Drugs door Jef Geeraerts

Hoofdstuk 1: Uiterlijke gegevens

1. Mijn naam: 

2. Auteur: Jef Geeraerts

3. Titel: Drugs

4. Jaar van uitgave: 2005

5. Jaar van 1e uitgave: 1983

6. Aantal bladzijden: 333

7. Illustraties: Omslag ontwerper: Aksent

8. Genre: Misdaadthriller





Hoofdstuk 2: Auteur

1. Biografie: Jef Geeraerts werd in 1930 geboren in Antwerpen en volgde het Franstalige O.L. Vrouwecollege van de Jezuïeten. Daarna studeerde hij politieke en administratieve wetenschappen aan de Koloniale Hogeschool in Antwerpen.

Na zijn diensttijd trouwde Geeraerts en vertrok naar Belgisch-Kongo. In de kolonie was hij gewestbeheerder van het district Bumba. Tijdens de onlusten in 1960, die vooraf gingen aan de onafhankelijkheid van Kongo, keerde Jef Geeraerts terug naar België. Tussen 1962 en 1966 studeerde hij Germaanse filologie aan de Vrije Universiteit van Brussel. Na deze studie richtte hij zich geheel aan schrijven en vertalen.



Jef Geeraerts debuteerde in 1962 met de roman "Ik ben maar een neger". "Black Venus" (1968) werd bekroond met de Staatsprijs voor verhalend proza. Uit zijn werk blijkt Geeraerts geobsedeerd door fysiek en geestelijk verval en de naderende dood. Geeraerts was tussen 1969 en 1983 redacteur van het Nieuw Vlaams Tijdschrift.

2. Bibliografie:

 Ik ben maar een neger (1962, roman)

 Schroot (1963, roman)

 Zonder clan (1965, roman)

 Het verhaal van Matsombo (1966, roman)

 De troglodieten (1966, verhalen)

 De zeven doeken der schepping (1967, toneel)

 Gangreen 1. Black Venus (1968, roman)

 Indian summer (1969, verhalen)

 Avondspelen (hoorspel, 1970)

 Concerto (1970, hoorspel)

 Tien brieven over liefde en dood (1971, verhalen)

 Avondspelen (TV-spel, 1971)

 Gangreen 2. De goede moordenaar (1972, roman)

 De fotograaf (1972, roman onder de schuilnaam Claus Trum)

 Ode aan Ignatius (1972, hoorspel)

 Verhalen (1973)

 Reizen met Jef Geeraerts (1974, reportages)

 Gangreen 3. Het teken van de hond (1975, roman)

 Kongo en daarna (1975, verhalen)

 Dood in Bourgondië (1976, roman)

 De heilige kruisvaart (1976, pamflet)

 Gangreen 4. Het zevende zegel (1977, roman)

 Gedachten van een linkse bourgeois (1977, aforismen gebundeld door G. de Ley)

 De zaak Jespers (1978, reportage)

 Kodiak.58 (1979, roman)

 De coltmoorden (1980, roman)

 Laatste brief rondom liefde en dood (1980, brieven)

 Jagen (1981, roman)

 Diamant (1982, roman)

 Over gedichten vol liefde en verrukking (1982, essay)

 Drugs (1983, roman)

 De trap (1984, roman)

 Anovlar (uit "Verhalen", 1973) (in "Vlaamse verhalen na 1965", 1984)

 De zaak Alzheimer (1985, roman)

 Marcellus (1985, brieven)

 Het Sigmaplan (1986, roman)

 Romeinse suite (1987, roman)

 Gesprekken (1987, interviews)

 Zand (1988, roman)

 Schieten (1988, roman)

 Het huis genaamd "Les Hêtres" (1989, verhalen)

 Sanpaku (1989, roman)

 Double-face (1990, roman)

 Z 17 (1991, roman)

 Het Rashomon-complex (1992, roman)

 Op avontuur met jef Geeraerts (1992, roman)

 Achttien verhalen (1992)

 De Cu Chi case (1993, roman)

 De nachtvogels (1994, roman)

 Goud (1995, roman)

 Brieven (1996, roman)

 De PG (1998, roman)

 De ambassadeur (2000, roman)

 Dossier K (2002, roman)

 Geld (2004, roman)

 Cro-Magnon (2006, roman)





Hoofdstuk 3: Inhoud van het boek

1. Inhoud van het verhaal:

1 – Twee mannen, de Mazda en de Mamba (in dienst van de Rijkswacht van Belgïe), steken de redactie van De Courant, het blad waarbij Werner Dürrinck werkzaam is, in brand. Daarna rijden ze door naar diens huis en ontvoeren zijn kat.

2 – Dürrinck wordt wakker gebeld door Karel Libaut, redacteur van De Courant. Ze spreken om negen uur af voor een redactievergadering. Na opgehangen te hebben, vindt Dürrinck zijn kat met een doorgesneden keel.

3 – Libaut en Dürrinck ontmoeten elkaar in ‘chez Fernando’. Ze bespreken wat er nu verder met De Courant moet gebeuren. Ze worden afgeluisterd door mensen van de Rijkswacht, maar zijn hiervan op de hoogte. Omdat het onderzoek naar de brand in handen is van de Rijkswacht beseffen ze dat de toekomst van De Courant er niet erg rooskleurig uitziet. Dürrinck besluit een stuk voor Vrij Nederland te gaan schrijven om de corruptie binnen de Vlaamse regering bloot te leggen.

4 – Willy Provoost wordt geïntroduceerd; hij is een Rijkswachtkolonel. Hij maakt kennis met de inhoud van het afgeluisterde gesprek tussen Libaut en Dürrinck van die dag ervoor. Daarna bezoekt hij het afgebrande pand van De Courant en geeft de opdracht om de sporen die duiden op een aanslag uit te wissen.

5 – Er wordt een zwart doosje in de auto van Dürrinck geplaatst. Hiermee kan de Rijkswacht zien wanneer hij zijn auto start en waar de auto zich bevindt.

6 – Dürrinck gaat langs bij Michel Di Russo. Hij heeft hem nodig om hem in contact te brengen met Carlo. Carlo kan hem van informatie voorzien die hij nodig heeft voor zijn artikel. Di Russo is niet heel enthousiast om de twee met elkaar in contact te brengen maar wijst Dürrinck wel op het feit dat hij gevolgd wordt.

7 – Provoost bekijkt de rapporten van de afgelopen dag over Dürrinck. Hij vraagt zich af wat hij bij Michel Di Russo moest, die hij zelf ook nog kent van vroeger.

8 –Jean-Paul Mertens, afgekort als JPM, heeft een ontmoeting met generaal Bloy d’Hespel en generaal Dossogne, beiden onderdeel van de Rijkswacht.

9 – Dürrinck ziet voor het eerst sinds de aanslag een vriendin weer, Mia Donner. Ze delen het bed en samen praten ze over de gebeurtenissen. Hij vraagt haar hem de volgende dag met haar auto (zodat ze niet gevolgd worden) naar Schiphol te brengen.

10 – Dürrinck wordt van het vliegveld opgehaald door Paulo, de chauffeur van Carlo Orsini, in Ajaccio, Corsica. Hij is daar om Carlo Orsini te bezoeken.

Tegelijkertijd wordt in België Mia gearresteerd omdat ze weigert mee te werken aan de ondervraging van de Rijkswacht.

Dürrinck kleedt zich om en wordt daarna welkom geheten door Carlo. Ze praten over de stand van zaken in België. Carlo laat onder andere zien hoe hij zijn woning heeft beveiligd tegen het afluisteren.

11 – Er wordt veel achtergrondinformatie gegeven over de geschiedenis van België en het drugsbeleid. Carlo legt Dürrinck uit hoe dit beleid ervoor heeft gezorgd dat de regering te veel betrokken is geraakt bij de drugshandel en er nu eigenlijk niet meer uit kan komen.

12 – Dürrinck vertrekt met Carlo en Paulo in de auto. Ze rijden ongeveer 10 km. tot ze bij een ommuurde tuin komen. Carlo laat zien dat daar ruwe opium wordt geplukt en vertelt hem vervolgens hoe hij deze verwerkt tot heroïne.

13 – Mia wordt ondervraagd maar ze weet niet veel meer dan dat ze al heeft verteld.

Provoost komt niet verder in zijn overpeinzingen wat betreft de strategie van Dürrinck.

14 – Carlo biedt Dürrinck aan om aanwezig te zijn bij een aanslag op een heroïne-laboratorium van Ultra-Rechts in België. Hier wordt legaal heroïne geproduceerd die de Rijkswacht gebruikt voor onderhandelingen. Dürrinck wordt in staat gesteld foto’s te maken die als bewijs kunnen dienen voor zijn artikel. Carlo licht Dürrinck in over de arrestatie van Mia, waarna hij helemaal door het lint gaat. Hij wil wraak nemen en stemt dus in met het plan.

15 – Paulo laat zijn vaardigheden in doden aan Dürrinck zien. Dürrinck is onder de indruk van de rust waarmee Paulo zijn wapens hanteert en de zakelijke manier waarop hij over moorden praat.

Paulo spreekt met Carlo over zijn twijfels wat betreft de deelname van Dürrinck in de operatie, maar volgens Carlo zijn de wraakgevoelens van Dürrinck genoeg om hem gemotiveerd te houden.

Luitenant-generaal Dossogne wordt door de Grootmeester Mesnil ingewijd in het gezelschap dat gevormd wordt door hem, JPM, Paul Mertens en Hervé Bloy d’Hespel. Ze bespreken de mogelijkheden om een coup te plegen op de regering, niet om deze omver te werpen maar om de orde te herstellen en de totale macht in handen van Ultra-Rechts te krijgen.

16 – Via Mia komt de Rijkswacht erachter dat Dürrinck via Schiphol het land heeft verlaten. Met wat research komen ze er al snel achter dat hij zich nu in Corsica bevindt. Er wordt contact opgenomen met Michel Di Russo.

Carlo wordt gebeld door Michel Di Russo met de mededeling dat hij wordt gezocht door de Rijkswacht. Carlo en Paulo besluiten Dürrinck hierover niet in te lichten om hem niet in paniek te brengen.

17 – Dürrinck en Paulo vertrekken richting België. Om problemen te voorkomen mijden ze Frankrijk en rijden ze met valse identiteitsbewijzen België via Luxemburg binnen. Als eerste actie halen ze springladingen op die in een container al op hen liggen te wachten. Hiermee gaan ze het kasteel van de Belgische minister van binnenlandse veiligheid opblazen.

De planning van de coup wordt verder besproken door het gezelschap van de Grootmeester en naderhand vertrekt ieder weer naar huis.

18 – Met hulp van een van de slaven van de minister lukt het Paulo en Dürrinck voorbereidingen te treffen voor de aanslag.

19 – Paulo en Dürrinck activeren de zender in Dürrincks auto, waardoor al snel opperwachtmeester Symoens op de stoep staat. Paulo maakt snel korte metten met hem en ze nemen hem mee in de kofferbak. Een eind verderop begraven ze hem.

20 – Actie twee wordt uitgevoerd: meneer van Medegael (van de Rijkswacht) wordt met een telefoontje ’s nachts uit zijn huis gelokt en ook vermoord. Hem laten ze liggen, met het wapen van Symoens als moordwapen. Wanneer ze weer op de snelweg rijden worden ze aangehouden door de politie, maar hun valse identiteitsbewijzen doen hun werk en ze kunnen doorrijden.

21 – Michel Di Russo voegt zich bij het tweetal en de houding van Paulo verandert. Dürrinck heeft het gevoel dat Michel en Paulo elkaar niet vertrouwen en zelf krijgt hij steeds meer moeite met de geweldplegingen en het tekort aan slaap.

22 – Het gezelschap bereikt de fabriek waar de legale heroïne wordt geproduceerd. Ingang wordt hen echter geweigerd waardoor de nachtwaker ook wordt vermoord. Met hun bestelbusje rijden ze de poort open en betreden de fabriek. Dürrinck maakt foto’s maar wil eigenlijk het liefst zo snel mogelijk daar vandaan. De fabriek wordt opgeblazen.

23 – JPM, de eigenaar van de fabriek, wordt onder druk gezet door Paulo. Met een pistool tegen zijn hoofd eist Paulo 80 miljoen van JPM. Hij schrijft hem een cheque uit waarna Paulo hem alsnog een overdosis heroïne toedient.

24 – Dürrinck, inmiddels totaal in shock, volgt blindelings de orders van Paulo op. Om rustig te worden krijgt hij heroïne toegediend door Paulo. Al snel raakt hij hieraan verslaafd.

Ondertussen wordt de coup gepleegd: iedereen is verplicht binnen te blijven, op de radio en tv wordt uitgelegd wat er precies aan de hand is.

25 – Dürrinck kan inmiddels niet meer zonder heroïne. Wanneer Paulo het huis waar ze samen verblijven wil verlaten, wordt de weg versperd en wordt hem gevraagd binnen te blijven.

Provoost probeert met de gegevens van de gedane aanslagen op het kasteel en de fabriek uit te pluizen wie daar verantwoordelijk voor is. Door gegevens in te voeren op zijn computer komt hij uit bij Michel Di Russo en diens tweede residentie, waar Dürrinck en Paulo momenteel verblijven.

Wanneer de rijkswachters op de stoep staan rijdt Paulo weg in zijn BMW, maar wordt al snel van alle kanten beschoten door de rijkswachters.

Dürrinck wordt opgepakt en ondervraagd met een leugendetector.

2. Titelverklaring: De titel doet vermoeden dat het boek grotendeels over drugs gaat. Dit is deels waar, maar eigenlijk is de drugshandel niet meer dan een zijspoor in het verhaal om te illustreren hoe corrupt de Vlaamse regering is.

3. Flash back: In dit boek zitten geen flash backs, dus het is een chronologisch verhaal.

4. Vertelde tijd: Van het begin tot het eind van een boek is ongeveer een week.

5. Vooruitwijzingen: Zijn er niet.

6. Terugverwijzingen: Zijn er niet.

7. Versnellingen en vertragingen: Alles in dit boek word haarfijn uitgelegd, daarom is het hele boek eigenlijk een vertraging.

8. Belangrijke ruimten: Carlo’s huis

9. Overeenkomst met verhaal: Er zijn gebeurtenissen in dit verhaal die waargebeurd kunnen zijn, maar ook dingen waarvan je weet dat ze zijn verzonnen.

10. Round characters: Werner Dürrinck: werkzaam bij De Courant (een progressief blad), wil een artikel schrijven om de corruptie in de Vlaamse regering bloot te leggen

11. Bijpersonen: Karel Libaut: hoofdredacteur van De Courant, vriend van Werner Dürrinck

Carlo Orsini: een vroegere vriend van Dürrinck, produceert heroïne in Corsica

Paulo: chauffeur van Carlo

Michel Di Rosso: vriend van Dürrinck, brengt hem in contact met Carlo

Willy Provoost: rijkswachtkolonel, chef van HDO

Jean-Paul Mertens: behoort tot de Rijkswacht, wordt in het boek afgekort

tot JPM, eigenaar van Belgisch heroïne-laboratorium

Mia Donner: vriendin van Dürrinck, wordt ontvoerd door de Rijkswacht

12. Thema: Corruptie binnen de Vlaamse regering.

13. Motieven: Een van de motieven in dit verhaal is, zoals de titel al doet vermoeden, drugs. Ironisch genoeg raakt Dürrinck aan het eind van het verhaal zelf verslaafd aan heroïne. Maar de belangrijkste functie van drugs in dit verhaal is dat aan de hand daarvan wordt geïllustreerd hoe corruptie de Vlaamse regering in zijn macht heeft.

In het verhaal is de rechtse coalitie aan de macht in België. Zij worden nog van repliek voorzien door linkse tegenstanders maar weten dit zeer effectief de kop in te drukken. Zolang je maar de goede contacten hebt en genoeg Geld neerlegt, kun je overal mee wegkomen.

Geweld is een duidelijk motief. Vooral in het tweede deel worden er verschillende mensen koelbloedig vermoord. Door de nauwkeurigheid waarin dit wordt beschreven maakt dit extra veel indruk.

In het verlengde daarvan staat wraak. Dürrinck wil in eerste instantie niet veel te maken hebben met geweld, maar wanneer het gebouw van zijn krant in brand wordt gestoken, zijn kat wordt vermoord en Mia wordt ontvoerd, is hij bereid erg ver te gaan om wraak te nemen.

14. Leidmotief: Niet aanwezig

15. Perspectief: Het verhaal wordt verteld vanuit een auctoriale verteller die verschillende personages volgt.