1. Beschrijvingsopdracht Complete titelbeschrijving T. Krabbé, Het gouden ei. Amsterdam 2000(achttiende druk). Auteur De Nederlandse schrijver Tim Krabbé geboren op 13 april 1943 in Amsterdam , maakte in 1967 zijn romandebuut met De werkelijke moord op Kitty Duisenberg. Daarna zette hij zijn scenarioachtige stijl voort in het later verfilmde Flanagan, Beest (1970; verfilmd in 1975) en in Red desert penitentiary (1975; eveneens verfilmd), dat zich in de filmwereld afspeelt. In deze werken staat de handeling centraal en is de stilering naar de achtergrond gedrongen. Een geestig en gevoelig schrijver toont Krabbé zich in zijn latere werk, waarin de filmische aandacht tot op zekere hoogte gehandhaafd blijft. Autobiografisch is het verslag van een wielerwedstrijd in De renner (1978). Zijn roman Het gouden ei (1984) werd in 1988 verfilmd door Jos Sluiter. Motivatie van mijn boekkeuze Ik heb dit boek om twee redenen gekozen. Ten eerste heb ik dit boek gekozen, omdat ik er erg veel goede dingen over dit boek heb gehoord van klasgenootjes en op het internet. Ten tweede heb ik dit boek gekozen, omdat ik niet zoveel tijd had om nog een heel boek te lezen en aangezien dit boek niet zo lang is, leek het me wel handig om dit boek te kiezen.
Verwachting vooraf Ik had wel gehoord dat het een spannend boek was, dus had ik al een idee wat voor een boek het zou zijn. Ik verwachtte dat het een goed en snel te lezen boek is. En niet met erg moeilijke woorden. Samenvatting van de inhoud Ik zal het verhaal chronologisch vertellen. Rex Hofman en Saskia Ehlvest gaan op vakantie naar een huisje in Hyères. Wanneer ze nog één uur te rijden hebben naar het eindpunt van de eerste etappe: een hotel in Nuits St. Georges, niet ver van Dijon, gaan ze ondanks het protesteren van Rex toch nog tanken bij een TOTAL-station. Terwijl Rex zich wat ging rekken en strekken, ging Saskia, nadat ze beloofd had dat ze weer na lange tijd ging autorijden, naar de servicewinkel om een blikje Cola en een blikje bier kopen. Als Rex wat ongerust wordt gaat hij haar zoeken, maar het lijkt dat ze van de aardbodem is verdwenen. Ook een zoektocht leidde tot niets. In 1950 logeerde de 16-jarige Raymond Lemorne bij zijn oom en tante in Dijon. Op een dag was hij van plan om vanaf de balustrade flat van haar oom en tante af te springen. En hij sprong ook. Hij was er van overtuigd dat een gedachte onvermijdelijk de daad in hield en dat een daad onvermijdelijk is, eens als je eraan gedacht hebt. 21 jaar later was hij scheikunde leraar geworden, getrouwd, en hij had twee dochters van 13 en 11 jaar. Hij woonde in Autun en gaf daar les op een gymnasium. Dan heeft hij plotseling de gedachte of hij in staat zou zijn om een misdaad te plegen. Hij kwam op die gedachte op het moment dat hij een kind van de verdrinkingsnood redde. Drie jaar later ging hij zijn vakantiehuisje verbouwen, het huisje was afkomstig uit een tegenvallende erfenis van zijn vrouw. En vanuit deze basis ging hij experimenteren en repeteren om een vrouw in zijn auto te lokken. Hij had een geweldig plan: Hij zou op de autoroute bij een tankstation met een mitella proberen een vrouw naar zijn auto te lokken en daarna zou hij haar bewusteloos maken met een in chloroform gedrenkte zakdoek. Als hij een paar keer heeft geoefend op hoe hij de daad zou begaan, ontmoet hij Saskia. En Raymond krijgt haar probleemloos mee. Acht jaar later komt Saskia weer ter sprake, tijdens een vakantie in Marina di Camerota in Italië van Rex met haar toekomstige vrouw, Lieneke. Die nacht merkt Lieneke dat Rex een nachtmerie heeft over ´het gouden ei`. Na de vakantie houdt Rex met succes een advertentiecampagne, want Raymond Lemorne komt er op af. Hij doet Rex het voorstel om het mysterie op te lossen, door hem hetzelfde te laten ondergaan, met een dood als gevolg. Rex stemt toe en na het drinken van een slaapmiddel bij het
Total-station, wordt hij wakker opgesloten in een doodskist. Hij is levend begraven! Er werd nooit meer iets van beide vernomen, ze leken van de aardbodem verdwenen. Spanning Ik vond het een redelijk spannend boek. Ik had het boek ook in een middagje uit. Ik denk dat dit kwam doordat het boek uit korte hoofdstukjes met veel gebeurtenissen en informatie bestaat. Persoonlijke reactie De vijf verhaalaspecten
Onderwerp
Het onderwerp in de tekst is denk ik moord, omdat er iemand vermist is en die blijkt later vermoord te zijn. Ik vind het best een boeiend onderwerp omdat moord meestal wel spannend is en dat was het nu ook. De naam het gouden ei doet mij denken aan een verhaaltje over een boer die krap bij kas zit en dan opeens een kip krijgt die gouden eieren legt of iets in die richting. Ik had toen nog niets van andere mensen gehoord die het boek al hadden gelezen wat zei er van vonden. Deze eerste gedachte is helemaal niet uitgekomen. Het boek ging over de verdwijning van Saskia, de vriendin van Rex en hoe deze verdwijning tot stand was gekomen, later blijkt dat Saskia vermoord is. Ik heb natuurlijk wel eens een film gezien over dit onderwerp en ik moet eerlijk zeggen dat ik een film beter vind, want dan krijg je echt beelden te zien en dan kunnen ze muziek toevoegen. Gebeurtenissen
De gebeurtenis dat Saskia ontvoerd is vind ik de belangrijkste want dat geeft een hele andere wending aan het verhaal, deze gebeurtenis is erg goed beschreven en je krijgt echt een goed beeld van hoe Rex zich voelt als Saskia ontvoerd wordt. Ik vind dat de gebeurtenissen vrij logisch op elkaar aansluiten, alleen snap ik Raymon zijn motief om Saskia te ontvoeren niet helemaal. Hieruit blijkt ook dat hij geestelijk erg in de war is. De gebeurtenissen in dit boek zijn spannend, boeiend, vrij geloofwaardig, een beetje schokkend en verrassend. Ik vind dit omdat Tim Crabbé gewoon op een erg goeie manier schrijft en dat merk je wel als je het boek leest. Personages

De personages in dit boek zijn: Rex Hofman: Rex is een rustige man. Hij vindt het erg leuk om spelletjes te spelen. Vooral gedachten- en woordspelletjes vindt hij erg leuk. “ Ook vindt hij het erg leuk om Saskia te plagen, waar hij erg veel van houdt. Sommige dingen van Saskia ergert hij zich geweldig aan, en niet altijd kan hij zich beheersen. Later heeft hij daar altijd spijt van, en neemt hij zich voor om niet weer zo’n arrogante opmerking te maken. Hij beseft dat hij een hele leuke vriendin heeft. “Wat hou ik toch van haar,’ dacht hij terwijl ze met haar rieten mand door de deuren in de servicewinkel verdween. Er kwam een glimlach op zijn gezicht die hij vlug in de achteruitkijkspiegel bekeek, alsof het een cadeautje van haar was. Hij kon het naar vier jaar nog altijd niet geloven dat hij haar echt had.” Hij heeft het er dan ook erg moeilijk mee dat Saskia opeens verdwenen is. Zelfs als hij een nieuwe vriendin heeft denkt hij nog bijna elke dag aan Saskia. Op het eind van het boek gaat hij in op het krankzinnige voorstel van Lemorne, alleen maar om te weten te komen wat er met Saskia gebeurd is. “Wat is er met haar gebeurd?’ ‘Ik ben hier gekomen om u dat te vertellen. Maar er is maar een manie waarop ik dat kan doen. Door u hetzelfde te laten ondergaan.’ (…) ‘Dan ga ik dood,’ zei Rex. ‘Ja.’ ‘U bent gek.’ ‘Dat is niet relevant,’ zei Lemorne.” Rex verandert niet zoveel in het verhaal. Hij wordt hoogstens wat serieuzer. Wat uiterlijk betreft weten wij eigenlijk niets. We weten wel dat Rex negen jaar ouder was dan zijn vriendin Saskia. Saskia Ehlvest: Saskia is negen jaar jonger dan Rex. Ze heeft last van claustrofobie en droomde als kind al dat ze gevangen zat in een Gouden Ei. Daar kon ze dan alleen uitkomen door tegen een ander ei te botsen. “Er was toen op de landweg in Italië meer aan de hand geweest. Toen hij met zijn jerrycan terugkwam had hij Saskia volkomen overstuur aangetroffen. Als een vechtend dier had zij zich aan hem vastgeklampt, snikkend dat hij haar nooit meer zo alleen mocht laten. De beklemming in het kleine zwarte hok van de auto had haar bijna gek van angst gemaakt; het was even eenzaam geweest als in haar nachtmerrie van het Gouden Ei. Toen ze klein was had ze eens gedroomd dat ze opgesloten zat in een gouden ei dat door het heelal vloog. Alles was zwart, er waren niet eens sterren, ze zou er altijd moeten zitten, en ze kon niet doodgaan. Er was maar n hoop. Er vloog nog zo’n Gouden Ei door de ruimte, als ze tegen elkaar zouden komen, zouden ze allebei vernietigd zijn, dan was het afgelopen. Maar het heelal was zo groot.” Ze is een beetje apart, en wil altijd een beetje vreemde dingen doen, zoals bij het tankstation, waar ze muntjes wil verstoppen en dergelijke. Van haar weten we dat ze ‘roodgespoeld wriemelhaar’ heeft en dat ze ‘ongegeneerd ijdel’ is. “En daar, net toen Rex klaar was met afrekenen, was achter het glas alweer het roodgespoelde wriemelhaar van Saskia.”. “Wie wil chaufferen moet mooi zijn’, hij hoorde het haar al zeggen. Waarschijnlijk stond zij zich uitgebreid op te tutten in het toilet. Ze was ongegeneerd ijdel. (...) Maar hoe ijdel ze ook was, dat bedierf niets aan de baldadige, tragische schoonheid van haar gezicht.” Zij wordt al vroeg in het verhaal ontvoerd, dus al te veel weten we niet van haar. Raymond Lemorne: Lemorne (zo wordt hij steeds in het boek genoemd) is een Franse scheikundeleraar. Als we voor het eerst over hem lezen is hij 16 jaar oud en vraagt hij zich af hoe het is om van het balkon af te vallen. Hij is dus naar beneden gesprongen om dat te weten te komen. Daarna lag hij 6 weken in het ziekenhuis. “Hij vroeg zich af wat er zou gebeuren als hij sprong. Hij bedacht voors en tegens, met op de achtergrond het duistere gevoel dat het al vast stond dat hij zou springen. Dat vond hij vreemd: hoe kon het vast staan als springen bij hem opgekomen, zo duidelijk gekkenwerk was? En hoe kon hij te weten komen of het waar was dat hij die mogelijkheid had – anders dan door te springen?” Later redt hij een kind van de verdrinkingsdood, maar terwijl hij dat doet vraagt hij zich af of hij ook een misdaad kan plegen. “Maar zou ik nu ook in staat zijn om een misdaad te plegen?’ Hij stelde zich de gruwelijkste daad voor die hij zo gauw kon verzinnen. (…) Was het dan niet zo dat het krijgen van de gedachte hem op zijn minst verplichtte tot het doen van de eerste stap?” Hij besluit dus om Saskia te ontvoeren en haar daarna levend te begraven. Lieneke: Lieneke is de vriendin van Rex. Hij vraagt haar ten huwelijk, maar naar Rex nachtmerrie over het Gouden Ei blijkt wel dat Saskia altijd tussen hen zal staan. We weten niet veel over Lieneke, maar wel dat ze respecteert dat Rex nog steeds aan Saskia denkt. Lieneke is eigenlijk alleen belangrijk omdat ze een relatie heeft met Rex, verder speelt ze geen grote rol in het verhaal. Opbouw
Ik vind de opbouw in dit verhaal best ingewikkeld want bij elk hoofdstuk duurt het wel een bladzijde voordat je weet waar het op dat moment over gaat en wie er nu weer centraal staat (met uitzondering van hoofdstuk 6, maar dit is meer een afsluiting). Het verhaal is op het begin nog niet erg spannend maar later wordt het wel spannender als je de situatie vanuit Raymon zijn ogen ziet. Dan zie je pas hoe gestoord hij eigenlijk is. Er zitten in het verhaal twee grote flashbacks, en die zijn er in: hoofdstuk 1 en hoofdstuk 3. In deze flashbacks kun je de voorgeschiedenis lezen. De functie van de flashbacks is dus informatief. Deze flashbacks zijn niet onnodig, want anders zou je er niets meer van begrijpen. Nadeel van deze flashbacks is dat je in de war kon komen bij het lezen van bijvoorbeeld hoofdstuk twee. Je denkt dan dat dat het directe vervolg is van hoofdstuk 1, maar in werkelijkheid is het verhaal dan al 8 jaar verder. Er zijn in dit boek twee hoofdpersonen: Rex en Raymond. Het zijn beide round characters, omdat veel over hun karakter verteld wordt en omdat hun karakter behoorlijk complex is. Het wisselen van hoofdpersoon gaat tegelijk met het wisselen van hoofdstuk, ik vind dit best geslaagd en het is ook wel een originele manier om een verhaal te vertellen. Ik kan dit geen open einde noemen want al je vragen worden eigenlijk wel beantwoord; je weet meteen hoe het met Saskia af was gelopen en wat Rex dus te wachten staat. Het boek begon me ongeveer van halverwege hoofdstuk 1 te boeien omdat er dan pas spannende dingen gaan gebeuren. Taalgebruik
Ik vind het boek heel prettig geschreven, misschien zelf een beetje te simpel. Er worden bijna geen moeilijke woorden gebruikt een het boek is ook best dun. De dialogen zijn duidelijk maar af en toe vervagen de gevoelens die de personages er bij hebben wel een beetje. De verhouding dialoog-beschrijving is volgens mij goed in orde. Er is mij niet veel opgevallen wat betreft het taalgebruik, er worden bijna geen vloekwoorden gebruikt en er zijn ook geen bizarre dialogen. Ik vond het best een leuk boek, vooral omdat het goed en makkelijk geschreven is. Je leest het boek makkelijk in een avondje uit, vooral omdat het zo pakkend en spannend is. Ik vond het boek goed opgebouwd, er wordt drie keer gewisseld tussen de hoofdpersonen, eerst krijg je Rex in twee hoofdstukken, dan Raymon Lemorne in een hoofdstuk en dan Rex weer in een hoofdstuk en tenslotte Lienke in het laatste korte hoofdstuk. Ik vind het erg leuk hoe de gebeurtenissen van die personages op den duur op elkaar aansluiten. Je merkt ook al vlug dat Raymon Lemorne ziek in zijn hoofd is, ik vind dat Tim Krabbe dit erg goed heeft geschreven. Ik vond het wel een beetje vreemd dat Rex zich zomaar laat vermoorden door Raymon terwijl hij weet dat hij dood gaat, ook is het erg gruwelijk hoe Raymon hij hem vermoord heeft. 2. Verdiepingsopdracht Ik had wel gehoord dat het een spannend boek was, dus had ik al een idee wat voor een boek het zou zijn. Ik verwachtte dat het een goed en snel te lezen boek is. En niet met erg moeilijke woorden. Wel dacht ik dat het zo’n standaard boek was waar niet echt heel veel speciaals in gebeurd. Het is een spannend boek met weinig moeilijke woorden, wat dat betreft is mijn verwachting dus goed uitgekomen. Maar het is helemaal geen standaard boek, er wordt veel in de tijd gesprongen en tussen personages gewisseld. Ook nemen de hoofdpersonen soms cruciale beslissingen waar ik soms mijn twijfels over heb. Fabel en sujet vallen niet samen. Het verhaal is fragmentarisch opgebouwd. Het verhaal is niet chronologisch opgebouwd: hoofdstuk 1 speelt zich af in 1975 (één avond en één nacht), hoofdstuk 2 (enkele dagen tijdens de vakantie), 4 (vijf dagen) en 5 (enkele weken tot oneindig) in 1983 en hoofdstuk 3 van 1950 tot 1975 (25 jaar), het verhaal is dus duidelijk niet-continue. Er zitten in het verhaal twee grote flashbacks, en die zijn er in: hoofdstuk 1 en hoofdstuk 3. In deze flashbacks kun je de voorgeschiedenis lezen. De functie van de flashbacks is dus informatief. Deze flashbacks zijn niet onnodig, want anders zou je er niets meer van begrijpen. Nadeel van deze flashbacks is dat je in de war kon komen bij het lezen van bijvoorbeeld hoofdstuk twee. Je denkt dan dat dat het directe vervolg is van hoofdstuk 1, maar in werkelijkheid is het verhaal dan al 8 jaar verder. De verteltijd in dit boek is korter dan de vertelde tijd, want door die flashbacks of flash-forwards ga je soms wel 8 jaar verder in de tijd. Er staan bijna geen tijdsaanduidingen in dit boek die aanwijzen in welke tijd het verhaal zich afspeelt. Ik neem dus aan dat het verhaal zich in de huidige tijd afspeelt, want er bestaan wel al moderne dingen in dit verhaal zoals een benzine-station, auto’s, enz. Maar omdat de eerste druk van “Het gouden ei” in 1984 was, denk ik dat het boek zich ergens in 1970-1980 afspeelt. De karakterisering van de belangrijkste personages: Rex Hofman: Rex is een rustige man. Hij vindt het erg leuk om spelletjes te spelen. Vooral gedachten- en woordspelletjes vindt hij erg leuk. Ook vindt hij het erg leuk om Saskia te plagen, ondanks dat hij erg veel van haar houdt. Sommige dingen van Saskia ergert hij zich geweldig aan, en niet altijd kan hij zich beheersen. Saskia Ehlvest: Saskia is negen jaar jonger dan Rex. Ze heeft last van claustrofobie. Ze is een beetje apart, en wil altijd een beetje vreemde dingen doen, zoals bij het tankstation, waar ze muntjes wil verstoppen en dergelijke. Van haar weten we dat ze ‘roodgespoeld wriemelhaar’ heeft en dat ze ‘ongegeneerd ijdel’ is. “En daar, net toen Rex klaar was met afrekenen, was achter het glas alweer het roodgespoelde wriemelhaar van Saskia.”. Zij wordt al vroeg in het verhaal ontvoerd, dus al te veel weten we niet van haar. Raymond Lemorne: Lemorne (zo wordt hij steeds in het boek genoemd) is een Franse scheikundeleraar. Als we voor het eerst over hem lezen is hij 16 jaar oud en vraagt hij zich af hoe het is om van het balkon af te vallen. Hij is dus naar beneden gesprongen om dat te weten te komen. Daarna lag hij 6 weken in het ziekenhuis. Later redt hij een kind van de verdrinkingsdood, maar terwijl hij dat doet vraagt hij zich af of hij ook een misdaad kan plegen. “Maar zou ik nu ook in staat zijn om een misdaad te plegen?’ Hij stelde zich de gruwelijkste daad voor die hij zo gauw kon verzinnen. (…) Was het dan niet zo dat het krijgen van de gedachte hem op zijn minst verplichtte tot het doen van de eerste stap?” Hieruit blijkt dus dat hij niet helemaal helder in zijn hoofd is. Lieneke: Lieneke is de vriendin van Rex. We weten niet veel over Lieneke, maar wel dat ze respecteert dat Rex nog steeds aan Saskia denkt. Lieneke is eigenlijk alleen belangrijk omdat ze een relatie heeft met Rex, verder speelt ze geen grote rol in het verhaal. De relaties tussen de verschillende personages: Rex-Raymond: Rex leer Raymond pas heel laat in het verhaal kennen, namelijk als Raymond hem vraag of hij wil weten wat er met Saskia is gebeurd. De relatie tussen hun is niet erg vijandig, eerder een beetje vreemd. Rex-Saskia: Saskia is Rex zijn belangrijkste vriendin en hij kan haar toch niet vergeten nadat Saskia ontvoerd is. Dit gevoel blijft zelf zo erg hangen, dat hij besluit om zijn leven te geven om er achter komen hoe zijn is gestorven. Rex-Lienke: Rex is de vriend van Lieneke. Hij vraagt haar ten huwelijk, maar na Rex’ nachtmerrie over het Gouden Ei blijkt wel dat Saskia altijd tussen hen zal staan. Maar toch accepteerd Lienke dit, ze is best een aardige meid en hun relatie is ontspannen. Raymond-Saskia: Deze twee personages hebben niet echt een relatie, het enige moment dat ze elkaar zien is als Raymond Saskia ontvoerd en haar vermoord. Raymond-Lienke: Geen relatie. Saskia-Lienke: Geen relatie. 3. Evaluatie Ik vind het een goed boek met een goede opbouw, het was goed te volgen en er werden bijna geen moeilijke woorden gebruikt. Ook vond ik het erg spannend want er gebeuren veel dingen die je niet verwacht. Mijn oordeel over het boek is niet veranderd na het maken van de verdiepingsopdracht want ik had al een vrij helder oordeel over het boek. Ik ben best tevreden over het uitvoeren van de beschrijving want het ziet er wel goed uit en ik kon mijn keuzes en meningen vrij goed onderbouwen met argumenten. Het lezen van dit boek was helemaal geen lastige klus, want dit boek boeid gewoon heel erg, ik wilde het meteen helemaal uitlezen. Daarom had ik het boek denk ik ook al in 1 avond uit. Ik vond het af en toe wel een beetje verwarrend dat ze zomaar 8 jaar verder in de tijd gingen of zomaar naar een andere plek zonder het aan te kondigen. Maar dit gaf het boek toch ook wel iets interessants want dan wil je wel weten wat daar allemaal gaat gebeuren. Het maken van de verdiepingsopdracht was niet erg moeilijk vond ik, want de vragen waren best duidelijk gesteld en ik kon er makkelijk antwoord op geven. Dit komt denk ik ook wel omdat ik de stof uit het hoofdstuk eerst had bestudeerd zodat ik de begrippen die in de verdiepingsopdracht werden gebruikt(zoals “fabel” en “sujet”) best goed kende. Natuurlijk was niet alles even makkelijk bij de verdiepingsopdracht, zo vond ik het nog best moeilijk om de karaktertrekjes van de personages te beschrijven, maar na even nadenken lukte dit toch wel aardig en over het resultaat kan ik dan ook best tevreden zijn. Ik denk dat ik de vaardigheden die ik nodig had bij het maken van deze opdracht best goed beheerste, ik ben in ieder geval geen onbekende begrippen tegengekomen. Maar als ik die toch tegengekomen was zou ik ze meteen opzoeken in het handboek, want hier staat best veel nuttige informatie in. Voor de volgende keer hoef ik denk ik niet heel veel te veranderen want deze opdracht ging volgens mij erg goed en ik ben dan ook tevreden over het verkregen resultaat.