Duizend en ik

Bibliografische gegevens

Titel: Duizend en ik

Auteur: Yorick Goldewijk

Eerste uitgave: 15 mei 2023

Aantal pagina’s: 174 pagina’s

Niveau: 3

Aanleiding

Ik heb dit boek gekozen op aanraden van mijn Nederlands docent. Tijdens een les vertelde ze wat ze er zo goed aan vond en gaf ze een korte samenvatting. Ik had nog een boek nodig en dit boek vond ik wel leuk klinken, dus op aanraden van haar heb ik dit boek gekozen. Ook heb ik nog nooit een toekomstroman gelezen en was ik benieuwd hoe zo een boek zou zijn. Met deze redenen heb ik gekozen voor dit boek.

Samenvatting

Het boek gaat over Acht. Ze woont in Surdus, in een 'wooncel'. Hier wonen allemaal onbezielde personen, maar Acht is een bezielde en voelt zich hier niet thuis. Iedere dag is hetzelfde: met een trein naar de stad en daar worden ze ondervraagd. Niemand kijkt naar elkaar om. Overal vliegen  drones (zieners) die alles in de gaten houden en er klinkt steeds een stem uit de luidsprekers (Evi) die steeds hetzelfde zegt. Als je iets verkeerd doet wordt je een dwaler en zul je beëindigd worden, dan word je uitgeschakeld. Opeens ziet Acht een 'jij'. Ze probeert hem vaak te vinden.

Wanneer ze ontsnapt gaat ze op zoek naar de zee. Hier ziet ze dat Surdus helemaal niet perfect is en als ze tijdens haar ontsnapping zieners tegenkomt, krijgt ze een woedeaanval waardoor de drones gehackt worden en neervallen.

Als ze de zee gevonden heeft is 'jij' (heet eigenlijk Duizend) daar ook.

Wanneer ze teruggaan is alles veranderd en is er niemand meer, ook is de stem van Evi er niet meer. Ze zien een korenveld, maar uiteindelijk komen de zieners weer, die ze weer heeft kunnen hacken. Samen met Duizend springen ze over de wal de zee in.

Dan verandert het perspectief.

Acht wordt wakker in het laboratorium waar Evi ook is. Ze vertellen dat alles 4 minuten heeft geduurd en dat alles wat ze gezien heeft virtueel was. Ze zal vernietigd worden, maar 'herleefd' toch en ziet Duizend weer. Ze blijven bij elkaar en komen weer terecht in het korenveld.

Personages

Acht

De hoofdpersoon van het boek is Acht. Acht is een robot. Ze is, in tegenstelling tot de andere robots die allemaal onbezielde robots zijn, een bezielde robot en lijkt ze dus veel op een echt mens. Ze komt erachter dat ze anders is dan de andere robots. Ze heeft met zichzelf afgesproken dat ze de laatste zal zijn die hierover zal blijven en wanneer ze heel boos wordt kan ze zelfs de drones uitschakelen, waardoor ze haar niet kunnen uitschakelen. Wanneer ze Duizend tegenkomt, gaan ze samen proberen te overleven. Ze ziet eruit als een robot met huid erover heen. Steeds als ze in woede uitbarst naar de zieners, komt er een grotere scheur in haar hoofdhuid. 

Duizend

Duizend is het vriendinnetje van Acht. Ze denken precies hetzelfde en gedragen zich ook hetzelfde. Samen proberen ze te overleven, maar uiteindelijk blijkt (volgens Evi) dat Duizend in het hoofd van Acht is en niet een echte robot is.

Evi

Evi is de persoon die steeds door de speakers praat en die vertelt wat iedereen op een dag moet doen. Ze is de ‘belangrijkste’ persoon, want zij bepaalt hoe alles gaat. Ook bepaalt Evi wie er beëindigd en uitgeschakeld gaat worden. Ze gaat vooral voor de macht. Ook is ze een beetje egoïstisch, want ze wil niet luisteren naar Dave wanneer hij denkt dat Acht echte mensen gedachten heeft.

Dave

Dave is de ontwerper van Acht. Hij heeft haar geprogrammeerd. Ook is hij erachter gekomen wat er met Acht aan de hand is en waardoor zij zich zo menselijk gedraagt. Hij zorgt er aan het eind van het boek voor dat Acht weer ‘tot leven’ gemaakt wordt. Dave is dus in tegenstelling tot Evi juist wel een persoon die aan de ander denkt en die wel wil helpen.

Deze vier personages zijn ook de enige uit het hele boek die een naam gekregen hebben. De rest gaat gewoon over ‘de mensen’ die wonen en leven in Surdus. Hierom denk ik ook dat dit de 4 bovenstaande personen allemaal hoofdpersonen zijn.

Waardering

Ik vond het een bijzonder boek. In het begin begreep ik er niet veel van. Ik snapte niet dat het boek over robots ging, maar ik dacht dat het gewoon mensen waren. Toen ik ongeveer op de helft was begon ik het meer te begrijpen, waardoor het leuker werd. Op de helft begon ik ook het doel van de schrijver te begrijpen. In het slotstuk wordt pas echt duidelijk hoe het boek werkt. Hier vertellen Evi en Dave wat er allemaal gebeurd is. Hierdoor vond ik het wel vaak onduidelijk. 

Ik vind het een boek dat mij aan het denken zet. Toen ik het las snapte ik er dus vrij weinig van (maar hoe verder ik kwam hoe meer ik snapte), maar nu ik hem uit heb, denk ik erover na en zie ik pas de bedoeling van de schrijver. Het boek kon ik snel uitlezen, maar doordat ik er over na denk na afloop, duurt het boek weer langer, maar dat vind ik hier niet erg.

Ook vind ik dat de schrijver erg goed heeft nagedacht over de betekenis achter het boek, vooral dat je er nooit alleen voor staat.

Ik vind het lastig om te begrijpen wat literatuur echt inhoudt, maar ik denk dat dit boek wel literatuur is en dat literatuur dus ook echt lastig kan zijn. Verder heeft dit boek mij niet anders laten denken over literatuur.