Het leven bestaat niet door Hendrickje Spoor

Samenvatting. De hoofdpersoon in het verhaal is Heleen. Heleen is een meisje van bijna 14 jaar. Haar ouders, Quinta en Clemens zijn een paar jaar geleden gescheiden. Ze woont met haar moeder en haar broertje Emile in Amsterdam. Haar vader woont in Den Haag. Het verhaal begint in Frankrijk. Heleen is daar met haar vader en broertje op vakantie. Ze heeft daar een vakantie vriendje, Bernard, waarvan ze denkt dat ze van hem houdt (de eerste zin van het boek is dan ook: “I am in love with you”. Dat zegt Heleen tegen Bernard.) maar in haar dagdromen is hij uiteindelijk leuker dan in het echt. Aan het eind van de vakantie maakt ze het dan ook uit. Wanneer ze terug komen uit Frankrijk heeft Quinta, haar moeder, een nieuwe vriend; Onno. Quinta heeft vaak nieuwe vriendjes die soms alleen voor een nacht blijven, maar Heleen weet dat deze man voorlopig wel even blijft. Voor Onno had Quinta eerst een relatie met haar psycholoog. Maar dat was weer over gegaan. Heleen komt, nadat ze weer terug zijn in Amsterdam, erachter dat haar vader een vriendin heeft; Ilona. Zijn voormalige secretaresse, waarvan Quinta zegt dat Clemens er al een relatie mee had toen ze nog waren getrouwd. Aan het eind van de vakantie ontmoet ze Axel. Axel was haar vroegere buurjongen. Ze waren ooit onafscheidelijk geweest. Hij was een tijd haar enige vriend. Maar toen Axel naar de middelbare school gingen, en ook verhuisde naar Breskens, zagen ze elkaar bijna niet meer. Tussen de gebeurtenissen door (de vakantie, de terugkomst, de ontmoeting met de nieuwe vriend van Quinta enz.) worden stukjes van Heleen haar verleden verteld. Voornamelijk haar seksueel verleden: Heleen zoende voor het eerst met Natascha. Ze was toen elf jaar. Ze speelde af en toen met Natascha vanaf het moment dat Axel naar Breskens verhuisde. Natascha wilde op een gegeven moment met Heleen zoenen, en Heleen gaat daar dan ook gewillig in mee. Na Natascha had ze met een vriend van Quinta gezoend. Quinta had Heleen een keer mee genomen naar een discotheek, en terwijl Quinta met haar vrienden stond te praten, stelde een van die vrienden zich voor aan Heleen. Aan het eind van de avond had ze met hem gezoend. Nadat Clemens, Heleen en Emile uit Frankrijk terug komen gaat Heleen nog een weekend met Clemens en Ilona (zijn nieuwe vriendin) naar hun vakantie huisje in Gapinge, en daar zoent ze de bakker waar ze vroeger als klein kind altijd eierkoeken kwam halen. Dus Heleen heeft voor haar leeftijd al heel wat ervaring. Wanneer Heleen na de vakantie weer naar school gaat blijkt dat ze daar wordt gepest. Ze spijbelt zoveel mogelijk, om de kinderen maar te ontlopen. Terwijl de kinderen haar uitschelden voor ‘geileen’ en ‘nazi-hoer’, zijn de docenten heel aardig tegen haar. Ze mag boeken van de Nederlandse leraar lenen, die niemand anders mag lenen, en ze mag in de pauzes in de lerarenkamer zitten. Buiten school gaat ze na de vakantie steeds vaker met Axel om. Dit alleen omdat hij bijna elke dag langs komt, en haar telkens wil zien. Hij stelt haar op een dag aan Steve. Steve is een vriend van Axel, en spreekt engels. Het is niet duidelijk waar hij vandaan komt. Een paar weken nadat school weer is begonnen, heeft ze afgesproken met haar vader om langs te komen met Emile in Den Haag. Maar ze heeft geen zin. Sinds dat hij met Ilona een relatie heeft, is hij niet meer hetzelfde. Dus gaat ze langs bij z’n werk en ze gaan samen wat eten. Daar verteld ze dat ze niet meer wil langs komen. Haar vaders is best boos, en ze wil eigenlijk alles wat ze heeft gezegd terug nemen, maar ze kan het niet. Ze is veranderd. Op een avond, wanneer Heleen samen met Quinta en Onno beneden tv zitten te kijken komt Axel langs. Axel, Quinta en Onno roken een joint en op een gegeven moment vind Quinta dat Heleen Axel moet zoenen. Onno is het hier mee eens, en ze pushen haar omdat Axel er zo verliefd uit ziet. Heleen heeft geen zin in gezeur en ondanks dat ze het niet wil, zoent ze Axel. Na die avond regelt Quinta dat Axel Heleen meeneemt voor een etentje. Naar Heleen haar mening wordt niet gevraagd, en ze stemt er dan ook maar mee in. Axel neemt haar mee naar het huis van Steve, die woont in een kraakpand. Daar eten ze wat en Axel en Steve roken daar een joint, en bieden Heleen de joint ook aan, maar weigert die. In de tijd die daarop volgt, gebeurt er vrij weinig. Axel wijd zich helemaal aan het vriendje zijn. Hij schrijft Heleen minstens één liefdesbrief per dag, haalt haar elke dag van school (waardoor ze niet meer wordt gepest na schooltijd. Dit omdat Axel een paar jaar ouder is, en de jongens die haar normaal pestte, respect voor hem hebben.). Ze vrijen en zoenen wat, maar verder gebeurt er niet veel. Je merkt ook dat Heleen dit niet echt wil. Wanneer ze op zijn of haar kamer zijn, streelt en wrijft hij wat, maar zodra ze kan, springt ze snel van het bed af en interesseert ze zich voor een boek of wat er dan ook aanwezig is in de kamer. Ze laat hem wel zijn gang gaan, maar leuk vind ze het niet. Wanneer Heleen een keer ziek is, en Axel op ziekenbezoek is, misdraagt hij zich door wanneer hij even alleen met Heleen is, opeens boven haar te gaan hangen en zijn rits open doen. Quinta ziet dit en wordt heel boos. Axel doet van alles om het goed te maken, wast de auto, helpt Onno met klusjes in huis en neemt Emile op een middag mee naar het park om te voetballen. Quinta vind dit goed, maar Heleen moet wel mee. Daar ontmoet ze Steve weer. Hij en Axel gaan weer een joint roken, en daar doet Heleen voor de eerste keer ook mee. Wanneer ze dan tegen Steve aan zit, merkt ze dat ze hem wel bijzonder vind. En dat ze zich fijn voelt bij hem. Een heel ander gevoel dan bij Axel. Bij Axel heeft ze eigenlijk geen verliefd gevoel. Het kraakpand waar Steve woont, wordt op een gegeven moment leeg gehaald, omdat het wordt gesloopt. Heleen weet een nieuw kraakpand voor Steve en zijn vrienden. Het oude kantoor van haar vader, waar hij werkte toen hij nog in Amsterdam woonde staat leeg. Daar trekt Steve dan ook in, en Heleen en Axel gaan er elke middag heen. Heleen krijgt meteen respect van de andere krakers. Dit omdat zij ze aan dit pand heeft geholpen en een vriendin van Steve is. Steve heeft een soort drugs handeltje in het kraakpand. Na school komt Heleen naar het kraakpand, gaat in het portiershokje zitten en verwijst iedere ‘bezoeker’ naar boven, naar de kamer van Steve. Heleen rookt daar dan ook dagelijks met Steve en Axel de joints mee, en luistert naar de verhalen de Steve en Axel tegen elkaar vertellen. De thuis situatie bij Axel is niet zo goed. Op een middag staat Axel niet te wachten bij de school van Heleen. Wanneer ze naar z’n huis gaat, is het binnen een puinhoop. De moeder van Axel en haar vriend hebben enorme ruzie gehad, en z’n moeder moest naar het ziekenhuis omdat ze gehecht moest worden. Ook had ze een blauw oog en haar arm was gekneusd. Heleen wil weg, omdat ze niet tegen de ruzie kan, maar dan chanteert Axel haar. Hij zegt dat ze niet van hem houdt wanneer ze weg zou gaan, en wanneer ze beweert dat het tegendeel waar is, wil hij dat ze dat bewijst. Anders maakt hij er een einde aan. Hij zal dan van het Okura hotel springen. Hij zegt dan dat wanneer ze met hem naar bed gaat, en wanneer hij alles met haar mag doen wat hij wil, dat ze dan echt van hem houdt. Terwijl hij dat zegt, trekt hij zich af boven haar en komt zij voor het eerst klaar. Maar ze vindt het helemaal niet fijn, en voelt zich heel erg schuldig. Ze krijgt een gevoel van heimwee. De volgende dag wanneer ze naar school gaat, staat er een tekening op het bord. Twee figuren, de een, een meisje, knielend bij de ander, de leraar, terwijl ze aan zijn penis zuigt. De twee moeten Heleen en de docent voorstellen. Heleen flipt en slaat de tekenaar knock-out. Ze moet naar de directeur, haar moeder komt, en dan komt ook uit dat ze heel erg gepest wordt op school. Haar moeder wist hier niets van, maar in plaats erover te praten, gaat ze met Heleen een patatje eten om te vieren dat ze voor zichzelf heeft leren opkomen. Na dit incident wordt besloten dat ze van school veranderd. De vader van Heleen, heeft besloten om voor een tijdje naar Amerika te gaan. Hij wil er even tussenuit. Axel heeft besloten dat hij en Heleen met oud en nieuw met elkaar naar bed zullen gaan. Heleen wil aan de pil, en haar moeder stuurt haar door naar de dokter. Daar verteld de dokter, na haar te hebben onderzocht, dat ze misschien wel zwanger is. Dit kan helemaal niet, omdat ze helemaal niet met Axel naar bed is geweest. En ze denkt dat de keer dat Axel op haar is klaar gekomen haar niet zwanger gemaakt kon hebben. Quinta is heel boos op Axel, maar wanneer uiteindelijk blijkt dat Heleen niet zwanger is, is iedereen opgelucht, en lijkt het alsof er niets is gebeurt. Met kerstmis zijn de moeder en de vriend van de moeder van Axel een paar dagen weg. Onno, Quinta en Emile gaan ook een paar dagen weg, naar Zeeland. Heleen blijft thuis en besluit het grootste deel van de tijd bij Axel te slapen. Met oud en nieuw hebben ze ’s avonds een feest van Steve in het kraakpand. Daarvoor eten ze eerst even bij Axel thuis. Maar Axel heeft een whisky fles gevonden en wordt ontzettend dronken. Hij beschuldigd Heleen weer dat ze niet van hem houdt en wel van Steve, en op een gegeven moment vraagt hij haar een paar keer achter elkaar of ze van hem houdt, en dan stopt hij de hals van de whisky in haar anus. Hij drinkt zich heel erg aan haar op, en wil met haar naar bed. Dan rent ze naar het toilet en sluit zich daar op. Axel gaat naar buiten en sluit haar op in het huis. Wanneer hij terug is, verontschuldigt hij zich voor zijn gedrag en ze gaan naar het feest van Steve. Daar ziet ze dat Steve heel erg ziek is, en er heel slecht uit ziet, maar doet er niets aan. Axel is al snel helemaal stoned en dronken, en valt in slaap. Het feest valt haar heel erg tegen en ze gaat in haar eentje naar huis. Axel komt maar niet naar huis, en ze besluit naar haar eigen huis te gaan. Dan ziet ze opeens dat haar moeder thuis is. Onno en Emile zitten nog in het Zeeland, en ze is samen met haar psycholoog. Hij heeft haar opgehaald, want ze had ruzie met Onno. Het wordt uiteindelijk weer licht buiten en ze gaat weer naar het huis van Axel. Axel is ook thuis gekomen, en hij wil perse met haar naar bed. Zij wil niet, maar hij doet het toch. De dagen na oud en nieuw wil Axel steeds met haar naar bed, en zij laat hem begaan. In die dagen gebeuren er heel veel dingen. Onno is toch weer terug, en heeft een dobberman pincher gekocht. Het is een ontzettend valse hond en hij bijt op een middag Emile, die dan naar het ziekenhuis moet voor hechtingen in zijn lip. Na dit alles, ongeveer 2 weken na oud en nieuw gaat Heleen langs Steve. Daar praten ze wat, en uiteindelijk zoenen ze heel even. Dan moet ze van Steve weg, en ze loopt van het kraakpand weg richting het station. Dan komen er op twee jonge Japanners naar haar toe. Ze geven haar complimentjes over haar uiterlijk en vragen haar uiteindelijk of ze mee gaat naar hun hotel. Het laatste wat een van de twee tegen Heleen zegt is : “Helen, I am in love with you…” 1. Wie is/ zijn de hoofdpersonen en wat is hun/ zijn/ haar karakter? De hoofdpersoon is Heleen. Heleen is bijna 14 jaar, en woont bij haar moeder en broertje in Amsterdam. Haar ouders zijn gescheiden, omdat ze, blijkt uiteindelijk uit het verhaal, allebei zo hun relaties hadden naast het huwelijk. Heleen is een heel bijzonder meisje. Wat mij direct opviel is dat ze zich aan de ene kant erg volwassen gedraagt, qua gedrag naar jongens en mannen toe, maar ook weer erg naïef is. Ze is samen met haar vader en zijn vriendin in Zeeland en gaat langs de bakker, waar ze vroeger ook altijd heen ging. (Citaat 1: blz. 49: ‘Ach, het is net zoiets als het eten van een boterham…’Zijn haar rook bitterzoet, naar vanille en gist. ‘Nou, da bien geen boterham van mien brood, anders…’Maar voordag hij kon uitpraten sloeg Heleen haar armen om zijn hals en overlaadde zijn gezicht met kussen. Het zoenen met Bernard zat nog in haar motoriek – maar daarna moest ze een zeker walging overwinnen om verder te gaan. Toch ging ze door, steeds onstuimiger zelfs naarmate haar afkeer groter werd.) Dat vind ik heel raar. Dit gedrag zie je bij Heleen vaker terug komen. Ze gaat ermee door, terwijl ze op een gegeven moment bijna moet kokhalzen. Ze vindt het helemaal niet leuk, en geniet er niet van, maar ze stopt niet. Een andere ervaring heeft ze ook al gehad, met een vriend van haar moeder. In een discotheek. Ze is met haar moeder mee uit, (vlak voor de zomervakantie) haar moeder stelt haar voor aan Mels, en ze raken aan de praat. (Citaat 2: blz. 53: ‘Ik had me laten pakken, wat denk je!’ Heleen zette haar glas cola neer: ‘Jij had je dus laten pakken door Connery?’ Voordat hij antwoord kon geven had ze hem naar zich toe getrokken en haar lippen op zijn mond gedrukt. Mels rook naar nicotine en drank, maar dat kon haar niets schelen. ) Ik vind dat maar een vreemde gewaar wording. Ze is 13 jaar, en zoent met vrienden van haar moeder, met een veel oudere bakker, en het lijkt zo normaal. En zo zijn er veel dingen waar ik mijn vraagtekens bij zet. Ze denkt als een volwassen persoon, in haar gedachten heeft ze het over het lot. (Citaat 3: blz. 23: Over vijf minuten zou alles anders zijn. Een noodlot waartegen je niets kon doen. Maar waarom niet, vroeg Heleen zich af. Waarom konden de dingen niet zijn zoals zij wilde dat ze waren? Was het niet mogelijk de verandering die zich zou volgrekken wanneer ze de Banstraat binnenreden tegen gaan, te beïnvloeden, te sturen? Wat kon ze doen om ervoor te zorgen dat haar moeder naar buiten kwam en niet met een gespannen gezicht achter de voordeur bleef staan? Wat kon ze doen om ervoor te zorgen dat haar vader uit de auto stapte en, net als hij jarenlang dag in dag uit had gedaan, naar het huis liep, Quinta zoende, de poes een aaitje gaf en de krant van tafel pakte? Niets, helemaal niets. En die gedachte vervulde haar met blinde woede. ) Uit dit citaat kun je wel goed halen dat ze het wel heel erg vindt dat haar ouders zijn gescheiden. Alleen denkt ze er op zo’n moeilijke manier over na. Een meisje van 13 moet het gewoon stom vinden, en niet gaan bedenken hoe ze het noodlot kan veranderen. Ze heeft ook vaak fantasieën, dat haar ouders weer bij elkaar zijn, dat het zelfportret van haar moeder weer boven de schoorsteen zou hangen. En dat alles weer zou zijn zoals voorheen. Maar uiteindelijk wil ze dat dus ook niet. (Citaat 4; blz. 64: Er was iets aan het verhaal dat niet klopte. Ondanks de goede afloop. Het was geen prettige fantasie, niet te vergelijken met Heleens dagdroom over hoe Kees en Xander – de jongens die haar het meeste pestten op school – door skinheads in elkaar geslagen werden. Daar kon ze geen genoeg van krijgen en de gedachte aan de vuistslagen brachten haar in een goed humeur. Maar dit was anders. Ze werd er somber van. Het leek de werkelijkheid alleen nog maar uitzichtlozer te maken.) Ze ziet dus wel dat wat ze eigenlijk wil, haar ouders weer bij elkaar, niet kan. Ze ziet er geen toekomst in. Ik denk dat er in Heleen een heleboel onzekerheid zit. Haar innerlijk verandert, ze gaat zich in andere dingen interesseren, ze komt in de pubertijd. En dat schrikt haar denk ik ook af. En ze weet van zichzelf ook dat ze verandert. Een goed voorbeeld is wanneer ze tegen haar vader zegt dat ze geen zin heeft om nog langs te komen in Den Haag. (Citaat 5; blz. 77: ‘Ja hoor, doe maar.’ Aan de manier waarop hij de straat overstak naar zijn auto zag Heleen dat hij boos was. Ze had op slag spijt van wat ze gezegd had en wilde naar de auto rennen om hem te zeggen dat ze volgend weekend toch naar Den Haag kwam. Maar ze bewoog niet. Ze kon niet bewegen. Niet alleen mijn vader en moeder zijn veranderd, dacht ze. Ik ben ook niet meer dezelfde.) Ze merkt dus goed dat ze door een verandering gaat. Ik weet uit ervaring dat je echt een ander mens wordt wanneer je ouders uit elkaar gaan. Gelukkig ging het bij ons anders dan bij Heleen, maar alles wordt na zoiets anders. En dat is best moeilijk. Wat ook moeilijk is voor Heleen is het feit haar moeder heel anders wordt nadat ze heeft gedronken. (Citaat 6; blz. 79: ‘Hoe dan ook, als je moeder te veel op heeft, kun je beter dekking zoeken…’had Clemens eens gezegd en dat was waarschijnlijk het verstandigste. Nu Quinta niet wilde dat haar dochter op straat slierde, was ontvluchten nogal moeilijk. Er zat voor Heleen niets ander op dan overal ‘ja’ op te zeggen, braaf te helpen in de keuken, onzichtbaar te zijn.) Dat lijkt me echt vreselijk! Dat je je verborgen moet houden voor je eigen moeder. Ik denk dat hoewel ze zich op sommige punten heel volwassen gedraagt, ze omdat ze toch nog zo jong is, niet kan verdedigen tegen dat soort situaties. Wat ook vaak gebeurt in het boek, is dat ze dingen maar gewoon over zich laat heen komen, om maar geen gezeik te krijgen. Zo is er een keer een moment, nog voordat ze een relatie krijgt met Axel, dat haar moeder en Onno haar pushen om met Axel te zoenen. (Citaat 7; blz. 85: Heleen hief haar handen ten hemel – zoals haar vader altijd deed wanneer hij verdere discussie of ruzie wilde vermijden -, aarzelde even en ging toen bij Axel op school zitten. Ze voelde zijn snelle ademhaling in haar gezicht. Ze had geen zin om hem aan te raken. Hij was aardig. Hij was Axel de Jong, haar speelkameraadje van vroeger, haar oudste en lange tijd enige vriend, en ze wilde hem niet zoenen. Dat paste niet. Toch legde ze haar armen om zijn hals en drukte haar lippen op de zijne. Net zoals ze bij Mels, net zoals ze bij Jan Christiaanse (de bakker) had gedaan. Zonder iets te voelen. Zonder het te willen. Eerste hield Axel nog zijn tanden op elkaar maar toen Heleen vastberaden haar tong ertussen wurmde, opende hij zijn mond en zoende terug. ‘Bravo!’ hoorde ze Onno en Quinta roepen. ‘Hoera!’) Heleen zegt dus dat ze bij alledrie het niet wilde, er geen gevoel bij had. Maar ik snap dan niet waarom ze dat dan doet. En het lijkt me in het laatste geval, dat je gepushed wordt door je moeder, best moeilijk om nee te zeggen, maar in de andere twee gevallen, deed ze het toch helemaal zelf. Alsof ze het dus wel zelf wilde. Misschien dat ze iets aan zichzelf wil bewijzen. Dat ze toch heel wat is, of dat ze toch best volwassen is. Misschien dat het een reactie is op het gepest op school. (Citaat 7; blz. 68: Heleen werd door haar klasgenoten ‘Geileen, de nazihoer’ of ‘Mejuffrouw Streber’ genoemd. Nu was dat pesten niets nieuws. Ze was vanaf de eerste dag dat ze op haar zeverde in Amsterdam op school ging de pispaal van de groep geweest en had zich langzamerhand ook het gedrag van een paria aangemeten. Altijd op haar hoede, vol wantrouwen wanneer iemand eens aardig deed en het liefste alleen met een boek. Op het Montessori Lyceum waren er wel dagen en zelfs weken geweest dat ze met rust gelaten werd, maar de kinderen op het Christelijke Mavo overtroffen al hun voorgangers in de volharding waarmee ze Heleen treiterden.) Wanneer ze met Axel krijgt, is het pesten eigenlijk zo goed als over. Omdat hij ouder is dan de jongens uit haar klas, en haar elke dag na school komt ophalen, durven de pestkoppen niet meer. Dat is dus absoluut een van de hoofdredenen waarom ze iets met Axel heeft. Want ze heeft totaal geen gevoelens voor hem. Maar ze heeft hem dus om die reden wel nodig. En ze wil hem ook niet kwijt. Axel weet dat waarschijnlijk wel, hij zal dat voelen. Want hij dreigt vaak dat wanneer ze niet met hem naar bed gaat, hij zichzelf van het hotel laat vallen. Maar Axel weet denk ik ook dat zij niets voor hem voelt, want hij wil telkens de bevestiging dat ze van hem houdt. Hij vindt dat zij met oud en nieuw met hem naar bed moet, om zo te bewijzen dat ze van hem houdt. Heleen wil het niet, maar ondanks dat ze hem tegenspreekt, en zegt dat ze het niet wil, gaat hij toch door. (Citaat 8; blz. 184: ‘Voel je me, oen? Voel je me?’ steunde Axel in haar oor. Ze gaf geen antwoord. Ze bewoog niet en liet hem z’n gang gaan. Steeds harder, steeds sneller stootte hij in haar. Het duurde nogal lang, begon zelfs pijn te doen. Ze probeerde aan iets anders te denken. The Sublime, dacht ze. Amazement. Beauty. Awe. Sex is als een religie. Elevating. Onsmakelijk. Omdat de werkelijkheid altijd tegenvalt? Ze voelde niets. Geen opwinding. Geen warme tinteling in haar onderbuik. Niets. Helemaal niet. Ze lag onbeweeglijk met gestrekte armen en benen te wachten tot Axel eindelijk op zou houden. Zodra hij klaargekomen was duwde ze hem van zich af. Nothing matters. Nothing. ‘Oen, hou je alleen van mij? En beloof je Steve nooit meer te zien?’ Heleen deed alsof ze in slaap gevallen was.) Je ziet ook dat Axel heel erg jaloers is. Hij denkt constant dat Heleen hem bedriegt met Steve. Dat is niet zo, maar ik denk dat Heleen dat maar al te graag wil. Dat weet ik zelfs zeker. De eerste keer dat ze een joint rookt, zit ze in het Vondelpark, samen met Steve en Axel. Dat is de eerste keer dat je merkt dat ze Steve meer dan aardig vindt. (Citaat 9; blz. 112: Steves krullen kriebelde in haar gezicht. Hij rook naar patchoeli, bijna te zoet. Bedwelmend. Was ze nu al stoned? Of kwam het door de manier waarop Steve haar vasthield dat e zich zo slap en loom voelde?’Again. Very slowly,’fluisterde Steve in haar oor. Heleen rilde onder de aanraking van zijn lippen en drukte zich steviger tegen hem aan. Toen Steve nogmaals haar oorschelp beroerde. Sloot ze met een zucht haar ogen.) Helemaal aan het eind van het boek, de laatste keer dat ze Steve ziet, geven ze elkaar één kus. Maar die ene kus is honderd keer intiemer dan het hele seksleven dat ze met Axel achter de rug heeft. Voor Steve voelt ze wel iets. Dat komt ook omdat hij haar met respect behandelt. Hij noemt haar ook telkens “my princess”. (Citaat 10; blz. 204: ‘But kiss me alle the same.’ Het koste hem moeite om te praten. ‘Kiss me…’ Heleen boog zich voorover en kuste hem voorzichtig op zijn schrale lippen. ‘Again,’ zei Steve. ‘Again.’ Toen ze hem nogmaals kuste, opende hij zijn mond en raakte even met zijn tong haar bovenlip aan, maar het nu zo sterk, zo overweldigend dat ze er duizelig van werd. Ze liet zich langzaam op hem vallen, begroef haar gezicht in zijn hals. na een tijdje merkte ze dat Steve trilde. ‘Am I too heavy?’ vroeg ze bezorgd. ‘No, you are wonderful.' ) Het is jammer dat uiteindelijk dit nergens op uitloopt, maar ik denk dat Heleen veel meer aan Steve had gehad dan aan Axel. Het laatste stuk van het verhaal vind ik moeilijk te begrijpen. Ik snap nu wel dat Heleen geen moeite heeft om zonder enige liefde te voelen voor iemand, te zoenen of zelfs te vrijen met een persoon. Maar dat ze dan aan het eind van het verhaal mee gaat met twee Japanners, om als hoer gebruikt te worden in hun hotelkamer, vind ik net weer iets te ver gaan. Ik denk dat ze erg heeft geleden onder de scheiding van haar ouders, en dat ze nu de aandacht ergens anders vandaan haalt. Ook al is het niet altijd positieve aandacht. Ook het feit dat ze erg gepest wordt op school zal mee spelen. Wanneer ze dan op een gegeven moment op school zich niet meer kan beheersen en uithaalt naar een jongen, vind ik dat heel begrijpelijk. (Citaat 11; 142: ‘Niet kijken,’ fluisterde Betty en ze kneep in Heleens hand. Geërgerd trok Heleen haar arm weg. In het midden van het schoolbord stonden twee figuren getekend, Damar, te herkennen aan zijn snor, en een meisje. Het meisje zat geknield voor hem en zoog aan zijn met blauw krijt ingekleurde penis. Voor alle duidelijkheid stond er met grote blokletters ‘GEILEEN’ bij geschreven. De smaak van de vieze bittere koffie kwam terug in Heleens mond.) Dan komt er even een stukje dat de klas moet nablijven totdat de dader zich heeft gemeld. (Citaat 12; blz. 144: ‘Geileen...’mompelde Kees spottend. Hij stak zijn tong uit en maakte een obsceen gebaar. ‘Pijp me dan...’ Heleen trok de deur naar de gang open, aarzelde en draaide zich plotseling weer naar Kees. ‘Klootzak, gemene laffe klootzak!’ ‘Heleen!’ riep Damar geschrokken uit. Maar ze luisterde niet, ze krabde Kees over zijn gezicht, kneep zijn keel dicht, trok aan zijn haar. Met haar volle vuist sloeg ze hem in et gezicht en hij tuimelde met stoel en al op de grond.) Ik kan me goed voorstellen dat al haar frustraties er op dat moment uit kwamen, en dat ze zo’n uitspatting kreeg. Het betekent dat ze er dus echt wel mee zit, ook al laat ze dat aan niemand weten, en praat ze er ook niet over. Dat maakt het waarschijnlijk ook dat ze een vrij apart meisje is, met een bijzondere persoonlijkheid en een onvoorspelbaar karakter.
2. Wat voor een soort drugs wordt hier gebruikt of is hier van toepassing en wat doe dit met de hoofdpersonen (welke gevolgen) Het gaat hier voornamelijk om gewone joints. Het roken van hasj en wiet dus. Alleen Steve gebruikt wel pilletjes, maar alleen valium wordt genoemd. (Citaat 1; blz. 190: Axel pakte Steves kleine pillendoosje van tafel. ‘How much?’ ‘Pfff. Five of six...’ Toen Werner met de kleine blauwe pilletjes verdwenen was, kroop Heleen nog iets dichter tegen Steve aan. ‘Do you take valium?’ Axel antwoordde in zijn plaats. ‘Medicijnen... Valium helpt heel goed tegen koorts.’ ‘My mother takes valium as well.’ Zei Heleen.) Maar daar wordt niet echt op in gegaan. Het gaat voornamelijk om de joints. Ook de moeder van Heleen rookt wel is een joint. Een keer komt Axel langs, en dan gaan Quinta, Onno en Axel met z’n drieën een joint roken. Daar wordt goed beschreven wat voor een effect het op ze heeft. (Citaat 2; blz. 82: ‘Zit jij op de mavo? Ik dacht op het Vossius.’axel stak de joint aan en gaf hem aan Quinta. Ze rookte alsof haar leven ervan afhing: gulzig, diep inhalerend. ‘Nee, ik zit op de mavo.’ Niemand luisterde meer. Dat ging altijd zo met dat stomme hasjroken. Zodra er een joint te voorschijn kwam gebeurde iets waardoor iedereen totaal gefixeerd raakte op het roken. Opgewonden. Zenuwachtig. Zoals kinderen die een snoepje moeten delen en als de dood zijn dat ze niet genoeg krijgen. Ze glimlachen en doen heel beleefd, maar ondertussen zouden ze niets liever willen dan alles voor zich alleen hebben.) Dit was eigenlijk wel de beste beschrijving wat de drugs met de hoofdpersonen doet. De eerste keer als Heleen mee rookt met Steve en Axel voelt ze zich een beetje loom, maar op dat moment weet ze niet of het aan de joint ligt of aan het feit dat ze in de arme van Steve ligt. De drugs is wel een belangrijk aspect in het boek, maar de reacties op de drugs zijn steeds hetzelfde. De mensen die het gebruiken worden eerst een beetje lacherig en daarna loom, rustig in een soort slome trance. 3. Hoe is de hoofdpersoon in aanmerking gekomen met de drugs? Dat is heel makkelijk. Aangezien de moeder van Heleen zelf ook blowt, was ze al wel bekend met het fenomeen joints en drugs. (Citaat 1; blz. 51: Maar eenmaal binnen verveelde ze zich. Haar moeder zat met een aantal vrienden in de bar te blowen en er werd nog niet gedanst.) Dat is dus al het voorbeeld dat haar moeder het ook gewoon vind. In de vorige deelvraag zijn het Heleen haar moeder, Onno en Axel, die met z’n drieën gaan blowen. En dat gewoon thuis. Zo is Heleen dus in aanmerking gekomen met de drugs. De eerste keer dat ze het zelf gebruikt, is wanneer ze met Axel, Emile en Steve in het Vondelpark zit. (Citaat 2; blz. 111: ‘Ohoe?’ riep Emile weer. ‘Kom je nou?’ ‘Ja zo, even een sigaret roken,’antwoordde Axel. Hij gaf de joint terug aan Steve. ‘Would you like to try al little puff, my love?’ vroeg Steve aan Heleen. ‘No thanks.’ ‘Curiosity Heleen! The key to wisdom...’ Hij schoof iets dichter naar haar toe. ‘You disappoint me al little.’ ‘She is too young for all that,’ zei Axel. ‘Niet waar! Ik ben niet te jong!’ Heleen griste de joint uit Steves hand en nam een trekje. Ze begon te hoesten maar Steve sloeg zijn arm om haar heen, trok haar tegen zich aan. ‘Relax, just relax.’) Bij sommige boeken is dat moeilijk te vinden, maar in dit boek was dit gewoon heel duidelijk. 4. Maken de hoofdpersonen een ontwikkeling door en denkt de hoofdpersoon hetzelfde over het onderwerp aan het eind van het boek als aan het begin? In het begin vindt Heleen het stom dat wanneer bij haar thuis ze gaan blowen, iedereen zo stom reageert. Maar naarmate ze meer met Steve en Axel omgaat, gaat ze het normaal vinden. Ze gaat zelf ook blowen, en wanneer ze in het kraakpand van Steve zit, zit ze er ook gewoon bij wanneer de vrienden van hem gaan blowen. Als je het niet over drugs hebt maar over haar seksuele leven, dan is er niet veel verandering in gekomen. In het begin zoende ze al met verschillende mannen, zelfs als ze het niet wilde of zelfs er van walgde. Wanneer ze voor de eerste keer seks heeft met Axel, wil ze het eigenlijk ook niet, maar ze laat het gewoon over haar heen komen. Ze blijft stil liggen en wacht tot hij klaar is. Aan het eind van het boek, gaat ze met twee Japanners naar hun hotel kamer. En ik ga er vanuit dat ze daar niet gaan ganzenborden. Eigenlijk is dat best erg. Zei ziet seks als iets waar je niet van kan genieten, maar iets wat je over je heen moet laten komen. Gewoon aan iets ander denken, en wachten tot de ander klaar is. Ik blijf het wel raar vinden dat ze met die Japanners mee gaat. Ik kan namelijk niet echt uit het verhaal halen wat haar motivatie daarvoor nu is. Ze heeft niet specifiek geld nodig. Van de seks genoot ze niet, dus daar doet ze het ook niet voor. Het enige wat ik kan bedenken is dat ze de aandacht fijn vindt. Ook als krijgt ze die aandacht in een situatie die ze niet leuk vindt. Maar aangezien ze Axel ook zijn gang heeft laten gaan, zal ze dit misschien normaal zijn gaan vinden. En misschien is het ook zo dat wanneer je iets normaal bent gaan vinden, kun je het op een gegeven moment omzetten in het genieten van iets. Maar dat kon ik er dus niet goed uit halen.