1. Onderwerp
Het onderwerp in de tekst is: twijfel aan het vaderschap en bedrog. Dit onderwerp is mij wel duidelijk, als je het gelezen hebt kun je het onderwerp meteen zeggen. Ik vind het wel een apart onderwerp, maar het spreekt me wel aan. Ik ben het boek niet gaan lezen vanwege het onderwerp, maar omdat ik van een vriendin hoorde dat dit een leuk boek is. Ik had de achterkanttekst ook niet gelezen en wist van tevoren ook niet waar het over ging, daarom had ik ook geen verwachtingen. Over dit onderwerp heb ik nog nooit nagedacht of over na moeten denken. Het ligt voor mij buiten mijn leefwereld. Het heeft geen nieuwe kanten van het onderwerp laten zien voor mij. Ik ben wel een beetje anders over het onderwerp gaan denken, want bij iedereen kan het gebeuren dat je vader, van wie je denkt dat het je vader is, niet je echte vader is. In dit boek heb ik geen mening gelezen over het onderwerp. Ik vind het onderwerp heel goed, apart uitgewerkt. Volgens mij hebben ze geen kanten van het onderwerp vergeten. Ik heb nog nooit een boek gelezen, of film gezien met dit onderwerp. Ik vind dit wel een leuk, en mooi boek. 2. De gebeurtenissen
De belangrijkste gebeurtenis in het boek is dat Armin te horen krijgt dat hij niet de vader is van zijn zoon, omdat hij zijn hele leven lang al onvruchtbaar is. Dit is de belangrijkste gebeurtenis omdat hierdoor het verhaal op gang komt. De gebeurtenissen en gedachten die na deze gebeurtenis komen, volgen hieruit. De nadruk ligt op gedachten en gevoelens van de personen. In dit boek zijn bijna geen gebeurtenissen, maar heel veel gedachten. Ik vind dit wel fijn, want dan begrijp je beter waar het boek over gaat. Er zijn weinig gebeurtenissen maar hierdoor blijft het boek me wel boeien. Deze gebeurtenissen en gedachten komen logisch uit elkaar voort. De belangrijkste gebeurtenis is de motor en de rest volgt. Ik vind alle gebeurtenissen wel spannend en boeiend, want je wilt weten wie de echte vader is van het kind. Het is dus ook heel gek dat de vader van Armin, de vader is van Bo, dat had je niet verwacht. De gebeurtenis die de meeste indruk op me gemaakt heeft is die als Armin te horen krijgt dat zijn vader de vader is van Bo. Dus Bo en Armin zijn halfbroers. Dit had ik helemaal niet verwacht dus daarom vind ik dat deze de meeste indruk op me maakt. Deze gebeurtenissen hebben me niet aan het denken gezet. De sfeer van de gebeurtenissen is een spannende sfeer. Het blijft spannend wie de echte vader van Bo is. De gebeurtenissen maakten wel indruk op me, maar ze hebben me niet aan het denken gezet. Het aanvullen van onduidelijke dingen was niet nodig, omdat alles me wel duidelijk was. De gebeurtenissen die in het boek voorkomen heb ik ook nog niet meegemaakt. Ik heb er ook geen teksten over gelezen of films over gezien. 3. Personages

Ik vind de hoofdpersoon geen held, ik ken hem niet, maar ik zou niet op hem willen lijken. Ik kan me wel verplaatsen in de personages, want je denkt er wel aan wat ze mee maken. Bijvoorbeeld Armin, ik snap wel hoe erg het is als je niet de vader bent van het kind waarvan je denkt dat het je kind is. De personages gingen niet voor me leven, je kende de personages bijna niet. Ik vind dat alle personages op echte mensen lijken. Ik vind de eigenschappen van de personages gewoon. Armin is sympathiek. Monica vind ik wel een rare vrouw, ze houdt van Armin maar heeft een kind van de vader van Armin. Dit vind ik wel een raar idee. Ik vind alle personages wel sympathiek, maar ik vind wel dat Monica, die ik eigenlijk niet ken, tegen Armin had moeten zeggen dat hij de vader niet is. Ze gedragen zich wel normaal vind ik, maar ze hebben me niet beïnvloed. Ik vind dat Armin wel een rare beslissing heeft genomen om naar de vrouw van Nico Neerinckx te gaan. Als ze erachter zou komen waar hij echt voor kwam, zou ze wel boos worden denk ik. De personages reageren wel voorspelbaar. Dat kan saai zijn, maar door de spanning is het toch niet saai, het is juist spannend. Van Armin kom je het meeste te weten, omdat hij alles over zichzelf verteld. Over Monica wordt niet echt veel verteld, maar wel genoeg om het te kunnen volgen. Je moest bijna niets aanvullen over het innerlijk van de personages. Bij Monica wel een beetje en bij Ellen ook, maar dat was niet zo belangrijk. 4. Bouw
Ik vind de bouw niet echt ingewikkeld, maar er komen wel veel tijdsprongen voor zodat je zelf veel moet aanvullen over het verleden. In het verhaal zit meteen vaart, want het probleem komt meteen naar voren toe. Alles hangt wel met elkaar samen, maar het zijn wel allemaal losse stukjes met hetzelfde onderwerp. Ik vond het een spannend verhaal, dat kwam doordat je langzaam maar zeker steeds meer over de personages te weten komt. Ik vind het een heel boeiend verhaal, doordat je wilt weten wie de vader is. Het boek heeft twee verhaallijnen: het leven voor de dood van Monica en het leven na haar dood. Ik vind dat je hierdoor het verhaal vertel begrijpt. De terugblikken passen heel goed bij het verhaal, want als het in de chronologische volgorde geschreven was, dan was het vast niet zo spannend geweest. Er wordt wel met de tijd gespeeld, de etrugblikken etc. Hierdoor begreep ik het meer. Het eind is heel duidelijk, het is geen open einde. Je krijgt te horen wie de echte vader is. Je krijgt alles wel te horen, alleen de reactie van de vander van Armin niet. Wat hij er van zou zeggen tegen Armin. De gebeurtenissen zijn verteld door de ogen van Armin. Dat past heel goed bij het verhaal, het zijn de ideeën en de herinneringen. 5. Taalgebruik
Het boek was makkelijk om te lezen, behalve de wetenschappelijke stukken van Armin. Er kwam geen beeldspraak voor in het boek. De enige eigenaardigheid was dat het begin van een hoofdstuk midden in een gedachte was. De verhouding tussen beschrijving, dialoog en weergave was ongeveer gelijk, er was misschien iets te weinig dialoog. Aan de manier van vertellen heb ik niets opgemerkt. het taalgebruik past wel bij de personages, soms moeilijke woorden, maar Armin had af en toe ook moeilijke woorden. Dat past wel bij hem.