Gezicht in de mist door Paul van Loon

Titel Gezicht in de mist
Auteur Paul van Loon
Uitgave Uitgeverij= Elzenga en 192 blz., (1992, Tilburg).

1. Het verhaal door de ogen van één van de personages
“Hallo, ik ben Kiezel. Mijn vader was heel erg ziek en er kwam ineens een vreemde zwarte slee het erf op, ik stopte met mijn fluitspel toen ik de auto zag,”zei Kiezel. “Oké, ga verder ik weet nu al dat het een leuk verhaal gaat worden,”zei Jessie. “Oké, ik ga verder met mijn verhaal maar dan moet je me niet steeds onderbreken of vragen stellen. Toen de auto stopte zag ik niemand uitstappen en ineens voelde ik een hand op mijn schouder. Ik keek de man aan die zijn hand op mijn schouder had. Het was een hele brede grote man en ik durfde te wedden dat hij mij met gemak kon optillen. Toen aaide hij mij over mijn hooft en zij:”Eindelijk ik heb je gevonden sjamaan.”hij vroeg ook of ik mee ging naar zijn auto en toen begonnen de koeien te loeien en ik zij nee ik ga niet mee dit is mijn huis hier woon ik. Toen pakte hij me op alsof ik een veertje was en ik begon te spartelen. Ik trapte hem in zijn kruis en hij schreeuwde het uit, maar hij gaf niet op en hij verkocht me een klap en niet zo’n zachte ook. Er drupte bloed van mijn slaap en de koeien begonnen nog harder te loeien en ik zag ook vader Armando naar buiten rennen maar niet zo goed want door de klap kon ik niet meer zo goed zien. Toen hij daar aankwam was hij dood op, hij was heel erg aan het hijgen en zij tegen de man laat mijn zoon los en de man reageerde daar op met ooh is dit uw zoon en hij liet mij los. 5 minuten later was de man weg en vroeg ik aan mijn vader waarom deed u dit u bent ziek. Omdat ik je fluitspel niet meer hoorde en doet altijd de zelfde melodie en daarnaast hoorde ik de koeien loeien,” zei Kiezel.

2. Mijn favoriete stukje uit het boek
“Shit,”zei hij.

Hij keek omhoog, recht in twee ogen, enorm, geel met een zwarte gleuf in het midden. De ogen zaten in een zwarte, platten kop, die over ging in een meterslange nek. Nee, het was geen nek, het was een lijf, dik als een boomstam. Cyril Cobrahm was een reusachtige zwarte slang. Het deel van zijn lijf dat bij zijn kop eindigde, torende metershoog boven Kiezel uit, maar het grootste deel lag opgerold in een opeengestapelde wirwar van achten en ellipsen.

3.Mijn mening over het boek
Positief= Ik vond het een spannend boek omdat er ook heel veel geheimzinnige dingen in voor komen
Negatief= Ik vind het moeilijk te begrijpen omdat er veel rare dingen in voor komen. En omdat er veel in de schaduwwereld* afspeelde en dat is een wereld die steeds veranderd en dat is moeilijk te begrijpen
*Demonen wereld.