Ik omhels je met 1000 armen door Ronald Giphart

Beoordeling 7.1
Foto van een scholier
Boekcover Ik omhels je met 1000 armen
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 4e klas havo | 1735 woorden
  • 10 juni 2001
  • 59 keer beoordeeld
Cijfer 7.1
59 keer beoordeeld

Boek
Auteur
Ronald Giphart
Genre
Psychologische roman
Taal
Nederlands
Vak
Eerste uitgave
2000
Pagina's
319
Geschikt voor
bovenbouw havo/vwo
Punten
2 uit 5
Oorspronkelijke taal
Nederlands
Literaire thema's
Dood,
Dood van een geliefde,
Seksualiteit
Verfilmd als

Boekcover Ik omhels je met 1000 armen
Shadow

De euthanasie van zijn moeder inspireerde Ronald Giphart tot het schrijven van de openhartige en ontroerende roman Ik omhels je met duizend armen (2000). Dit gevoelige onderwerp staat de bekende giphartiaanse humor gelukkig niet in de weg. Met de hem kenmerkende vertelsnelheid en een spervuur aan grappen voert Giphart de lezer mee van Utrecht naar La Palma - en van de…

De euthanasie van zijn moeder inspireerde Ronald Giphart tot het schrijven van de openhartige en ontroerende roman Ik omhels je met duizend armen (2000). Dit gevoelige onderwerp st…

Ik omhels je met 1000 armen door Ronald Giphart
Shadow

Oefenen voor je mondelingen?

Komen je mondelingen er aan en wil je oefenen? Probeer onze Boekenquiz. We stellen je open vragen over de gelezen boeken.

1. Titelbeschrijving

Auteur: Ronald Giphart
Titel: Ik omhels je met duizend armen
Naam van de uitgever: Podium, Amsterdam
Jaar van de eerste druk: 2000
Gelezen druk: 2000

2. Korte inhoud van het boek

Ik omhels je met duizend armen is het vervolg op Giph. Het is weer een brievenbundel naar dezelfde (onbekende) vriend. Giph beschrijft je weer zijn leven. Hij is ouder en volwassener geworden. Hij is een succesvol schrijver. Hij heeft een vriendin, Samarinde, zij is een succesvol arts. Zijn vriendenclub bestaat alleen maar uit succesvolle, rijke en beroemde mensen. Hij is eigenlijk bijna gelukkig maar dat durft hij niet hard op te zeggen want geluk is een vergankelijk iets. Hij vertelt over zijn vakantie met zijn vrienden naar La Palma, over zijn moeder die ziek is uiteindelijk euthanasie pleegt. Hij vertelt dat Samarinde zwanger is; maar ze krijgt helaas een miskraam. Op hetzelfde moment hoort hij dat zijn beste vriend Thijm de prive video over de laatste dagen van Giph’s moeder heeft verkocht aan een publieke omroep. Aan het einde van het boek is Giph niet veel volwassener geworden. Hoe hij verder moet word niet echt duidelijk. Dus misschien komt er nog een vervolg?

3. Mijn eigen mening

Ik vind dit boek beter dan het vorige (al vond ik het vorige heel goed!), want er zit meer diepgang in. Giph schrijft over serieuzere dingen dan alleen maar seks. Het verhaal over zijn moeder was heel herkenbaar want mijn moeder heeft dezelfde ziekte als Lotti. Al hoop ik niet dat mijn moeder op dezelfde manier eindigt. Hij praat ook over Samarinde en hij is oprecht blij met het feit dat ze zwanger is. Ik had in het vorige boek nooit gedacht dat hij ooit een kind zou krijgen. Dat vind ik ook goed aan dit boek, je leest meer emoties van Giph. Natuurlijk zit er ook seks in, maar in veel mindere mate. Dat vind ik goed, hij geeft aan dat hij volwassener en verstandiger is geworden. Toch blijft hij op dezelfde sarcastische manier schrijven, dat sprak me heel erg aan. Ik lag tijdens het lezen vaak in een scheur. Voorbeeld: (bladzijde 234) “ ‘Veel mannen kopen een handycam om het groeien van hun kinderen vast te leggen, ik koop er een om mijn moeder te filmen’, zei ik tegen mijn moeder. (…) Ze zei dat ze bij het vertellen over haar leven aan haar toekomstige kleinkinderen dacht, en ik zei: ‘Shit, heb ik die camera toch voor mijn kinderen gekocht.’ ”

4. Uitvoerige analyse van vier begrippen van de verteltheorie
§ Thematiek
*Het Thema.
Het thema van het boek is volgens mij de vergankelijkheid van geluk. Aan het eind van het eerste deel ‘Giph’ is Giph diep ongelukkig, hij is zijn grote jongensdroom kwijt en weet niet meer wat hij moet doen. Aan het begin van Ik omhels je met duizend armen houdt hij een verhaaltje over dat hij zo verschrikkelijk gelukkig is en dat hij dat wel van de daken af zou willen schreeuwen. Maar dat kan hij eigenlijk niet want (bladzijde 10) “op dat moment dondert mijn vriendin van de trap, wil niemand mijn toekomstige boeken meer lezen waardoor ik mijn hypotheek niet meer kan betalen en ik in een doos moet gaan wonen.” Hij heeft het ook steeds over dat hij zo gelukkig is met Samarinde, en over het geluk wat zijn ouders samen hebben terwijl ze niet officieel bij elkaar zijn. En aan het einde van het boek is hij weer diep ongelukkig, zijn beste vriend Thijm heeft hem ‘verraden’, en Samarinde baart een dood kindje.
*Het Motief
Het motief van het boek is denk ik geluk (abstract motief); Giph herhaalt in zijn brieven het geluk vaak. Een ander motief is denk ik de liefde (abstract motief). Hij houdt echt van Samarinde. Hij vertelt over de liefde tussen hun twee. Ook heeft hij het over de liefde tussen zijn ouders, die niet getrouwd waren maar toch van elkaar hielden. En hij verteld over de liefde binnen zijn vriendenclub (dilateer toch niet blijkt te zijn wat hij dacht). Het derde motief is de dood. Hij beschrijft het ziekte verloop van zijn moeder, die voor euthanasie kiest. Ze kiest heel bewust voor de dood, want ze wil niet in een verpleegtehuis terecht komen. Giph heeft daar vrede mee, hij wil het beste voor haar.
*De Titelverklaring
Een letterlijke verklaring kan ik niet echt vinden in het boek, maar de titel wordt wel twee keer genoemd.
Phileine, de zus van Giph had eens een keer Fortune Cookies gekocht, dat zijn van die koekjes die je voor je ze op eet doormidden moet bijten en dan zit een een boodschap in (bijvoorbeeld een voorspelling of een wijze raad). (Bladzijde 203) “… probeert mijn moeder de boodschap zelf uit haar koekje te bijten. Als dit mislukt help ik haar. De gelukstekst op mijn moeders papiertje luidt: ‘U wordt omhelsd door duizend armen.’ Nu krijgt mijn moeder daadwerkelijk tranen in haar ogen. ‘Dat is ook zo,’ zegt ze, ‘ik word omhelsd door duizend armen…’ (en zonder dat ze het uitspreekt weet ik dat ze erbij denkt: en toch voel ik me zo godvergeten alleen in dit uitzichtloze gevecht met die godverdomde ziekte).” De tweede keer dat de titel wordt genoemd is wanneer Lotti Giph, Phileine en Samarinde verteld dat ze haar besluit heeft genomen, ze wil haar eigen leven in handen houden. (Bladzijde 220) “Phileine kneep het vocht uit haar ogen en omhelsde mijn moeder. Ook Samarinde & ik omhelsden haar. We omhelsden haar met zes armen.”
*Het Motto
Het boek heeft geen motto
*De Opdracht
De opdracht is: Masha! Dat staat namelijk op de vierde pagina van het boek, verder staat er niets op de hele pagina. Ik weet dus ook niet wie Masha is. Achter in het boek bij ‘verantwoording en hulde’ staat nog wel dat ze een van de meelezers was.
§ Tijd
*Tijdstip van de verhaalgebeurtenissen.
Er wordt nooit echt een tijdstip in het boek genoemd, Giph schrijft nooit een datum boven zijn brieven. Maar het is in ieder geval niet langer dan 1 jaar geleden dat de verhalen die Giph opschrijft gebeurd moeten zijn. Ik weet dat aan de hand van allerlei aanwijzingen. Bijvoorbeeld als Giph op vakantie gaat met zijn vrienden hij zijn laptop mee neemt. Of als hij een sociogram van de associatievoorkeuren maakt en hij ontdekt dat Benny meer tijd met zijn mobiele telefoon doorbrengt dan met ieder ander uit de groep. Of zijn moeder die euthanasie pleegt, dat is een heel actueel onderwerp.
*Verteltijd en vertelde tijd.
De vertelde tijd in dit boek is denk ik ongeveer een week. Giph gaat met zijn vrienden op vakantie. Hij beschrijft het reisje vanaf het moment dat ze met de auto naar schiphol vertrekken tot het moment dat hij op het punt staat terug te vliegen naar Nederland. Hij schrijft het niet in zoveel woorden maar ik heb het gevoel dat de trip ongeveer een week duurde. Aan het begin van elk stukje schrijft hij in cursieve letters bijvoorbeeld ‘ruim een uur later’ of ‘terug naar onze huiskamer om 12.07 uur’. Dat zijn tijdsprongen.
*Tijdsvolgorde.
Het verhaal speelt zich af in een vakantie week, maar daartussen heeft Giph steeds flashbacks. Je maakt dus steeds grote sprongen in de tijd. Aan het begin van zo'n flashback (meestal midden in een hoofdstuk maar ook wel eens helemaal aan het begin) schrijft hij in cursieve letters bijvoorbeeld ‘vier jaar geleden’ of ‘het feestje bij de openhaard, drie uur geleden’. In die flashbacks vertelt hij over het ziekteverloop van Lotti, zijn moeder, die een slopende ziekte heeft. Hij vertelt ook veel over zijn relaties met Samarinde (hoe ze verkering kregen enzovoort) maar ook over de keren dat hij vreemd is gegaan. Het is helemaal niet verwarrend, want je wordt door middel van de sub-titeltjes goed geïnformeerd over ‘waar’ je bent in het verhaal. Bij sommige boeken heb ik wel eens van ‘Ho, waar ben ik nu dan weer’, maar in dit boek heb ik dat nooit gehad.
In het boek komen ook tijdsprongen voor, maar niet erg grote. Hoogstens van een paar uur.
§ Perspectief
De lezer leest het verhaal vanuit Giph zijn oogpunt, je leest al zijn gevoelens en gedachten. Je leest ook zijn mening over de andere mensen in de groep. Het is dus een Ik- perspectief en wel een vertellend- ik. Het verhaal wordt dus achteraf verteld. Voorbeeld: (bladzijde 193) “Ik zat op de bodem van de vulkaan in de schaduw van een jonge boom waartegen ik leunde. Gulpje komt vanaf de kraterrand naar mij toegedaald, almaar glimlachend. (…) Ik volg haar geklauter. Op haar T-shirt staat: BARBIE IS A SLUT. Als ze bij me is vraanegt ze: ‘wist je dat de gemiddelde man per seconde duizend zaadcellen aanmaakt?’ Gulpje en ik delen, zoals ik je 20.490 woorden terug vertelde, een voorliefde voor overbodige weetjes.”
Wat mij wel opgevallen is, is dat je nu meer te weten komt over Giph dan in zijn eerste boek. Hij vertelt alles met meer emotie, vooral als het om zijn moeder gaat. Voorbeeld: (bladzijde 296) “Wat zeg je tegen iemand die sterft? Wat zeg je als laatste tegen je moeder? Lotti keek ons tevreden aan, zonder een spoor van angst of twijfel. Het was een van de intiemste momenten van mijn leven.”
. Extra opdracht. Kritische analyse op twee recensies.

Ik heb twee recensies gelezen, een uit de Volkskrant en een uit het Parool. Ik vind de recensie uit het Parool wat minder, de vergelijkking van boeken met eten, nou nee. Ronald Giphart’s boek is geen snelle hap. Het zit inderdaad niet zo inelkaar als Harry Mulisch’ de ontdekking van de hemel, maar dat is Giphart’s stijl. Een stijl die snel geschreven lijkt te zijn, maar achteraf kom je te weten dat het toch goed uitgedacht in elkaar zit. Dat ik deze stijl wel aantrekkelijk vind ligt misschien aan het feit dat ik een middelbaar scholier ben, en Maaten Moll een recensent van het Parool. De betere recensie komt uit de Volkskrant. Het geeft een goede omschrijving van de inhoud en het doel van het boek. Het is een positieve recensie, die ook eerlijk de mindere kanten noemt. Maar ik ben het niet eens met wat de recensent zegt over de verdieping in het boek. Dat er hoogstens meer achtergrondinformatie wordt gegeven. Dit boek gaat veel verder. Je leest de diepste gevoelens van Giph. Hij laat de lezer alles weten wat hij voelt, denkt en hoe hij de dingen om zich heen ziet. Ik bent het dus met allebei de recensies niet geheel eens.

Boekenquiz 8 vragen

Nieuw! Open vragen worden nagekeken door AI
Aan welke ziekte lijdt de moeder van Giph?
Door wiens ogen is dit verhaal geschreven?
Wat is de naam van de moeder van Giph?
Is de bewering juist of onjuist?
De moeder van Giph wil graag overlijden met behulp van euthanasie.
Waarom overlijdt de moeder van Giph twee uur later dan gepland?
Op welke twee plaatsen speelt het verhaal zich af?
Is de volgende bewering juist of onjuist?
Van dit boek is geen film gemaakt.
Is Samarinde uiteindelijk bij de crematie van Giph's moeder?

REACTIES

S.

S.

dit boek van ronald giphart (ik omhels je met duizend armen)heeft wel degelijk een motto; namelijk: Mascha!. Mascha!; is het motto. Ik denk dat dit boek een soort ode aan zijn vrouw is. Zoals hij Samarinde beschrijft is zij de droom van iedere man. Ik denk dat Samarinde in het echt Mascha is.

21 jaar geleden

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.