De zesjarige Loes groeit op in een rustige nieuwbouwwijk, waar zij samen met haar moeder in de oude pastorie woont. Ook de Luco’s (Ludo en Duco) wonen daar, twee mannen waarvan iedereen aanneemt dat het kamerhuurders zijn. De moeder van Loes is niet zoals andere moeders, daardoor is Loes de populairste in het dorp. Dan komt Thomas bij hen in het dorp wonen. De kinderen vinden hem eerst een beetje raar, maar dat is snel over nadat Loes bevriend met hem wordt. Ze raken zelfs verloofd en vieren heel serieus een verlovingsfeestje bij Loes thuis. Daar komt de moeder van Loes erachter dat Thomas van zijn achternaam Iedema heet en daar schrikt ze heel erg van. Vroeger woonden zij en de vader van Thomas in hetzelfde dorp. Ze werd smoorverliefd op hem en ondanks dat hij getrouwd was, hadden ze een geheime relatie. Alleen toen ze zwanger van hem raakte, wilde hij niets meer met haar te maken hebben. Eerst bleef de moeder van Loes hem stalken om hem over te halen dat zij bij elkaar hoorden. Maar toen dat niet werkte, besloot ze te verhuizen. Ze sliep toen ook met de Luco’s, dus Loes heeft eigenlijk drie mogelijke vaders. Op een stormachtige nacht wordt de vader van Thomas vermoord. De moeder van Loes wordt beschuldigd en veroordeeld tot een lange gevangenisstraf. Vanaf die dag is alles anders. Loes wordt nu opgevoed door de Luco’s en ze gaat niet meer met Thomas en de andere kinderen om. De moeders in het dorp vinden het zielig voor de moeder van Loes. Ze geloven niet dat zij er iets mee te maken heeft. Al snel gaan er heel veel geruchten door het dorp. Uiteindelijk wordt Loes er zelfs van beschuldigd dat zij ervoor heeft gezorgd dat haar moeder de vader van Thomas heeft vermoord, maar wat er eigenlijk is gebeurd zal niemand ooit te weten komen. Loes wordt stil en teruggetrokken. De kinderen willen de oude Loes terug en beginnen haar te treiteren en te pesten. Loes doet alsof het getreiter haar niets doet. Naast het pesten heeft ze ook een groot probleem met lezen op school, ze is dyslectisch. Hierdoor komen er nog meer pesterijen. Maar gelukkig krijgt Loes van haar moeder tekeningen uit de gevangenis opgestuurd. Dat maakt haar altijd weer wat gelukkiger. Wanneer Loes twaalf jaar is, hoort ze dat haar moeder vrijgelaten wordt. Ze komt weer naar huis toe, maar alles is anders dan vroeger. Op een sportdag op school wordt Loes zoals gewoonlijk gepest. Haar moeder is komen kijken en wordt verschrikkelijk boos op iedereen. De mensen vallen Loes en haar moeder aan. Zij vluchten naar huis. De ramen van hun huis worden ingegooid en ze voelen zich heel erg bedreigd. De moeder van Loes besluit dat ze moeten verhuizen naar het buitenland, daar kent niemand ze. Ze vertrekken naar Lewis, een Engels eilandje dat niemand kent en waar het altijd regent. Daar krijgt Loes nieuwe vrienden. Ze wordt het vriendinnetje van de leider van de groep, Gavin. Loes hoort er helemaal bij. Elke dag spelen ze op het strandje en in een hut. Met de moeder van Loes gaat alleen niet zo goed. Ze kan niet gewoon leven in die omgeving. Op een gegeven moment houdt ze het niet langer vol en verhuist ze ergens anders heen. Loes is weer samen met de Luco’s, iets wat ze niet erg vindt, want haar moeder was vaak heel vervelend. Op haar achttiende verjaardag krijgt Loes van de Luco’s een aardbeienakker, ze is namelijk dol op aardbeien. Loes gaat weer naar Nederland verhuizen om te studeren. Vlak voordat ze vertrekt, gaat ze nog even naar het strandje waar ze vroeger altijd speelde met de anderen. Wanneer ze in de hut zit hoort ze twee mensen aankomen. Ze verstopt zich in een regenton. Het blijkt Thomas te zijn met zijn vriendin Vanessa, zij zijn daar op vakantie. Ze willen de hut in brand steken, maar Loes laat hen schrikken en ze vluchten het strand op. Daar worden ze ingesloten door water omdat het net vloed aan het worden is. Maar Loes waarschuwt iemand, waardoor ze gered worden. Loes is dan de grote heldin voor iedereen. In Nederland komt Loes Thomas in de supermarkt tegen en ze denkt dat die hier waarschijnlijk ook wel zou studeren. Daardoor durft Loes haar appartement niet meer uit, uit angst dat ze hem weer tegenkomt. Dan ziet ze op televisie een documentaire over de Bijlmergevangenis waarin ze haar moeder aan het werk ziet. Ze besluit haar moeder op te zoeken. Samen gaan ze wat drinken. Loes kan eindelijk eens echt met haar moeder praten en nadenken over wat er is gebeurd. De Luco’s hadden namelijk de vader van Thomas eigenlijk vermoord. Loes dacht dat het haar schuld was, omdat ze de eerste poging tot moord had gedaan, maar omdat dat mislukte, hadden de Luco’s het karwei voor haar af moeten maken. Loes komt van haar moeder te weten dat de Luco’s zo hun eigen redenen hadden voor de moord op de vader van Thomas. Zij waren natuurlijk stikjaloers geweest toen Loes moeder een geheime relatie had gehad met de vader van Thomas. Loes was alleen maar de laatste druppel. Ook komt ze erachter waarom het niet meer goed ging tussen haar moeder en Loes en de Luco's. Door de moord te bekennen en de gevangenis in te gaan, had ze haar leven opgeofferd voor hen. En daar was ze eigenlijk heel boos om en vond ze dat ze wel wat meer respect verdiende.