Bibliografische gegevens: Simone van der Vlugt, De reünie, Anthos, Amsterdam, 2005, eerste druk 2004. Verklaar de titel. In het begin van het boek ‘De reünie’ wordt er vermeld dat er een reünie is van de oude middelbare school van Sabine Kroese. Doordat Sabine dit in de krant gelezen heeft komen er weer herinneringen boven uit haar jeugd. Onder andere de verdwijning van haar klasgenoot Isabel Hartman. Ooit waren zij hartsvriendinnen, maar eenmaal op de middelbare school komt er een einde aan deze vriendschap. Ze besluit in eerste instantie niet naar de reünie te gaan, maar doordat ze haar oude jeugdvriendje Bart tegenkomt verandert ze van keus. Beschrijf het uiterlijk van 2 belangrijke personen, uitsluitend op basis van de in het verhaal verstrekte gegevens. Citeer dus. Sabine:
“Ik bond mijn haar altijd in een staart omdat mijn lange haren anders vol onontwarbare klitten zouden komen te zitten.” (Pagina 9) en “Een beetje jaloers kijk ik naar Jeanines dikke, golvende haar. Met zo’n bos heb je geen koperachtige glans nodig; voor de saaie variant zou ik al een moord doen. Zelf sta ik me iedere dag bewusteloos te föhnen en dan zit het nog niet naar mijn zin. Ik heb wel eens overwogen om het af te knippen. Niet te kort, maar gewoon een fris halflang modelletje.” (Pagina 27). Hieruit blijkt dat Sabine nog steeds lang haar heeft. Verder wordt het uiterlijk van Sabine niet beschreven. Olaf: “Ik draai mijn bureaustoel een slag en zie een één meter negentig lang lijf, bekroond met dik blond haar. Een brede lach in een knap gezicht.” Noem de drie belangrijkste personen uit het boek en geef aan wat elk van hen in de loop van het verhaal geleerd of niet geleerd heeft. Sabine Kroese
Sabine heeft geleerd zelfverzekerd te worden. In haar jeugd was ze een heel onzeker meisje, maar naar mate ze ouder wordt durft ze steeds meer voor zichzelf op te komen. Dat merk je aan de manier hoe ze nu met mensen omgaat. Voorbeeld pagina 255-256 uit het boek: ze durft hier niet een oude jeugdvriend aan te spreken, maar als ze in gedachte het meisje ziet dat ze vroeger was, verandert ze van gedachte. Eerst het stukje dat ze niet durft: “Maar dat kan ik niet, om de doodeenvoudige reden dat ik niet over zoveel zelfvertrouwen beschik.” Dan het stukje dat ze in gedachte ziet hoe ze vroeger was:
“Haar schouders hangen, haar blik is schuw op Bart gericht, als een hondje dat wacht op een aai.” En dan uiteindelijk het stukje dat ze wel durft: “Met doelgerichte stappen loop ik naar de hoofdingang, leg mijn hand op Barts arm en zeg met mijn charmantste glimlach: ´He, Bart!´” Olaf
Olaf heeft nog steeds niet geleerd om zichzelf te beheersen. Als de relatie met zijn vriendin niet gaat zoals hij wilt, dan kan hij erg gewelddadig worden. Dit gebeurt niet alleen bij Sabine maar ook bij een eerdere vriendin van Olaf. Dit verteld de ex-vriendin van Olaf (bladzijde 242): “Zo erg kan het worden. Hoe langer je relatie met hem voortduurt, hoe meer hij zich erin vastbijt. Zorg maar dat je snel van hem afkomt voor hij gewelddadig wordt.” Isabel
Isabel heeft waarschijnlijk heel veel geleerd over haar ziekte. Ze heeft namelijk epilepsie. Dit heeft ze al haar hele leven en wordt er vaak mee geconfronteerd. Niet alleen Isabel zal hier veel van afweten, maar ook Sabine weet veel over epilepsie. Sabine heeft zich namelijk erg in dit onderwerp verdiept om haar (oude) vriendin te hulp te schieten. Wat is het thema? Leg het thema in eigen woorden uit. ‘Verdwijning’ is in dit boek het grootste thema. Het hele boek draait in principe om de verdwijning van Isabel. Doordat Sabine in aanraking is gekomen met de aankondiging van de reünie op haar oude school, is ze voortdurend met de verdwijning van Isabel bezig. Ze gaat op onderzoek uit, om stukjes van haar geheugen terug te krijgen. Ze heeft namelijk de gebeurtenissen uit het verleden verdrongen. Door haar speurtocht komt ze steeds dichterbij het ware verhaal van Isabels’ verdwijning. In het epiloog kom je er uiteindelijk achter dat Sabine degene is die Isabel vermoordt heeft. Bladzijde 331: “Als ik het verleden kon veranderen, zou ik het doen, absoluut. Door mij is Isabel gestorven.” Bladzijde 335:
“De gedachten raasden door mijn hoofd, mijn hele lichaam trilde van ongeloof. Dat is misschien de kern van de zaak: ik weigerde te geloven dat ik tot zoiets gruwelijks in staat was geweest.” Bedenk drie mogelijke alternatieve titels voor het boek en licht ze toe. Het is voorbij
Deze titel kan slaan op de rust die Sabine denkt te krijgen als ze Isabel vermoordt. Ze wordt nu nooit meer getreiterd door Isabel en haar groepje. Ook zou deze titel kunnen slaan op het leven van Isabel. Haar leven is van de een op de andere dag voorbij. Nog een lange weg te gaan
Sabine heeft nog een lange weg te gaan als ze voor de ‘tweede keer’ achter het ware verhaal van Isabels’ verdwijning komt. Ze moet dit allemaal weer opnieuw verwerken. Ze verhuist naar Spanje en hoopt de gebeurtenis voor een tweede keer te kunnen vergeten. Waar ben je? Iedereen is met de vraag bezig waar Isabel gebleven is. De ouders van Isabel, de recherche, vrienden, het programma vermist en ook Sabine. Sabine gaat op zoek naar het antwoord op deze vraag en graaft diep in haar geheugen. Op een cruciaal moment in het boek reageert de hoofdpersoon op een bepaalde manier. Beschrijf de situatie en reactie. Bespreek twee andere manieren waarop de persoon had kunnen reageren. Wat zou de consequentie zijn geweest voor het verhaal en welke reactie heeft je persoonlijke voorkeur. Sabine is Isabel gevolgd, omdat ze wilde weten met wie ze een afspraakje had in de donkere duinen. Nadat Isabel het uit heeft gemaakt met een onhandelbare Olaf, verdwijnt Olaf en krijgt Isabel een epileptische aanval. Sabine wil te hulp schieten, maar als Isabel haar ziet, begint ze Sabine dingen te verwijten. Als Isabel over de broer van Sabine begint (Robin), vliegt Sabine haar aan en wurgt Isabel. Andere reacties hadden kunnen zijn: Sabine had weg kunnen lopen en haar schouder op kunnen halen, dan had ze Isabel niet vermoordt. Of ze had haar een klap kunnen geven en kunnen vertellen wat er op haar hart ligt. Dat ze elkaar nu met rust moeten laten en dat het getreiter afgelopen moet zijn. Ik geef mijn voorkeur natuurlijk aan het echte fragment, anders had Simone van der Vlugt nooit zo’n spannend boek kunnen schrijven. Ook zouden de verzonnen reacties niet goed van toepassing kunnen zijn bij Sabine, omdat Sabine in haar jeugd niet assertief genoeg was. Ze had met haar onzekere houding dit nooit durven doen. Door wiens ogen zien we de verhaalgebeurtenissen? Welke gevolgen heeft dit voor de informatie die jij als lezer krijgt. Je ziet het verhaal door de ogen van Sabine, hierdoor weet je niet wat voor gedachtes er bij de andere spelers van het verhaal voorkomen. Ook verdenkt Sabine verschillende mensen van de verdwijning van Isabel. Dit geeft een verkeerd beeld van de werkelijkheid. Indien er een ik-verteller is, toon dan met argumenten aan of je met een ‘belevend-’ of ‘vertellend-ik’ te maken hebt. Het verhaal van ‘De reünie’ wordt verteld door Sabine Kroese. Je hebt te maken met de belevende-ik. Je krijgt namelijk precies te lezen wat iedereen zegt en doet in bepaalde situaties. Het boek bestaat dan ook bijna alleen uit aanhalingstekens. Het verhaal wordt niet zoals bij de vertellende-ik verteld: Toen gebeurde er dat en ik reageerde zo. Maar de situaties worden beschreven met citaten. Je beleeft het verhaal op dat moment.