Zakelijke gegevens
Simone van der Vlught
De reünie
Anthos, Amsterdam, 2004, eerste druk
335 bladzijden De motivering voor de keuze van mijn boek Ik heb dit boek gekozen, omdat mijn zus zei dat het een spannend boek is. Spannende boeken, waar bijvoorbeeld moorden in voor komen, vind ik erg leuk. Voordat ik het boek ging lezen, wilde ik toch graag eerst de omslag zien en de achterkant van het boek lezen. De kaft en de titel van het boek vond ik er niet echt aantrekkelijk uitzien, maar wat er op de achterkant stond, sprak me wel aan. Daarom ben ik het boek toch gaan lezen. Ik hoopte dat er veel spanning in voor zou komen en mensen van mijn eigen leeftijd. Over mensen van mijn eigen leeftijd lezen, vind ik vaak erg leuk, omdat je over problemen kunt lezen die je misschien zelf ook wel hebt. Mijn eerste reacties Mijn eerste reacties over het boek waren erg positief. Wat ik verwachtte, is alleen niet helemaal uitgekomen. Mensen van mijn eigen leeftijd kwamen er niet in voor. Alleen mensen die al een baan hebben en op zichzelf wonen. De spanning in het boek was wel ongeveer zoals ik had verwacht. De eerste vijftig bladzijden waren wat moeilijk door te komen, omdat ze vanalles vertellen, maar je begrijpt nog niet waarover ze het precies hebben. Doordat je niet weet waar het over gaat, komen er steeds maar nieuwe onbeantwoorde vragen bij waar je graag een antwoord op wil. Daarom las ik maar door.
Korte samenvatting van de gebeurtenissen: de fabel
- Sabine’s klasgenoot Isabel, ooit haar hartsvriendin, is verdwenen. Niemand weet wat er met haar gebeurd is.
- Negen jaar later krijgt Sabine opeens herinneringen uit die tijd. Negen jaar heeft ze alles verdrongen over die tijd en weet er niks meer van.
- Na een lange depressieve tijd gaat Sabine weer aan het werk. Tot haar verbazing werkt haar vriendin Jeanine er niet meer. Alleen haar rivaal Renee is baas van de afdeling.
- Op haar werk ontmoet ze Olaf, vroeger een vriend van haar broer: Robin. Olaf wil dat ze alles van vroeger achterlaat. Maar als ze dat niet doet, wordt hij agressief.
- Sabine komt erachter dat de katten, van de conciërge van haar oude school, dezelfde namen hebben als meisjes die de laatste jaren zijn verdwenen en gaat hiermee naar het politiebureau.
- De politie gaat op zoek naar het lichaam van Isabel en vindt het op de plaats waar Sabine over gedroomd had.
- Op de middelbare-schoolreünie ziet ze haar oude liefde Bart weer en ze worden weer helemaal verliefd. Alleen Olaf vindt dit niet erg leuk en volgt hun.
- Steeds komt Sabine meer te weten over de dagen die uit haar geheugen waren verdwenen. Ze komt er ook achter dat zij degene is die Isabel vermoordt heeft.
Persoonsbeschrijving met behulp van de navertelling
Beginpunt Sabine is een volwassen vrouw van rond de 30 jaar. Ze heeft geen echtgenoot, maar wel een vriend die ze op haar werk heeft leren kennen. Ze woont in de buurt van Amsterdam. Haar eerdere woonplaats was Den Helder. Haar ouders en broer Robin wonen in het buitenland. Ze heeft een erg goede band met haar broer en vindt het jammer dat hij in het buitenland woont. Sabine heeft een lange tijd niet kunnen werken door een depressie. Ze gaat weer aan het werk op kantoor. Sabine heeft een gemiddelde lengte en blond haar. Ontwikkeling Sabine’s klasgenoot Isabel, ooit haar hartsvriendin, is verdwenen. Niemand weet wat er met haar gebeurd is. Sabine heeft het er erg moeilijk mee, omdat ze die dag achter haar aan is gefietst en toch weet ze niet wat er gebeurd is. Eigenlijk weet ze helemaal niks meer van de weken voordat en nadat Isabel is verdwenen. Ze heeft volgens haar ouders dagenlang op haar kamer gezeten. Ze wilde niet eten, drinken of contact met anderen. Ook al was dat laatste niet echt nodig, omdat haar vriendin haar had laten vallen, nadat ze naar de middelbare school gingen. Negen jaar later krijgt Sabine opeens herinneringen uit die tijd. Negen jaar heeft ze alles verdrongen over de tijd dat Isabel verdween. Als ze haar eerste herinneringen krijgt, wil ze het meteen weer vergeten. Toch heeft ze er geen goed gevoel over en zegt er alleen wat over, tegen haar vriendin Jeanine. Jeanine zegt dat ze moet gaan uitzoeken wat die herinneringen allemaal betekenen. Toch verdringt ze de herinneringen, totdat het te haar teveel wordt. Ze volgt de raad van Jeanine op om zekerheid te krijgen. Anders voelt ze zich niet op haar gemak als ze ‘s avonds alleen thuis is. Na een lange depressieve tijd gaat Sabine weer aan het werk. Tot haar verbazing werkt haar vriendin Jeanine er niet meer en haar rivaal Renee is de baas van de afdeling. Jeanine waar ze vroeger zo goed mee op kon schieten, werkt niet meer op kantoor. Ze vindt het helemaal niet leuk zonder haar. Altijd zaten ze tegenover elkaar te giechelen om vanalles en ze vond het zo fijn om met haar samen te werken, dat ze het nu verschrikkelijk saai vindt op het werk. Jeanine is weggegaan, omdat ze Renee’s bemoeienis moe was. Renee, die altijd aandacht moet hebben, heeft vanalles over Sabine rond gebazuind. Nu heeft iedereen een verkeerde indruk van Sabine. Renee maakt het zo bont dat Sabine ander werk wil gaan zoeken. Ze kan er niet meer tegen dat Renee haar zo commandeert en iedereen in haar macht heeft. Zinzy, ook een collega van Sabine, is de enige op haar werk die nog een beetje respect voor haar heeft, maar die niks durft te zeggen, omdat ze bang is voor Renee. Sabine stelt het erg op prijs van haar. Ze vindt het wel jammer dat ze niks tegen Renee durft te zeggen als ze weer eens uitvalt tegen haar. Op haar werk ontmoet ze Olaf, vroeger een vriend van haar broer Robin. Ze daten samen, maar toch vindt ze Olaf een beetje raar. Hij heeft van die momenten dat hij heel agressief kan worden. Een voorbeeld hiervan. Hij had haar hele appartement overhoop gehaald toen Sabine naar Den Helder was gegaan zonder het te zeggen. (Olaf wou dat ze het verleden achter zich liet). Sabine werd hier zo bang van dat ze Olaf opsloot in haar appartement en bij Jeanine ging slapen. Robin had haar hier nog voor gewaarschuwd, maar ze moest het weer eens beter weten. Toch vond ze het een fijne tijd om met hem samen te zijn. Hij verdedigde haar tegenover Renee en zorgde ervoor dat ze niet elke avond alleen thuis was. Sabine komt erachter dat de katten van de conciërge van haar oude school, dezelfde namen hebben als meisjes die de laatste jaren zijn verdwenen. Na een herinnering gaat ze naar Den Helder om haar conciërge op te zoeken. Hij is erg oud geworden. Als Sabine de conciërge hoort praten tegen de katten hoort ze de meisjesnamen. Ze heeft de laatste jaren bijgehouden wie er allemaal zijn verdwenen. Ze denkt meteen dat hij degene is die Isabel heeft vermoord. Ze is nu best bang voor hem en gaat met de informatie naar de politie. Omdat de politie niets met de informatie wil doen wordt ze heel erg kwaad op de rechercheur. Ze vindt dat zij er wel aandacht aan mogen schenken. De politie gaat op zoek naar het lichaam van Isabel, omdat Sabine een herinnering had gekregen en dit verteld had aan de politie. De politie zegt eerst weer dat ze er niks aan gaan doen totdat Sabine weer boos wordt. Ze is blij dat ze haar geloven. Dat is maar goed ook, want ze vinden, op de plek waar Sabine zei, het lichaam van Isabel. Sabine vindt dit een grote opluchting, want eindelijk heeft iedereen zekerheid dat Isabel is vermoord. Ook is ze blij, omdat ze nu, van de politie, vertrouwen heeft gekregen. Op de middelbare-schoolreünie ziet ze haar oude liefde Bart weer en ze worden weer helemaal verliefd. Sabine wist niet meer dat ze het zelf uitgemaakt had met Bart. Ze had dat gedaan in de weken van Isabel haar verdwijning. Ze was zo verdrietig over Isabel en toen Bart het uitmaakte (wat daarna helemaal niet zo bleek te zijn) was ze niet meer te genieten. Gelukkig was Bart net in scheiding en werd hij ook verliefd op haar. Alleen Olaf vindt dit niet leuk en volgt hun als ze op weg zijn naar de duinen. Sabine stelt dit niet erg op prijs, ze wil gewoon even alleen met Bart zijn. Steeds komt Sabine meer te weten over de dagen die uit haar geheugen waren verdwenen. Steeds nieuwe herinneringen. Als ze het laatste puzzelstukje heeft gevonden, komt ze erachter dat zijzelf degene was die haar vermoord heeft. Ze is hier helemaal stuk van, maar verteld het aan niemand. Het enige wat ze doet om het verdriet te verwerken, is naar haar ouders in het buitenland gaan. Waar ze ook erg verdrietig van is, is dat ze Bart niet meer in zijn ogen kan kijken. Spijtig schrijft ze hem een brief dat ze hem niet meer kan zien. Interpretatie Sabine haar doel is dat ze te weten komt wat er met Isabel is gebeurd. Ze probeert haar herinneringen weer op te frissen. Olaf werkt haar hierbij tegen, maar Jeanine steunt haar volledig. Sabine vertrouwt mensen niet zo snel. Olaf mocht niet veel bij of met haar doen. Daar kwam wel verandering in, maar het duurde lang voordat ze hem vertrouwde. Zinzy, haar collega, wantrouwt ze ook. Ze denkt dat ze alles in opdracht van Renee doet, maar ze komt er, helaas na een lange tijd, ook achter dat het eigenlijk best een leuke collega is. Ik snap het wel, want ze heeft heel wat moeten verwerken. De verdwijning van ooit je beste vriendin is niet zomaar wat. Eindoordeel Ik begon met erg veel plezier aan het boek. Het verdween wel even, omdat ik de eerste bladzijdes nogal saai vond. Dat kwam door de langdradigheid van de zinnen. Alles werd heel precies beschreven en eigenlijk wil je dat helemaal niet weten. Een voorbeeld hiervan: “Op het strand met die mooie zonsondergang waarbij de vogels voor de zon door vliegen en de golven op zee een schuimende koppen hebben.” Ondanks dit werd het boek spannender toen er veel flashbacks volgde. Dat kwam, omdat je steeds meer te weten kwam over de verdwijning van Isabel. Je wilt het hele boek weten wat er met Isabel is gebeurt en op het einde weet je pas wat er echt is heeft plaatsgevonden. Mijn eerste reactie was eigenlijk veel positiever dan nu. Ik vind het boek nog steeds erg mooi, maar meteen nadat ik het uitgelezen had, zat ik nog een poosje helemaal in het boek. Je voelt nog die spanning. Ik heb van dit boek geleerd dat je voorzichtig met iemand om moet gaan. Niet meteen iemand vertrouwen, want niet iedereen is hetzelfde als jij. Een voorbeeld uit het boek is Olaf. Op het begin lijkt hij een hele leuke, knappe en spontane man, maar achteraf is hij een agressieve, achterbakse vent. Uiterlijk zegt dus niet zo veel over iemand. Over mezelf heb ik niet zoveel ontdekt. Mijn enige punt is dat ik te snel iemand op uiterlijk beoordeel. Dit verhaal is een duidelijk voorbeeld dat je dat niet moet doen. Over literatuur dacht ik altijd dat het saaie, langdradige informatieve boeken waren, maar na dit boek wist ik beter. Het kan net zo spannend en romantisch zijn als een jeugdboek, alleen dan op een andere manier. Bijvoorbeeld dat bij een jeugdboek alles heel oppervlakkig blijft en dat je in echte literatuur grondig op alles ingaat.
De reünie
Anthos, Amsterdam, 2004, eerste druk
335 bladzijden De motivering voor de keuze van mijn boek Ik heb dit boek gekozen, omdat mijn zus zei dat het een spannend boek is. Spannende boeken, waar bijvoorbeeld moorden in voor komen, vind ik erg leuk. Voordat ik het boek ging lezen, wilde ik toch graag eerst de omslag zien en de achterkant van het boek lezen. De kaft en de titel van het boek vond ik er niet echt aantrekkelijk uitzien, maar wat er op de achterkant stond, sprak me wel aan. Daarom ben ik het boek toch gaan lezen. Ik hoopte dat er veel spanning in voor zou komen en mensen van mijn eigen leeftijd. Over mensen van mijn eigen leeftijd lezen, vind ik vaak erg leuk, omdat je over problemen kunt lezen die je misschien zelf ook wel hebt. Mijn eerste reacties Mijn eerste reacties over het boek waren erg positief. Wat ik verwachtte, is alleen niet helemaal uitgekomen. Mensen van mijn eigen leeftijd kwamen er niet in voor. Alleen mensen die al een baan hebben en op zichzelf wonen. De spanning in het boek was wel ongeveer zoals ik had verwacht. De eerste vijftig bladzijden waren wat moeilijk door te komen, omdat ze vanalles vertellen, maar je begrijpt nog niet waarover ze het precies hebben. Doordat je niet weet waar het over gaat, komen er steeds maar nieuwe onbeantwoorde vragen bij waar je graag een antwoord op wil. Daarom las ik maar door.
Beginpunt Sabine is een volwassen vrouw van rond de 30 jaar. Ze heeft geen echtgenoot, maar wel een vriend die ze op haar werk heeft leren kennen. Ze woont in de buurt van Amsterdam. Haar eerdere woonplaats was Den Helder. Haar ouders en broer Robin wonen in het buitenland. Ze heeft een erg goede band met haar broer en vindt het jammer dat hij in het buitenland woont. Sabine heeft een lange tijd niet kunnen werken door een depressie. Ze gaat weer aan het werk op kantoor. Sabine heeft een gemiddelde lengte en blond haar. Ontwikkeling Sabine’s klasgenoot Isabel, ooit haar hartsvriendin, is verdwenen. Niemand weet wat er met haar gebeurd is. Sabine heeft het er erg moeilijk mee, omdat ze die dag achter haar aan is gefietst en toch weet ze niet wat er gebeurd is. Eigenlijk weet ze helemaal niks meer van de weken voordat en nadat Isabel is verdwenen. Ze heeft volgens haar ouders dagenlang op haar kamer gezeten. Ze wilde niet eten, drinken of contact met anderen. Ook al was dat laatste niet echt nodig, omdat haar vriendin haar had laten vallen, nadat ze naar de middelbare school gingen. Negen jaar later krijgt Sabine opeens herinneringen uit die tijd. Negen jaar heeft ze alles verdrongen over de tijd dat Isabel verdween. Als ze haar eerste herinneringen krijgt, wil ze het meteen weer vergeten. Toch heeft ze er geen goed gevoel over en zegt er alleen wat over, tegen haar vriendin Jeanine. Jeanine zegt dat ze moet gaan uitzoeken wat die herinneringen allemaal betekenen. Toch verdringt ze de herinneringen, totdat het te haar teveel wordt. Ze volgt de raad van Jeanine op om zekerheid te krijgen. Anders voelt ze zich niet op haar gemak als ze ‘s avonds alleen thuis is. Na een lange depressieve tijd gaat Sabine weer aan het werk. Tot haar verbazing werkt haar vriendin Jeanine er niet meer en haar rivaal Renee is de baas van de afdeling. Jeanine waar ze vroeger zo goed mee op kon schieten, werkt niet meer op kantoor. Ze vindt het helemaal niet leuk zonder haar. Altijd zaten ze tegenover elkaar te giechelen om vanalles en ze vond het zo fijn om met haar samen te werken, dat ze het nu verschrikkelijk saai vindt op het werk. Jeanine is weggegaan, omdat ze Renee’s bemoeienis moe was. Renee, die altijd aandacht moet hebben, heeft vanalles over Sabine rond gebazuind. Nu heeft iedereen een verkeerde indruk van Sabine. Renee maakt het zo bont dat Sabine ander werk wil gaan zoeken. Ze kan er niet meer tegen dat Renee haar zo commandeert en iedereen in haar macht heeft. Zinzy, ook een collega van Sabine, is de enige op haar werk die nog een beetje respect voor haar heeft, maar die niks durft te zeggen, omdat ze bang is voor Renee. Sabine stelt het erg op prijs van haar. Ze vindt het wel jammer dat ze niks tegen Renee durft te zeggen als ze weer eens uitvalt tegen haar. Op haar werk ontmoet ze Olaf, vroeger een vriend van haar broer Robin. Ze daten samen, maar toch vindt ze Olaf een beetje raar. Hij heeft van die momenten dat hij heel agressief kan worden. Een voorbeeld hiervan. Hij had haar hele appartement overhoop gehaald toen Sabine naar Den Helder was gegaan zonder het te zeggen. (Olaf wou dat ze het verleden achter zich liet). Sabine werd hier zo bang van dat ze Olaf opsloot in haar appartement en bij Jeanine ging slapen. Robin had haar hier nog voor gewaarschuwd, maar ze moest het weer eens beter weten. Toch vond ze het een fijne tijd om met hem samen te zijn. Hij verdedigde haar tegenover Renee en zorgde ervoor dat ze niet elke avond alleen thuis was. Sabine komt erachter dat de katten van de conciërge van haar oude school, dezelfde namen hebben als meisjes die de laatste jaren zijn verdwenen. Na een herinnering gaat ze naar Den Helder om haar conciërge op te zoeken. Hij is erg oud geworden. Als Sabine de conciërge hoort praten tegen de katten hoort ze de meisjesnamen. Ze heeft de laatste jaren bijgehouden wie er allemaal zijn verdwenen. Ze denkt meteen dat hij degene is die Isabel heeft vermoord. Ze is nu best bang voor hem en gaat met de informatie naar de politie. Omdat de politie niets met de informatie wil doen wordt ze heel erg kwaad op de rechercheur. Ze vindt dat zij er wel aandacht aan mogen schenken. De politie gaat op zoek naar het lichaam van Isabel, omdat Sabine een herinnering had gekregen en dit verteld had aan de politie. De politie zegt eerst weer dat ze er niks aan gaan doen totdat Sabine weer boos wordt. Ze is blij dat ze haar geloven. Dat is maar goed ook, want ze vinden, op de plek waar Sabine zei, het lichaam van Isabel. Sabine vindt dit een grote opluchting, want eindelijk heeft iedereen zekerheid dat Isabel is vermoord. Ook is ze blij, omdat ze nu, van de politie, vertrouwen heeft gekregen. Op de middelbare-schoolreünie ziet ze haar oude liefde Bart weer en ze worden weer helemaal verliefd. Sabine wist niet meer dat ze het zelf uitgemaakt had met Bart. Ze had dat gedaan in de weken van Isabel haar verdwijning. Ze was zo verdrietig over Isabel en toen Bart het uitmaakte (wat daarna helemaal niet zo bleek te zijn) was ze niet meer te genieten. Gelukkig was Bart net in scheiding en werd hij ook verliefd op haar. Alleen Olaf vindt dit niet leuk en volgt hun als ze op weg zijn naar de duinen. Sabine stelt dit niet erg op prijs, ze wil gewoon even alleen met Bart zijn. Steeds komt Sabine meer te weten over de dagen die uit haar geheugen waren verdwenen. Steeds nieuwe herinneringen. Als ze het laatste puzzelstukje heeft gevonden, komt ze erachter dat zijzelf degene was die haar vermoord heeft. Ze is hier helemaal stuk van, maar verteld het aan niemand. Het enige wat ze doet om het verdriet te verwerken, is naar haar ouders in het buitenland gaan. Waar ze ook erg verdrietig van is, is dat ze Bart niet meer in zijn ogen kan kijken. Spijtig schrijft ze hem een brief dat ze hem niet meer kan zien. Interpretatie Sabine haar doel is dat ze te weten komt wat er met Isabel is gebeurd. Ze probeert haar herinneringen weer op te frissen. Olaf werkt haar hierbij tegen, maar Jeanine steunt haar volledig. Sabine vertrouwt mensen niet zo snel. Olaf mocht niet veel bij of met haar doen. Daar kwam wel verandering in, maar het duurde lang voordat ze hem vertrouwde. Zinzy, haar collega, wantrouwt ze ook. Ze denkt dat ze alles in opdracht van Renee doet, maar ze komt er, helaas na een lange tijd, ook achter dat het eigenlijk best een leuke collega is. Ik snap het wel, want ze heeft heel wat moeten verwerken. De verdwijning van ooit je beste vriendin is niet zomaar wat. Eindoordeel Ik begon met erg veel plezier aan het boek. Het verdween wel even, omdat ik de eerste bladzijdes nogal saai vond. Dat kwam door de langdradigheid van de zinnen. Alles werd heel precies beschreven en eigenlijk wil je dat helemaal niet weten. Een voorbeeld hiervan: “Op het strand met die mooie zonsondergang waarbij de vogels voor de zon door vliegen en de golven op zee een schuimende koppen hebben.” Ondanks dit werd het boek spannender toen er veel flashbacks volgde. Dat kwam, omdat je steeds meer te weten kwam over de verdwijning van Isabel. Je wilt het hele boek weten wat er met Isabel is gebeurt en op het einde weet je pas wat er echt is heeft plaatsgevonden. Mijn eerste reactie was eigenlijk veel positiever dan nu. Ik vind het boek nog steeds erg mooi, maar meteen nadat ik het uitgelezen had, zat ik nog een poosje helemaal in het boek. Je voelt nog die spanning. Ik heb van dit boek geleerd dat je voorzichtig met iemand om moet gaan. Niet meteen iemand vertrouwen, want niet iedereen is hetzelfde als jij. Een voorbeeld uit het boek is Olaf. Op het begin lijkt hij een hele leuke, knappe en spontane man, maar achteraf is hij een agressieve, achterbakse vent. Uiterlijk zegt dus niet zo veel over iemand. Over mezelf heb ik niet zoveel ontdekt. Mijn enige punt is dat ik te snel iemand op uiterlijk beoordeel. Dit verhaal is een duidelijk voorbeeld dat je dat niet moet doen. Over literatuur dacht ik altijd dat het saaie, langdradige informatieve boeken waren, maar na dit boek wist ik beter. Het kan net zo spannend en romantisch zijn als een jeugdboek, alleen dan op een andere manier. Bijvoorbeeld dat bij een jeugdboek alles heel oppervlakkig blijft en dat je in echte literatuur grondig op alles ingaat.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden