Ben jij 16 jaar of ouder? Doe dan mee aan dit leuke testje voor het CBR. In een paar minuten moet je steeds kiezen tussen 2 personen.

Meedoen

Het duister dat ons scheidt door Renate Dorrestein

Beoordeling 8.7
Foto van een scholier
Boekcover Het duister dat ons scheidt
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 6e klas vwo | 1948 woorden
  • 11 juni 2019
  • 18 keer beoordeeld
Cijfer 8.7
18 keer beoordeeld

Boekcover Het duister dat ons scheidt
Shadow

Een klein meisje groeit op in een vredig dorp, waar zij samen met haar moeder de oude, krakende pastorie bewoont. Ook de Luco’s wonen daar, twee vriendelijke mannen van wie iedereen aanneemt dat het kamerhuurders zijn. Voor de kinderen van het dorp schijnt altijd de zon, zelfs als het regent. Maar alles verandert als de moeder van Loes wegens een onbegrijpelijke…

Een klein meisje groeit op in een vredig dorp, waar zij samen met haar moeder de oude, krakende pastorie bewoont. Ook de Luco’s wonen daar, twee vriendelijke mannen van wie i…

Een klein meisje groeit op in een vredig dorp, waar zij samen met haar moeder de oude, krakende pastorie bewoont. Ook de Luco’s wonen daar, twee vriendelijke mannen van wie iedereen aanneemt dat het kamerhuurders zijn. Voor de kinderen van het dorp schijnt altijd de zon, zelfs als het regent. Maar alles verandert als de moeder van Loes wegens een onbegrijpelijke moord tot een lange gevangenisstraf wordt veroordeeld. Geruchten en speculaties grijpen al snel om zich heen. Niets is meer vanzelfsprekend. Niemand is meer veilig, en Loes al helemaal niet. Het zal duren totdat Loes achttien is voordat de waarheid over de fatale nacht van de moord aan het licht komt. Pas dan neemt iedereen zijn ware gedaante aan en kunnen de krachten die destijds zijn ontketend, weer tot bedaren komen.

Het duister dat ons scheidt gaat over het bondgenootschap tussen daders en slachtoffers, over het onuitwisbare menselijke verlangen naar liefde, acceptatie en vergeving, maar bovenal over de noodzaak om het verhaal van ons eigen leven op een waarachtige manier te reconstrueren.

Het duister dat ons scheidt door Renate Dorrestein
Shadow

Oefenen voor je mondelingen?

Komen je mondelingen er aan en wil je oefenen? Probeer onze Boekenquiz. We stellen je open vragen over de gelezen boeken.

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie

Schrijver, Titel, Genre

Schrijver: Renate Dorrestein

Titel: Het duister dat ons scheidt

Uitgever: Uitgeverij Contact

Jaar van uitgave: 2003

Plaats van uitgave: Amsterdam

Genre: psychologische roman, thriller & detective

 

Samenvatting

Loes (Lucy) woont samen met haar moeder, Ludo en Duco (Luco’s) in de pastorie in de dorpskern. Zij vallen buiten het modelbeeld van de gezinnen uit de vinexbuurt. Loes is de leider uit haar klas, ze heeft zelfs een ‘verloofde’, Thomas. Haar positie begint echter te wankelen, wanneer de kinderen gaan lezen. Zij blijkt dyslexie te hebben. De definitieve omslag komt wanneer Loes’ moeder wordt verdacht van de moord op Thomas’ vader. De vader van Thomas blijkt de vroegere liefde van Loes’ moeder te zijn. Zij krijgt zes jaar gevangenisstraf. Loes’ verandert hierdoor in de zondebok van de klas en lijdt onder hevige pestpartijen en vernederingen. Ook de leraren gaan hierin mee. Loes houdt dit verborgen voor de Luco’s, die nu voor haar zorgen. Wanneer haar moeder na zes jaar uit de gevangenis komt, heeft zij direct door wat er aan de hand is. Het hele gezin wordt nu het slachtoffer van wraakacties. Ze besluiten te verhuizen naar het afgelegen Schotse eiland Lewis. Loes heeft het er erg naar haar zin en krijgt echt vrienden. Loes’ moeder en de Luco’s vinden hier ook hun rust. Aanvankelijk gaat het goed, totdat moeder weer wil verhuizen. De rest van het gezin stemt niet in. Dus vertrekt ze alleen en laat een briefje achter. Hierin waarschuwt ze Loes dat ze zich nooit moet opofferen voor iemand. Na Loes’ achttiende verjaardag gaat ze naar Amsterdam om kleuterleidster te worden. Ze voelt zich er totaal niet op haar gemak. Dan ziet ze haar moeder op televisie in de gevangenis, als werkmeester. Ze gaat naar haar toe en ontdekt de waarheid over het geheim. De Luco’s hebben de vader van Thomas vermoord met het rode potlood van Loes’ moeder, uit wraak. Loes’ is waarschijnlijk een kind van hem en niet van de Luco’s.

Verhaaltechniek

  • Ruimte

Er zijn geen exacte tijdsaanduidingen aanwezig in het verhaal, maar door voorwerpen als mobiele telefoons en faxen is het verhaal is goed te plaatsen aan het eind van de vorige eeuw. Ook werden er in deze periode veel nieuwbouwwijken gebouwd. Het verhaal bestrijkt ongeveer achttien jaar, vanaf het begin van Loes’ leven tot haar achttiende levensjaar.Het verhaal wordt verteld van de zesjarige Loes tot de achttienjarige Loes. Dus in een tijdsbestek van twaalf jaar en het is niet chronologisch verteld. In deel 1 begint de wij-verteller met het pesten van de zesjarige Loes, waarna hij terugblikt en weer bij het pestgedrag aansluit. Deel twee begint met een tijdverdichting, waarin in enkele pagina's de jaren worden samengevat dat Loes' moeder in de Bijlmerbajes zit. De vlucht van Loes, waarmee deel twee eindigt, wordt pas in het tweede hoofdstuk van deel drie, in de vorm van een flashback, vervolgd. Ook zijn in het boek veel kleine flashbacks verwerkt. Het boek eindigt met een flashback en dat is het belangrijkste gedeelte van het boek. Als Loes en Thomas het potlood van de moeder van Loes pikken.

De ruimte is een belangrijke factor in dit verhaal. Het begint in het dorp, dat wordt weergegeven als een hechte gemeenschap. Er is weinig input van buitenaf en iedereen kent elkaar en is begaan met elkaar. Daarom is de moord op Thomas’ vader een extra schokkende gebeurtenis die zorgt voor een scheiding tussen Loes’ gezin en de rest van het dorp. Het gezin van Loes vertrekt vervolgens naar het noorden van Schotland. Ze huren eerst een hotel in Lewis en kopen vervolgens een huis in Uig. Dit huis is, zoals alles op het eiland, nat, grijs en tochtig. Het duurt een tijdje voor ze zich er thuis voelen. Het is symbolische voor de dreigende sfeer die het gezin vanuit Nederland mee heeft genomen naar Schotland. Je voelt dat er nog onopgeloste problemen zijn.

  • Verhaalfiguren

Loes

- is de hoofdpersoon van dit boek. Ze was als klein meisje populair totdat haar moeder werd verdacht van de moord op de vader van Thomas. Loes verandert van spontaan en fantasierijk tot stil en teruggetrokken. Haar dyslexie helpt ook niet mee.

De moeder van Loes

- is een vrijgevochten type. Ze heeft iets zigeunerachtigs over zich. In het begin van het boek doet ze niets liever dan tarotkaarten leggen en tekenen. De moeder van Loes woont samen met haar twee minnaars de Luco’s. Na haar verblijf in de gevangenis komt de moeder van Loes als een heel ander mens terug. Ze wil dolgraag praten over wat er allemaal gebeurd is. Tijdens haar gevangenisperiode is ze heel hard geworden, ze heeft daar geleerd haar mannetje te staan.

De Luco's

- zijn twee vriendelijke mannen. Ze vertonen zich zelden buiten en houden zich voornamelijk bezig met aandelen kopen en verkopen per telefoon. Allebei zijn ze verliefd op de moeder van Loes. Ze gaan ervan uit dat één van de twee officieel de vader is van Loes, ze hoeven verder niet te weten wie van de twee het is.

  • Vertelwijze

Deel 1 van het boek wordt verteld door een auctoriale verteller omdat Loes dan waarschijnlijk nog te jong is om het zelf te vertellen. Deel 2 en 3 worden vanuit het perspectief van Loes verteld.

  • Motieven

De motieven van dit boek zijn:

- Pesten, op de meest gruwelijke wijze wordt Loes door haar klasgenoten gepest. Zo wordt ze genegeerd, bedreigd, in elkaar geslagen, uitgekleed en met een bezemsteel verkracht, ze moet wurmen eten en haar vlechten worden afgeknipt.

Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.

Verder lezen
Gids Eindexamens

Alles wat je moet weten over de eindexamens

- Fantasie, Loes is een meisje met een grenzeloze fantasie, die vol overtuiging vertelt over draken, monsters en reuzen, over wat haar moeder haar vertelde over haar de Luco's, toen ze nog in de wieg lag

- Seksualiteit, omdat Loes al op zesjarige leeftijd door haar moeder allerlei details van  seksueel misbruik door Thomas' vader wordt verteld, is ze bang voor seksualiteit. Vol walging pijpt ze Gavin en slikt ze zijn sperma door. Ze vond het nog viezer dan haar moeder haar had verteld.

- Potloden, ze worden gebruikt voor het maken kunstwerken door de moeder van Loes, voor het symboliseren van liefde, maar ook voor het plegen van een moord.

  • Thema

Het thema van dit boek is "schuld". De vader van Thomas wordt vermoord en lange tijd blijft onduidelijk wie hiervoor verantwoordelijk is. Loes' moeder draait er de bak voor in: Thomas' vader zou haar misbruikt hebben en uit wraak zou Loes' moeder hem hebben vermoord. Maar eigenlijk meteen al wordt duidelijk dat dit niet de ware toedracht is. Het verhaal stuurt erop aan dat Loes de schuldige is, en zo voelt zij dit ook, maar niet omdat ze het potlood daadwerkelijk in het oog van Thomas' vader heeft gestoken.

Ze voelt zich schuldig omdat ze wellicht niet het kind is van een van de Luco's en de vader van Thomas' heeft moeten sterven om dit geheim te houden. Later blijkt pas dat de Luco's hier al van op de hoogte waren. Zij zijn dan ook degenen die de moord hebben gepleegd. Het schuldgevoel dat iedereen aan deze gebeurtenis overhoudt, komt als een groot geheim tussen hen in te staan. Niemand durft erover te spreken en dat brengt hen alleen nog maar verder uit elkaar.

  • Titelverklaring

Het boek bevat geen directe, letterlijke verwijzingen naar de titel. Toch heeft de titel een duidelijke connectie met het verhaal als geheel. Met de moord op Thomas’ vader vindt er een onomkeerbare gebeurtenis plaats die de verhoudingen tussen de verschillende personages voorgoed verandert. Er komt een geheim tussen hen in te staan waardoor ze allemaal vervreemd raken van elkaar. De band tussen Loes en haar moeder verandert, al is het alleen maar omdat haar moeder een aantal jaar vast komt te zitten. Ook de verhouding tussen het gezin van Loes en de rest van het dorp veranderen, er heerst een mentaliteit van met z’n allen tegen het gezin van Loes. Wanneer Loes’ moeder terugkeert uit de gevangenis is zij de enige die dingen bespreekbaar probeert te maken, maar hier zit eigenlijk niemand op te wachten: ze houden het geheim liever in stand. Pas wanneer Loes achttien wordt, wordt het duister enigszins opgehelderd.

  • Schrijfstijl

Het eerste deel is qua stijl opvallend door het gekozen vertelperspectief. Er is voor gekozen om te vertellen vanuit een wij-perspectief, namelijk de kinderen. Opmerkelijk is dat deze verteller zich dingen herinnert van voordat de kinderen zijn geboren. Dit versterkt de scheiding tussen ‘wij’ (de dorpelingen) en het gezin van Loes die is ontstaan na de moord op Thomas’ vader. In deel twee en drie krijg je als lezer meer te weten over de persoonlijke belevingswereld van Loes, wat meer diepte geeft aan het verhaal. Het taalgebruik van Dorrestein is verder goed te volgen en leest makkelijk, de zinnen zijn af en toe wel overdreven lang. Door essentiële informatie achter te houden wordt de spanning goed opgebouwd.

 

Plaats in de literatuurgeschiedenis

Dit boek is voor het eerst gepubliceerd in 2003 en past bij de literaire stroming "modern Nederlandse literatuur". Het is een dik boek, dat past goed bij de stijl van Dorrestein, bijna al haar boeken zijn namelijk erg dik. Wederom zijn haar zinnen erg lang en zijn de hoofdstukken erg gedetailleerd. Ze gebruikt net als gewoonlijk veel spanning en laat voor de lezer veel vragen open waardoor de lezer het boek moet blijven lezen om deze vragen te beantwoorden.

 

Beoordeling

Dit boek valt mij tegen. Ik heb mij enorm verheugd op de enige literaire thriller die ik voor mijn leesdossier mag lezen dus heb ik een boek van de fameuze thriller schrijfster Renate Dorrestein gekozen met het idee van gegarandeerde spanning en tevredenheid. Ik schrok al dat het zo'n dik boek is, maar ik dacht bij mezelf "don't judge a book by it's cover"... Mijn onderbuikgevoel had uiteindelijk helaas toch gelijk, het boek was namelijk enorm langdradig en snel ook saai. Ik vond het af en toe zelfs gruwelijk. De pesterijen die werden beschreven lieten mij met een akelig gevoel zitten en waren voor mij simpelweg misselijkmakend. Ik denk overigens dat dit wel de bedoeling was van Dorrestein.

Ik vind de schrijfstijl van Dorrestein simpelweg vervelend. Het was verwarrend door de lange zinnen en de uitgebreide gedachten die overliepen niet uitgebreid verklaarde acties. Ik raakte snel verveeld door de ongelooflijk overbodige details. Ik vond het dan ook lastig om door het boek heen te komen aangezien het zo dik was en ik steeds herinnerd werd aan hoeveel ik nog moest gaan lezen.

Het verhaal vind ik overigens wel gaaf. Goed en origineel bedacht. Het personage van de moeder vond ik erg leuk en ik kon er wel om lachen dat ze twee mannen heeft en dat het niet een man is met twee vrouwen.

Ik vind het ook wel knap hoe gruwelijk de pesterijen worden beschreven, zelf zou ik het niet zo hebben kunnen bedenken.

Het taalgebruik vond ik niet heel goed. De woordcombinaties vond ik vaak verwarrend en de woordkeuze was vaak ook erg apart.

Mijn eindoordeel voor dit boek is een 4. Het heeft simpelweg bijna alles wat ik niet in een boek zoek. Ik zou veel liever hetzelfde verhaal in een veel dunner boek hebben gezien. Ik vind het fijn om overrompeld te worden met informatie, dat houdt mij met mijn gedachten bij het verhaal. Nu raakte ik snel de draad kwijt.

Mijn eindoordeel voor dit boek is een 4. Het heeft simpelweg bijna alles wat ik niet in een boek zoek. Ik zou veel liever hetzelfde verhaal in een veel dunner boek hebben gezien. Ik vind het fijn om overrompeld te worden met informatie, dat houdt mij met mijn gedachten bij het verhaal. Nu raakte ik snel de draad kwijt.

Ik kan mij wederom voorstellen dat andere mensen dit een goed boek vinden, maar ik zou het anderen niet snel aanraden.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "Het duister dat ons scheidt door Renate Dorrestein"