Titel: Het mirakel
Naam auteur: Harry Mulisch
Uitgever: De Bezige Bij
Plaats, jaar uitgave: Amsterdam, 1974
A. Beschrijving
Titelbeschrijving:
De titel van het boek is ‘Het Mirakel’. Het belangrijkste thema is de dood.Voor de de heer Tienoppen is de dood een mirakel, een deel van Tienoppen is bang voor de dood een ander deel wil het juist aanrichten.
Motivatie boekkeuze:
Ik heb al veel van Harry Mulisch gelezen en die boeken spraken me erg aan. Toen ik snel een boek moest uitzoeken dacht ik dat een boek van Harry Mulisch altijd wel goed is. Op de achterkant van het boek stond beschreven “Iedereen kan iets van een eigen geheim in hem terugvinden”door deze zin kreeg ik wel interesse in het boek.
Samenvatting:
De hoofdpersoon is de heer Tiennoppen, een man van ongeveer 35 jaar.Hij heeft twee verschillende persoonlijkheden namelijk een ‘goede persoonlijkheid die vrij gelukkig is en daarnaast een ‘slechte’ persoonlijkheid met rare soms krankzinnige ideeën. Zijn vrouw is ongeveer van dezelfde leeftijd maar heeft geen rare gedachten zoals de heer Tiennoppen. De verhouding tussen de heer Tiennoppen en zijn vrouw is slecht, soms heeft hij zelfs moordlustige ideeën tegenover zijn vrouw. Andere personen komen in dit boek wel voor maar dit zijn allemaal voorbijgangers en onbekenden, deze spelen dus een kleine rol. In het eerste hoofdstuk is Tiennoppen nog de aardige persoon zonder echt rare ideeen, hij wil bijvoorbeeld de stad helpen als hij een kadaver op de weg ziet, maar dit wordt juist door niemand gewaardeerd. Uiteindelijk knapt Tiennoppen dit zelf op en hij laat het kadaver op zijn kosten weghalen. In de andere hoofdstukken doet hij dingen zoals een melkfabriek in brandsteken (wat je dus niet van hem zou verwachtten omdat hij eerst juist de stad wou opruimen) en later laat hij de stad vol strooien met bloemen. Dat doet hij zodat iedereen blij is. In latere hoofdstukken beginnen dan ook zijn vreemde gedachten over mensen, dood en eenzaamheid. Ook vermoordt hij zijn buurman en overrijdt een bromfietser.Alles wat de heer Tiennoppen veroorzaakt lijkt hem niet te interesseren. In het laatste verhaal wordt hij door niemand meer herkend als de heer Tiennoppen, maar als iemand anders. Tiennoppen verliest zijn controle over zijn lichaam, zijn lichaam doet dingen die hij zelf helemaal niet wil. Hij scheldt zijn vrouw uit en stuurt haar weg. Hij ontmoet zijn vrouw na lange tijd op het politiebureau. Hier komt hij terecht doordat de politie hem ziet op straat en hem herkent als ene Franken. Zijn vrouw moet hem dan identificeren, maar zij herkent hem ook niet meer. Dit is een vreemde gewaarwording voor de heer Tiennoppen. Hij weet dat hij alles is verloren en staat machteloos.
Korte persoonlijke reactie
Eerlijk gezegd vond ik het boek een beetje tegenvallen. Het boek is erg apart geschreven ,je wordt als het ware in het boek gezogen omdat alles in geur kleur en detail wordt beschreven, een voorbeeld: “Dit was de nacht. De huizen aan de overkant met stomheid geslagen. Lantarens hingen slingers van licht in het water van de gracht. Over de stad sloeg de stilte aan als een zware damp, slechts nu en dan even onderbroken door geschreeuw van een ver feest of gevecht. Doordat alles zo nauwkeurig wordt beschreven blijft er weinig over voor je verbeelding. Dit vind ik jammer. Ik vond het boek hierdoor ook te langdradig. Misschien kwam dit wel doordat ik een beetje een overdosis kreeg van al die details doordat ik het boek in een keer achter elkaar heb uitgelezen.
Het thema vond ik wel interessant, de twee persoonlijkheden van de heer Tienoppen maakte het verhaal wel afwisselend; Je springt zomaar vanuit zijn gelukkige gezinsleven in zijn eenzame leven vol waanideeën.
B. Verdieping
Voordat ik begon met lezen van het boek verwachte ik dat het boek ging over de gedachtegang van de heer van Tienoppen, dat je mee werd gevoerd in zijn wereld.
Dit kon ik opmaken uit de achterkant van het boek ; Toch is hij een gewoon huis-,tuin- en keukenburger die ’s avonds bij het licht van een lantaarn nog een adres en afzender op zijn brieven controleert voor hij ze in de bus laat glijden. Tot zo ver is alles gewoon. Maar dan begint het. Dan gaat er iets in Tienoppen aan ’t roeren. Er worden vreemde gedachten in hem gedacht, bijna krankzinnige maar toch ook weer zo normaal menselijk, dat men voor het resultaat alleen de term ‘absurd’ vindt.
Mijn verwachting klopte ongeveer je werd inderdaad meegevoerd in de wereld van de heer Tienoppen, je bevindt je tussen al zijn gedachtes en ideeën (vaak krankzinnig).
Er zijn veel open plekken in het boek, maar de belangrijkste is al direct in het begin; wat voor persoon is die heer Tienoppen? Je komt naarmate het boek wel veel meer te weten over het karakter van de heer Tienoppen maar er wordt niets verteld over het uiterlijk van deze man of over zijn jeugd.
Een tweede open plek; Wat voor relatie Tienoppen met zijn vrouw? Deze open plek wordt op het einde van het boek ingevuld. Hun relatie is moeilijk te beschrijven omdat de heer Tienoppen twee persoonlijkheden heeft, een persoonlijkheid houdt van zijn vrouw en de andere verafschuwt haar. Ondanks dat zijn vrouw erg van hem houdt laten ze dit niet aan elkaar zien waardoor ze steeds afstandelijker worden.
De heer Tienoppen heeft uiteindelijk zijn doel niet bereikt, hij merkt op het einde van het boek dat hij door alles wat hij gedaan heeft alles in zijn leven is verloren; zijn vrienden,zijn vrouw en zelfs zijn zoontje.
Deze verhalen zijn geschreven tussen 1952 en 1954 dus ik vermoed dat ze zich ook in deze tijd hebben afgespeeld.
Je kunt uit het boek nauwelijks opmaken of het verhaal continu is geschreven, tijdens ieder verhaal verloopt er weinig tijd en er wordt niet beschreven hoeveel tijd er verloopt tussen ieder verhaal.
In het boek komt slechts één flashback voor namelijk een flashback naar zijn jeugd waarbij hij terugdenkt aan een gekleurde plaat die hij vroeger had waar hij dagen naar kon staren deze flashback heeft eigenlijk geen belangrijke rol in het verhaal.
Verder zijn er geen flashbacks of vooruitwijzingen in het boek beschreven.
De verteltijd van het boek is 144 blz.
Hoewel de verhalen zelf maar een korte tijd bedragen denk ik dat de vertelde tijd in totaal een langere periode bedraagt. Ieder verhaal had wel een belangrijke emotionele gebeurtenis, ik denk dat er tussen deze gebeurtenissen zeker wel langere periodes zijn verstreken.
Het enige waarmee ik me kan identificeren is de fantasie van deze heer Tienoppen.
Dat hij zich kan terugtrekken in zijn eigen wereld. Nu heb ik dat niet zo sterk maar ik kan soms ook even in mijn eigen wereld zitten.
C. Personages
Natuurlijk is de heer Tienoppen de belangrijkste personage.
Over het uiterlijk van de heer Tiennoppen wordt niets verteld maar ik stel hem me voor als een lange man met donkere haren, donkere ogen en een mager postuur.
Zoals al eerder beschreven heeft de Tiennoppen twee verschillende persoonlijkheden en dus twee verschillende karakters. Tiennoppen heeft namelijk een persoonlijkheid die vooral voor de buitenwereld zichtbaar is namelijk zijn ‘goede’ persoonlijkheid, deze persoonlijkheid is redelijk normaal en gelukkig en daarnaast zijn ‘slechte’ persoonlijkheid met zijn vreemde vaak krankzinnige gedachtes. Tiennoppen is zeker een karakter, hij is erg onvoorspelbaar en je komt als lezer erg veel te weten hem.
Veel dingen in de wereld storen hem en hij ziet het als zijn taak om deze uit te weg te ruimen
Voor alles wat hij veroorzaakt heeft hij wel zijn redenen, zo lost hij het rumoer in de stad zogenaamd op door een melkfabriek in brand te steken.
Over het uiterlijk van de heer Tienoppen wordt niets verteld maar ik stel hem me voor als een lange man met donkere haren, donkere ogen en een mager postuur.
De vrouw van Tienoppen is een blonde tengere vrouw. Ze is een normaal persoon die erg van haar man en zoontje houdt en niets liever wil dan een gezellig gezin. Zijn vrouw is een type haar gedrag is namelijk erg voorspelbaar.
Er wordt slechts één relatie beschreven namelijk de relatie tussen de heer Tienoppen en de zijn vrouw. Ze leven een beetje langs elkaar heen. De ‘goede’ persoonlijkheid van de heer Tienoppen houdt heel erg van zijn vrouw maar de ‘slechte’ persoonlijkheid verafschuwt haar en denkt er zelfs vaak aan om zijn vrouw te vermoorden. Hierdoor denkt zijn vrouw dat hij niet meer van haar houdt. En ontstaat er een steeds grotere kloof tussen Tienoppen en zijn vrouw.
D. Evaluatie
Het boek is realistisch geschreven. Je schrikt wel van bepaalde dingen die deze heer Tienoppen doet en denkt, hij steekt bijvoorbeeld in het begin van het boek een gebouw in brand en gaat dan rustig een sigaret roken kijkend naar het schouwspel. Bij zo’n gebeurtenis denk je wel even van wat onrealistisch, zoiets doet iemand toch niet?! Maar het gebeurt dus wel ook in het echte leven. Deze man heeft rare, vaak krankzinnige gedachtes waar hij geen controle over heeft.
Ik vond de beschrijving redelijk moeilijk omdat het boek bestaat uit 12 kort verhalen, het was daardoor erg moeilijk om een samenvatting van het verhaal te maken.
Het lezen van het boek was geen lastige klus, hoewel ik er wel redelijk lang over heb gedaan omdat ik nauwelijks een detail heb overgeslagen.
Deze opdracht verliep vrij goed, al moet ik wel eerder beginnen aan het verslag zelf.
Het boek had ik al een tijdje geleden gelezen maar met het maken van het verslag ben ik veel te laat begonnen. De volgende keer kan ik beter aantekeningen maken bij belangrijke passages want nu was ik veel tijd kwijt met terugzoeken in het boek.
Naam auteur: Harry Mulisch
Uitgever: De Bezige Bij
Plaats, jaar uitgave: Amsterdam, 1974
A. Beschrijving
Titelbeschrijving:
De titel van het boek is ‘Het Mirakel’. Het belangrijkste thema is de dood.Voor de de heer Tienoppen is de dood een mirakel, een deel van Tienoppen is bang voor de dood een ander deel wil het juist aanrichten.
Motivatie boekkeuze:
Ik heb al veel van Harry Mulisch gelezen en die boeken spraken me erg aan. Toen ik snel een boek moest uitzoeken dacht ik dat een boek van Harry Mulisch altijd wel goed is. Op de achterkant van het boek stond beschreven “Iedereen kan iets van een eigen geheim in hem terugvinden”door deze zin kreeg ik wel interesse in het boek.
Samenvatting:
De hoofdpersoon is de heer Tiennoppen, een man van ongeveer 35 jaar.Hij heeft twee verschillende persoonlijkheden namelijk een ‘goede persoonlijkheid die vrij gelukkig is en daarnaast een ‘slechte’ persoonlijkheid met rare soms krankzinnige ideeën. Zijn vrouw is ongeveer van dezelfde leeftijd maar heeft geen rare gedachten zoals de heer Tiennoppen. De verhouding tussen de heer Tiennoppen en zijn vrouw is slecht, soms heeft hij zelfs moordlustige ideeën tegenover zijn vrouw. Andere personen komen in dit boek wel voor maar dit zijn allemaal voorbijgangers en onbekenden, deze spelen dus een kleine rol. In het eerste hoofdstuk is Tiennoppen nog de aardige persoon zonder echt rare ideeen, hij wil bijvoorbeeld de stad helpen als hij een kadaver op de weg ziet, maar dit wordt juist door niemand gewaardeerd. Uiteindelijk knapt Tiennoppen dit zelf op en hij laat het kadaver op zijn kosten weghalen. In de andere hoofdstukken doet hij dingen zoals een melkfabriek in brandsteken (wat je dus niet van hem zou verwachtten omdat hij eerst juist de stad wou opruimen) en later laat hij de stad vol strooien met bloemen. Dat doet hij zodat iedereen blij is. In latere hoofdstukken beginnen dan ook zijn vreemde gedachten over mensen, dood en eenzaamheid. Ook vermoordt hij zijn buurman en overrijdt een bromfietser.Alles wat de heer Tiennoppen veroorzaakt lijkt hem niet te interesseren. In het laatste verhaal wordt hij door niemand meer herkend als de heer Tiennoppen, maar als iemand anders. Tiennoppen verliest zijn controle over zijn lichaam, zijn lichaam doet dingen die hij zelf helemaal niet wil. Hij scheldt zijn vrouw uit en stuurt haar weg. Hij ontmoet zijn vrouw na lange tijd op het politiebureau. Hier komt hij terecht doordat de politie hem ziet op straat en hem herkent als ene Franken. Zijn vrouw moet hem dan identificeren, maar zij herkent hem ook niet meer. Dit is een vreemde gewaarwording voor de heer Tiennoppen. Hij weet dat hij alles is verloren en staat machteloos.
Eerlijk gezegd vond ik het boek een beetje tegenvallen. Het boek is erg apart geschreven ,je wordt als het ware in het boek gezogen omdat alles in geur kleur en detail wordt beschreven, een voorbeeld: “Dit was de nacht. De huizen aan de overkant met stomheid geslagen. Lantarens hingen slingers van licht in het water van de gracht. Over de stad sloeg de stilte aan als een zware damp, slechts nu en dan even onderbroken door geschreeuw van een ver feest of gevecht. Doordat alles zo nauwkeurig wordt beschreven blijft er weinig over voor je verbeelding. Dit vind ik jammer. Ik vond het boek hierdoor ook te langdradig. Misschien kwam dit wel doordat ik een beetje een overdosis kreeg van al die details doordat ik het boek in een keer achter elkaar heb uitgelezen.
Het thema vond ik wel interessant, de twee persoonlijkheden van de heer Tienoppen maakte het verhaal wel afwisselend; Je springt zomaar vanuit zijn gelukkige gezinsleven in zijn eenzame leven vol waanideeën.
B. Verdieping
Voordat ik begon met lezen van het boek verwachte ik dat het boek ging over de gedachtegang van de heer van Tienoppen, dat je mee werd gevoerd in zijn wereld.
Dit kon ik opmaken uit de achterkant van het boek ; Toch is hij een gewoon huis-,tuin- en keukenburger die ’s avonds bij het licht van een lantaarn nog een adres en afzender op zijn brieven controleert voor hij ze in de bus laat glijden. Tot zo ver is alles gewoon. Maar dan begint het. Dan gaat er iets in Tienoppen aan ’t roeren. Er worden vreemde gedachten in hem gedacht, bijna krankzinnige maar toch ook weer zo normaal menselijk, dat men voor het resultaat alleen de term ‘absurd’ vindt.
Mijn verwachting klopte ongeveer je werd inderdaad meegevoerd in de wereld van de heer Tienoppen, je bevindt je tussen al zijn gedachtes en ideeën (vaak krankzinnig).
Er zijn veel open plekken in het boek, maar de belangrijkste is al direct in het begin; wat voor persoon is die heer Tienoppen? Je komt naarmate het boek wel veel meer te weten over het karakter van de heer Tienoppen maar er wordt niets verteld over het uiterlijk van deze man of over zijn jeugd.
Een tweede open plek; Wat voor relatie Tienoppen met zijn vrouw? Deze open plek wordt op het einde van het boek ingevuld. Hun relatie is moeilijk te beschrijven omdat de heer Tienoppen twee persoonlijkheden heeft, een persoonlijkheid houdt van zijn vrouw en de andere verafschuwt haar. Ondanks dat zijn vrouw erg van hem houdt laten ze dit niet aan elkaar zien waardoor ze steeds afstandelijker worden.
De heer Tienoppen heeft uiteindelijk zijn doel niet bereikt, hij merkt op het einde van het boek dat hij door alles wat hij gedaan heeft alles in zijn leven is verloren; zijn vrienden,zijn vrouw en zelfs zijn zoontje.
Je kunt uit het boek nauwelijks opmaken of het verhaal continu is geschreven, tijdens ieder verhaal verloopt er weinig tijd en er wordt niet beschreven hoeveel tijd er verloopt tussen ieder verhaal.
In het boek komt slechts één flashback voor namelijk een flashback naar zijn jeugd waarbij hij terugdenkt aan een gekleurde plaat die hij vroeger had waar hij dagen naar kon staren deze flashback heeft eigenlijk geen belangrijke rol in het verhaal.
Verder zijn er geen flashbacks of vooruitwijzingen in het boek beschreven.
De verteltijd van het boek is 144 blz.
Hoewel de verhalen zelf maar een korte tijd bedragen denk ik dat de vertelde tijd in totaal een langere periode bedraagt. Ieder verhaal had wel een belangrijke emotionele gebeurtenis, ik denk dat er tussen deze gebeurtenissen zeker wel langere periodes zijn verstreken.
Het enige waarmee ik me kan identificeren is de fantasie van deze heer Tienoppen.
Dat hij zich kan terugtrekken in zijn eigen wereld. Nu heb ik dat niet zo sterk maar ik kan soms ook even in mijn eigen wereld zitten.
C. Personages
Natuurlijk is de heer Tienoppen de belangrijkste personage.
Over het uiterlijk van de heer Tiennoppen wordt niets verteld maar ik stel hem me voor als een lange man met donkere haren, donkere ogen en een mager postuur.
Zoals al eerder beschreven heeft de Tiennoppen twee verschillende persoonlijkheden en dus twee verschillende karakters. Tiennoppen heeft namelijk een persoonlijkheid die vooral voor de buitenwereld zichtbaar is namelijk zijn ‘goede’ persoonlijkheid, deze persoonlijkheid is redelijk normaal en gelukkig en daarnaast zijn ‘slechte’ persoonlijkheid met zijn vreemde vaak krankzinnige gedachtes. Tiennoppen is zeker een karakter, hij is erg onvoorspelbaar en je komt als lezer erg veel te weten hem.
Veel dingen in de wereld storen hem en hij ziet het als zijn taak om deze uit te weg te ruimen
Over het uiterlijk van de heer Tienoppen wordt niets verteld maar ik stel hem me voor als een lange man met donkere haren, donkere ogen en een mager postuur.
De vrouw van Tienoppen is een blonde tengere vrouw. Ze is een normaal persoon die erg van haar man en zoontje houdt en niets liever wil dan een gezellig gezin. Zijn vrouw is een type haar gedrag is namelijk erg voorspelbaar.
Er wordt slechts één relatie beschreven namelijk de relatie tussen de heer Tienoppen en de zijn vrouw. Ze leven een beetje langs elkaar heen. De ‘goede’ persoonlijkheid van de heer Tienoppen houdt heel erg van zijn vrouw maar de ‘slechte’ persoonlijkheid verafschuwt haar en denkt er zelfs vaak aan om zijn vrouw te vermoorden. Hierdoor denkt zijn vrouw dat hij niet meer van haar houdt. En ontstaat er een steeds grotere kloof tussen Tienoppen en zijn vrouw.
D. Evaluatie
Het boek is realistisch geschreven. Je schrikt wel van bepaalde dingen die deze heer Tienoppen doet en denkt, hij steekt bijvoorbeeld in het begin van het boek een gebouw in brand en gaat dan rustig een sigaret roken kijkend naar het schouwspel. Bij zo’n gebeurtenis denk je wel even van wat onrealistisch, zoiets doet iemand toch niet?! Maar het gebeurt dus wel ook in het echte leven. Deze man heeft rare, vaak krankzinnige gedachtes waar hij geen controle over heeft.
Ik vond de beschrijving redelijk moeilijk omdat het boek bestaat uit 12 kort verhalen, het was daardoor erg moeilijk om een samenvatting van het verhaal te maken.
Het lezen van het boek was geen lastige klus, hoewel ik er wel redelijk lang over heb gedaan omdat ik nauwelijks een detail heb overgeslagen.
Deze opdracht verliep vrij goed, al moet ik wel eerder beginnen aan het verslag zelf.
Het boek had ik al een tijdje geleden gelezen maar met het maken van het verslag ben ik veel te laat begonnen. De volgende keer kan ik beter aantekeningen maken bij belangrijke passages want nu was ik veel tijd kwijt met terugzoeken in het boek.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden