1e druk : 1984
inhoud: Maarten Klein woont met zijn vrouw Vera in Gloucester, in Amerika. Maarten werkte tot zijn pensionering voor een visserijonderzoek instituut. Hij begint aan geheugen verlies te lijden, want hij vraagt zich op een zondag af waarom de schoolbus niet langsrijd. En zo begint hij alle zaken door elkaar te halen en verdwalen zijn gedachten naar het verleden. Omdat Maarten onbehandelbaar wordt komt gezinshulp Phil Taylor inwonen om op Maarten te letten. Maar Maarten blijft erg agressief. Nadat de gezondheid van Maarten steeds verslechterd herkent hij zichzelf niet meer en wordt hij naar een inrichting gebracht. Thema: Hersenschimmen beschrijft het proces van dementie. Maarten voelt zich verward en onzeker. Hij verliest de greep op de werkelijkheid. Hij kan zichzelf niet meer beheersen en lijdt aan geheugenverlies. Zijn toestand wordt steeds erger zodat hij aan het einde van het verhaal naar een inrichting wordt gebracht. Ook vervreemd hij meer en meer van zijn vrouw waarmee hij al jaren getrouwd is en van zijn bezit. Hij herkent aan het einde van de roman dan ook niemand. Titelverklaring: Hersenschimmen; Maarten lijdt aan dementie. De gedaantes in zijn hersens kunnen van alles zijn. Situaties en mensen uit het dagelijkse leven begint in schimmen te veranderen door de dementie. Uiteindelijk worden ook zijn herinneringen aan vroeger steeds vager en onduidelijker. Hierdoor zijn zijn herinneringen niet meer dan hersenschimmen. Aan het einde van het boek bestaat zijn hele gedachte niet anders dan uit schimmen. Ruimte: Het verhaal speelt zich af in en rond het huis van Maarten en Vera aan de kust in Gloucester in de Verenigde Staten. Daarnaast keert Maarten in zijn gedachten terug naar Nederland (o.a. Alkmaar). De sneeuw en Amerika hebben ook een symbolische betekenis namelijk isolatie en ruimte. Karakters en personages: Maarten klein - hij is de hoofdpersoon in het boek. Maarten is 71 jaar, geboren in Alkmaar, maar woont al vijftien jaar in Amerika. Hij werkte als notulist bij de IMCO, een visserijonderzoek instituut, maar is inmiddels al gepensioneerd. En hij heeft twee kinderen, Kitty en Fred. Vera – Maartens vrouw, is ook een belangrijk persoon in het boek. Zij is al vijftig jaar getrouwd met Maarten en moet hulpeloos toekijken hoe Maarten aan het dementeren is. Eigen waarde oordeel: Ik vond het een heel goed boek, want voor mijn gevoel is het erg moeilijk om over dementie te schrijven, want het zijn toch bepaalde gevoelens die je moet beschrijven zodat mensen het gevoel kunnen krijgen van dementie, en dat is heel goed beschreven in deze boek. Dat ik deze boek goed vond komt natuurlijk ook door de manier waarop het geschreven is. Ik vond het best aangrijpend en meeslepend. Maar spannend vond ik het zeker niet, want daar was geen aanleiding voor. De gebeurtenissen kwamen voor mij realistisch over, want ik kan me voorstellen dat iemand van 71 jaar aan dementie kan lijden. Zelf heb ik geen ervaring met dementie, daarmee bedoel ik geen mensen ken die aan dementie lijden. Overigens kon ik me ook heel goed inleven in de hoofdpersoon, want de gevoelens en gedachten waren erg nauwkeurig beschreven. De boek waarin niet zo veel dialogen in voor kwamen was zeker niet lastig te lezen. De zinnen hadden een normale lengte en de woordkeuze was best makkelijk. Er kwamen wel aantal flashbacks in voor, maar dit bemoeilijkte het lezen van het boek niet. En ik heb geen stukken overgeslagen omdat ze saai waren.