1. Titel en verklaring: Hersenschimmen, het boek heet zo omdat het over een man gaat waar hij zijn herinneringen alleen nog maar als een waas ziet. 2. Soort verhaal of Genre: Drama verhaal 3. Gebeurtenissen: a: Probleem van de hoofdpersoon Het probleem van de hoofdpersoon is dat hij aan het dementeren is dat houdt in dat hij langzaam maar zeker zijn geheugen verliest. Hij onthoudt op het einde alleen nog zijn hond en zijn vrouw Vera. Hij denkt op het einde dat het nog oorlog is en dat hij door de Amerikanen naar een opvanghuis is gebracht. b: Hoofdlijn beknopt in 6 stappen 1. Maarten begint dingen te vergeten

2. Zijn vrouw komt erachter maar vindt het niet erg want ze denkt dat het door de ouderdom komt. 3. Het vergeten wordt steeds erger. 4. Er is geen dieptepunt want het wordt steeds erger
5. Er komt geen einde
6. Maarten komt in een inrichting c: begin en einde verhaal In het begin heeft Maarten last van geheugenverlies Het wordt alsmaar erger en hij eindigt in een inrichting omdat hij niet meer fatsoenlijk kan denken. Het boek heeft een open einde. 4. Hoofdpersonen en beschrijving: a: De personen zijn: Maarten: dat is een karakter
Vera: dat is een karakter
Dr. Eardley: dat is een type b: Beschrijving van de hoofdpersonen: Maarten: Maarten is een 71 jaar oude man die sterk aan het dementeren is. In het verhaal denkt Maarten aan vroeger bijvoorbeeld dat hij in de klas van zijn basisschool lerares en dat zijn vlechtwerk van papier mislukt was toen dacht hij eraan terug en scheurde hij de krant in repen, en even later zocht hij in het washok de doos met potloden. Later in het verhaal werd het steeds erger en dacht hij dat zijn vader die al jaren dood was er was hij praatte er steeds over. Op het einde van het verhaal raakte hij alles kwijt en kwam hij in een inrichting. Vera: Vera is de vrouw van Maarten. Ze maakt zich verschrikkelijk te zorgen over Maarten, vooral omdat hij allemaal dingen vergeet en heel erg in de war raakt. In het begin maakte ze zich er geen zorgen over maar toen Maarten begon haar moeder te noemen haalde ze er een dokter bij: het enige wat hij kon doen was hem pilletjes te geven waardoor hij beter zou slapen. Veraf is ongeveer in de 70. Als Maarten in de inrichting komt ze hem elke dag wel eens opzoeken. Als het lente wordt verteld ze dat ook aan hem. Dr. Eardley: Dokter Eardley is de man die Maarten wel eens opkomt zoeken om te kijken hoe het met hem gaat. Dat alles op verzoek van Vera. Verdere informatie niet beschikbaar. 5. Tijd a: Het verhaal speelt zich in het heden af. b: Het verhaal begint in hartje winter tot de lente

c: Het verhaal is chronologisch verteld. d: Er zijn best veel terugblikken. e: Er zijn geen sprongen in de tijd. 6. Vertelwijze a: We beleven het verhaal door de ogen van Maarten
b: Het is een ik verhaal
c: Nee er is geen alwetende verteller 7. Waar speelt het verhaal zich af Het verhaal speelt zich in Amerika af. 8. Onderwerp Het onderwerp van het verhaal is de dementie van Maarten 9.Wat is de bedoeling / boodschap van het verhaal. a: De bedoeling van het verhaal is dat je ziet wat er gebeurt als je aan het dementeren bent. b: De boodschap is er niet. 10. Taal a: Het taalgebruik was wel makkelijk want er waren geen woorden die ik niet begreep. b: Het verhaal bevatte de nodige beschrijving om sommige dingen te begrijpen. c: Er waren heel veel dialogen. 11. De eigen mening: Ik vond dit boek wel een leuk boek omdat er van alles beschreven was. Maar het boek heeft ook minpunten het is bijvoorbeeld in een Turks Fruit stijl geschreven zoals de grove omschrijving van vrijen enz.. Ik vond wel dat het boek een verrassende afloop had ik had het anders verwacht ik dacht eigenlijk dat Maarten dood zou gaan. Ik vond ook wel dat de stijl waarin het boek geschreven is wel echt gebeurt zou kunnen zijn. Maar eigenlijk is het wel onwaarschijnlijk want Maarten verteld alles over zijn leven maar dat kan helemaal niet want hij kan niets vertellen want hij weet het allemaal niet meer. Volgens mij heb ik ooit ook wel eens een klein stukje van de film gezien tenminste als die er is, of het was een film die er wel op leek. Toen ik de flaptekst op de achterkant gelezen had herkende ik er niets van maar hij sprak me wel aan en toen heb ik het boek maar gelezen. Eerlijk gezegd heb ik dit boek gekozen omdat het ook wel best dun was.
12. Informatie over de schrijver: Jan Bernlef is geboren op 14 januari 1937 in Sint Pancras. Na de lagere school ging hij naar de HBS. Eerst in Haarlem en vanaf de vierde klas in Amsterdam. Na zijn eindexamen ging hij politiek-sociale wetenschap studeren. Maar na een jaar stopte hij daar al mee en ging hij naar Scandinavië. Daar werkte hij als hulpober en bordenwasser om zijn eten te verdienen. Tussendoor schreef hij verhalen en poëzie. Hij schreef ook kleine stukjes proza of poëzie voor de krant maar ook kant en klare teksten. Deze zogeheten readymades waaronder advertentieteksten en gebruiksaanwijzingen Krijgen de poëtische Kracht doordat ze ineens in een tijdschrift gedrukt worden. Vanaf 1959 is hij begonnen met boeken te schrijven. Tot vandaag heeft hij in totaal 73 boeken geschreven waar onder in 1984 het boek Hersenschimmen. In begin 2000 heeft hij ook een boek geschreven dat The Boy heet. De volkskrant beschreef dat het boek een voltreffer was. 13. Samenvatting De 71 jarige Maarten Klein woont met zijn vrouw Vera in Gloucester. Rond 1950 zijn ze vanuit Nederland naar Amerika geëmigreerd. De twee kinderen bleven in Nederland wonen. Maarten werkte tot zijn pensioen bij het IMCO dat is een instituut voor visserijonderzoek in Boston. Op een winterse dag kijkt Maarten uit naar de schoolbus met kinderen die elke morgen bij zijn huis stopt. Hij denkt terug aan zijn vader, die bij de rechtbank was. Uit opmerking blijkt het dat Maarten een beetje verstrooid te worden want het was zondag en de school was vrij, ook dacht hij dat het nog maar ochtend was maar het was al middag. Eerder vergat hij ook dingen te doen zoals zijn koffie op te drinken of hout uit de schuur halen hoewel Veraf dat al 2 keer aan hem had gevraagd. Hij betrapt zich erop hardop in zichzelf te praten. Woorden die hij normaal alleen gebruikt in vergaderingen gebruikt hij ook al bij conflicten met Vera. Ook roepen de herinneringen soms een raar einde op zoals dat hij een keer terug dacht aan zijn mislukte vlechtwerk dat hij eens op school gemaakt had onbewust scheurt hij de krant in repen. Een ander voorbeeld is dat hij van de lerares de doos met potloden moest pakken dus hij zocht ze in het washok als Vera hem erop aan spreekt dat de krant in repen op de wc lag en of hij dat had gedaan geeft hij gauw de hond Robert de schuld. Later ziet hij de vrouw achter de bar waar hij iets was gaan drinken aan voor zijn eerdere vriendin. Hij spreekt haar aan en zij zegt dat hij hem niet kent. De symptomen van dementie worden steeds erger Vera sluit de deuren af als ze weg gaat. Maar toen ze op een dag weg was denkt hij er ineens aan dat hij een vergadering van het IMCO heeft wat eigenlijk helemaal niet zo is. Hij merkt dan dat de deuren op slot staan en pakt een hamer en een schroevendraaier uit het washok en forceert de deur. Hij loopt naar het strand en zoekt het schelpen pad om naar het huis te gaan waar hij zijn vergadering had. Hij ziet het huis en merkt dat die deur ook op slot staat en dat er nog niemand is. Ook hij forceert deze deur en wacht binnen op zijn collega’s maar na een half uur zijn ze er nog niet en gaat hij naar huis hij vergeet per ongeluk zijn aktetas. Vera is ondertussen naar dr. Eardley hij raad haar aan om met Maarten fotos te bekijken. Sommige foto’s herinnert hij zich wel maar niet allemaal. Als de deur gerepareerd wordt herinnert hij zich niet dat hij hem had opengebroken. Een paar dagen later is Vera weer eens weg en Robert is nog buiten. Maarten pakt een kruk en gooit deze door het raam om de hond binnen te laten. Dan gaat hij weer naar buiten en verdwaald hij wordt door de vuurtorenwachter op gepikt en Maarten denkt dat het de Amerikanen zijn die Nederland kommen verlossen. Als hij weer terug komt thuis wordt Vera boos op hem. Een paar dagen later wordt Maarten opgehaald en naar een inrichting gebracht. Veraf komt hem enkele keren op zoeken maar Maarten herkent haar bijna niet. De laatste keer dat zij hem op komt zoeken zegt ze dat het lente is maar hij snapt het niet meer.