Door het lint door Hetty van Aar

Boekverslag “Door het lint” van Hetty van Aar.

De auteur (biografie)
Hetty van Aar werd in 1948 in Almelo geboren.
Toen ze drie jaar was, verhuisde ze naar Noord-Brabant. En daar woont ze nu nog steeds, met haar man en zes kinderen, hoewel ze tussentijds een paar jaar in het Midden-Oosten heeft gewoond.
Zodra ze kon lezen, las ze alles wat ze te pakken kon krijgen. Op de middelbare school begon ze gedichten te schrijven en schreef ze hele dagboeken vol, die ze later allemaal weer verscheurde. Na de Opleiding voor Kleuterleidster ging ze verhalen schrijven voor har eigen klas, tot ze stopte met werken omdat ze zelf kinderen kreeg.

Vroeger dacht ze altijd dat haar verhalen pas echt spannend werden als ze er veel 'politie' en 'brandweer' in schreef. Maar tegenwoordig haalt ze haar inspiratie van heel dichtbij: uit iets wat ze ziet, hoort, of leest, uit haar eigen gezin of mensen die ze ontmoet. Daarbij komt haar eigen fantasie en het stoeien met taal, en daaruit vormt zich haar verhaal. Ze zoekt altijd de juiste woorden om een situatie te beschrijven.


In muziek kan Hetty helemaal opgaan. Ze vindt het wonderlijk dat muziek uitdrukking kan geven aan je diepste gevoel, zonder dat er een enkel woord nodig is. Het woordeloze van muziek boeit Hetty, omdat ze zelf zo op woorden gespitst is.

“Door het lint” ontstond uit de ervaring van Hetty zelf en twee van haar zoons. Zij hebben alle drie last van hyperactiviteit en van het onbegrip van anderen over dat probleem. Hetty vermengde delen van haar eigen jeugd met gebeurtenissen uit het leven van haar zoons, en goot dat samen met belevenissen van anderen in een fantasievorm. Voor iemand zoals zij, die chaotisch is door hyperactiviteit, was dat een hele klus.


Genre
De genre van dit boek is: Drama. Omdat het verhaal bestaat uit allerlei problemen.

Samenvatting
Bram is 12 jaar en heeft ADHD, waardoor hij vaak erge driftbuien krijgt en vaak dingen vergeet. Hij gaat voor het eerst naar de brugklas waar hij alleen nog Milou en Tijs kent.
In zijn klas zit een ook een meisje, Katja, die Bram wel leuk vind en ze zijn toevallig ook nog allebei voord dezelfde voetbal club: Ajax! Katje vraagt Bram verkering en hij zegt “ja”, maar eigenlijk weet hij er niets van. Wat is verkering eigenlijk? En moet je je dan anders gaan gedragen als normaal? Bram was niet echt verliefd op Katja. Katja stuurde brieven naar Bram, maar Bram wist nooit wat hij terug moest schrijven. Na nog geen week was het uit en had Bram het alleen nog maar druk met een ander meisje in de klas, Milou. Zij was helemaal verkikkerd op Bram. Ze vroeg veel aandacht en belde om de tien minuten. Bram’s ouders werden er gek van! Omdat Bram niet veel speciaals in huis had en hij Milou niet zag staan, had Milou het uitgemaakt. Ach, Bram vond het best zo. Geen gezeur meer.
Bram is binnenkort jarig en wordt dan dertien. Hij heeft in de etalage van een ijzerhandel een heel mooi Zwitsers zakmes zien liggen, wat hij graag wil hebben. Zijn ouders vinden het geen goed idee, omdat hij dan dingen kan doen waar hij later heel veel spijt van zou krijgen. Vanwege zijn ziekte, ADHD, heeft Bram snel de neiging om iemand te slaan en te schoppen en dan krijgt hij driftbuien, die met een zakmes toch wel erg gevaarlijk kunnen worden.
Toen Bram voor de zoveelste keer bij de etalage stond kwam er een meneer naar hem toe die Bram zag staren naar het zakmes. Het was meneer Willemse, de buurman van Jaap, zijn beste vriend. Jaap’s ouders zeiden dat het een vreemde man was en dat je beter niet met hem om moest gaan, maar Jaap wist het niet zo zeker, hij zag er altijd erg netjes uit. En Bram dacht hetzelfde. Ze raakte aan de praat en meneer Willemse zei dat Bram wel geld kon verdienen door zijn auto te wassen. Meneer Willemse gaf hem € 10,- per wasbeurt. Bram vond het een geweldig idee, maar hij wist ook, dat wanneer hij het zijn ouders zou vertellen, het gedaan was met baantje. Dus mochten zijn ouders er niets vanaf weten en meneer Willemse vond het prima, hij kon wel een geheim bewaren.

Altijd, wanneer Bram op zaterdag naar meneer Willemse ging, kreeg hij drinken en lekker snoepgoed.
Op een dag fietst hij terug van school naar huis waar twee jongens Bram opwachten. De grootste jongen schelt Bram uit, waarop Bram antwoord: ‘Bram is de naam.’ De jongens keerde om en fietste hem zo snel mogelijk achterna. Ze haalde hem in en hij kreeg een paar klappen. Vlak voordat de grote jongen hem een harde stomp wilde geven in zijn maag kwam meneer Willemse aangerent die de jongen weg jaagde.
Toen hij thuis kwam was er geld van zijn moeder gestolen en Brams’ moeder had een tientje in zijn kamer gevonden en tijdschrift vol met plaatjes van blote vrouwen. Bram stond perplex. Het geld was natuurlijk het loon van meneer Willemse, maar dat kon hij zijn ouders niet vertellen. Van dat blaadje snapte hij niets. Maar op een middag, wanneer hij zijn broer Roel in zijn kamer ziet rommelen weet Bram het zeker. Zijn broer zat achter het gestolen geld en hij was degene die de schuld op hem wilde schuiven. Bram verteld het zijn moeder en Roel krijgt straf. Bram vindt het toch wel zielig en sluipt naar Roels’ kamer om zijn excuses aan te bieden. Gelukkig komt het weer goed tussen de twee.
Bram heeft nu zolang gespaard dat hij eindelijk het zakmes kan kopen. In de avond gaat Bram naar buiten om zijn zakmes te testen die hij die dag heeft gekocht. Plotseling staat zijn broer Roel naast hem die het zakmes prachtig vindt. Roel probeert hem uit, maar geeft het niet terug wanneer Bram vraagt of hij zijn zakmes terug wilt geven. Bram gaat door het lint en geeft zijn broer klappen. Opeens geeft zijn broer een gil en Bram ziet bloed op Roels middel… Bram schrikt zo erg dat hij het zakmes in de bosjes gooit en vlucht! Hij heeft ook een grote wond op zijn hand, maar denkt dat hij zijn broer heeft gestoken en hij is bang dat hij misschien wel dood gaat. Hij loopt langs de weg en het is al erg donker. Er komt een politieauto, waarschijnlijk aan het zoeken naar hem. Bram duikt weg in een greppel en de politie rijdt weer weg. Hij kan nu niet meer terug naar huis en besluit naar meneer Willemse te gaan. Bram verzameld al zijn moed en belt aan bij meneer Willemse. Hij doet geschrokken open en verzorgt Brams’ wond. Ze gaan samen naar boven. Meneer Willemse verschoond zijn wond en bedekt het met een doek. Bram zit nog helemaal in shock als meneer Willemse door zijn haren aait en Bram kalmeert. Meneer Willemse gaat door, maar het voelt niet prettig. Meneer Willemse zoende hem en Bram sprong van bed en rende heel hard weg. Hadden de ouders van Jaap toch gelijk, het wás een vuile smeerlap!
Hij bleef rennen tot hij bij zijn huis was. Hij wist dat hij geen keus had en niet eeuwig op de vlucht kon slaan. Hij belde aan bij zijn eigen huis en Roel deed open. Roel had niks. Hij had geen spetter bloed op zijn shirt. Bram snapte er niets van. Zijn moeder kwam aangehold en zag dat bram gewond was, ze vroeg hem van alles maar Bram zei: “Alles is goed.” Morgen zal hij alles vertellen, maar nu niet.


Hoofdpersonen
Bram:
12 jaar, heeft blond haar en heeft ADHD. Als hij driftbuien heeft ramt hij er oplos. Hij heeft een broer, Roel, een zus, Minke, en een klein broertje, Cas.
Als Bram problemen heeft kan hij naar meneer Willemse gaan die helpt hem altijd
Bram is onzeker, onervaren, vergeetachtig (door zijn ziekte).

Meneer Willemse (Dolf):
Oudere man, geen vrouw. Hij laat Bram zijn auto wassen en hij helpt Bram als Bram problemen had.
Dolf Willemse is schilder. Hij heeft dun, kleurloos haar. Hij ruikt naar terpentine.

Hij is pedofiel (duidelijk in het eind van het verhaal).

Roel:
Brams oudere broer, hij is een paar jaar ouder dan Bram. Hij heeft van zin moeder €10,- gestolen en in Brams kamer gelegd, plaatje van een blote vrouw onder Brams matras gelegd.


Plaats
Het verhaal speelt zich op verschillende plaatsen af: Thuis, op het speelveld aan de overkant van Brams’ huis, op school, bij Meneer Willemse thuis, bij de ijzerwinkel en gewoon op straat.


Tijd en chronologie
Het speelt zich in de tijd van nu af. De tijdsduur van het verhaal is zo ongeveer 2 a 3 maanden. Het boek is op volgorde van gebeurtenissen geschreven en er zijn geen “flashbacks”, misschien alleen in de gedachten van een persoon die de tijd van vroeger naar nu vergelijkt, bijvoorbeeld Bram, soms vergelijkt hij de tijd van de basisschool naar de tijd op de middelbare school.

Begin en eind
Het begint wel midden in iemands leven (12 jaar) maar je stapt wel vrij gemakkelijk in het boek. Daar bedoel ik mee dat er wel een soort inleiding in zit. Het boek bevat een paar problemen:
Probleem 1: Bram wil een zakmes, maar dat mag niet van zijn ouders.
Probleem 2: Bram heeft gauw ruzie door zijn ADHD (driftbuien).
Probleem 3: Bram heeft een vervelende broer en een vervelend broertje.
Probleem 4: Bram steekt zich zelf met het mes, terwijl hij denkt dat hij zijn broer heeft gestoken

Probleem 5: Meneer Willemse is Pedofiel.

De (meeste) problemen worden opgelost:
Oplossing 1: Hij verdient het zakmes door te werken. Hij vertelt het zijn ouder niet.
Oplossing 2: Hij krijgt Medicijnen die hem helpen om niet zo snel driftbuien te krijgen en hij zichzelf in controle heeft.
Oplossing 3: Het contact tussen de broers wordt beter dankzij de medicijnen.
Oplossing 4: Hij heeft zich bedacht en wil geen zakmes meer, want zijn ouders hadden al voorspelt dat er ongelukken zouden gebeuren.
Oplossing 5: Hij stopt met het contact tussen hem en meneer Willemse.

Perspectief
Het is in Hij/Zij perspectief.

De titel
De titel van het boek is “door het lint”. Deze titel is gegeven, omdat Bram door het lint gaat als hij te veel aan zijn hoofd krijgt en dan gaat slaan, stompen, schoppen en schelden.
Hetzelfde gebeurt ook met het mes in zijn handen toen hij aan het vechten was men zijn broer.


Mening
Het boek is vrij eenvoudig te lezen vooral omdat de woordkeuzes goed zijn en de zinnen vloeiend lopen. Ik vond het daarin tegen GEEN interessant boek. Het verhaal wordt eigenlijk pas een beetje spannend als bram zijn broer denkt te steken (achter af toch zichzelf). Dus over het algemeen wat langdradig en niet echt een boodschap.
Maar de keuze van een personage met ADHD vind ik wel goed. Het is een origineel boek en je kan je goed in diegene inleven.

Als cijfer geef ik dit boek een 7.