Samenvatting.

Het leven is vurrukkulluk is het onweerstaanbare, bijna achteloos en tegelijk sierlijk opgeschreven verhaal over twee vrienden, Mees en Boeli, die het zestienjarige meisje Panda tegenkomen. Er wordt marihuana ‘Marry-you-Anna’ gerookt, de vrije liefde viert hoogtij en er wordt doelloos en zorgeloos door het park geslenterd.

Bron: http://www.bruna.nl/boeken/het-leven-is-vurrukkulluk-9789023422082 

Personages.

De twee belangrijkste personages (Round Characters) uit dit verhaal zijn Mees en Etta. Mees is een 25-jarige pianist en Etta is de dochter van een rijke bankier.

Voor de rest zijn er nog een aantal personages (Flat Characters) zoals Panda, zij is een 15-jarig meisje dat Mees en Boelie ontmoeten tijdens een wandeling in het stadspark. Kees (de grijsaard) is een oude man die in de ochtend met Mees, Boelie en Panda even mee wilde lopen, maar toen neergeslagen werd door de drie jongeren die toen ook nog eens hem beroofde van zijn 200 gulden. Tjeerd Overbeek wil deze man helpen en bied hem aan mee te komen naar zijn tante Rosa Overbeek die zo ook betrokken wordt in het verhaal.

Tijd.

Deze roman is geschreven in een chronologische volgorde met uitzondering van enige flashbacks. Het speelt zich af in de jaren 50 waarin het één dag beschrijft namelijk een hele zondag van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. De hoofdstukken 7, 8 en 11 zijn flashbacks die het verleden van Mees (hoofdstuk 7 en 8) en van Etta Zoon (hoofdstuk 11) behandelen.

Thema en motieven.

Het thema van dit boek is het zoeken naar geluk door vier jonge mensen. Motieven die bij het boek horen zijn onder andere: liefde, overspel, seks en milieuverschillen waar je allemaal mee van doen hebt in deze roman.

Perspectief.

Er is sprake van een alwetende verteller die het verhaal vertelt wat dus zorgt voor een hij-perspectief: “Panda, niet helemaal zeker meer van haar zaak, liep naar de deur.”. Deze alwetende verteller wendt zich soms ook direct tot de lezer bijvoorbeeld: “Laten we intussen de prenten en kaarten die de wanden bekleedden eens bekijken”. Echter bij de flashbacks van Mees is er wel sprake van een ik-perspectief: “ ’s Avonds kreeg ik koorts, omdat ik te lang in de zon was geweest. Mijn moeder nam mijn lichaam met een koude spons af.”

Titel en motto.

Meteen in de eerste zin van het boek komt de titel aanbod: “ ‘Het leven is vurrukkelluk,’ zei Panda.” De titel ‘Het leven is vurrukkelluk’ geldt echter  niet voor alle personen de hele dag in het boek. Iedereen probeert te leven zodat het lijkt dat het verrukkelijk is, want voor de meeste is het eigenlijk helemaal niet verrukkelijk en proberen ze alleen het negatieve te verbloemen.

De motto van deze roman is:

“Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen,

Geenszins om liefde, maar om de sublieme

Momenten en het sentiment daartussen.

M. Nijhoff: Het Tuinfeest”

Wellicht heeft Remco Campert deze motto gekozen, omdat het er precies het zelfde aan toegaat als in het boek. Namelijk iedereen rommelt maar een beetje aan met elkaar en men vrijt alleen maar om het vrijen.

Verhaaleinde.

Het einde van het verhaal vindt plaats op een feest in het huis van Boelie en Mees. Mees heeft uiteindelijk van het gestolen geld allerlei drank en eten gekocht en heeft een aantal kennissen uitgenodigd. Een dronken feestganger sleurt Tjeerd binnen en later komen ook Ernst-Jan en Etta nog langs. Wanneer er ruzie onstaat, neemt Boelie Etta mee naar zolder en gaat met haar naar bed. Mees ziet een jongeman met alleen een opengeklapte paraplu uit het zolderraampje springen en voelt zich plotseling echt gelukkig waar het verhaal dan eindigt.

Informatie over de auteur.

De auteur van deze roman is Remco Campert geboren op 28 juli 1929 in Den Haag. Na de Tweede Wereldoorlog woont hij bij zijn moeder in Amsterdam. Hij weet al snel dat hij schrijver wil worden en verlaat daarom vroeg tijdig het Amsterdams Lyceum zodat hij zich volledig kan richten op het schrijven. Begin 1950 begon Remco Campert met dichter Rudy Kousbroek het tijdschrijft ‘Braak’. In 1951 heeft Remco Campert zijn eerst gedichten bundel ‘Vogels vliegen toch’. Tien jaar later in 1961 kom zijn eerste roman uit ‘Het leven is vurrukkelluk’. Deze roman werd erg gewaardeerd en Remco Campert bleef dus aan het schrijven. Met zijn hele bibliografie kan je een boekenkast vullen door het grote aantal wat hij heeft geschreven. Inmiddels heeft hij hiervoor ook maarliefst negen literaire prijzen gewonnen.