Gegevens
Datum: 15 maart 2001
Uitgever/jaar: Malmberg/2000
Genre: Avonturen en ook wel psychologisch
Inhoud
Gebeurtenissen
Het gouden ei is een thriller over twee jonge, verliefde Nederlanders, Rex Hofman en Saskia Ehlvest. Ze gaan op vakantie en stoppen even bij een tankstation. Dan is Saskia ineens spoorloos verdwenen. De politie zoekt nog lange tijd naar haar, maar er is geen enkel spoor. Een hele tijd later heeft Rex een nieuwe vriendin, Lieneke. Daar gaat hij mee op vakantie. Dan gaat het verhaal ineens over een fransman, Lemorne. Hij is niet helemaal goed bij zijn hoofd en wil iemand vermoorden. Hij heeft al van alles geprobeerd, vrouwen in zijn auto lokken en zo, maar
het is nog niet gelukt. Dan komt hij Saskia tegen en met een smoes lokt hij haar in zijn auto. Toen heeft hij haar levend begraven. Saskia had toen ze klein was al gedroomd over zoiets, het was dus een voorspellende droom. Dan gaat hij naar Rex en doet hetzelfde met hem. Personen

De belangrijkste personen zijn Rex Hofman, Saskia Ehlvest en Lemorne. Over Saskia weet je niet zoveel, er wordt eigenlijk niets over haar karakter en uiterlijk gezegd. Lemorne is leraar scheikunde, hij is getrouwd en heeft twee dochters. Bij zijn leerlingen is hij populair en zijn vrouw en kinderen vinden hem een goede echtgenoot en vader. Maar hij heeft
geen gevoelens voor anderen, maar dat weet niemand, op Rex en Saskia na. Hij heeft het in zijn hoofd gehaald om een misdaad te plegen alsof het een scheikundeproef is. Daar heeft hij een
jonge vrouw voor nodig en dat wordt dus Saskia. Over Rex weet ik ook niet zoveel, maar in het boek staat dat hij wel wat op Lemorne lijkt, dat hij naar zichzelf kan kijken alsof hij iemand anders is. Zo zegt hij over zijn vriendin Lieneke: “Die Lieneke, wat zullen we daar nou eens van vinden? Een keer ruzie maken om te kijken of er een touwtje is dat het breken waard is? Afwachten of ze uit zichzelf weer weggaat?” En nog meer, maar dat lijkt me toch niet helemaal normaal. Maar hij heeft toch wel wat meer gevoelens als
Lemorne, want hij gaat met zijn en Saskia’s moordenaar mee om te weten te komen wat Saskia
heeft doorgemaakt. Hij maakt dus een ontwikkeling door: hij heeft zijn vriendin verloren, heeft vervolgens een
nieuwe, wordt dan weer geconfronteerd met zijn oude, en wordt op dezelfde manier vermoord. Plaats
Het verhaal is verdeeld in vijf stukken. Het eerste stuk speelt zich in de auto op weg naar
Frankrijk af. Het tweede stuk speelt zich in Italië, daar is Rex op vakantie met Lieneke. Het
derde stuk speelt zich in Frankrijk af, in de buurt waar Lemorne woont en werkt. Het vierde stuk
speelt zich in Nederland af, waar Rex woont en werkt. En het vijfde hoofdstuk speelt zich
nergens af, daarin wordt verteld dat er nooit meer iets van Rex en Saskia gehoord is, het dient als
afsluiting. Tijd
Het verhaal speelt zich in deze tijd af, dat merk je aan de stijl waarin het geschreven is en de
citaten, die komen uit deze tijd. En ze hebben het ook over dingen van alledag, zoals stoppen bij

een tankstation in de vakantie en de kleren die ze aan hebben. De verteltijd is 68 bladzijden. De vertelde tijd is ongeveer acht jaar. De moord op Saskia wordt gepleegd, daarna heb je een
stuk over de moordenaar de Saskia, een flashback van ongeveer een week ervoor. En dan komt
een stuk dat het acht jaar later is en Rex erachter komt hoe ze vermoord is. Het wordt dus niet in chronologische volgorde verteld. Begin
Het begint aan het begin van de eigenlijke gebeurtenissen, met de moord op Saskia. Probleem en afloop
Het belangrijkste probleem is voor Rex dat hij niet weet of Saskia vermoord is en hoe dat dan is
gebeurd. Voor de lezer is het belangrijkste probleem of Rex het te weten zal komen en hoe de
moord precies gepleegd is. Het boek heeft een slechte afloop, de hoofdpersoon wordt vermoord en de dader is niet bekend. Het boek heeft zowel een gesloten als een open einde. Gesloten, omdat ze allebei vermoord zijn
en Rex weet nu dat Saskia vermoord is en hoe. Open, omdat je niet alle details weet over de
moord en hoe het nu verder gaat met Lieneke, en of ze ooit nog gevonden worden. Het verhaal is realistisch, maar het is wel raar, want zelf zou je nooit van die ideeen hebben
zoals die van Lemorne, lijkt mij. Perspectief
Hoofdstuk 1 tot en met 4 worden in het hij-perspectief geschreven en hoofdstuk 5 in het
vertellers-perspectief. Maar eerste vier hoofdstukken worden wel steeds in het perspectief van iemand anders
geschreven. Het wisselt dus. Titel

De titel verwijst naar een droom die Saskia heeft gehad toen ze klein was. Ze had gedroomd dadt
ze opgesloten zat in een gouden ei dat door het heelal vloog. Alles was zwart, er waren niet eens
sterren, ze moest er altijd in blijven zitten en ze kon niet doodgaan. Er was nog maar één hoop: er was nog zo’n gouden ei in het heelal en als ze tegen elkaar opbotsten, zouden ze allebei
vernietigd zijn, dan was het afgelopen. Maar het heelal was zo groot! Het was een voorspellende droom, want Saskia wordt door Lemorne levend begraven. Thema
Het thema is de angst om voor altijd opgesloten te zitten. Beoordeling (=mijn mening, kun je misschien gebruiken) -Ik vond het een mooi boek, maar soms heb je weleens dat je echt niet meer kunt stoppen met
lezen, maar dat was nu niet. Soms had ik er even helemaal genoeg van, dan legde ik het even
weg en een dag later ging ik weer verder. En ik leefde ook niet erg mee met de hoofdpersoon, dat komt denk ik door de schrijfstijl, die is een beetje ‘koel’ zeg maar, een beetje ongevoelig. -Het is een realistisch verhaal, ook heel werkelijk geschreven. Je leest het vanuit het perspectief
van de hoofdpersoon en die maakt het mee, dus lijkt het al gauw realistisch. Maar de dingen die
gebeuren zijn niet echt realistisch, het kan natuurlijk best gebeuren dat je levend begraven wordt, maar zo vaak hoor je dat niet. En die ideeen van Lemorne, daar denk je ook van dat die niet goed
bij zijn hoofd is. Maar dat is ook zo. -De opbouw van het verhaal vond ik wel goed, maar niet echt verrassend of zo. Soms een beetje
saai. -Het was wel een origineel verhaal. Ik had nog niet zo vaak boeken gelezen die echt

psychologisch zijn of zo, die echt dieper ingaan op de personen en gebeurtenissen. Dus voor mij
was het wel origineel. Het was ook wel verrassend, want je weet in het begin niet hoe die moord
is gepleegd. En ik had het ook niet verwacht dat hij levend begraven zou worden. -De stijl was niet echt mijn stijl. Ik vond het niet echt moeilijk, maar het waren vaak korte
zinnen, het laat niet veel aan mijn fantasie over. Er wordt gewoon precies verteld wat er
gebeurde. Zoals ik al had gezegd, het was een beetje ‘koel’ en ongevoelig. Het verhaal zelf vond
ik heel mooi, maar de stijl was iets minder.