Een vlieg op de muur door Dirk Bracke

Toelichting
Het boek dat ik gelezen heb, is ‘Een vlieg op de muur’ geschreven door Dirk Bracke. Het is een vlot lezend boek over het leven van straatkinderen, voor tieners. Ik vind de opdracht om een interview te maken voor dit boek het meest passend, omdat er volgens mij nog veel vragen onbeantwoord blijven.

Interview met Marcos
Toelichting : Marcos was de baas van de bende. Hij was 16 jaar, lang en sterk. Hij stierf op het einde van het boek, vermoord door de drugsmaffia, omdat hij een kilo cocaïne niet had kunnen leveren.

Interviewer : Waarom heb je van huis moeten weggaan ? Waarom kon je niet bij je ouders blijven ?


Marcos : Ik woonde samen met mijn moeder , vader en twee zusjes samen in een mooi huis in een welvarende wijk. Ik was 7, en toen begonnen de problemen. Mijn vader had een goeie job en voelde zich gelukkig, maar raakte verslaafd aan gokken. Het begon met een simpel spelletje kaart op het werk, maar later zette hij geld in. Nog later bezocht hij casino’s en verspeelde hij al het geld die hij verdiende. We hadden helemaal geen geld meer over om ons gezin degelijk mee te onderhouden. Mijn moeder probeerde mijn vader tegen te houden, maar hij werd woedend. Op zekere dag, ik weet het nog goed, zag ik hem mijn moeder slaan. Het beeld van mijn vader met een stok in zijn hand die op mijn moeder aan het slaan was, blijft voor eeuwig in mijn netvlies gebrand staan. Hij bleef haar enkele jaren mishandelen, maar op zekere dag sloegen mijn stoppen door. Ik had een knuppel in handen gekregen, en wanneer ik hem mijn moeder weer zag slaan, viel ik hem aan. Twee slagen op zijn hoofd, en het was met hem voorbij. Hij viel stoksteen dood, en ik was verbluft. Mijn moeder begon op slag te huilen en sloeg helemaal door. Toen gebeurde wat k nooit verwacht had. Mijn eigen moeder viel me aan. Ze sloeg me met een stok, en ik vluchtte het huis uit. Ik heb nooit meer durven teruggaan.

Interviewer : Wanneer heb je dan eigenlijk een groepje gevormd met Mico, Washington en Sandra ? Hoe hebben jullie elkaar gevonden ?

Marcos : Het eerst ontmoette ik Sandra. Ik herinner het me nog alsof het gisteren was. Ze lag in de regen langs de straat op de stoep te huilen. Ik was op slag verliefd. Ik praatte met haar, en voordat we het wisten, klikte het .We hadden een erg vergelijkbaar verleden. Ik was verjaagd door mijn moeder doordat ik mijn vader gedood had, zij omdat ze geld verspeeld had dat het gezin nodig had. We vormden nog dezelfde week een koppel, we waren voor elkaar geboren, zo leek het. Zij zag mij graag, ik zag haar graag. De eerste dagen waren heerlijk, maar daarna kwam de harde werkelijkheid. We moesten nu voor onszelf zorgen. Gelukkig had ik Sandra en had Sandra ik, of we hadden het niet overleefd. De eerste weken kwamen we door met sigaretten die we gevonden hadden te verkopen. We kwamen steeds net toe om eten te kopen, maar soms had Sandra of ik iets speciaals nodig, zoals maandverband of een nieuwe onderbroek, en dat konden we echt niet betalen. Toen was het dat we moesten stelen.

Interviewer : Hoe ontmoetten jullie dan Mico en Washington ?

Marcos : Sandra en ik waren op een bepaald ogenblik een beha aan het stelen in een supermarkt, wanneer we echt in de problemen raakten. Een bediende merkte op dat we iets uit de rekken graaiden, en wandelde op ons af. Gelukkig waren er toen Mico en Washington die zagen dat we in de problemen dreigden te komen. Mico wist een lucifer af te strijken en een prop papier in brand te steken, en riep toen dat er brand was. Dat leidde de bediende af, en zo konden we ontsnappen. Buiten ontmoetten we elkaar, en sedertdien trokken we samen op. Washington en Mico waren bereid om mee geld te verzamelen om te overleven, door te bedelen. Dit konden zij goed, omdat twee zielig kleine jongetjes nu eenmaal makkelijker geld af kunnen snoepen van rijke toeristen dan twee pubers. Als wederdienst gingen we akkoord dat ik hen beschermde, want voor jonge kinderen is het veel moeilijker zich te verweren tegen sterkere straatkinderen. Ons team werkt goed, en daarom zijn we altijd samen gebleven.

Interviewer : Hoe heeft Pedro je kunnen vinden ?


Marcos : Op zekere dag was ik onvoorzichtig. Ik was het zat om steeds verdoken te blijven en was die duistere, vochtige kamer beu. Ik wou het zonlicht nog eens zien, mijn benen nog eens strekken. Ik verliet de kamer ’s ochtends en liep de hele dag over het strand. Ik verdiende goed mijn geld, tegen dat het avond was had ik honderd cruzeiros. Ik besloot om mezelf een goed maal aan te schaffen, te genieten van de zonsondergang, en terug te keren naar mijn zolder. Ik keerde terug, maar merkte niet dat ik werd gevolgd. Na een heerlijk maal te hebben gehad, trok ik me terug op mijn zolderkamertje. Voldaan viel ik in slaap. In het midden van de nacht echter, brak de hel los. Ik hoorde de deur ingetrapt worden, geweerschoten en luttele seconden later werd mijn deur ingestampt en stond er een man met een geweer op mij gericht in de deuropening. Hij zei me dat ik geen grapjes moest uithalen of dat ik er zou geweest zijn. Een minuut later lag ik gebonden en met een blinddoek in een bestelwagen. Ik herkende de stem van Pedro, en wanneer ze mijn blinddoek afnamen, zag ik dat het inderdaad Pedro was. Ik vroeg hem uit, waarom hij me nu ontvoerde. Hij zei dat hij in opdracht werkte van de drugdealers, die onder een hoedje speelden met de politie. Hij vertelde me droog dat hij me straks zou vermoorden, omdat ik uitschot was, waarvan iedereen liever verlost zou zijn. Plots voelde ik de bestelwagen vertragen, en haalde Pedro een colt uit zijn zak. Plots voelde ik de pijn. Hij had me recht door het hoofd geschoten. Ik zag mijn leven voorbijflitsen. Sandra. Mijn moeder. Mico en Washington. Ik voelde nog vaag dat er iets om mijn hals werd gehangen, en dan werd alles zwart.

Interview met Pedro
Toelichting : Pedro was de politieagent die beweerde dat hij vroeger ook een straatkind was, en dat hij Washington, Mico , Sandra en Marcos begreep en wilde helpen. Het groepje vertrouwde hem, maar op het einde van het boek wordt duidelijk dat Pedro onder een hoedje speelt met de corrupte politie, wanneer hij Washington vermoordt.

Interviewer : Waarom wilde je per se de bende van Marcos uit de weg ruimen ? Wat stoorde je zo aan hen dat je ze wilde vermoorden ?

Pedro : De kinderen moesten van het plein af. Straatkinderen zijn het uitschot vn de maatschappij, ze zorgen enkel voor overlast en moeten dus sterven.