1.Beschrijven

Titel: Het instituut
Auteur: Vincent Bijlo
Uitgever, plaats, datum: Wolters Noordhoff, Groningen, 2005

Motivatie: Dit boek zat in een Lijsters pakket wat ik in de derde gekocht heb. Ook heb ik het al eens gelezen.

Samenvatting:
Otto Iking zit op een school voor blinden en slechtzienden en is 11 jaar oud . Hij woont in het huisje ‘de vink’, ook wel bijgenaamd de “blinde vink”. Van degenen die in het huisje wonen zijn volgens hem alleen hij en Harm normaal. Met z’n tweeën hadden ze een wedstrijdje pesten, degene met de meeste punten, won. Er was echter maar een leerling waar ze niet tegen op konden; Edwin, omdat hij klem had gezeten bij zijn geboorte kon hij van alles uithalen. Als de leerlingen van het instituut op kamp gaan, word Otto ziek, daarom komt zijn moeder hem ophalen, thuis komt Otto erachter dat zijn moeder haar baan kwijt is, aan de sherry is geraakt, en dat zijn ouders hem eigenlijk het volgende jaar naar een gewone brugklas willen laten gaan. Omdat zijn ouders veel ruzie hebben vanwege de alcohol verslaving van zijn moeder, gaat zijn moeder naar een afkickkliniek. Dan word Otto weer terug gestuurd naar het instituut. Zodra hij weer op het instituut aankomt hoort hij dat de zus van Harm is gegijzeld door een Zuid-Molukker. Samen met Harm gaat hij haar redden. Onderweg naar de school van Harm’s zus, horen ze dat de leerlingen van de school alweer zijn vrijgelaten. Otto’s radiostation Puntsik zendt die avond een interview uit met Harm, opgeluchte broer van een gegijzelde pupil van een school in Bovensmilde. De volgende dag kwam er een reporter langs. Die ging radio maken over hoe het is om blind te zijn. Na de uitzending kwam er zelfs een televisieploeg filmen op het instituut. Ze filmen Otto’s radio Puntsik. Nu is Otto ontdekt. Hij krijgt een radioprogramma. Otto´s kraakcorner gaat het heten. Na een tijdje mag hij weer een keertje naar huis. Het is al helemaal geregeld dat Otto naar de ziendenschool mag. Zijn moeder zou thuis zitten. Maar als ze thuiskomen, blijkt aan de sherryflessen dat zijn moeder heeft gedronken, en nu is ze kwijt. Otto wordt gedropt bij de buren. Als zijn vader eindelijk terug komt bleek zijn moeder weer op de Veluwe te zitten. Ze kon het niet aan als Otto er was. Otto gaat weer terug naar school. Daar heeft hij niet meer zo veel te doen want hij is toch al over. Dan komt zijn vader onverwachts langs met de mededeling dat hij gewoon op de ziendenschool blijft, dat zijn vader naar Amerika gaat en dat zijn moeder is opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Hij mag op vakantie met de buren. Hij haat zijn vader, en terecht, de egoïst. Zijn vriendinnetje Sonja biedt aan dat hij met haar en haar pleegouders op vakantie gaat. Daar worden haar pleegouders ook die van hem.

Eerste persoonlijke reactie: Ik vind dit een interessant verhaal, omdat het herkenbaar is, maar toch eigenlijk niet. Dit komt omdat je je kan inleven in het hoofdpersonage, maar je eignenlijk niet weet hoe het is om blind te zijn. Het is ondanks de vele humoristische stukjes toch een droevig, ontroerend verhaal, dat je aan het denken zet. Ik denk dat de schrijver zijn levensverhaal beschrijfd in dit boek, en dat maakt het origineel.


2. Verdiepen

Onderwerp:
1. Ja, slechtziend, of blind zijn.
2. Ik ben het boek gaan lezen omdat het onderwerp me aansprak. Ik had nog nooit iets gelezen over hoe blinden de wereld ervaren.
5. Ik had verwacht dat de schrijver het onderwerp wat serieuzer beschreef, omdat hij zelf ook blind is.

Gebeurtenissen:
1. Er is niet echt sprake van een belangrijkste gebeurtenis in het verhaal, omdat er een levensjaar van een blinde jongen word verteld.
2. Het gaat voornamelijk over Otto’s gevoelens en gedachten, ik vind dit heel slim gekozen van de schrijver, want als er alleen globaal het verhaal word verteld was het niet erg interessant.
6. Dat zijn vader aan het eind van het verhaal naar Amerika vertrekt, en zijn zoon in de steek laat. Ik vind dat een ouder niet zoiets kan doen.

Personages:
2. Ik kan me niet (erg) goed in het karakter inleven, omdat ik niet blind maar slechtziend ben.
5. Ik vind dat de personages zich als kleine ettertjes gedragen, wat niks te maken heeft met het feit dat ze blind zijn, ik vind dat ze zich abnormaal gedragen.

6. De vader, ik vind hem niet sympathiek. Het is niet normaal om je kind te verlaten om naar Amerika te gaan. Als hij Otto had meegenomen was het een redelijke beslissing geweest, maar doordat hij zijn kind achter laat is het vreemd.

Bouw:
2. Het verhaal komt erg snel op gang, en na een paar pagina's zit je al helemaal in het verhaal.
4. Het verhaal is spannend omdat je wil weten hoe het met Otto afloopt.
11. Het verhaal wordt vertelt vanuit de ikpersoon, Otto.

Taalgebruik:
1. Ik vind de tekst erg makkelijk om te lezen, ik werd echt het verhaal ingetrokken en kon het boek niet weer neerleggen tot ik het uit had.
2. Het verhaal wordt in een geheel verteld, zonder (veel) flashbacks.
5. Ja, het word als een kind verteld, erg begrijpelijk, met weinig moeilijke woorden. Het is eigenlijk wel te positief verteld, voor het droevige verhaal.

Samenvattend eindoordeel:
Ik vind " Het instituut" een mooi, ontroerend en komisch boek, omdat het over een heel zwaar onderwerp gaat en toch niet zwaar geschreven is. De minder leuke dingen worden op een positieve toon verteld, en worden zo beschreven dat je er eigenlijk om moet lachen terwijl het in de realiteit helemaal niet grappig is. Het is op een eenvoudige wijze geschreven en je word zo het verhaal ingetrokken. Je verwacht het einde eigenlijk niet, maar dat is een positief punt van het verhaal.