Recensie: Verbanning brengt geluk
“Hiermee verban ik u uit de stad Antwerpen en uit de provincie Brabant voor de rest van uw leven.” Met deze woorden is Jan Jacobs van Leemputte genoodzaakt om op reis te vertrekken en hij komt terecht in de stad Utrecht. Schrijfster Thea Beckman (inmiddels overleden) deed uitgebreide opzoekingen en studies over de geschiedenis van deze stad. Zo ontstond haar boek ‘De Val van de Vredeborch.’ Het werd bekroond met een prijs van de Nederlandse Kinderjury (13 t/m 16 jaar). Dit historische verhaal speelt zich af van 1548-1576, een periode waarin het bloeiende gezin van Leemputte leeft. Samen met de godsdiensttwisten en de oorlog in de Nederlanden dragen zij bij tot spannende, maar moeilijke tijden.
Het boek speelt zich af in de 16e eeuw. De protestanten krijgen het steeds moeilijker. Ze worden vaak vervolgd of worden uit hun geboortestad verbannen zoals de brouwersknecht Jan Jacobs van Leemputte. Hij gaat onderweg en in de buurt van Utrecht ontmoet hij Catharina, een vrouw van rijke afkomst. Zij belooft hem een baantje in de brouwerij van haar broer. De twee voelen zich al snel tot elkaar aangetrokken en de standverschillen tussen de twee kunnen worden overbrugd zodat Jan en Catharina trouwen.
Het gaat goed met het gezin van Leemputte. Er worden vier prachtige kinderen geboren, Digna, Daniël, Adam en Catrientje. De kinderen zijn net zoals hun ouders: eigenwijs, onafhankelijk en niet op hun mondje gevallen. Toch zijn er in hun opvattingen grote verschillen: protestants of toch liever de veilige katholieke weg, hard werken of genieten van het leven? Het gezin wordt verscheurd wanneer Spaanse soldaten van de Inquisitie ingekwartierd worden bij de Leemputtes. Nog erger wordt het als Digna verliefd wordt op de Spaanse officier d’Avila. Overleeft het gezin deze moeilijke tijden en zal de Spaanse burcht ‘De Vredeborch’ ooit vallen?
In “De Val van de Vredeborch” wordt een belangrijke periode uit de geschiedenis tot leven gewekt. In de 16e eeuw zorgden de godsdiensttwisten voor veel problemen. Bij steeds meer mensen kwam hun protestantse aard naar boven, al was dat riskant. De katholieken werden kleiner in aantal, maar dan kwam de koning daar een stokje voorsteken. Tegen de achtergrond van de Spaanse politiek werd een vreselijke godsdienststrijd uitgevochten. De Geuzen, mensen die niet langer wilden onderdrukt worden en die het verkeerd vonden mensen op de brandstapel te zetten omdat ze anders over godsdienst dachten dan hun eigen koning, deze opstandelingen wilden de Spanjaarden verslaan en opkomen voor hun eigen volk. Zij waren voor de Spaanse soldaten geweldig goeie tegenstanders.
Het verhaal wordt op een directe manier ingezet: Jan van Leemputte wordt verbannen omwille van de geloofsdwalingen van zijn oom. Hij heeft nog geluk dat ook hij niet op de brandstapel is beland, want dat is meestal de harde realiteit. Elk gezinslid levert een bijdrage aan de verschillende gebeurtenissen in de geschiedenis. Jan beschermt zijn gezin door zich voor te doen als een katholiek, maar diep in zijn hart is hij vurig protestants. Catharina is een bijzondere, maar rasechte Hollandse vrouw: stevig gebouwd en onafhankelijk. Samen met de andere Utrechtse vrouwen begint zij als eerste de Vredeborch af te breken. Digna geeft haar familie op voor haar Spaanse liefde. Ze wordt gezien als een Spaanse hoer, maar zij is zeker niet de enige vrouw in de stad. Adam voelt zich als een echte Geus en Daniël is dan toch nog een waar katholiek. De Spanjaarden worden altijd gezien als de duivel, maar ook een vijand kan een vriend worden. Officier d’Avila is een sympathieke man die het goed bedoelt, maar de Hollanders willen dit niet geloven.
Thea Beckman heeft met dit boek de godsdienststrijd en de vrijheidszin van de Utrechters goed geïllustreerd. Een stuk geschiedenis wordt aangeleerd, maar ook de gevoelens van de personages leren ons iets over het leven in de 16e eeuw.
De boeken van Thea Beckman gaan altijd over historische gebeurtenissen wat mij wel aanspreekt, bovendien is het verhaal echt gebeurd waardoor het nog leuker werd. Ik kon mij goed in de verschillende personages inleven omdat de emoties erg goed werden uitgedrukt. Soms vertoonde het boek wel enkele saaie gedeeltes. Het leek alsof de schrijfster alles wilde opschrijven wat ze over die tijd te weten was gekomen en dat is heel wat. Het verhaal overbrugde een grote periode en dit zorgde voor het ontbreken van een echt hoofdpersonage. In het begin leek het alsof Jan de hoofdpersonage zou worden, maar uiteindelijk werd het leven van bijna elk familielid even belangrijk. Om de draad van het boek vast te houden, moesten er dikwijls herhalingen worden geplaatst wat dan weer vertragend werkt. Daardoor valt het echte verhaal een beetje in het water, het is meer een heel goed en spannend geschiedenisboek. Ik vind het belangrijk om een prachtig verhaal te hebben, de geschiedenisfeiten moeten erbij zijn, maar liever in mindere mate. Dat vergeet je toch voor een groot deel, de sfeer van het boek onthoud ik wel.
Toch verbaast Thea Beckman me terug met de manier hoe ze een historisch boek kan doen aanslaan. Zij slaagt erin om periodes uit de geschiedenis aantrekkelijk te maken door personages en gevoelens van alles tijden te gebruiken, met verliefdheden en conflicten.
“Hiermee verban ik u uit de stad Antwerpen en uit de provincie Brabant voor de rest van uw leven.” Met deze woorden is Jan Jacobs van Leemputte genoodzaakt om op reis te vertrekken en hij komt terecht in de stad Utrecht. Schrijfster Thea Beckman (inmiddels overleden) deed uitgebreide opzoekingen en studies over de geschiedenis van deze stad. Zo ontstond haar boek ‘De Val van de Vredeborch.’ Het werd bekroond met een prijs van de Nederlandse Kinderjury (13 t/m 16 jaar). Dit historische verhaal speelt zich af van 1548-1576, een periode waarin het bloeiende gezin van Leemputte leeft. Samen met de godsdiensttwisten en de oorlog in de Nederlanden dragen zij bij tot spannende, maar moeilijke tijden.
Het boek speelt zich af in de 16e eeuw. De protestanten krijgen het steeds moeilijker. Ze worden vaak vervolgd of worden uit hun geboortestad verbannen zoals de brouwersknecht Jan Jacobs van Leemputte. Hij gaat onderweg en in de buurt van Utrecht ontmoet hij Catharina, een vrouw van rijke afkomst. Zij belooft hem een baantje in de brouwerij van haar broer. De twee voelen zich al snel tot elkaar aangetrokken en de standverschillen tussen de twee kunnen worden overbrugd zodat Jan en Catharina trouwen.
In “De Val van de Vredeborch” wordt een belangrijke periode uit de geschiedenis tot leven gewekt. In de 16e eeuw zorgden de godsdiensttwisten voor veel problemen. Bij steeds meer mensen kwam hun protestantse aard naar boven, al was dat riskant. De katholieken werden kleiner in aantal, maar dan kwam de koning daar een stokje voorsteken. Tegen de achtergrond van de Spaanse politiek werd een vreselijke godsdienststrijd uitgevochten. De Geuzen, mensen die niet langer wilden onderdrukt worden en die het verkeerd vonden mensen op de brandstapel te zetten omdat ze anders over godsdienst dachten dan hun eigen koning, deze opstandelingen wilden de Spanjaarden verslaan en opkomen voor hun eigen volk. Zij waren voor de Spaanse soldaten geweldig goeie tegenstanders.
Het verhaal wordt op een directe manier ingezet: Jan van Leemputte wordt verbannen omwille van de geloofsdwalingen van zijn oom. Hij heeft nog geluk dat ook hij niet op de brandstapel is beland, want dat is meestal de harde realiteit. Elk gezinslid levert een bijdrage aan de verschillende gebeurtenissen in de geschiedenis. Jan beschermt zijn gezin door zich voor te doen als een katholiek, maar diep in zijn hart is hij vurig protestants. Catharina is een bijzondere, maar rasechte Hollandse vrouw: stevig gebouwd en onafhankelijk. Samen met de andere Utrechtse vrouwen begint zij als eerste de Vredeborch af te breken. Digna geeft haar familie op voor haar Spaanse liefde. Ze wordt gezien als een Spaanse hoer, maar zij is zeker niet de enige vrouw in de stad. Adam voelt zich als een echte Geus en Daniël is dan toch nog een waar katholiek. De Spanjaarden worden altijd gezien als de duivel, maar ook een vijand kan een vriend worden. Officier d’Avila is een sympathieke man die het goed bedoelt, maar de Hollanders willen dit niet geloven.
Thea Beckman heeft met dit boek de godsdienststrijd en de vrijheidszin van de Utrechters goed geïllustreerd. Een stuk geschiedenis wordt aangeleerd, maar ook de gevoelens van de personages leren ons iets over het leven in de 16e eeuw.
De boeken van Thea Beckman gaan altijd over historische gebeurtenissen wat mij wel aanspreekt, bovendien is het verhaal echt gebeurd waardoor het nog leuker werd. Ik kon mij goed in de verschillende personages inleven omdat de emoties erg goed werden uitgedrukt. Soms vertoonde het boek wel enkele saaie gedeeltes. Het leek alsof de schrijfster alles wilde opschrijven wat ze over die tijd te weten was gekomen en dat is heel wat. Het verhaal overbrugde een grote periode en dit zorgde voor het ontbreken van een echt hoofdpersonage. In het begin leek het alsof Jan de hoofdpersonage zou worden, maar uiteindelijk werd het leven van bijna elk familielid even belangrijk. Om de draad van het boek vast te houden, moesten er dikwijls herhalingen worden geplaatst wat dan weer vertragend werkt. Daardoor valt het echte verhaal een beetje in het water, het is meer een heel goed en spannend geschiedenisboek. Ik vind het belangrijk om een prachtig verhaal te hebben, de geschiedenisfeiten moeten erbij zijn, maar liever in mindere mate. Dat vergeet je toch voor een groot deel, de sfeer van het boek onthoud ik wel.
Toch verbaast Thea Beckman me terug met de manier hoe ze een historisch boek kan doen aanslaan. Zij slaagt erin om periodes uit de geschiedenis aantrekkelijk te maken door personages en gevoelens van alles tijden te gebruiken, met verliefdheden en conflicten.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden