De voeten van Abdullah door Hafid Bouazza

1. Schrijver, titel, genre Titel De voeten van Abdullah
Auteur Hafid Bouazza
Genre Verhalen
Serie Rainbow pocketboeken
Plaats en jaar uitgave Amsterdam : Muntinga, 1996
Uitgever Arena
Druk Vierde druk januari 1997 2. Samenvatting 1) hoeveel verhalen bevat de bundel? De bundel bevat 8 verhalen, bij elkaar zijn deze 140 bladzijdes. 2) Geef enkele vormkenmerken die de verhalen gemeen hebben
Elk verhaal heeft de omvang van ongeveer 20 bladzijdes. De verhalen spelen zich voornamelijk af in Marokko. Ook zijn de verhalen steeds gedeeltelijk autobiografisch, en voor een deel aangevuld met fantasieën. Deze fantasieën hebben vaak betrekking op erotiek. Ook wordt in elk verhaal wel iets belachelijk gemaakt, zoals in “De voeten van Abdullah” maken ze de oorlog belachelijk en in “Vliegenheer” wordt de straf van god belachelijk gemaakt. De hele verhalenbundel is surrealistisch, en elk verhaal wordt spottend verteld. De hele bundel is ook geschreven in het ik-perspectief, alleen neemt in ieder verhaal de ik-verteller een ander gedaante aan. 3) Is er sprake van overeenkomst in thematiek tussen de verschillende verhalen? Er zijn meerdere thema’s in deze bundel, sommige thema’s komen in meerdere verhalen voor. De meest voorkomende thema’s zijn: volwassen worden, vreemdelingen, lusten, religie en seksualiteit.
3. Verhaaltechniek a) Kies vijf verhalen uit de bundel, en leg uit waarom je deze hebt gekozen
1) De voeten van Abdullah
2) Spookstad
3) Liefde onder de olijfboom
4) Satanseieren
5) De verloren zoon
Ik heb deze verhalen gekozen omdat ik deze verhalen het meest uiteen vind lopen. Ook vond ik het een erg lastig boek, met een moeilijke taal. Van sommige verhalen begreep ik niet veel en van deze verhalen begreep ik het meest. b) Van elk verhaal een korte inhoudsbeschrijving
De voeten van Abdullah
De ik-persoon heeft een broer, Abdullah, die niet meer is teruggekeerd uit de Heilige Oorlog. Als op een dag alleen de voeten van Abdullah terugkeren uit de oorlog zijn zijn ouders gelukkiger dan ooit. Zij praten veel tegen de voeten en leiden hen een beetje door het huis. Op een ochtend zijn de voeten ineens verdwenen, en niet meer terug te vinden. Spookstad
In ‘Spookstad’ gaat een oude, met zweren bedekte blinde man die eens een rijke machtige heer was, ‘s nachts in gezelschap van zijn slaaf Sibawayh naar de dokter. De man denkt terug aan vroeger tijden en vlak voordat ze bij de dokter aankomen wordt de man neergeslagen. Liefde onder de olijfboom

In ‘Liefde onder de olijfboom’ ontdekken 3 jongens, Khadroen, Moehand en Hafid seks. Na een paar ervaringen met Moehands zus besluiten ze met hun eerst verdiende loon naar de hoeren te gaan. Nadat ze hun geld aan Zalanboer gegeven hebben die het geld vervolgens uitgeeft aan drank besluit Khadroen een ezel te halen zodat de jongens vervolgens toch hun seksuele lusten kwijt kunnen. Satanseieren
In ‘Satanseieren’ wordt een wet afgekondigd waarin staat dat er geen aubergines en komkommers meer verkocht mogen worden omdat vrouwen ze voor hun seksuele fantasieën gebruiken. Als Hafid, de hoofdpersoon, de groentezaak van zijn vader overneemt, vindt hij een kistje aubergines en komkommers. Hij maakt misbruik van de wet en laat vrouwen voor geld de komkommers en aubergines gebruiken. Als de gendarmerie hier achter komt moet Hafid naar de gevangenis en worden de vrouwen opgehangen. De verloren zoon
Na zeven jaar in Amsterdam geleefd te hebben, keert de verteller, zoon van een Marokkaanse vader en een Nederlandse moeder, terug naar het ouderlijk huis in een Nederlands dorp. Vervolgens werd er voor hem in Marokko een vrouw geregeld: Fattúma. Toen de verteller de vele lagen textiel die zijn bruid omgaven weg te halen, hield hij uiteindelijk alleen een stapel kleren over. c) Overeenkomsten en verschillen tussen de verhalen
Alle verhalen spelen zich af in Marokko. De verhaalfiguren verschillen per verhaal, behalve dan de ik-persoon, die zit in elk verhaal. Elk verhaal gaat weer over een heel ander onderwerp dan het vorige, daarom heb ik deze 5 verhalen gekozen uit de bundel. Er zijn verschillende thema’s aan de verhalen verbonden. Een paar voorbeelden van de thema’s zijn: erotiek, religie, seksualiteit, lusten, vreemdelingen en volwassen worden. Deze thema’s vind je in deze verhalen ook terug. De vertelwijze van de 5 verhalen is wel hetzelfde, het wordt allemaal vanuit het ik-perspectief verteld. Een belangrijk motief is ‘de herinnering’, in alle verhalen behalve ‘de visser en de zee’ spreken vertellers over hun herinneringen. 4. Beoordeling 1. Welke verhalen hebben een positieve werking op mij? Ik vond “Liefde onder de olijfboom” en “Satanseieren” wel grappige verhalen. Het ging vooral over seksualiteit, lusten en erotiek. Ik had nog nooit zoiets eerder gelezen, en ik kon deze verhalen het best volgen van de hele bundel. Het eerste verhaal uit de bundel “Spookstad” gaat over een oude, vieze, blinde man. Dat verafschuwde mij een beetje waardoor ik het geen mooi of ontroerend verhaal kon vinden. Dit verhaal begreep ik ook erg goed. De andere verhalen hebben als inhoud dingen die vanuit mijn leven gewoon niet in het echt kunnen gebeuren, en daarom raakte mij dat ook niet zo. 2. Welk verhaal spreekt mij het meest aan en waarom
Het verhaal “Satanseieren” spreekt mij het meest aan, want er zit in elk verhaal een klein stukje autobiografie. Dit verhaal heeft met geloof te maken, en daarbij dus het verbod op komkommers en aubergines. In mijn ogen zou de situatie in het echt ook zo geweest kunnen zijn, dat iemand er illegaal in “handelde” en vervolgens opgepakt werd. 3. Welke verhalen hebben op mij een negatieve werking “Spookstad” vond ik, zoals ik al eerder heb vermeld, een beetje “vies” door die oude, vieze, blinde man. “De voeten van Abdullah” sprak mij ook niet zo aan, omdat het onrealistisch is, het zijn alleen de voeten die terugkeren van de oorlog. “Appolien” vond ik heel moeilijk te begrijpen, en daardoor sprak het verhaal mij ook niet zo aan. “De verloren zoon” sprak mij ook niet aan, omdat het tevens een onrealistisch verhaal was en deze mening heb ik ook over “De visser en de zee”. 4. Het eindoordeel over de verhalenbundel
Ik heb niet zo een positief beeld van de bundel, de meeste verhalen zijn onrealistisch en dat spreekt mij gewoon niet zo aan. Sommige verhalen uit de bundel spraken mij wel aan, omdat die best realistisch zouden kunnen zijn. De meeste verhalen begreep ik ook niet zo goed omdat het een soort “verzinsel” was en soms ook aardig lastig verteld, begreep ik de grote lijn nooit zo goed. Mijn eindoordeel over deze bundel is dat ik hem te onrealistisch vond, en het mij dan ook zeker niet aansprak. 5. Is het een ander aan te raden om deze bundel te lezen? Ik zou een ander het afraden om deze bundel te gaan lezen, tenzij deze persoon van onrealistische verhalen houdt. Omdat ik hier zelf niet van hou, zal ik deze bundel ook niet kunnen aanraden. Recensie Samengevat oordeel van de recensent: Bouazza is geen gewone allochtone schrijver, opvallend is dat de situering van zijn verhalen in Marokko zo vanzelfsprekend is, dat ze ook voor een Nederlander dicht bij huis lijken. Bouazza schetst een sfeer die doet denken aan ‘Honderd jaar eenzaamheid’ van Márquez, en in geen geval een Nederlandstalige allochtoon die over zijn afkomst schrijft. Met veel fantasie schrijft Bouazza bizarre verhalen die surrealistische elementen hebben. Zijn taalgebruik is rijker dan dat van de meeste jonge schrijvers. Vergelijking van het oordeel van de recensent en het oordeel van mezelf: De recensent is erg positief over Hafid Bouazza, voornamelijk over zijn schrijfstijl. Ik vind dat er niet een “echte” mening van de rencensent in de recensie staat, maar er is geen negatief puntje te vinden. Hieruit blijkt dat hij/zij dus erg positief over de bundel is, en over de schrijver. Ik vind dat zelf niet, het taalgebruik was soms erg lastig en raar, ook vond ik de “bizarre”, zoals de recensent dat zegt, verhalen niet leuk om te lezen. Onze oordelen verschillen dus enorm. Verdiepingsopdrachten

1. Hoe komt het thema “vreemdelingen” in het boek naar voren? Het thema ‘vreemdelingen’ komt in het boek duidelijk naar voren. Eerst is de ik-persoon een soort vreemdeling in zijn eigen cultuur, met zijn seksuele behoeftes en rare gewoonten. Wanneer hij naar Nederland gaat, is hij daar uiteraard een vreemdeling al leeft hij met zijn hart en hoofd nog in Marokko. 2.Is het thema ‘vreemdelingen’ het hoofdthema van het verhaal? Volgens mij is het thema ‘vreemdelingen’ niet het hoofdthema, maar wel een van de thema’s. Verder zijn er nog meer thema’s zoals: seksualiteit, lusten, religie en volwassen worden. In bijna elk verhaal is er weer een nieuw thema, maar naar mijn mening is in geen verhaal ‘vreemdelingen’ het hoofdthema. 3. Zoek bij het boek een recensie, en leg jou mening naast die van de recensent. Dit onderdeel is eerder terug te vinden in het verslag.