Zakelijke gegevens
Auteur: Frank Westerman
Titel: El Negro en ik
Uitgever: Atlas
Eerste druk: 2004
A: Samenvatting van de inhoud
Twintig jaar geleden zag Frank Westerman in een museum in Catalonië, Noord-Spanje het opgezette lichaam van een zwarte man. Deze ‘symboolneger' bleef hem vanaf dat moment fascineren: wie was hij en waar kwam hij vandaan? Wie heeft hem geprepareerd? De opgezette bosjesman werd voor Westerman een symbool, dat staat voor de westerse omgang met mensen van een ander ras.
Westerman wordt gegrepen door de vraag of je een mens mag opzetten, en mag je hem of haar als zodanig tentoonstellen? Na lang onderzoek stuit Westerman op het bewijs dat een Franse wild-verzamelaar het lijk van El Negro, vlak na diens dood in 1830, heeft opgegraven en opgezet.
Later krijgt ook de internationale pers lucht van het lot van El Negro. Wat volgt is een wereldwijd ethisch debat over de situatie rond El Negro. Veel Catalanen vinden dat zij recht hebben op El Negro als stuk van hun geschiedenis, nog meer anderen zijn van mening dat hij een eervolle begrafenis moet krijgen in zijn vaderland. Uiteindelijk gebeurt het laatste, hoewel El Negro niet in zijn échte.
De tweede verhaallijn is een kritische analyse van de westerse drang tot het brengen van beschaving en verbetering in de Derde Wereld. Wat is nou werkelijk het nut van ontwikkelingshulp wanneer hem jaar in jaar uit steeds duidelijker wordt dat die in de praktijk neerkomt op ‘wordt zoals wij’? Westerman beschrijft zijn groeiende en aanstekelijke scepsis in persoonlijke reisverhalen als student en als ontwikkelingswerker. Hoogtepunt daarin is zijn besluit, tijdens een stage in de Andes, om de eeuwenoude irrigatievoorzieningen van plaatselijke bevolking níét te vervangen, omdat dit systeem niet verbeterd kán worden. Westerman denkt diep na over de zin en onzin van ontwikkelingssamenwerking en de drang die de Europeanen hebben tot het opdringen van hun cultuur aan andere volken. Westerman vraagt zich tijdens zijn stage af of hij wel goed werk doet, of de ideeën erachter wel juist zijn, of dat hij zijn werk misschien anders moet toepassen.
B. Verhaalanalyse
1. De titel: El Negro en ik slaat op de opgezette neger die Westerman ziet in een Spaans Museum en hoe deze neger hem enorm aan het denken zet. Ook benadrukt de titel de verschillen tussen El Negro en Westerman (de ‘ik’ in de titel dus).
Motto: -
2. Soort boek: (psychologische) autobiografie, essay en literaire reisreportage in één.
3. Thema’s: racisme, ontwikkelingshulp en verschillen tussen culturen.
Motieven: racisme, ethische bezwaren tegen ontwikkelingshulp en het opzetten van een mens en gevoel van onmacht.
4. Personages:
Frank Westerman
Frank Westerman is de hoofdpersoon van het verhaal. Westerman heeft tropische cultuurtechnieken gestudeerd en hoopt zijn opgedane kennis toe te kunnen passen in Derde Wereldlanden. Een ervaring in een Spaans museum zet Westermans leven echter op z’n kop; hij gaat veel nadenken over zijn werk en over andere vraagstukken als racisme, ontwikkelingssamenwerking en de verschillen tussen blank en zwart.
El Negro
El Negro is de opgezette neger die Westerman zo aan het denken zet. Velen beschouwen hem als een ding; als ‘kunstvoorwerp’ of ‘jachttrofee’, maar ik ben van mening dat hij onder de personen in het verhaal valt. Over het leven van El Negro is weinig bekend. Westerman komt er achter waar El Negro vandaan komt, wie hem opgegraven en geprepareerd heeft en waar El Negro is tentoongesteld.
5. Het verhaal begint in 1983, als Westerman bij toeval een Spaans Museum bezoekt. Daarna is hij enkele jaren actief als ontwikkelingswerker, bestudeert hij het leven van El Negro en later houdt hij lezingen over zijn bevindingen. Het verhaal eindigt in Zuid-Afrika in 2004.
6. Het boek is biografisch (De schrijver is in het verhaal de ikpersoon). Het boek is dus ook geschreven in de ik-vertelsituatie.
7. Het leven van Frank Westerman speelt zich op vele plaatsen ter wereld af: Spanje, Jamaica, Haïti, Peru, Sierra Leone en Zuid-Afrika.
8. In het boek is veel ruimte voor de gedachtespinsels van de ikpersoon. Deze neemt je mee in zijn gedachten, maar ook met zijn reizen over de hele wereld. Bovendien zijn de mensen die invloed hebben gehad op de gedachten van de schrijver goed in beeld gebracht met pakkende dialogen. Dit alles zorgt voor een boeiende mix, die geen mij geen moment verveeld heeft.
Auteur: Frank Westerman
Titel: El Negro en ik
Uitgever: Atlas
Eerste druk: 2004
A: Samenvatting van de inhoud
Twintig jaar geleden zag Frank Westerman in een museum in Catalonië, Noord-Spanje het opgezette lichaam van een zwarte man. Deze ‘symboolneger' bleef hem vanaf dat moment fascineren: wie was hij en waar kwam hij vandaan? Wie heeft hem geprepareerd? De opgezette bosjesman werd voor Westerman een symbool, dat staat voor de westerse omgang met mensen van een ander ras.
Westerman wordt gegrepen door de vraag of je een mens mag opzetten, en mag je hem of haar als zodanig tentoonstellen? Na lang onderzoek stuit Westerman op het bewijs dat een Franse wild-verzamelaar het lijk van El Negro, vlak na diens dood in 1830, heeft opgegraven en opgezet.
De tweede verhaallijn is een kritische analyse van de westerse drang tot het brengen van beschaving en verbetering in de Derde Wereld. Wat is nou werkelijk het nut van ontwikkelingshulp wanneer hem jaar in jaar uit steeds duidelijker wordt dat die in de praktijk neerkomt op ‘wordt zoals wij’? Westerman beschrijft zijn groeiende en aanstekelijke scepsis in persoonlijke reisverhalen als student en als ontwikkelingswerker. Hoogtepunt daarin is zijn besluit, tijdens een stage in de Andes, om de eeuwenoude irrigatievoorzieningen van plaatselijke bevolking níét te vervangen, omdat dit systeem niet verbeterd kán worden. Westerman denkt diep na over de zin en onzin van ontwikkelingssamenwerking en de drang die de Europeanen hebben tot het opdringen van hun cultuur aan andere volken. Westerman vraagt zich tijdens zijn stage af of hij wel goed werk doet, of de ideeën erachter wel juist zijn, of dat hij zijn werk misschien anders moet toepassen.
B. Verhaalanalyse
1. De titel: El Negro en ik slaat op de opgezette neger die Westerman ziet in een Spaans Museum en hoe deze neger hem enorm aan het denken zet. Ook benadrukt de titel de verschillen tussen El Negro en Westerman (de ‘ik’ in de titel dus).
Motto: -
2. Soort boek: (psychologische) autobiografie, essay en literaire reisreportage in één.
3. Thema’s: racisme, ontwikkelingshulp en verschillen tussen culturen.
Motieven: racisme, ethische bezwaren tegen ontwikkelingshulp en het opzetten van een mens en gevoel van onmacht.
4. Personages:
Frank Westerman
Frank Westerman is de hoofdpersoon van het verhaal. Westerman heeft tropische cultuurtechnieken gestudeerd en hoopt zijn opgedane kennis toe te kunnen passen in Derde Wereldlanden. Een ervaring in een Spaans museum zet Westermans leven echter op z’n kop; hij gaat veel nadenken over zijn werk en over andere vraagstukken als racisme, ontwikkelingssamenwerking en de verschillen tussen blank en zwart.
El Negro
El Negro is de opgezette neger die Westerman zo aan het denken zet. Velen beschouwen hem als een ding; als ‘kunstvoorwerp’ of ‘jachttrofee’, maar ik ben van mening dat hij onder de personen in het verhaal valt. Over het leven van El Negro is weinig bekend. Westerman komt er achter waar El Negro vandaan komt, wie hem opgegraven en geprepareerd heeft en waar El Negro is tentoongesteld.
6. Het boek is biografisch (De schrijver is in het verhaal de ikpersoon). Het boek is dus ook geschreven in de ik-vertelsituatie.
7. Het leven van Frank Westerman speelt zich op vele plaatsen ter wereld af: Spanje, Jamaica, Haïti, Peru, Sierra Leone en Zuid-Afrika.
8. In het boek is veel ruimte voor de gedachtespinsels van de ikpersoon. Deze neemt je mee in zijn gedachten, maar ook met zijn reizen over de hele wereld. Bovendien zijn de mensen die invloed hebben gehad op de gedachten van de schrijver goed in beeld gebracht met pakkende dialogen. Dit alles zorgt voor een boeiende mix, die geen mij geen moment verveeld heeft.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden