Het adres door Marga Minco

Het adres
1. Primaire gegevens Auteur Marga Minco
Titel Het adres
Ondertitel niet
Verschenen in 1959
Uitgeverij ? Aantal blz. 2
leestijd 15 minuten
Uitgelezen op 30-8-2000
2. Samenvatting van de inhoud
De joodse ik-figuur, dochter van mevrouw S. genoemd, staat aan de deur van haar vroegere buurvrouw mevrouw Dorling, om de spullen die mevrouw Dorling in bewaring had genomen tijdens de tweede wereld oorlog, terug te vragen. Maar de vrouw stuurt haar weer weg, want ze heeft nu geen tijd.Teruglopend naar het station heeft de ik-figuur een flashback van een gesprek met haar moeder vlak voor de oorlog. Over dat mevrouw Dorling spullen kwam halen om te bewaren. Haar moeder had gezegd dat ze het adres van de buurvrouw goed moest onthouden. Na enige tijd besluit de ik-figuur een tweede bezoek te brengen aan mevrouw Dorling. Dit keer doet de dochter open, die haar binnen laat en thee aanbiedt tijdens het wachten op haar moeder. De ik-figuur herkent allerlei spullen van vroeger. Het meisje weet duidelijk niet dat de spullen vroeger van anderen geweest zijn. Ze weet waarschijnlijk helemaal van niets. De ik-figuur besluit niet meer te wachten op mevrouw Dorling. Weer op weg naar het station kijkt ze nog een keer achterom naar het naambordje, Marconistraat 46, het adres dat ze goed had onthouden. Ze kon het nu vergeten, want alle spullen met herinneringen hadden hun waarde verloren. 3. De verdieping
3.1. Tijd en ruimte Het speelt kort na de oorlog met flashbacks naar de eerste helft van de oorlog. ŒJaren geleden; het was in de eerste helft van de oorlog geweest; De eerste tijd na de bevrijding; langzamerhand werd alles weer normaal¹. Het verloop is dus niet chronologisch. De verhaaltijd is van de eerste keer aanbellen tot het terugslenteren naar het station , ongeveer een half uur. De tweede keer aanbellen en het gesprek met de dochter zal ongeveer tien minuten zijn. De plaats waar het zich afspeelt is de Marconistraat 46 in Amsterdam, het ouderlijk huis van de ik- persoon.
3.2 Vertelwijze Het hele verhaal wordt verteld vanuit een ik-perspectief. 3.3 De motieven en het thema De motieven zijn: Afscheid nemen van gestorvenen. Het lot van joden in de tweede wereldoorlog. De houding van Nederlanders t.o.v. van joden. Het vergeten van de oorlog en de gevolgen voor de joden. Het thema is: Het verwerken van de gevolgen van de oorlog. (zie slotzin: ¹van alle dingen die ik vergeten moest, zou dat me het gemakkelijkst vallen.¹) 3.4. Personages De ik-figuur: Is de dochter van mevrouw S. Een vrouw die in de oorlog haar familie is kwijt geraakt en op zoek gaat naar herinneringen aan haar moeder en aan haar ouderlijk huis. Zij raakt hierin zeer teleurgesteld en beseft dat ze het allemaal moet vergeten. Mevrouw S.: Is de moeder van de ik-figuur. Een goedgelovige vrouw, die in de oorlog door de Duitsers is vermoord. Mevrouw Dorling: een vrouw die uit hebzucht misbruik maakte van de positie van de joden in de oorlog. De dochter van mevrouw Dorling: Is een nogal naief meisje. Zij beseft niet wat er voor spullen bij haar in huis staan, en weet van niets. 3.5.Titel, ondertitel en moto Het Adres slaat natuurlijk op de plaats waar het zich afspeelt. Het is het ouderlijk huis van de ik- figuur, de plek die zij moet vergeten, achter zich moet laten liggen. 4. Mijn oordeel -onderwerp De oorlog is niet erg orgineel, maar blijft natuurlijk boeiend. -gebeurtenissen Eigenlijk gebeurt er helemaal niet zoveel. Maar de ik-figuur beseft wel een heleboel door wat er gebeurt en door wat er tegen haar gezegd wordt. Dat vind ik wel mooi. -personen Je leert de personen niet heel goed kennen, maar ze hebben allemaal een duidelijke eigenschap waardoor het Œlogisch¹ wordt dat er gebeurd is wat er is gebeurd in deze kring. Ze zijn wel een beetje simpel, maar dat past wel in het totaal.
-opbouw De opbouw is erg duidelijk, met de flashback en de ontmoetingen. -taalgebruik Het taalgebruik is alledaags en eenvoudig, dus fijn en goed te lezen. 5. Het genre Het boek zou ik indelen bij het genre Œepiek¹. Omdat het verhalend is, een dramatisch verhaal , maar niet geschreven voor toneel.