kan hij zich er niet bij neerleggen dat Isabelle is verdwenen. 1 kilometer van het dorp woont Jeanne Bitor met haar twee honden. Zij is erg lelijk en is daarom jaloers op Isabelle die wel heel mooi is. Daarom heeft ze Isabelle ontvoerd, toen zij aan het water zat. Ze kwam er aan met haar honden en zei dat Isabelle mee moest gaan, omdat ze anders de honden op haar los liet. Voor Isabelle zit er niks anders op dan naar Jeanne te luisteren en mee te gaan naar haar huis waar Jeanne haar opsluit in een kelder. Zij schildert en wil ook van Isabelle schilderijen maken. Ze wil Isabelle laten verhongeren en langzaam lelijker zien worden en dat schilderen. Onder het schilderen vertelt Jeanne wat er allemaal niet lelijk aan haar is. Isabelle probeert haar te overtuigen dat mooi zijn ook niet alles is. Dat ze in films altijd dezelfde nietszeggende rollen krijgt. Ook vertelt ze aan Jeanne dat haar vader overleed, toen zij drie was en haar stiefvader heeft haar van haar twaalfde tot haar zestiende misbruikt, omdat ze zo mooi was. Toen was ze van huis weggelopen. En ze zou ook twee keer zijn getrouwd. Jeanne vond het fijn dat Isabelle nu bij haar woonde. Op haar werk, ze was serveerster bij een cafe La Truite Doree, vraagt Bernard Buffon haar of ze nog wel eens denkt aan Isabelle. Hij vertelt haar dat haar vader nog steeds leeft en dat haar ouders een gelukkig huwelijk hebben. Zelf was Isabelle nooit getrouwd geweest. Ze stond nu juist op het punt te gaan trouwen. Jeanne schrok hier zo van en geloofde het eerst niet. Thuisgekomen stopte ze Isabelle meteen weer in de kelder. Ze gaf haar geen eten meer. Ze deed weer even koel en afstandelijk tegen haar en liet haar hard werken. Isabelle hield het niet meer uit en hing zich zelf op. Bernard Buffon kwam naar het huisje van Jeanne Bitor, omdat hij vond dat ze in La Truite doree zo raar had gereageerd. Hij vertrouwde het niet helemaal. Hij kwam bij het huis en zag daar Isabelle hangen. Hij dacht dat ze dood was, maar ze fluisterde dat hij haar los moest maken. Dat ophangen was gewoon een truc van haar geweest. Ze vluchtte met Bernard weg. Bernard buffon vond dat Jeanne voor de rechter moest komen, maar dat wilde Isabelle niet. Zij nam het steeds op voor Jeanne. Van Jeanne Bitor heeft nooit iemand meer iets gehoord. Het boek eindigt er mee dat Bernard het jammer vindt dat de kwestie Jeanne Bitor onvoltooid is door haar verdwijning. De hoofdpersonen Isabelle Amable is de hoofdpersoon van dit boek. Zij is erg mooi. Ze heeft op het plaatje voor op donkerbruin haar, maar in het boek blond. Verder heeft ze een uitgekookt karakter, omdat ze Jeanne van alles op de mouw spelt. Ze is ook een beetje truttig. (blz. 28) en ze vertelt dus van alles aan Jeanne wat niet waar is. (blz. 73) Met Jeanne heeft ze eerst eigenlijk weinig contact, maar later lijkt het wel of ze goede vriendinnen zijn geworden en gaat ze een beetje begrijpen wat er in haar omgaat. Jeanne Bitor is de ontvoerdster van Isabelle. Zij is niet zo erg mooi. Ze heeft een grote neus ,fretteoogjes ,raar dun haar en ze is erg lang ,maar ze loopt krom ,omdat ze niet zo lang wil zijn. Ze heeft met niemand contact. Ze werkt bij La Truite Doree ,maar daar heeft ze ook geen contacten. Ze heeft 2 honden en dat is het enige wat ze heeft. Ze wil met Isabelle geen contact opbouwen ,maar haar gewoon schilderen. Later vertelt ze toch allerlei dingen aan Isabelle en Isabelle ook aan haar. Jeanne heeft niet zo 'n goed karakter ,maar dat komt ook omdat niemand ooit aardig voor haar is geweest. Ze is een beetje verbitterd. (blz. 32 'Er zijn nu eenmaal niet alleen blonde prinsesjes er zijn ook monsters' en blz. 34 'Als je zo blijft gillen metsel ik het luchtrooster dicht.') Bernard Buffon woont bij Isabelle in het dorp en hij is verliefd op haar. Als zij verdwenen is en iedereen heeft de moed opgegeven blijft hij verder zoeken. Als hij in La Truite Doree zit en iets vraagt aan Jeanne vindt hij dat ze zo raar reageert dat hij eens een kijkje bij haar neemt. Daar vindt hij dus Isabelle die zichzelf heeft opgehangen. Hijis nogal dik, want zijn schildklier werkt niet goed. Hij aanbidt Isabelle, omdat ze hem vroeger met haar vader uit een waterton gehaald heeft waar hij door vriendjes was ingegooid. Later komt hij er achter dat ook Isabelle maar een gewoon mens is. Thema en motieven Het thema is bedrog. Isabelle bedriegt Jeanne telkens opnieuw. Eerst als ze de verhalen verteld of haar twee mislukte huwelijken en dan over haar vader die haar misbruikt heeft. Ze bedriegt Jeanne ook weer als ze doet of ze zich heeft opgehangen. Bedrog is dus eigenlijk ook een motief, omdat het telkens weer terug keert. Ook een motief is lelijkheid en mooiheid, want dat keert ook telkens weer terug. Beschrijving van plaats en tijd Het boek speelt zich af in Auvergne, een streek in Frankrijk. Het speelt zich af op het platteland. Later speelt het zich af in het huis van Jeanne. Het is in de jaren 80 gebeurd, want de eerste druk was in 1989 en het begint met 'niet lang geleden'. Jules en Jim zijn 2 pitbulls. Daarom weet je ook dat het niet in deze tijd speelt. Een aantal jaren geleden werd in franse kranten uitgebreid gepubliceerd over een spoorloos verdwenen actrice. Misschien was dat de aanleiding voor Tessa de Loo om dit boek te schrijven. Verteltechnische gegevens Je leert de gedachtes van Jeanne en van Bernard kennen. Dat wisselt per hoofdstuk. Isabelles gedachtes weet je niet. Het boek is makkelijk te lezen, omdat er geen moeilijke woorden in staan, maar de zinnen zijn wel lang.
oordelende gegevens Ik vind Isabelle een goed boek, omdat het makkelijk geschreven is en ook wel spannend is. Eerst weet je niet waar ze zit, maar al heel snel wel. Verder is het wel zielig als Jeanne er achter komt dat Isabelle heeft gelogen over haar verleden. Ik ben er ingestonken, ik heb me laten inpalmen, wat ben ik goedgelovig geweest, wat heb ik me belachelijk gemaakt (blz. 88 en 89) Omdat Jeanne nooit vriendinnen of vrienden gehad heeft gelooft ze Isabelle te snel. Ze vergeet dat het een goede actrice is die haar makkelijk wat op de mouw kan spelden. Ik vind wel dat de zinnen soms wat overdreven zijn. Jeanne kon veilig haar gekwetste ziel luchten … over de hele linie heb ik gefaald, dacht ze, als vrouw … als mens … als kunstenaar. Achtergronden van de schrijver Tessa de Loo is een pseudoniem van Tineke Duyvene de Wit. Eerst ging zij naar het gymnasium, maar dat was te moeilijk. Daarom ging ze naar de HBS, maar ook daar haalde ze lage cijfers en werd ze als lastig bestempeld. In het verhaal 'mottenballen en parfum' uit De meisjes van de suikerwerkfabriek verwerkt zij haar ervaringen uit die jaren. Uiteindelijk komt ze terecht op de MMS, waar ze het wel naar haar zin heeft. Daar begint ze met opstellen schrijven. In 1986 verschijnt haar eerste boek Meander. Verder heeft ze nog geschreven: De meisjes van de suikerwerkfabriek
Isabelle
De tweeling
Het rookoffer
Het mirakel van de hond