En dan is er koffie door Hannes Meinkema

Zakelijke gegevens Titel : En dan is er koffie
Schrijver : Hannes Meinkema
Uitgeverij : Contact
Jaartal : 1993
Druk : 16e druk
Aantal Bladzijden : 167 bladzijden Korte motivatie Ik heb het boek laagland uit de kast gepakt in de mediatheek en ik heb eens gekeken naar welke titels me wel aanspraken en deze titel sprak me eigenlijk wel het meeste aan, dus ging ik kijken of het boek in de kast stond en het stond er.Toen heb ik de achterkant gelezen en het leek me wel een interessant boek. Eerste persoonlijke reactie Ik vind het boek erg realistisch, het zou zo ook in de werkelijkheid gebeurt kunnen zijn. Het is tenslotte niet raar als er iemand lerares is en dat die drugs en alcohol niet goed kan laten staan, er zijn er vast nog wel meer die dat hebben. Ik vind het boek overtuigend, er zitten geen dingen in die normaal ook niet zouden kunnen gebeuren. Soms vond ik het ook wel spannend, want dan was ik echt erg benieuwd wat Rosa nu weer zou gaan doen. Vooral na het feest in het cultureel centrum was ik erg benieuwd wat er zou gaan gebeuren, ik had verwacht dat Rosa wel met Douwe vreemd zou gaan ofzo waar Boudewijn bij stond, maar dat bleek toch niet zo te zijn.
Korte samenvatting Het boek begint met allemaal inleidende stukjes over de personen die allemaal voorkomen in het boek en het begint bij Rosa in haar flat. Rosa is 26 jaar oud en is lerares Nederlands.Ze is aan de drugs en ze is zo goed als drankverslaafd. Op de school waar ze werkt vinden haar collega’s haar maar ordinair en ze mogen haar helemaal niet. Rosa vindt dit niet zo erg, want ze vindt hun toch burgerlijk en truttig en ze maak graag vervelende opmerkingen tegen hen. Ze is de oudste dochter in een gezin van drie kinderen. Ze heeft een andere vader dan de andere twee kinderen. Haar vader is een Duitse officier, die haar en haar moeder Cora heeft laten zitten. Haar stiefvader Jacques heeft haar aangenomen als haar eigen kind en ze draagt dus zijn achternaam net als de andere kinderen. Jacques en zij kunnen het niet zo goed met elkaar vinden en de relatie tussen haar en haar moeder is ook niet zo goed, Rosa vindt dat haar moeder maar veel zeurt en te truttig over alles doet. In haar familie valt ze dan ook uit de toon met haar leven dat voornamelijk bestaat uit drank, drugs en seks. Tussen haar stiefvader en haar moeder gaat het ook niet zo goed. Cora vindt dat Jacques te onbeleefd doet tegen mensen. En Jacques vindt dat Cora lui is. De andere 2 kinderen uit het gezin van Rosa (haar halfbroer en halfzus) heten Jaap en Arja. Jaap is 22 jaar oud en heeft een relatie met Josien, maar niemand mag van deze relatie weten, omdat Jaaps vader anders geen geld meer blijft sturen naar Jaap. Jaap denkt dat hij de eerste is waarmee Josien seks heeft, omdat ze zo degelijk over komt, maar op zondag vertelt ze hem dat ze al eerder een relatie heeft gehad met ene Harry en dat die haar toen heeft laten zitten toen ze zwanger was. Ze heeft toen een abortus laten plegen, maar dat was niet helemaal gebeurd zoals het moest gebeuren. Jaap is erg geschokt door dit verhaal en het levert ook de nodige spanningen op tussen hen. Arja is 20 jaar oud en ze is zeer waarschijnlijk lesbisch. Ze zit achter een lerares aan van haar vroegere school en ze gaat zelfs boodschappen doen bij de supermarkt waar Marion dat ook altijd doet. Rosa heeft een relatie met Douwe. Het is een erg vrije relatie, ze hebben soms seks en ze praten over van alles met elkaar, maar het is niet erg als ze ook nog een soort van “echte” relatie hebben naast hun relatie. Meestal hebben ze dan als nog seks met elkaar. Op vrijdag is er een feest in het cultureel centrum. Rosa gaat er met Boudewijn (haar nieuwe vriend die ze ontmoet heeft toen ze voor het eerst sinds een hele tijd weer eens met haar moeder een dagje ging shoppen heeft ontmoet) heen en Douwe gaat er met Louise (zijn nieuwe vriendin) heen. Op het feest trekken Douwe en Rosa heel erg naar elkaar toe. Louise is dit op den duur beu en ze gaat alleen naar huis. Rosa is super dronken en ze wordt door Douwe en Boudewijn thuisgebracht. Louise volgt het drietal. Op straat loopt Rosa heel erg moeilijk te doen en hier is het eigenlijk al duidelijk dat ze Boudewijn niet meer wil. De volgende dag maakt ze het dan ook uit met Boudewijn. Op zondag is er een groot familiefeest en de hele familie is bij elkaar. De sfeer is erg gespannen en om toch iets te doen schenkt Cora telkens iedereen weer koffie in. Rosa kan geen koffie meer zien aan het eind van die dag. Cora vertelt aan Josien dat Rosa een andere vader heeft dan de andere twee en hier is Rosa al helemaal niet blij mee. Ze is erg blij als Douwe belt om te vragen of ze een kopje koffie komt drinken en alhoewel ze geen koffie meer kan zien gaat ze toch meteen terug naar Amsterdam en ze laat haar familie en het familiefeest gewoon doen. Ze is het beu. Verdieping 1 tekstbestudering Rosa is de hoofdpersoon en ze is verslaafd aan drugs en drank en dat is aan de buitenkant ook wel aan haar te zien, ze heeft een grauw gezicht met wallen en ze smeert zichzelf altijd eerst helemaal onder de make-up als ze naar haar vader en moeder gaat, omdat ze weet dat ze anders commentaar krijgt. Ze is niet echt sociaal en ze is ook erg rommelig en makkelijk. Ze geeft er bijvoorbeeld niet echt wat om als er al een week een vaat staat die ze eigenlijk moet afwassen en dat er zo ongeveer schimmels uit het doucheputje komen groeien. Ze heeft zoiets van “het komt allemaal wel”. Ik denk niet dat Rosa echt iets wil bereiken in het boek, het is gewoon een boek over een week uit het leven van Rosa en haar familie. Het gevolg van dat Rosa zo doet op haar werk is dat een heleboel collega’s haar niet mogen en haar maar een raar en ordinair meisje vinden. In het verdere leven heeft het tot invloed dat ze niet zo’n goede relatie heeft met haar vader en moeder en dat ze eigenlijk niet zoveel “echte” vrienden omdat ze eigenlijk ook niks eraan doet om contact met hen te houden en ze verder ook nooit helpt met hun problemen of andere dingen. De belangrijkste beslissingen die Rosa maakt in dit boek zijn denk ik het uitmaken met Boudewijn en op de laatste dag haar familie gewoon laten zitten op het familiefeest. Die beslissingen hebben tot gevolg dat ze nu weer verder kan gaan met Douwe zonder dat iemand daarover wat zegt en dat haar familie haar nu helemaal niet meer mag en haar zeker ook niet snel meer zullen vragen op een verjaardag of een feest. Ik zou die beslissingen zelf ook genomen hebben als ik net zoals Rosa niet meer om de jongen/man geef waar ik op dat moment een relatie mee zou hebben. En misschien was ik op het familiefeest ook wel weggegaan, want het lijkt mij ook helemaal niet leuk als je moeder zomaar even tegen een onbekende zegt dat jij een andere vader hebt dan je broer en zus. Zeker niet als je dat zelf ook nog niet zo lang weet. Rosa verandert eigenlijk niks in de loop van het boek. Ze blijft eigenlijk gewoon haar botte en warrige zelf. Ik vind dat Rosa niet echt sympathiek is, ze is erg onaardig tegen een heleboel mensen en ze is soms ook erg bot tegen de mensen die ze eigenlijk wel mag en ik vind dat die dan niet goed kunnen weten waar ze dan aan toe zijn. Ik kon me eigenlijk niet echt goed in Rosa verplaatsen, want het zou niet in mij opkomen zo onaardig tegen allerlei mensen te doen. En zeker als ik later werk zou hebben zou ik zorgen dat de mensen mij juist wel zouden mogen en niet dat ze me allemaal maar raar en ordinair vinden. Ik vind het ook niet nodig om met een jongen een relatie te beginnen en dan nog vreemdgaan met een andere jongen. Alleen op de laatste dag snap ik eigenlijk wel dat ze haar familie echt beu is en dat ze meteen weer teruggaat naar Amsterdam als Douwe belt. Ik vind haar familie ook maar een beetje saai een zeurderig overkomen en ze geven je toch maar het idee dat ze je alleen maar lastig vinden. In het boek komen ook nog Douwe, Boudewijn, Louise, Cora, Jacques, Jaap, Josien en Arja voor. Douwe is een jongen met een goed hart die eigenlijk wel precies weet wat Rosa wil en hoe ze is. Hij voelt zich verantwoordelijk voor haar en hij zorgt voor haar. Boudewijn is een lieve jongen die eigenlijk helemaal niet bij Rosa past, ze snauwt hem alleen maar af en eigenlijk verdient hij dat helemaal niet, want hij doet helemaal niks verkeerd. Louise is een gewoon meisje en ze geeft veel om Douwe. Op den duur vindt ze hem niet meer zo leuk en dat snap ik ook wel, want hij zit constant maar bij Rosa en hij let de hele tijd op haar en dat zou ik ook niet leuk vinden als mijn vriend telkens op een ander meisje zat te letten. Cora is een beetje een zeurderig mens, ze kan zich al helemaal druk maken als iemand in een winkel haar met “jij” aanspreekt en ik vind dat maar een beetje overdreven. Jacques is een beetje een “oude zeur”. Hij vindt dat Cora de hele tijd maar aan zijn hoofd zeurt en dat ze hem eens met rust zou moeten laten. De kleding en het gedrag van Rosa spreken hem al helemaal niet aan en dat laat hij ook duidelijk merken aan Rosa. Jaap is een beetje een kakker die graag alles netjes en degelijk heeft. Hij had ook verwacht dat Josien nog nooit iemand had gehad voor hem en als ze het vertelt komt het ook als een grote schok. Josien lijkt door de ogen van jaap erg degelijk en ik had dan ook helemaal niet verwacht dat ze met het verhaal van de abortus aan zou komen. Van Arja kon ik niet echt een goed beeld krijgen. Ze leek me een beetje een meeloper, vooral tegenover haar moeder, ze doet alles wat haar moeder zegt en is het ook altijd met haar eens om maar zoveel beter te lijken als Rosa. De andere personages spelen de rollen van familie (vader, moeder, halfbroer, halfzus), vriend/vriendin van familie en goede vriend van Rosa. Ik vind de ideeën van bijna alle personages uit het boek maar een beetje degelijk en bekrompen (iedereen behalve Rosa, Douwe, Louise en Boudewijn) of juist erg makkelijk en naïef (Rosa) en ik kan me eigenlijk nog wel het beste vinden in Louise en Boudewijn.De dingen die zij dachten en voelden zou ik denk ik op die momenten die ze hadden ook gedacht of gevoeld hebben. Ik snap heel goed dat Louise jaloers of zelfs boos op Rosa is omdat Douwe zoveel aandacht aan haar schenkt. Ik zou zelf ook erg jaloers of boos op het meisje worden waaraan mijn vriend zoveel aandacht zou geven. Ik denk dat Rosa, Douwe, Boudewijn en Louise karakters zijn, omdat je daar eigenlijk alles wel van komt te weten. Hun gevoelens en gedachten worden ook het beste weergegeven denk ik. Zij spelen het hele boek eigenlijk wel het meeste mee en er wordt veel over hen verteld. Jaap, Josien, Cora, Jacques en Arja zijn types, omdat je eigenlijk bijna alles over hen komt te weten door de gevoelens en gedachten van de andere personages. Je hebt bijna geen een stukje waar hun gevoelens en gedachten over van alles duidelijk zijn. Verdieping 2 leeservaring grondig beschrijven Het is me duidelijk waarover de tekst gaat, het gaat over een meisje Rosa die nogal een rommelig leven heeft, graag drugs en alcohol nuttigt en er niet echt wat om geeft wat andere mensen van haar denken. Ik vind het wel een interessant onderwerp, want het is erg realistisch en ik vind het fijn om dingen te lezen die ook in de werkelijkheid kunnen zijn gebeurt. Ik ben dit boek gaan lezen omdat het onderwerp me van tevoren al aansprak, ik las de achterkant van het boek en het leek me erg leuk om het te gaan lezen. Mijn verwachtingen zijn voor een deel wel uitgekomen en voor een deel niet. Vooral mijn verwachtingen over hoe Rosa’s leven in elkaar zou zitten klopten wel, maar ik had niet verwacht dat al die andere personages ook in het boek zouden voorkomen. Ik dacht het zal wel alleen een meisje zijn die drugs en drank graag gebruikt en een beetje met haar vrienden haar leven kapot maakt, maar dit bleek dus niet zo te zijn. Ik ben door het boek eigenlijk niet anders over het onderwerp gaan denken, want ik vond het al niet slim om drugs te gebruiken en zeker niet als je al werk hebt waar je toch je geld mee moet verdienen waarmee je in leven moet blijven en ik vind het eigenlijk nog steeds niet slim om drugs te gebruiken. Ik vind dat dit boek zeker genoeg gebeurtenissen bevat om te blijven boeien, want er gebeuren een heleboel voor mij onverwachte dingen. Maar ik vind het soms alleen wel een beetje onduidelijk, ik moest er erg aan wennen dat er verschillende verhaallijnen van verschillende personages door elkaar lopen en soms moest ik dan ook wel even denken waar het nou ook alweer over ging met bijvoorbeeld Jaap en Josien. Ik vind de gebeurtenissen in het boek erg realistisch, als je zou zeggen dat dit boek waar gebeurd is zou ik het zo geloven, want echt alles uit het boek kan echt gebeurd zijn. De gebeurtenis die de meeste indruk op me heeft gemaakt is denk ik wel dat Rosa op het einde gewoon weggaat bij het belangrijke familiefeest en gewoon laat merken dat ze het echt beu is wat ze doen. Ik weet niet of ik dit ook goed zou durven, want ik heb dan meer zo iets van : ach ik kan straks weer weg en dan hoor ik hun gezeik toch niet meer. Ik zag eigenlijk alle gebeurtenissen wel voor me, dat heb ik eigenlijk meestal wel als ik een boek lees, dan zie ik in mijn gedachten hoe het er ongeveer uitziet. Zodra ik dat niet bij een boek kan hebben omdat het te moeilijk is stop ik eigenlijk altijd met het lezen. De hoofdpersoon in het boek (Rosa) is niet echt iemand op wie ik zou willen lijken op 1 ding na: ze is lerares en dat wil ik later ook graag worden. Maar verder zou ik echt niet graag op haar willen lijken, ze is erg onaardig tegen mensen en ze heeft eigenlijk ook geen echte vrienden, ik ben blij dat ik wel mensen heb op wie ik kan vertrouwen. Ik kon me in sommige personages wel verplaatsen zoals Louise en Boudewijn, maar in sommige ook helemaal niet zoals Jaap of Arja. Ik vind dat de personages niet echt voorspelbaar reageren, de meeste dingen had ik eigenlijk totaal niet verwacht, zeker niet dat Josien ook een andere man had gehad en zo’n abortus had laten plegen. Ik vind Louise, Boudewijn en Douwe sympathieke mensen, omdat ze aardig zijn tegen andere mensen en niet iedereen afsnauwen of mensen achter hun rug om belachelijk maken. Ik vind Rosa niet echt sympathiek, want ik vind dat ze de mensen maar een beetje gebruikt en ze achteraf vaak laat stikken. Als ik Douwe was zou ik dat echt niet de hele tijd pikken. Ik vind de bouw van het verhaal soms een beetje ingewikkeld, er staan eigenlijk verschillende verhaallijnen door elkaar en in het begin moest ik daar dus erg aan wennen. Het verhaal is eigenlijk de hele tijd hetzelfde, het is niet zo dat het begin erg saai is en dat je echt door moet zetten om door te lezen. Ik vind het wel een boeiend verhaal, want ik ben eigenlijk bij elke nieuwe dag weer benieuwd wat Rosa nu weer zal gaan beleven. Je ziet de gebeurtenissen door de ogen van meerdere personages, in een dag (hoofdstukje) komen allerlei personages voor met hun gevoelens en gedachten en van sommige zijn die dan duidelijker als van anderen, maar je ziet het niet door de ogen van bijvoorbeeld alleen Rosa. Ik vind dat het taalgebruik uit het boek wel past bij de personages en het onderwerp, want bij Rosa is het meer “straattaal” en bij Jaap en Josien bijvoorbeeld worden er veel moeilijkere woorden gebruikt die ook veel netter zijn. Dat geeft dan ook duidelijk aan hoe ze zijn. De tekst bevat bijna niet of geen beeldspraak en symbolische verwijzingen, dus het was voor mij wel makkelijk om alles uit de tekst te begrijpen. Evaluatie Ik vond het een interessant boek, er gebeurde veel verschillende dingen en ook weinig voorspelbare dingen en dat houdt het leuk om het boek te lezen. Het boek maakt me dan ook nieuwsgierig, ik ben elke nieuwe dag (elk hoofdstukje) weer benieuwd wat de personages nu weer zullen gaan beleven. Ik vond het wel een origineel boek, want ik heb verder nog niet of nooit boeken gelezen die dit onderwerp ook zo uit hebben gewerkt, bij de meeste boeken is de hoofdpersoon aan de drugs en wordt die helemaal geholpen daar weer vanaf te komen en dat gaat dan of goed of de hoofdpersoon gaat bijvoorbeeld dood aan de drugs. Het boek zette me wel aan het denken,vooral bij de stukken dat Rosa en Douwe toch met elkaar zaten te flikflooien als ze allebei al een vriend en vriendin hebben. Ik zou dit echt niet doen. Het lijkt me echt erg om dat later te moeten vertellen en dan te zien hoeveel je je vriendje pijn hebt gedaan. De verwerkingsopdracht vond ik deze keer makkelijker als de vorige verwerkingsopdracht. Daar moest ik vaak echt erg nadenken voordat ik het snapte wat je moest vertellen over het boek en soms was het dan nog erg moeilijk te vinden, maar bij deze verwerkingsopdracht vond ik het vrij makkelijk. Ik ben eigenlijk geen problemen tegengekomen met de verwerkingsopdracht. Alles ging eigenlijk in een keer goed door en ik kon alles makkelijk beantwoorden. Ik heb van deze verdiepingsopdracht geleerd wat karakters en typen zijn en ik vind dat zinvol om te weten, want dat zal ik nog wel veel nodig hebben.