En ik dan? door Ingrid Kluvers

Ik heb het boek En ik dan? gelezen, wat het vervolg is van het boek Droomtuin. Beide boeken zijn geschreven door Ingrid Kluvers. Ik vond het een heel bijzonder en mooi boek. Dat komt omdat de hoofdpersoon uit een ongewoon gezin komt en zelf verliefd wordt op een meisje.

In het eerste boek Droomtuin van Ingrid Kluvers introduceerde zij de hoofdpersoon Joop samen met haar familie en vrienden. In het tweede deel is Joop een paar jaar ouder en woont zij samen met haar twee vaders en twee moeders bij haar oma.

Joop’s ouders Heleen, Marlies, Valentijn en Alain wilden toch een kind ondanks het feit dat zij homoseksuele stellen zijn. Samen hebben zij besloten dat Heleen en Alain de biologische ouders van Joop werden en zij Joop dan met z’n vieren zouden opvoeden. Joop leert via Facebook Emma kennen, die 16 jaar is en in Frankrijk woont. Ze begint met haar te mailen en wordt verliefd. Joop durft dit aan niemand te vertellen. Hoe gaat Joop dit geheim houden? In de zomer gaat Joop samen met haar vriendinnen Juul en Mees op zeilkamp, waar Emma instructeur blijkt te zijn. Op dit zeilkamp wordt duidelijk wat deze vriendschap tussen Emma en Joop werkelijk is.

Wat ik zo bijzonder vind aan deze boeken is dat Joop een ander soort familie heeft dan de meeste mensen. Ik vind het interessant hoe daar in het boek over wordt geschreven. Joop heeft soms wel een beetje moeite om dat altijd te moeten uitleggen, maar er wordt ook altijd gezegd dat het helemaal niet erg is of dat het Joop anders maakt dan andere kinderen omdat ze een wat bijzondere familie heeft. Dat vind ik wel goed. Ook vind ik het leuk om te lezen over iemand van ongeveer dezelfde leeftijd als ik, namelijk rond de 15 jaar. Ik kan me dan erg herkennen in de ruzie’s of irritaties die Joop soms heeft met haar ouders zoals alle pubers. Ook kan je je goed inleven in het boek als er iets is, ook al is dat misschien niet iets wat jij zelf ook hebt. Bijvoorbeeld als Laura, de zus van Dennis, in het ziekenhuis ligt. Dat wordt in het boek heel goed beschreven vind ik, de emoties van iedereen, hoe heftig dat is. Het is natuurlijk niet zo dat er alleen maar moeilijke momenten zijn in het boek. Dat wordt juist heel goed afgewisseld met leuke momenten die Joop heeft met haar vrienden. Al met al vond ik het een heel goed boek en zal het iedereen van mijn leeftijd aanraden om het te lezen. En mensen van een andere leeftijd kunnen het natuurlijk ook altijd lezen. Het is misschien het tweede deel van een serie maar in principe maakt het niet veel uit als je Droomtuin, het eerste deel, nog niet hebt gelezen. Wat ik ook een erg mooi boek vond, die kan je altijd eerst lezen en daarna dit deel.