Dooi door Rascha Peper

Zakelijke gegevens Auteur: Rascha Peper
Titel: Dooi
Uitgever: Uitgeverij L.J. Veen
Plaats van uitgave: Amsterdam/Antwerpen
Jaar van uitgave en druk: 1999/ 2001
Aantal bladzijde: 131
Genre: Novelle Eerste reactie Keuze: Ik heb voor dit boek gekozen omdat het me wel een leuk boek leek toen ik de achterkant las. En omdat ik de voorkant wel mooi vond. Inhoud: Mijn eerste reactie na het lezen van het boek was dat ik het een heel raar boek vond. Vooral in het begin vroeg ik me af waar het verhaal op sloeg. Maar toen ik verder in het boek kwam begon ik aan de schrijfstijl te wennen en vond het ook wel een beter verhaal worden. Verdieping Samenvatting: Ruben Saarloos ligt met zijn woonboot vastgevroren in het IJsselmeer. Het is heel saai tijdens de dagen dat hij daar ligt. Ruben was van plan om nog wat werk te doen (een boek vertalen over vissen), maar daar komt niet zoveel van. Dan komt er een jonge vrouw (Bente) met vuurrood haar aangeschaatst. Ruben is heel blij met haar komst. Ze komt nog een paar keer, en neemt elke keer wat mee. Langzamerhand wordt Ruben verliefd op haar. Hij vertelt haar het verhaal van zijn vader die de Coelacanth zocht, een zeldzame vis. Zijn vader gaf alles op, zelfs zijn gezinsleven, om er een te vangen, maar het lukte hem niet. Als het later gaat dooien en de mensen van de kustwacht het ijs breken zodat Ruben erdoor kan is iedereen blij, behalve Ruben want hij zal nu Bente nooit mee zien. Hij gaat op zoek naar Bente, maar als hij navraag doet bij de universiteit waar ze zei dat ze werkte, blijkt ze al een jaar dood te zijn. Ruben ziet haar dus nooit meer terug.
Onderzoek van de verhaaltechniek: De schrijfstijl: Het verhaal is geschreven in normale zinnen en normaal woordgebruik. De ruimte Het verhaal speelt zich voor het grootste gedeelte of op de woonboot van Ruben Saarloos die vast ligt in het bevroren IJsselmeer bij een klein eilandje. Ook speelt het verhaal zich af op de VU waar Bente Nerwanen aan een project bezig zou zijn. Ruben gaat haar daar zoeken. Nibbixwoud is ook een belangrijke plaats in het boek. Daar ligt Bente Nerwanen begraven. Ook speelt het verhaal zich af in Amsterdam waar het de thuishaven is van Ruben, Ina en hun boot. De tijd Het verhaal wordt chronologisch verteld. Wel zijn er een paar flashbacks over de vader van Ruben Saarloos. Die flashbacks gaan over het zoeken van zijn vader naar de coelacanth. De situaties Er zijn verschillende belangrijke situaties in het boek. Voorbeelden hier van zijn de eerste keer dat Bente bij Bram langskomt. En dat Ruben er achter kwam dat Ruben al een hele tijd dood is. Op zoek naar thematiek Het thema van het boek is de dood. De dood achtervolgt Ruben overal en is altijd nadrukkelijk aanwezig. Je kunt dit zien aan de aanwezigheid van kraaien en vlaamse gaaien, het spookschip dat Ruben ziet, het telefoontje waarbij iemand zegt dat de heer Omsof (de dood) aanwezig is, dode konijnen, het kraken van de boot alsof er nog iemand aanwezig is (de dood), Bente Nerwanen die uit de dood is opgestaan en het overlijden van Rubens vader en Mady. In het boek vindt er de hele tijd een strijd plaats tussen Ruben en de dood. Ruben heeft aan het eind van het boek de angst voor de dood overwonnen. Dit komt doordat Bente Ruben heeft geholpen met het overwinnen van zijn jeugdtrauma’s. Na de komst van Bente heeft Ruben vrede met zijn leven. Ruben is klaar voor de dood en daarom komt de dood hem ook opzoeken, maar hij gaat niet mee omdat hij Ina niet alleen wil laten. De titel Dooi kun je uitleggen op verschillende manieren. De letterlijke betekenis is dat het ijs rond boot van Ruben aan het dooien was zodat Ruben weer terug kon naar de bewoonde wereld. De andere manier waarop je de titel kan uitleggen is dat de dooi van het ijs een symbool is voor het dooien van het harnas wat Ruben heeft tegenover mensen.
Beoordeling In het begin vond ik het boek vooral raar. Dat kwam omdat er veel aan de fantasie van de lezer wordt overgelaten. Toen ik verder in het boek kwam, begon ik aan de manier van schrijven te wennen. Ik vond wel dat het verhaal af en toe langdradig werd. Vooral in de tijd dat Bente kwam en dan weer weg ging. Als ze weer weg was vond ik het verhaal steeds ongeveer hetzelfde. Hij maakt een wandeling op het eilandje, werkt wat aan zijn boek en gaat slapen. De volgende dag wordt dan weer beschreven dat hij zit te wachten op Bente. Dan komt Bente weer en dan werd het verhaal weer interessant om te lezen. Ik vond het boek aan het einde ook wel spannend. Vooral toen Ruben erachter kwam dat Bente eigenlijk dood was. Toen wou je toch wel heel graag weten hoe alles nou zat. Wel vind ik dat er een heel raar einde aan het boek zat. Want het verhaal was eigenlijk nog niet echt afgelopen. Ook had ik niet altijd door dat de dood hem bezocht. Dit was bijvoorbeeld het geval bij de heer Omsof die bij hem aan boord zou zijn. Ik wist niet dat Omsof staat voor de dood, maar dat hoorde ik later. In het begin vraag je je wel even af wat voor verhaal dit nou weer is maar daarna wordt het wel allemaal duidelijk. Ik vond het dus wel een goed boek om te lezen.