Schrijver: Raymond van de Klundert. Pseudoniem “Kluun” Titel: De weduwnaar, Podium, Amsterdam februari 2007, 265 blz., (eerste druk mei 2006) Genre: Psychologische roman, het is een vervolg op het boek “Komt een vrouw bij de dokter” Samenvatting: Deel I: Stijn Zoals elk deel van het boek begint ook dit deel met een songtekst: “Kom niet bij me kloppen
De deur is op slot
Laat me nou eens pitten
Want ik ga kapot ( Doe maar, “Een nacht alleen”)” Carmen is net overleden en ligt opgebaard in zijn eigen huis. ‘s Nachts gaat hij vaak naar beneden en kijkt naar haar. Ondertussen is hij druk bezig met het plannen van haar begrafenis en probeert een goede toespraak voor te bereiden. Op de dag van de begrafenis zegt hij op het eind van de toespraak “ik zal goed voor je dochter zorgen”. Deze zin komt vaak terug in het boek. Op Stijn’s werk wil het maar niet lukken. Hij is er met zijn hoofd niet bij en neemt het besluit de volgende paar maanden niet te werken. Op zijn werk zijn er ook Maud en Natasja (ook Natas of tas genoemd). Met Maud heeft hij nog wel regelmatig seksueel contact. Ook Natasja, die niet echt slim is maar wel uitblinkt in seks, heeft regelmatig seks met hem. Hij gaat steeds vaker uit met Natasja, Ramon, de Dolly’s (een groep meisjes, die allemaal op elkaar lijken, en ze zijn mooi en geil maar ook best schaapachtig). En er worden tijdens zulke uitga-sessies steeds meer aan drugs gebruikt. Daardoor worden zij allemaal heel erg geil en steeds vaker neemt Stijn een van de Dolly’s mee naar huis. Hij merkt dat hij als weduwnaar voor een bepaalde groep vrouwen heel aantrekkelijk is. In die tijd bemoeien zich ook Thomas en Anne zich veel met zijn leven. Zij geven hem steeds meer adviezen, hoe hij met zijn dochtertje van 3 moet omgaan. Anne stuurt hem vaak e-mails of sms’jes met M.A.-tjes. (Moederlijke Adviezen) Stijn kent het stel al zijn leven lang. Het waren goede vrienden van Carmen en ook tijdens haar kanker hebben zij Carmen en Stijn veel gesteund. Maar toch heeft Stijn een hekel aan het stel. Zij bemoeien zich overal mee en daar heeft hij een hekel aan. Ook neemt hij steeds meer afstand naar Roos. Dit was zijn affaire tijdens de kankertijd van Carmen. Het was ook zijn eerste affaire waar liefde een rol speelde, iets wat hij nooit wou. Dan begint Stijn de voorkeuren van drugs te waarderen. Steeds vaker gaat hij met zijn groepje vrienden weg. Zij gebruiken niet alleen XTC maar ook steeds vaker cocaïne. Roos en Frenk zijn hier heel erg op tegen en Frenk, Maud en Stijn gaan een weekeindje naar Ameland. Stijn heeft beloofd, dat hij geen cocaïne zal gebruiken, maar als zij daar een keer zijn, pakt hij een pakje cocaïne uit en snuift dit samen met Maud, terwijl Frenk slaapt. Dan beleeft Stijn samen met Maud een geweldige seks totdat op eens Frenk in de kamer staat en woedend het huis verlaat. Hij is zo boos, dat hij geen woord meer met Maud en Stijn praat. Hierna gaat Stijn met Ramon, Natasja en de Dolly’s naar Ibiza. Daar wordt gesnoven, geneukt en gezopen tot ze erbij neer vallen. Tijdens deze vakantie besluit Stijn ook zijn aandelen aan Merk in Uitvoering te verkopen. Op een dag, (de 11-9-2001) ziet hij de aanslagen op het World Trade Center. Hij wordt zich ervan bewust waarmee hij bezig is een vliegt terug naar zijn dochtertje. Een keer daar aangekomen gaat hij ook naar Roos. Zij zegt tegen hem, dat hij misschien weer naar Nora kan gaan, die hem ook al na zijn auto-ongeluk heeft geholpen. Dit doet hij. Hij vertelt haar, hoe hij zich voelt en zij raad hem aan op reis te gaan. Bijvoorbeeld naar Thailand of Australië, waar Carmen voordat zij Stijn ontmoette ook al was. Dit doet hij ook gelijk en boekt gelijk een vlucht voor de volgende week. Eerst wil hij een week naar Thailand en dan in een camper rondrijden in Australië. Maar dit vertelt hij ook aan Roos toen zij nog een keer bij hem sliep en hij neemt het besluit om haar mee te vragen naar Thailand, omdat zij zo huilde. Stijn wil niet, dat andere mensen dit weten, omdat hij bang is dat zij dit maar raar zullen vinden, zo kort naar het overlijden van Carmen. Hier eindigt deel I. Het heet Stijn, omdat het, natuurlijk, allemaal om Stijn gaat.
Deel II: Stijn & Luna en Roos Ook hier staat weer een songtekst aan het begin: “O wat hou ik van jou, denk ik in de hal
De hele wereld is daar waar wij tussen staan
En een stem zegt: willen alle passagiers
Voor de KL204 naar de uitgang gaan
Dan ga je door de pascontrole
Je kijkt nog even om en je zwaait naar mij
Ik glimlach, maar iets sterft in mij
Want ik weet ook, nou is het echt voorbij (Peter Koelewijn “ KL204”)” Dit is een heel kort deel. Het zijn naar 16 bladzijden. Het gaat alleen over de Thailandreis. Het begint allemaal helemaal super. Luna vindt het leuk dat Roos mee is en Stijn en Roos hebben geweldige seks. Maar na een paar dagen gaat het mis. Stijn ontdekt dat veel vrienden van hem weten, dat Roos mee is naar Thailand en dit nemen zij hem erg kwalijk. Hij geeft de schuld aan Roos en doet heel gemeen tegen haar. Tijdens een uitstapje wordt Luna ook nog een keer gebeten door een aap. Kort daarna gaan Stijn en Luna naar Australië en Roos blijft nog een paar dagen in Thailand. Zij nemen definitieve afscheid. Dit deel gaat over Stijn, Luna en Roos. Het teken tussen Stijn en Luna (&) laat zien dat zij echt bij elkaar horen en dan Roos (en) er maar een beetje bij hangt. Deel III: Stijn & Luna “We have all the time in the world

Time enough for life
To unfold all the precious things life has in store
And we got all the love in the world
And as time goes by you will find we need nothing more
And we got all the time in the world for love
Nothing more, nothing less
Only love, only love ( Fun Lovin’Criminals , “We have all the time in the world”)” Stijn en Luna zijn nu in Australië. Stijn heeft een camper gehuurd. Toen hij die voor de eerste keer zag, was hij echt niet blij. Hij dacht dat deze veel groter zou zijn. Hij denkt, dat deze kleine camper nog wel eens voor problemen zou kunnen zorgen. Als zij eenmaal beginnen te rijden, komt Stijn erachter dat Luna ook nog wegenziek is. Dus op de eerste dag gaat al van alles en nog wat mis. Later, als zij een keer op een bijna helemaal verlaten camping aankomen, merkt hij dat de “queensland law” niet echt goed berekend is op een vader met dochter. Hij mag niet met Luna Cafés binnen en hij mag niet gaan duiken. Hij vindt het in het begin dus helemaal niets. Pas toen hij met Luna eerst over het strand fietst en dan de zee in, merkt hij, dat hij en zijn dochtertje een echte eenheid vormen. Zij vinden het allebei geweldig en zijn super blij. Stijn vindt het moeilijk wennen in Australië. Alles is zo groot en de mensen zijn heel anders. En hij mist Roos en stuurt haar vaak sms’jes, terwijl zij dit helemaal niet meer wil. Hij hoort ook nog wel van andere vrienden maar stuurt nooit echt iets terug. Hij heeft tijdens zijn Australie reis helemaal geen seks, ook al komt hij een keer bij een Nederlandse vrouw langs, die duidelijk wel seks met hem wil, maar hij eigenlijk niet. Luna red hem dan uit de “klauwen” van de vrouw, als Stijn en Tanja, (die vrouw dus) al in de slaapkamer zijn. Hij is er heel gelukkig over, dat hij eindelijk de verleiding heeft kunnen weerstaan. Een tijdje daarna wordt hij aangehouden van de politie omdat hij te snel rijdt en zijn gordel niet om heeft. Het is een flinke boete en omdat hij niet contant kan betalen neemt de politie zijn camper mee en brengen Stijn en Luna naar het volgende tankstation. Vanuit hier rijden zij verder met een vrachtwagen chauffeur en hebben veel plezier met hem. Een keer in de volgende stad aangekomen gaat hij met een bus op excursie en ontmoet daar een stel uit Nieuw Zeeland. Na een tijde raakt hij met de man aan de praat en hoort, dat hij ook vroeger veel vreemd ging en nadat zijn relatie bijna kapot ging heeft hij nooit meer naar andere vrouwen gekeken. Dit is wel een denkertje voor Stijn en hij merkt ook steeds meer hoe zeer hij naar Roos verlangt. Een tijdje later merkt hij ook, dat Roos hem een mail’tje gestuurd heeft en hierin heeft Roos al haar gevoelens beschreven en er staat onder anderen ook in, dat Stijn gewoon bang is zich aan de liefde over te geven. Door dit mail’tje beseft Stijn meer en meer wat er eigenlijk aan de hand is. Hij was altijd al bang voor de liefde. De enige tijd wanneer dit niet zo was, was tijdens het dood gaan van Carmen. Die twee weken daar voor was hij er dol gelukkig mee en is daarna weer gevlucht. Hij beseft meer en meer wat hij verkeerd heeft gedaan en op ten duur krijgt hij een droom waarin Carmen in een bootje aan komt varen en knikkend toestemt aan de relatie van Stijn en Roos. Een dag later praat hij met Luna en die vindt het een geweldig idee dat Roos bij hun komt wonen. Hij belt Roos op en zegt, dat hij van haar houdt en of zij niet wil komen naar Australie. Dit vindt zij geweldig en enkele dagen later staat zij op het vliegveld. Verhaaltechniek: Ruimte: Het begin van het boek speelt zich af in Amsterdam. Daar eerst in het huis van Stijn, daarna vooral in cafés en discotheken. Daarna in Ibiza. Dan vliegt Stijn met Luna en Roos naar Thailand en dan naar Australië. Tijd: Het is in het jaar 2001. Dat kun je duidelijk zien, aan het feit, dat hij op Ibiza het World Trade Center ziet instortten. Het gehele boek bevat ongeveer een jaar en stopt ook aan het eind van een jaar, rond kerst. Verhaalfiguren: Stijn: Hij is in beide boeken de hoofdpersoon. Hij verliest zijn vrouw Carmen aan kanker en gaat heel veel vreemd. Carmen wist dit en kon ermee omgaan. Ook na haar dood blijft hij dit doen en gaat dan zelfs aan de drugs. Pas als hij op Ibiza is herinnerd hij zich de belofte die hij aan Carmen gemaakt heeft. Namelijk goed op hun dochtertje te letten. Dus pakt hij het eerste en beste vliegtuig en vliegt eerst naar Thailand en dan naar Australie om daar terug naar zichzelf ze vinden.
Luna: Is het dochtertje van Stijn en Carmen. Zij is 3 jaar oud en een sterkt meisje. Vooral is ze heel erg gehecht geraakt aan haar vader en wil het liefst alles met hem doen. Roos: In het eerste boek had Stijn een verhouding met haar. Het ging hem vooral om de liefde die hij niet meer van Carmen kreeg en hij voelde zich altijd op zijn gemak bij haar. Maar na de dood van Carmen wil hij dit niet meer toegeven en kwetst Roos hier heel erg mee. Nadat zij meegekomen is naar Thailand maken zij het min of meer uit maar Stijn merkt steeds meer, dat hij toch nog van haar houdt. Toch probeert zij zich van Stijn los te maken maar dit lukt haar niet echt. Aan het eind van het boek komen zij weer bij elkaar. Frenk: Hij is samen met Stijn de bezitter van Merk in Uitvoering. Hij is wel hetero maar hij bijna nooit seks. Hij is een echte “fashion victim” Maud: Is een Ex van Stijn en werkt nu bij Merk in Uitvoering. Zij is in de loop van de jaren ook een van beste vriendinnen van Carmen geworden. Zij kan helemaal niet goed tegen alcohol en xtc. Carmens moeder: Is al heel erg lang gescheiden en wist van de escapades tijdens de huwelijk met haar dochter. Toch wist zij, dat Stijn van haar hield. Anne: De beste vriendin van Carmen en de vrouw van Thomas. Zij vindt zijn eigenlijk maar niets maar als het er op aan kwam nam zij het wel altijd voor hem op. Stijn vindt haar maar een “vleesgeworden Miss Etam”. Thomas: Hij is de man van Anne. Hij is een oude schoolvriend van Stijn uit Breda. Hij praat niet veel. Sinds hij met Anne getrouwd is, is hij eigenlijk de perfecte huisman maar geniet achter de rug van Anne ook nog wel eens van andere vrouwen.
Natasja: Word ook wel Natasj of Tas genoemd. Zij is Stagiere bij merk in uitvoering en kende Carmen niet. Zij verleide onder andere Ramon en Stijn onder invloed van xtc tot een trio’tje. Later gaat zij met Stijn, Ramon en de Dolly’s met hem ook naar Ibiza Ramon: Hij is de stapvriend van Stijn. Zij hebben altijd veel plezier aan vreemd gaan. Hij is de koning van de sportschool en de keizer van xtc. Ook hij kende Carmen nauwelijks. Echtpaar Australie Vertelwijze: Het wordt allemaal geschreven uit het perspectief van Stijn. Motieven: Vreemd gaan: Dit deed hij al tijdens zijn relatie met Carmen, maar ook nu heeft hij aan een vrouw niet genoeg
Drugs: Hij gebruikt veel drugs (XTC, cocaïne) samen met Ramon en de Dolly’s
Vader-dochter-relatie: Je ziet hoe hij echt in die vaderrol groeit en dit ook leuk vindt. Cultuurverschillen: Het verschil tussen Nederland en Australië. Seksualiteit: Je kunt zien hoe belangrijk seksualiteit voor Stijn is. Hij heeft veel seks met veel verschillende vrouwen. Thema: Hoe moeilijk het voor een persoon is, als zijn partner is overleden. Hij weet niets met zich te beginnen en gaat aan de drugs. Pas later merkt hij, dat dit helemaal verkeerd is en gaat met zijn dochter naar Australië om van al dit los te komen en de dood van Carmen te verwerken.
Titelverklaring: Nadat zijn vrouw Carmen is overleden is Stijn een weduwnaar. Daarom heet dit boek ook zo. Schrijfstijl: Het is best eenvoudig geschreven en je hebt het gevoel alsof jij er middenin zit. Kluun beschrijft al die relaties met vrouwen wel heel erg duidelijk een neemt geen blad voor zijn mond. Hij is nog al direct. Plaats in de literatuurgeschiedenis: Het werk werd afgelopen jaar gepubliceerd. Kluun is nu 43 jaar oud en heeft dit verhaal zelf meegemaakt. Niet helemaal het zelfde maar de grote lijnen wel. Hij verloor zijn vrouw op 36-jarige leeftijd. Ook aan kanker. Net als in het boek gaat hij dan ook helemaal los in Amsterdam en Ibiza. Toen merkte hij net als in het boek, dat dit geen goede manier was. Hij vertrok met zijn dochtertje Eva die toen ook 3 was naar Australie. Hier begon hij pas te schrijven. Net als in het boek beschreven was hij ook met de camper op pad, dus schreef hij voornamelijk als Eva slaapend in de camper lag. Na ongeveer 1,5 jaar biedt Podium hem een contract aan. In het jaar 2003 publiceerd hij het boek “Komt een vrouw bij de dokter”. Hij verkoopt zich allerbest en wordt nu zelfs naar het Duits, Engels, Frans, Zweeds, Deens en Grieks. Kluun is na zijn eerste vrouw nog een keer getrouwd. Zijn vrouw heet Natalie en met haar heeft hij nog een dochtertje “Roos” die nu 2 is. Eva is inmiddels 8. Het gezin woont in Amsterdam. Beoordeling: Ik zelf vond het een leuk boek om te lezen. Kluun kan je goed meenemen in het verhaal en je voelt je echt betrokken. Hij is ongelofelijk direct, maar storend vind ik dit niet. Het is wel raar, als jij erover na denkt, dat voor een groot deel dit ook echt gebeurt is. Toch een echt aanradertje, vooral als je daarvoor “komt een vrouw bij de dokter” hebt gelezen! Dit boek lijkt er erg veel op, maar toch vind ik “KEVBDD” beter. Moeilijk te zeggen, misschien omdat het daar meer om echt iets ging. Eigenlijk had het boek op elke plek van deel 3 kunnen ophouden, want er was niet echt iets, wat je nog wou weten. Het enige was hoe het met Roos afloopt. Maar dit vond ik er een beetje “ingemoffelt”. Dit bleef je alleen houden door die berichtjes die Stijn naar Roos stuurde en niet omdat het echt belangrijk was. Toch een aanrader en ik hoop dat veel mensen dit boek nog zullen lezen en het net zo een bestseller als “KEVBDD” wordt.