De stille oorlog van Olivier door Daan Remmerts de Vries

Beoordeling 6
Foto van een scholier
Boekcover De stille oorlog van Olivier
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • Klas onbekend | 1260 woorden
  • 10 juni 2005
  • 45 keer beoordeeld
Cijfer 6
45 keer beoordeeld

Boek
Auteur
Daan Remmerts de Vries
Genre
Jeugdboek
Taal
Nederlands
Vak
Eerste uitgave
2001
Oorspronkelijke taal
Nederlands

Boekcover De stille oorlog van Olivier
Shadow
De stille oorlog van Olivier door Daan Remmerts de Vries
Shadow
1. Het boek

Ik houd mijn boekbespreking over het boek: de stille oorlog van Olivier, omdat ik het een leuk boek vind. Het boek is geschreven door: Daan Remmerts de Vries, deze heeft o.a .ook de boeken: Een wild feest, Godje, Olivier en het beest, De liefste Olivier, en nog veel meer boeken geschreven. Het boek is uitgegeven door uitgeverij Leopold, die ook de boeken van Paul van loon uitgeeft.
In het boek staan geen illustraties en er wordt ook niet vermeld wie de voorkant heeft getekend. Het boek is voor 11 jaar en ouder en dat vind ik ook wel de goede leeftijd want kleinere kinderen snappen het boek nog niet.

2. Vlinders

Het boek zit in de serie: Vlinders, die inmiddels al 16 boeken telt. Dit is onderverdeeld in 4 bepaalde gedeelten. Deze 4 gedeelten zijn genoemd naar 4 brugklassers die allerlei nieuwe ervaringen opdoen. Deze 4 brugklassers zijn: Tanja, Douwe, Olivier en Marieke. Elk van deze 4 brugklassers hebben weer 4 boeken. Je kunt dus eigenlijk zeggen dat het boek: De stille oorlog van Olivier in de reeks Olivier zit, die weer in de reeks Vlinders zit. De 4 verschillende brugklassers bestaan echt. Ze hebben alleen het hele verhaal niet helemaal echt meegemaakt. In het boek hebben Olivier en Daphne verkering, maar dat is bijv. in het echt ook zo. De reeksen van brugklassers worden ook door verschillende mensen geschreven. Dit boek is bijv. Door Daan Remmerts de Vries geschreven en die van Tanja door Nanda Roep. Zo hebben ze allemaal een eigen schrijver.
Ik hoop dat je nu iets meer van de hele vlinders serie snapt.

3. Hoofd- en bijpersonen

De hoofdpersoon is Olivier Smith.

Hij is een open en slimme jongen die met veel leuke en niet zo leuke dingen bezig is. Hij heeft het gevoel alsof hij leeft voor zijn vriendin Daphne en voor de muziek. Hij zingt namelijk in het achtergrondkoortje van de band: the gravediggers, en daar geeft hij veel voor op. Olivier’s schoolresultaten worden steeds minder.
Dit gebeurt er met de hoofdpersoon.
Olivier is populair in de klas. Hij houdt van vogels en samen met zijn vriend, Ravi, gaat hij daar ook veel naar kijken. De relatie gaat bijna uit met Daphne omdat Olivier in een sneeuw gevecht met Marieke in plaats van Daphne zoende. Olivier stapt uit de band the gravediggers. Hij wordt ziek (oververmoeid) doordat hij ’s nachts gemiddeld 5 uur op zijn gitaar oefent. Tot slot komt alles weer goed: het komt weer even goed met Daphne, en Olivier krijgt een eigen band.
De andere personen zijn:
Daphne: de vriendin van Olivier die net zo veel als Olivier van de Beatles houdt.
Lotje: de zus van Olivier waarmee hij samen het huis verwaarloosd als zijn ouders op vakantie zijn.
Stef: de vriend van Lotje waarmee Olivier samen een band opricht namelijk: Olivier ’s Army.
Marieke: een klasgenoot van Olivier, Olivier ziet haar in een sneeuwbui aan voor Daphne en zoent haar, waardoor het misgaat met Daphne.
4. Samenvatting

Olivier zit in de band; de Gravediggers. Hij vindt het niet meer zo geweldig. Dit komt doordat Tanja, ook uit de band en ook uit zijn klas, Nederlandstalige smartlappen wil gaan zingen. Tot zijn grote ergernis is de band het hier mee eens. Als Olivier naar de repetitie gaat, wil Tanja de naam van de band ook nog veranderen. Dit vonden alle andere bandleden wel een goed idee, ze hadden zelfs namen bedacht als vliegende zangers. Dit werd Olivier te veel en hij zei: ik weet nog wel een mooie naam: IK KAP ERMEE. Toen rende Olivier weg. Hij wou een eigen band beginnen.
Intussen had hij met Daphne ook een hele mooie tijd. Hij zoende met haar en een keer had ze zelfs haar trui en BH. uit gedaan. Ze hadden samen ook een vallei een eigen naam gegeven: de dode muis vallei. Dit kwam omdat Olivier daar een keer een dode muis had gevonden en die aan Daphne had gegeven. Zo had Olivier ook een smoes om bij haar het thuis te komen. Hij deed alsof hij haar hond was en hij ging dan heel hard piepen en met zijn handen op haar springen als een hond, dan mocht hij meestal wel naar binnen. Zo had hij samen met Daphne een mooie tijd.
Maar omdat hij ook nog een eigen band wou zat hij ’s nachts vaak wel 5 á 6 uur in bed te oefenen op zijn gitaar. Hierdoor werd hij heel erg moe. Zijn cijfers daalden en op een dag werd hij helemaal duizelig. Zijn moeder zei dat hij het rustig aan moest gaan doen en dat deed hij. Drie dagen lang sliep hij en had hoge koorts. Toen hij beter werd kwamen veel vrienden (en Daphne) op bezoek.
Ook nam zijn zus (Lotje) op een dag Stef mee naar Olivier. Stef zat ook in de band: the Gravediggers en Olivier liet Stef de muziek horen waar hij al die tijd aan gewerkt had. Tot Olivier 's verbazing vond Stef de muziek goed en Stef besloot op aandringen van Olivier om mee te doen met de band van Olivier.
Het bleef aan tussen Olivier en Daphne. Maar op een dag tijdens een sneeuw gevecht wilde Olivier de klas laten weten van de verkering tussen hem en Daphne. Maar toen hij haar wilde zoenen bleek degene die onder hem lag, Marieke te zijn. Daphne vond dit alles niet echt fijn en ze trok zich terug in haar huis. Ze beantwoorde geen telefoontjes en wou Olivier jaloers maken met andere jongens.
Olivier 's ouders zijn in de tussentijd op vakantie gegaan en Olivier houd nu de eerste feestjes samen met zijn band. Het gaat er zo een weekje hard aan toe, met veel drank en er werd stevig gerookt. Op een dag was zelfs het gordijn in brand gevlogen. De politie was al 2 keer aan de deur geweest. Toen Olivier met een flinke kater op de opruimdag (de laatste dag) de deur open deed, stond Daphne daar. Ze had het kettinkje om dat Olivier haar gegeven had. En ze vroeg of alles weer goed kon komen tussen hun twee. Olivier kon wel juichen van blijheid. Maar deze werd gauw verstoord door Daphne die uitriep: wat is hier aan de hand. Het zag er inderdaad niet goed uit, een normaal gezin had namelijk het tapijt al lang weggegooid omdat er een hele pan spaghetti om was gevallen. Overal zaten brandplekken van de sigaretten ( niet alleen op het tapijt) en het stonk er naar alcohol en rook.. Olivier, Daphne, Lotje, Stef en de leden van de band, deze had Stef voor Olivier geregeld, hielpen verder nog de hele dag met opruimen

Ik heb het een beetje lang gemaakt maar het was een moeilijk boek om een samenvatting over te maken, net als mijn vorige boekbespreking.
5. Eigen mening

Toen ik de titel las had ik andere verwachtingen van het boek. Ik dacht dat het iets met pesten te maken had of zoiets. Alleen had ik helaas geen gelijk. Ik vond: De stille oorlog van Olivier, toch geen goede titel. Ikzelf had het genoemd: De band van Olivier. Het mooiste gedeelte in het boek vond ik dat Olivier 's ouders van huis waren. Ik vond het wel een realistisch boek want er zijn veel kinderen die van muziek houden en een vriendinnetje hebben. Ik vond zelf dat het boek iets te veel over gevoelens ging maar dat het ook over muziek, drank, en iets minder over liefde ging. Ik vond wel dat het goed met elkaar in evenwicht lag. Al met al vond ik het een leuk boek en zou ik jullie het aanraden om te lezen.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.