Gegijzeld door Evert Hartman

Uitgeverij Lemniscaat Jaar van uitgave 1984 Plaats van uitgave Rotterdam Samenvatting Op een middag als er nog vier kinderen op school zijn: Gerard, Bertus, Henk en Jacqueline komen er twee gewapende mannen het lokaal in rennen. Ze roepen: 'Allemaal liggen, snel!'. Al gauw komt de politie die niets kan beginnen. Eerst eisten ze eten. Toen het eten kwam lag er een portofoon bij, nu kon de politie contact met de gijzelaars leggen. Daarna eisten ze dat de regering mensen helpt die door de regering in een ander land worden vervolgd. Langzamerhand worden de gijzelaars steed losser. De kinderen mogen gewoon weer praten. Als iemand vraagt waarom ze nog worden gegijzeld vertelt Leon (een van de gijzelaars) zijn verhaal. Leon's verhaal: Leon woonde samen met zijn vader, broer Edgar en zus Ramona in een dorpje op een heuvel. In die tijd was een dictator de baas. Met die dictator was niet iedereen het eens, maar dat mocht men niet zeggen of denken, want anders werd je opgehaald door de GEPO. De vader en broer van Leon waren van die mensen die voor hun rechten op kwamen. Maar dat had niet altijd zulke goede gevolgen. Edgar (Leon's broer) had in de stad, toen hij te veel had gedronken, de GEPO uitgescholden. Dus kwam de GEPO hem ophalen maar de vader van Leon had Edgar verborgen in een schuilplaats. De GEPO vond hem niet maar namen de vader van Leon mee tot dat Edgar weer kwam opdagen. Een paar dagen daarna werden Leon en Ramona opgehaald maar ze wisten niet waarom. Leon en Ramona werden naar een instituut gebracht. Op het instituut werden Leon en Ramona gesplitst. Leon kwam op een kamer met nog een paar andere jongens. Waaronder Chris die net als Leon wil proberen te vluchten. De regels waren in het instituut heel erg streng. Leon deed wat fout en de jongens die ook op zijn kamer sliepen kregen samen met hem een hele zware strafmiddag. Zo zwaar dat Leon zo moe werd dat hij op de grond viel. Toen hij weer wakker werd lag hij in het ziekenhuisbed van het instituut. De zuster was daar erg aardig vergeleken bij de bewakers in het instituut. De dokter zeidat hij twee dagen moest uitrusten en dat hij dan weer naar zijn kamer in het instituut mocht. De zuster vindt dat te weinig dagen om beter te worden. Dus houdt ze hem verstopt in een oude schuur naast de ziekenzaal zodat als de dokter komt, hij hem niet terug kan sturen naar het instituut. In die schuur vindt hij gereedschap. Hij verbergt een tang onder het golfplaten dak zodat als hij wil ontsnappen hij het hek door kan knippen. Als hij weer op het ziekenhuis bed ligt ontmoet hij een meisje dat graag wil vluchten uit het instituut net als hij. Het meisje heet Shaire en is erg mooi en aardig. Leon zegt tegen haar dat hij een tang heeft weg gelegd en dat hij een vlucht plan heeft. Hij spreekt met haar af dat Shaire zou zorgen dat Leon's zusje ook in de ziekenzaal kwam te liggen dan zouden ze met zijn drieen ontsnappen. Als Shair en Ramona in de ziekenzaal waren moesten ze een deken uit het raam hangen. Zo zou Leon weten wanneer hij ook naar de ziekenzaal kon komen. Als hij een paar dagen later naar de ziekenzaal kijkt zag hij een deken uit het raam hangen. Hij was enorm blij dat het ze gelukt was om in de ziekenzaal te komen, alleen nu moest hij nog een smoes hebben om er te komen. Hij deed net alsof hij door het glas viel en zich in zijn arm sneed. Het was een diepe wond en een bewaker stuurde hem naar de ziekenzaal. Hij werd gebracht door twee jongens en dat hoorde niet bij zijn plan. Hij moest die jongen zien kwijt te raken maar het lukte niet. Maar als hij nu niet zal vluchten is het niet meer mogelijk dus hij verteld tegen die twee jongens dat hij wil vluchten. Een van die jongens wil mee met hun en Leon vond het goed. Het vlucht plan lukt. Chris (de jongen die mee wou), Shaire, Leon en Ramona zijn vrij maar nu moeten ze nog aan eten zien te komen. Een aardige mevrouw help hen daarmee. Uiteindelijk worden ze toch weer opgepakt door de GEPO. Als ze in de auto van de GEPO zitten wordt er op de wagen geschoten. Door die schietpartij sterft Shaire. Maar worden Chris, Ramona en Leon door Edgar (Leon's broer) bevrijdt. Kort daarna wordt de vader van Leon ook bevrijdt. Dan stopt Leon met praten. De gijzelaars zien in dat ze het niet goed hebben aangepakt en zegt tegen de kinderen: "het is voorbij, jullie mogen gaan". Als de politie binnen komt roept Gerard nog dat de gijzelaars hun niks hebben gedaan, maar de politie die hem begeleidt glimlacht alleen maar.
Personen Gerard: Hij is slecht in wiskunde en leeft met de gijzelaars mee. Hij vindt dat Henk maar dom is. Henk: Is iemand die graag opvalt en de bink wil uithangen dit heeft hem bijna het leven gekost. Jacqueline: Over haar kom je in die verhaal niet veel te weten. Betrus: Is een stille jongen die niet veel durft te zeggen. Hij heeft strenge ouders en is graag met huiswerk bezig tot ergenis van Henk Leon: Hij gijzelde de kinderen. Hij wil vechten voor zijn volk en land. David: Hij gijzelde de kinderen ook maar over hem kom je niet veel te weten. Hij kon geen Nederlands spreken. Plaats In en om de school en in de flashback in een vreemd land in een instituut. Tijd Hoofdstuk een tot en met zeven worden in de tegenwoordige tijd geschreven. De rest is een flashback die haast tot het eind van het boek duurt.
Vertelsstandpunt Als ze in de tegewoordige tijd vertellen kijk je door de ogen van Gerard. Ook lees je wat hij denkt. In de verleden tijd kijk je door Leon's ogen. Structuur 1 De kinderen worden gegijzeld
2 Gijzelaars vertellen wat ze willen en waarom ze hen gijzelen
3 Leon's geschiedenis - Leon's vader wordt opgepakt - Leon en Ramona worden naar een opvoedings instutuut gebracht - Leon ontmoet Shaira in ziekenzaal - Leon bedenkt ontsnapping plan - Leon, Chris, Ramona, Shaira ontsnappen - Ze worden in de trein naar huis weer opgepakt - Ze worden bevrijdt door Leon's broer waarbij Shaira sterft
4 Gijzelaars geven zich over Beoordeling - Moeilijkheid Ik vond het boek niet moeilijk om te lezen, er werd begrijpelijke en makkelijke taal gebruikt - Spanning Ik vond de gijzeling zelf niet spannend maar dat was volgens mij ook niet de bedoeling. De flashback, waar het hele verhaal om gaat, volgens mij, vond ik wel spannend en kon ik het boek haast niet weg leggen. - Gevoelens Ik vind dat Evert Hartman gevoelens heel erg goed beschrijft en dit is niet alleen bij gegijzeld maar ook bij 'Vechten voor overmorgen'. Dit boek heb ik ook in één adem uitgelezen. - Meeleven Doordat Evert Hartman de gevoelens zo goed beschrijft leef je zelf ook erg mee. Als je het boek leest verplaats je je automatisch in de hoofd persoon.
- De afloop Het verhaal loopt goed af ( behalve dan met Shaira), zowel in de Flashback als in de school. - De echtheid Ik vond het een erg realistisch verhaal omdat die dingen in het echt ook gebeuren (dictators aan de macht kijk maar naar wat er onlangs in Kosovo is gebeurd) En dit boek is 15 jaar geleden geschreven en zelf nu gebeurt het nog. Ik vind dat dit niet zou mogen gebeuren. - De humor Er zat geen humor in. Ik denk dat Evert Hartman een bepaalde boodschap over wou brengen en dat doe je niet door middel van een grap. Eigen mening Ik heb het boek nu voor de tweede keer gelezen en ik vond het nog steeds spannend . Ik vond er maar een minpuntje in zitten en dat was het eind. Ik ben iemand die voor een gesloten einde is en dat zit er in dit boek niet in want hij laat je piekeren met de vragen van: Wat gebeurt er met Leon en David? Doet de regering nog wat met hun eisen? enz. Maar boven alles vond ik het een mooi boek.