I ZAKELIJKE GEGEVENS
1.Titel beschrijving:
Auteur: Adriaan van Dis
Titel: het beloofde land
Uitgever: Augustus
Jaar van uitgave: 1990
Pagina’s: 104 eenentwintigste druk
Genre: Roman
2.Motto
Geen motto aanwezig.
3. Korte inhoud
Adriaan logeert in Kaapstad bij Eva Landman. Haar familie woont al negen generaties in Zuid-Afrika. De familie is naar de Karoo getrokken, het grote binnenlandse plateau in het midden van de Kaapprovincie. Van de bediende van Eva, Sophie, hoort hij over de omstandigheden waarin zij woont. Ze moet elke dag een paar uur reizen in een volle en vuile trein van de ‘township’ naar het huis van Eva. Ook haar huis is zeer primitief, maar Sophie vindt dat ze het goed heeft getroffen. Eva weet niets van de situatie van Sophie af. Als ze met Adriaan langs de ‘township’ komt, haalt ze haar neus op. Ze reizen naar de Karoo om de familie van Eva te bezoeken. Eva waarschuwt Van Dis hier vooral niet teveel van te verwachten. De boeren in het gebied hebben het moeilijk, omdat er droogte heerst. Dat maakt de bewoners intolerant. Adriaan belooft dat hij “zal schrijven en zwijgen”. Eva zegt echter: “Je moet kijken en niet zoveel vinden, aan meningen hebben wij geen gebrek”.
Hij heeft moeite met de apartheid die heerst. Hij spreekt zwarten aan met ‘U’ en schudt ze netjes de hand. Dat is in Zuid-Afrika niet normaal en na een tijdje stapt Van Dis toch van dit gedrag af. Ze hebben samen vaak ruzies over de manier waarop ze verschillend over de apartheid denken. Eva maakte in haar dokterspraktijk altijd onderscheid tussen blank een zwart, maar kan zich dat nu niet meer voorstellen. Toch heeft ze nog veel ongegronde vooroordelen over de zwarten.
Op hun reis langs de familie van Eva komen ze veel verschillende mensen tegen, die allemaal hun eigen idee hebben over de veranderingen die in Zuid-Afrika te verwachten zijn. Eva vertelt veel over haar familie en over haar jeugd als blanke. Van oom Kobus, die dokter is, horen ze de verhalen over de angst voor een zwarte opstand en de eenzaamheid die heerst in de Karoo. Het bezoek aan oom Kobus en tante Steinie eindigt dan ook in mineur, een stemming die bij Adriaan op de terugweg aanhoudt. Bij het zien van het mooie landschap, schrijft hij: “Nu voel ik mijn tranen komen. O, leeg en prachtig land, zo moeilijk te delen”.
II ANALYSE
4.Structuur
Het boek is in 6 hoofdstukken verdeeld namelijk:
1. Naar de boeren, 2. Groendraai, 3. Swealvlei, 4. Droë Fontein, 5. Het dorp, 6.Het Roggeveld.
In het boek worden ook veel citaten in het Afrikaans gebruikt die je vaak niet kunt begrijpen.
5.Verhaal figuren
De belangrijkste persoon in het verhaal is de ik-figuur (Van Dis zelf).
Hij heeft Zuid-Afrikaanse letterkunde gestudeerd. Er wordt van hem geen leeftijd genoemd. Hij is de reiziger en verteller van het verhaal. In de eerste plaats komt hij over als een, misschien een beetje té, beschaafd man: mar later veranderd dat als Eva daar iets van zegt.
Hij zelf is een round character.
De tweede figuur in het verhaal is Eva:
Ze is een stevige vrouw, een echte boerenvrouw. Zij en Van Dis kennen elkaar van de tijd dat zij samen werkten aan hun proefschrift in Leiden en vertaalden samen Afrikaanse poëzie. Na haar promotie keerde ze terug naar Kaapstad, haar familie leeft al generaties lang In Afrika, om daar haar dokterspraktijk op te zetten. Zij is dertien jaar ouder dan Van Dis. Ook zei is een round characther ze komt namelijk ook in heel het beok voor.
6.Tijd:
Het verhaal wordt voor het grootste gedeelte chronologisch vertelt. Er vinden echter enkele flash-backs plaats. Een van die flash-backs wordt vertelt hoe een verre oom van Eva een Afrikaanse jongen aftuigde toen hij erachter kwam dat die jongen zich vergreep aan zijn kippen. Dit wordt zo gedaan om een beetje een beeld te krijgen van die oom van Eva.
Het verhaal duurt ongeveer twee à drie weken. Er zitten een aantal vertragingen in het verhaal. Deze ontstaan doordat Van Dis hier mensen ontmoet en hij neemt ruim de tijd om uit te leggen wat er allemaal gebeurt. Voor het reizen zelf neemt, als ze in de auto zitten, neemt hij echter veel minder tijd. Dit laat hij eigenlijk een beetje voorbij schieten.
Het verhaal speelt zich denk ik af tussen 1980 en 1990.
7. Ruimte
Het verhaal speelt zich af in Zuid-Afrika in Karoo.
De omgeving heeft wel degelijk invloed op het verhaal.
Vooral de zwarte en de witte mensen in de omgeving spelen een grote rol in het verhaal.
8.Perspectief
Het perspectief is duidelijk een ik perspectief.
Je maakt het verhaal mee uit het denken van Adriaan van Dis(de ik persoon).
III Interperatsie
9.Titeluitleg
De titel, ‘Het beloofde land’, wordt in het boek verklaart met: “Niemand weet waar het paradijs moet komen, maar in rechtse kranten en blaadjes lees ik pleidooien voor de Karoo. Daar woont nog de zuivere Afrikaner, de Boer in gevecht met zijn grond.” Ik denk dat hier geen verdere verklaring meer nodig is, omdat hier letterlijk staat wat wordt bedoeld met het beloofde land.
11.Motieven
A; Discriminatie,mishandeling,vriendschap, en reizen
B; Discriminatie (wordt hier namelijk veel gediscrimineerd over zwarten.
12: Ik denk dat het thema racisme is, de manier waarop de zwarten en blanken met elkaar om gaan.
IV Achtergrond
13.Auteur
Adriaan van Dis (Bergen aan Zee, 16 december 1946) is een Nederlands auteur die in 1983 debuteerde met de novelle Nathan Sid. Hij is ook bekend als televisiepresentator.
Zijn vader was een Indische Nederlander en zijn moeder een boerenmeisje uit Breda die elkaar in Indië hadden leren kennen. Zij had toen al drie dochters uit haar huwelijk met een KNIL-militair. Ook zijn vader was in Indië al eerder getrouwd geweest. De familie was door oorlog getekend. Als overlevende van het door de Britten getorpedeerde schip Junyo Maru werd zijn vader tewerkgesteld aan de Pakan Baroe spoorlijn op Sumatra. De echtgenoot van zijn moeder werd tijdens de Japanse bezetting (1942-1945) onthoofd en zij belandde met haar dochters in een interneringskamp. Adriaan, na de oorlog in Nederland geboren, was als het enige blanke kind en zonder eigen Indische geschiedenis in dit gezin een buitenstaander. Zijn woonomgeving droeg daar ook aan bij. In Bergen aan Zee woonden veel oud-Indiëgangers en Adriaan groeide op in een huis dat door vier repatriantenfamilies werd gedeeld.
Adriaans ouders konden niet met elkaar trouwen. Zijn vaders huwelijk was weliswaar voor de islamitische wet ontbonden, maar die scheiding had in Nederland geen geldigheid. Niemand mocht dit weten en voor de buitenwereld droeg Adriaan daarom de naam van zijn vader: Mulder. Officieel kreeg hij echter de achternaam van zijn moeder: Van Dis. Toen Adriaan ging studeren is hij zich ook daadwerkelijk zo gaan noemen.
Zijn vader was door zijn oorlogservaringen getraumatiseerd en arbeidsongeschikt geraakt. Bovendien vond hij het als migrant moeilijk om zijn plaats in het hem onbekende Nederland te vinden. Hij was altijd thuis en voedde Adriaan streng op en sloeg hem vaak. Adriaan herinnert zich hem als een wrede man, maar kan hem tegelijkertijd als een slachtoffer zien.
Zijn vader overleed in 1956 toen Adriaan tien was. Ondanks hun moeilijke relatie was Adriaan getroffen door het verlies, wat zijn schoolprestaties negatief beïnvloedde. Hij ging naar de mulo, de kweekschool en de hbs in Hilversum. Daarna ging hij naar Amsterdam om Nederlands te gaan studeren. Daar kwam hij in aanraking met het Afrikaans.
Meer romans van van Dis:
1987 Een barbaar in China: een reis door Centraal Azië
1988 Zilver of Het verlies van de onschuld
1990 Het beloofde land: een reis door de Karoo
1991 In Afrika
1994 Indische Duinen
1999 Dubbelliefde: geschiedenis van een jongeman
2002 Familieziek
2007 De wandelaar
(bron wikipedia)
14.
Geen recensie
Eigen Mening:
Het boek was moeilijk om te begrijpen. Heel veel pagina’s heb ik soms twee keer moeten lezen om hem te begrijpen. Maar dat zou ook aan mezelf kunnen liggen. Ik vindt het jammer dat er maar weinig spanning in het boek zit. Er zit wel wat spanning in bijvoorbeeld als Eva een groep zwarten ziet staan en ze om draaien omdat ze geen steentjes tegen der auto wilt hebben. Je verwacht dan dat er iets ergs gaat gebeuren maar dat gebeurt dan weer niet .
Het beste kan ik me inleven in Van Dis zelf. Dat komt omdat alles uit zijn perspectief is geschreven. Je weet wat die denkt voelt ziet hoort enz... Er wordt wel veel verteld over de omgeving en veel gesprekken gehouden. Maar ik vind zelf dat er maar weinig gebeurt.
Ik ken geen gevoelens of situaties uit dit verhaal maar ik zou zelf wel heel graag naar Afrika willeen gaan op safari. Dat lijkt me een mooi land om op vakantie te naar toe te gaan.
1.Titel beschrijving:
Auteur: Adriaan van Dis
Titel: het beloofde land
Uitgever: Augustus
Jaar van uitgave: 1990
Pagina’s: 104 eenentwintigste druk
Genre: Roman
2.Motto
Geen motto aanwezig.
3. Korte inhoud
Adriaan logeert in Kaapstad bij Eva Landman. Haar familie woont al negen generaties in Zuid-Afrika. De familie is naar de Karoo getrokken, het grote binnenlandse plateau in het midden van de Kaapprovincie. Van de bediende van Eva, Sophie, hoort hij over de omstandigheden waarin zij woont. Ze moet elke dag een paar uur reizen in een volle en vuile trein van de ‘township’ naar het huis van Eva. Ook haar huis is zeer primitief, maar Sophie vindt dat ze het goed heeft getroffen. Eva weet niets van de situatie van Sophie af. Als ze met Adriaan langs de ‘township’ komt, haalt ze haar neus op. Ze reizen naar de Karoo om de familie van Eva te bezoeken. Eva waarschuwt Van Dis hier vooral niet teveel van te verwachten. De boeren in het gebied hebben het moeilijk, omdat er droogte heerst. Dat maakt de bewoners intolerant. Adriaan belooft dat hij “zal schrijven en zwijgen”. Eva zegt echter: “Je moet kijken en niet zoveel vinden, aan meningen hebben wij geen gebrek”.
Hij heeft moeite met de apartheid die heerst. Hij spreekt zwarten aan met ‘U’ en schudt ze netjes de hand. Dat is in Zuid-Afrika niet normaal en na een tijdje stapt Van Dis toch van dit gedrag af. Ze hebben samen vaak ruzies over de manier waarop ze verschillend over de apartheid denken. Eva maakte in haar dokterspraktijk altijd onderscheid tussen blank een zwart, maar kan zich dat nu niet meer voorstellen. Toch heeft ze nog veel ongegronde vooroordelen over de zwarten.
II ANALYSE
4.Structuur
Het boek is in 6 hoofdstukken verdeeld namelijk:
1. Naar de boeren, 2. Groendraai, 3. Swealvlei, 4. Droë Fontein, 5. Het dorp, 6.Het Roggeveld.
In het boek worden ook veel citaten in het Afrikaans gebruikt die je vaak niet kunt begrijpen.
5.Verhaal figuren
De belangrijkste persoon in het verhaal is de ik-figuur (Van Dis zelf).
Hij heeft Zuid-Afrikaanse letterkunde gestudeerd. Er wordt van hem geen leeftijd genoemd. Hij is de reiziger en verteller van het verhaal. In de eerste plaats komt hij over als een, misschien een beetje té, beschaafd man: mar later veranderd dat als Eva daar iets van zegt.
Hij zelf is een round character.
De tweede figuur in het verhaal is Eva:
Ze is een stevige vrouw, een echte boerenvrouw. Zij en Van Dis kennen elkaar van de tijd dat zij samen werkten aan hun proefschrift in Leiden en vertaalden samen Afrikaanse poëzie. Na haar promotie keerde ze terug naar Kaapstad, haar familie leeft al generaties lang In Afrika, om daar haar dokterspraktijk op te zetten. Zij is dertien jaar ouder dan Van Dis. Ook zei is een round characther ze komt namelijk ook in heel het beok voor.
Het verhaal wordt voor het grootste gedeelte chronologisch vertelt. Er vinden echter enkele flash-backs plaats. Een van die flash-backs wordt vertelt hoe een verre oom van Eva een Afrikaanse jongen aftuigde toen hij erachter kwam dat die jongen zich vergreep aan zijn kippen. Dit wordt zo gedaan om een beetje een beeld te krijgen van die oom van Eva.
Het verhaal duurt ongeveer twee à drie weken. Er zitten een aantal vertragingen in het verhaal. Deze ontstaan doordat Van Dis hier mensen ontmoet en hij neemt ruim de tijd om uit te leggen wat er allemaal gebeurt. Voor het reizen zelf neemt, als ze in de auto zitten, neemt hij echter veel minder tijd. Dit laat hij eigenlijk een beetje voorbij schieten.
Het verhaal speelt zich denk ik af tussen 1980 en 1990.
7. Ruimte
Het verhaal speelt zich af in Zuid-Afrika in Karoo.
De omgeving heeft wel degelijk invloed op het verhaal.
Vooral de zwarte en de witte mensen in de omgeving spelen een grote rol in het verhaal.
8.Perspectief
Het perspectief is duidelijk een ik perspectief.
Je maakt het verhaal mee uit het denken van Adriaan van Dis(de ik persoon).
III Interperatsie
9.Titeluitleg
De titel, ‘Het beloofde land’, wordt in het boek verklaart met: “Niemand weet waar het paradijs moet komen, maar in rechtse kranten en blaadjes lees ik pleidooien voor de Karoo. Daar woont nog de zuivere Afrikaner, de Boer in gevecht met zijn grond.” Ik denk dat hier geen verdere verklaring meer nodig is, omdat hier letterlijk staat wat wordt bedoeld met het beloofde land.
11.Motieven
A; Discriminatie,mishandeling,vriendschap, en reizen
12: Ik denk dat het thema racisme is, de manier waarop de zwarten en blanken met elkaar om gaan.
IV Achtergrond
13.Auteur
Adriaan van Dis (Bergen aan Zee, 16 december 1946) is een Nederlands auteur die in 1983 debuteerde met de novelle Nathan Sid. Hij is ook bekend als televisiepresentator.
Zijn vader was een Indische Nederlander en zijn moeder een boerenmeisje uit Breda die elkaar in Indië hadden leren kennen. Zij had toen al drie dochters uit haar huwelijk met een KNIL-militair. Ook zijn vader was in Indië al eerder getrouwd geweest. De familie was door oorlog getekend. Als overlevende van het door de Britten getorpedeerde schip Junyo Maru werd zijn vader tewerkgesteld aan de Pakan Baroe spoorlijn op Sumatra. De echtgenoot van zijn moeder werd tijdens de Japanse bezetting (1942-1945) onthoofd en zij belandde met haar dochters in een interneringskamp. Adriaan, na de oorlog in Nederland geboren, was als het enige blanke kind en zonder eigen Indische geschiedenis in dit gezin een buitenstaander. Zijn woonomgeving droeg daar ook aan bij. In Bergen aan Zee woonden veel oud-Indiëgangers en Adriaan groeide op in een huis dat door vier repatriantenfamilies werd gedeeld.
Adriaans ouders konden niet met elkaar trouwen. Zijn vaders huwelijk was weliswaar voor de islamitische wet ontbonden, maar die scheiding had in Nederland geen geldigheid. Niemand mocht dit weten en voor de buitenwereld droeg Adriaan daarom de naam van zijn vader: Mulder. Officieel kreeg hij echter de achternaam van zijn moeder: Van Dis. Toen Adriaan ging studeren is hij zich ook daadwerkelijk zo gaan noemen.
Zijn vader was door zijn oorlogservaringen getraumatiseerd en arbeidsongeschikt geraakt. Bovendien vond hij het als migrant moeilijk om zijn plaats in het hem onbekende Nederland te vinden. Hij was altijd thuis en voedde Adriaan streng op en sloeg hem vaak. Adriaan herinnert zich hem als een wrede man, maar kan hem tegelijkertijd als een slachtoffer zien.
Zijn vader overleed in 1956 toen Adriaan tien was. Ondanks hun moeilijke relatie was Adriaan getroffen door het verlies, wat zijn schoolprestaties negatief beïnvloedde. Hij ging naar de mulo, de kweekschool en de hbs in Hilversum. Daarna ging hij naar Amsterdam om Nederlands te gaan studeren. Daar kwam hij in aanraking met het Afrikaans.
Meer romans van van Dis:
1988 Zilver of Het verlies van de onschuld
1990 Het beloofde land: een reis door de Karoo
1991 In Afrika
1994 Indische Duinen
1999 Dubbelliefde: geschiedenis van een jongeman
2002 Familieziek
2007 De wandelaar
(bron wikipedia)
14.
Geen recensie
Eigen Mening:
Het boek was moeilijk om te begrijpen. Heel veel pagina’s heb ik soms twee keer moeten lezen om hem te begrijpen. Maar dat zou ook aan mezelf kunnen liggen. Ik vindt het jammer dat er maar weinig spanning in het boek zit. Er zit wel wat spanning in bijvoorbeeld als Eva een groep zwarten ziet staan en ze om draaien omdat ze geen steentjes tegen der auto wilt hebben. Je verwacht dan dat er iets ergs gaat gebeuren maar dat gebeurt dan weer niet .
Het beste kan ik me inleven in Van Dis zelf. Dat komt omdat alles uit zijn perspectief is geschreven. Je weet wat die denkt voelt ziet hoort enz... Er wordt wel veel verteld over de omgeving en veel gesprekken gehouden. Maar ik vind zelf dat er maar weinig gebeurt.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
L.
L.
Het beloofde land is een stom boek want het is niet leuk, ja
Dat is mijn mening, Groetjes Lars 7 jaar
7 jaar geleden
Antwoorden