1.a. Karel Glastra van Loon.
b. “De passievrucht”, L.J Veen, Amsterdam, 1999 1e druk, 239 blz.
c. Het is een psychologische roman, het gaat er in het verhaal vooral om hoe Armin (de hoofdpersoon) zich voelt en over dingen denkt en niet zozeer om de gebeurtenissen zelf.
2.a. Ik heb er voor gekozen om dit boek te gaan lezen omdat ik al van veel mensen gehoord had dat het een leuk zou zijn. Uiteindelijk heb ik het toen van iemand geleend.
b. Ik vond het en heel leuk boek om te lezen, ik had het dan ook zo uit. Steeds wilde ik het weer pakken om verder te kunnen
lezen. Het boek begint ook meteen leuk, spannend. Je zit gelijk in het verhaal en dan wil je dus ook de afloop weten. 3.a. Dit verhaal is geschreven in de ikvorm, je ziet de gebeurtenissen door de ogen van de hoofdpersoon ‘Armin Minderhout’. In dit boek komen veel personen voor maar de belangrijkste zijn: ‘Armin, Minderhout’de hoofdpersoon in dit verhaal. Hij is corrector bij een wetenschappelijke uitgeverij van beroep en kent ook veel wetenschappelijke weetjes en feiten. Hij is erg wantrouwig en trekt zich weinig van anderen aan. ‘Monica’, is in het begin nog de vriendin van Armin, dan overlijdt ze aan een hersenvliesontsteking. Monica was erg spontaan en bedroog Armin. ‘Ellen’, is een vriendin en collega van Monica en later in het boek de vriendin van Armin. Ze weet met wie Monica Armin heeft
bedrogen, maar ze wil het niet zeggen.
‘Bo’, hij is naar Armin denkt de zoon van hem en Monika. Dit blijkt dus niet zo. Het is de zoon van Monica en Armin’s vader. Hij is rond de 13 jaar oud, maar er wordt in het boek ook verteld over zijn kinderjaren. Bo heeft een sterke band met Armin.
Het verhaal begint wanneer Armin naar een specialist gaat omdat het niet lukt om kinderen te krijgen met Ellen. Daar krijgt hij te horen dat hij onvruchtbaar is en dat hij dat altijd is geweest. Hij lijdt aan het syndroom van Klinefelter. Vanaf dat punt komen er veel flashbacks in het boek voor. Armin denkt terug aan de tijd dat Monica nog leefde, zij is eerder aan een hersenvliesontsteking overleden, en probeert te bedenken hoe dit gebeurt kan zijn. Armin realiseert zich dat hij in geen mogelijkheid de vader van Bo kan zijn en besluit zijn echte vader te gaan zoeken.
Allereerst verdenkt hij Robbert, een ex-vriend van Monica, maar die blijkt het niet te zijn. Dat gaat hij de huisarts ondervragen, maar ook die is het niet. Vervolgens is Nico Neerincks de verdachte, Armin denkt nu echt de vader van zijn zoon gevonden te hebben, omdat een zoon van Nico ook Bo heet. Dan sterft Armin’s vader en bij het leegruimen van zijn huis vind Armin een briefje met daarop: “ik ben zwanger, M”. Nu is alles voor Armin duidelijk. Zijn vader is de vader van Bo. In een woede aanval heeft Armin al eerder tegen Bo gezegd dat hij zijn vader niet is, als hij thuiskomt van het leegruimen van zijn vaders huis verteld hij wat hij heeft ontdekt, Ellen geeft hem dan een brief van Monica en legt hem alles uit. Nu blikt dus dat Armin en Bo half broers zijn en moeten ze met dit idee gaan leven.
Het grote probleem en de grote vraag die als een rode draad door het verhaal loopt is dus: ‘Wie is de echte vader van Bo’?
b. Het boek is geschreven in de ikvorm, de hoofdpersoon Armin is aan het woord. Hierdoor leer je de hoofdpersoon goed kennen
en merk je goed wat hij van alles vind en hoe hij zich voelt. Het is geen moeilijk boek om te lezen, het is niet lastig geschreven, maar er zitten wel veel flashbacks in en dan moet je wel eens even goed opletten als het weer naar het verleden of heden verspringt. Ook zitten er veel citaten in van wetenschappers, dit is wel interessant, maar je moet er wel goed je aandacht bij houden want die zijn soms best ingewikkeld. Verder was het boek heel goed te lezen, de opbouw was overzichtelijk en daardoor kan je het verhaal goed volgen. Het boek speelt zich voornamelijk af in Amsterdam, de woonplaats van Armin. Verder komen er stukken in voor die zich afspelen
op de waddeneilanden, waar ze op vakantie zijn. En Stukken die zich afspelen bij de ouders van Armin en Monica. De ruimte is in
dit verhaal niet erg belangrijk. De belangrijkste verhaalfiguren heb ik hierboven beschreven, bijpersonen zijn nog: ‘Dees’, een goede vriend van Armin, Dees en Armin vertellen elkaar alles. ‘De ouders van Monica’, zij komen niet zo heel veel voor in het boek, maar duidelijk is dat ze Armin niet zo mogen. Op Bo zijn ze daarentegen helemaal gek! ‘De vader van Armin’, heeft maar een heel klein rolletje in het boek en dat is alleen maar omdat hij de echte vader van Bo is. ‘Robbert’, de ex van Monica, Armin verdenkt hem ervan de vader van Bo te zijn. ‘Nico’, een collega van Monica, ook hij wordt ervan verdacht de vader van Bo te zijn, het zelfde is het geval bij de huisarts van Armin. De situatie in het boek veranderd steeds, steeds weer komt Armin iets nieuws te weten, soms schiet hij daar iets mee op, soms niet, maar hij komt wel steeds in een andere positie te zitten. Het verhaal verloop niet in chronologische volgorde, steeds komen er flashbacks voor, dan denkt Armin terug aan de tijd dat Monica nog leefde. Het verhaal speelt zich dus af in de tegenwoordige en in de verleden tijd. De verleden tijd beschrijft de tijd dat Monica nog leefde, de tegenwoordige tijd beschrijft hoe Armin de vader van Bo zoekt. De spanning wordt gedurende het hele boek opgebouwd, pas aan het einde krijg je het antwoord op de grote vraag: ‘Wie is Bo’s echte vader?’ c. Het hoofd thema van dit boek is bedrog en twijfel. Omdat Armin bedrogen is door Monica. Door dat bedrog ontstaat er twijfel, twijfel over het vaderschap, over wie de echte vader van Bo zal zijn. Hier draait het hele boek om en het verhaal eindigt ook met de ontknoping. Motieven die typerend zijn voor dit thema zijn bijvoorbeeld de twijfel en het wantrouwen van Armin, dit komt doordat hij bedrogen is door Monica en niet goed weet wat hij nou moet doen. Hij is kwaad, maar wil toch weten wie de vader van Bo is, wie de dader is. Dat is ook een motief, dat Armin de vader van Bo de dader noemt, hij ziet het bedrog als een misdrijf. De hoofdgedachte is denk ik dat we wel denken alles zo goed te weten, maar dat dingen toch vaak anders blijken uit te pakken dan we hadden verwacht, de werkelijkheid is toch vaak anders. Ik denk dat dit de hoofdgedachte is omdat Armin tien jaar lang van niets heeft geweten en er dan opeens achter komt dat hij onmogelijk de vader van Bo kan zijn, de werkelijkheid is dus heel anders dan hij lang gedacht heeft, hij is helemaal geen vader! De titel van het boek is “De passievrucht”, dit symboliseert een kind dat uit passie is geboren. Dat kind is dus Bo. Armin heeft altijd gedacht dat Bo uit liefde is geboren, dat hij en Monica de ouders zijn. Dit blijkt dus niet zo, Monica heeft hem bedrogen met zijn vader, dat ging niet om liefde, maar om passie en daaruit is Bo geboren, uit de passie tussen Monica en de vader van Armin. De passievrucht komt dus voort uit bedrog en zorgt voor de twijfel en het wantrouwen, dit is het verband tussen de titel en het thema van het boek. d. “De passievrucht” is voor het eerst gepubliceerd in April 1999, het is de tweede roman van Karel Glastra van Loon en hij heeft hiermee de ‘generale bank prijs’ gewonnen. Er waren van dit boek eind 1999 al negen drukken verschenen. Dat dit boek zo populair is kan ik heel goed begrijpen, het is erg leuk geschreven en heeft een apart onderwerp. Karel Glastra van Loon is geboren in 1965, een eerder verschenen roman van hem is “Vannacht is de wereld gek geworden”, deze is verschenen in 1997. Omdat de schrijver pas twee werken heeft uitgebracht en ik er pas een heb gelezen kan je nog geen heel duidelijk beeld van de schrijver creëren. Hij schrijft wel heel leuk, makkelijk te lezen en hij laat al zijn fantasie erop los. Ik vind het leuk dat hij echt alles opschrijft wat hij denkt (althans wat de hoofdpersoon denkt) en hoe hij het denkt, het taalgebruik is heel direct, duidelijk en soms best grof. Het werk is natuurlijk pas kort geleden geschreven dus eigenlijk gewoon in deze tijd. Dat is ook wel aan het boek te merken, het is heel vrij geschreven. Er staan bijvoorbeeld opmerkingen en zinnen in die een tijd gelezen niet gewaardeerd zouden zijn. Wat ik al eerder schrijf, het taalgebruik is soms best grof. Tegenwoordig is iedereen veel makkelijker en vind men dat er steeds meer moet kunnen dan vroeger, nu kan er dus veel meer, daarom is dit werk wel typerend voor de tijd waarin het is gemaakt. 4.Ik vond “De passievrucht” een erg leuk boek om te lezen. Het onderwerp sprak me gelijk aan, toen mensen het boek aanbevolen dacht ik gelijk, dat ga ik lezen! Ik vind het leuk dat er aan het beging van het boek een situatie wordt geschetst met in dit geval een dilemma, een grote vraag. Gedurende het boek wordt de spanning dan opgebouwd en pas aan het einde komt de ontknoping. Deze manier van schrijven zorgt er bij mij voor dat ik iedere keer weer wil verder lezen. Een van de beste stukken uit het boek vind ik de vakantie van Bo en Armin op het waddeneiland. Er gebeurt veel in dat stuk en het belangrijkste is dat Armin in een woede aanval tegen Bo zegt dat hij zijn vader niet is. Dat is een omkeerpunt in het boek, vanaf dan gaat het heel snel naar de ontknoping toe. Minder leuke stukken uit het boek vond ik de stukken waarin over wetenschappelijkheden wordt verteld, of over de evolutie theorie van Darwin. Ik vond die stukken soms best lastig en ik wilde eigenlijk alleen maar weten hoe het verhaal verder zou gaan en aflopen, dus al die theorieën interesseerden mij niet zo. Ik kan dit boek niet vergelijken met een ander boek of met een film. Het thema en de hoofdgedachte van het boek hebben mij wel aan het denken gezet. Stel je eens voor dat zo iets je overkomt! Ik kan me wel enigszins voorstellen hoe je je dan voelt, maar ik zou niet weten wat ik zou doen. Ik vind wel dat Armin het goed heeft aangepakt, misschien kan je het overdreven vinden dat hij opeens iedereen verdacht vind, maar ik snap wel dat hij niemand meer vertrouwd en wil weten wie de dader is. Het taalgebruik van het boek vond ik goed, het was makkelijk te lezen en de schrijfstijl was leuk, heel direct, dan begrijp je goed wat de verhaalfiguren voelen en hoe ze denken. Er kwamen veel flashbacks in het boek voor, ik vind dat wel leuk, dan kan je ook in het verleden van de verhaalfiguren kijken en meer over ze te weten komen. Mijn eindoordeel over dit boek is heel positief. Ik vind het een van de leukste bekken die ik heb gelezen en ik ben ook zeker van plan om de eerste roman van Karel Glastra van Loon ook te gaan lezen. Het boek was makkelijk te lezen en had een leuk onderwerp waar je over gaat nadenken. Ik zou dit boek dus ook zeker aanraden aan anderen! Gewoon omdat het verhaal leuk is, de schrijfstijl van deze tijd en niet te moeilijk is en omdat je het voor je lijst kan lezen. Recensie: De recensie die ik heb gevonden komt van internet en heb ik gevonden via www.ilse.nl . De site waarop de recensie stond was http://www.maxpam.nl/Glastra.html . De recensie komt uit het blad HP/de tijd van 19 April 1999. Er staat geen schrijver bij. De recensent vind “De passievrucht” een puur literair werk, een klein meesterwerk noemt hij het. Hij vindt het een meeslepend, spannend, geestig en opwekkend boek met een leuk en apart onderwerp. Hij vindt dat de openingsscène met veel vaart en humor is geschreven en gelijk de toon zet van het boek. Hij vindt het knap dat “De passievrucht” met zoveel psychologisch inzicht is geschreven. Hij is ook zeker van plan de eerste roman van Karel Glastra van Loon te gaan lezen. Hij noemt Karel Glastra van Loon een rasschrijver en vind dat dit boek dan ook meer waard is dan een Rabobank-lenteprijs. Ik ben het helemaal met de recensent eens. Het boek is inderdaad meeslepend, steeds wil je weer verder gaan lezen in je kan je erg goed inleven in de verhaalfiguren. Ook is “De passievrucht spannend en komt er veel humor in voor. In mijn mening over het boek heb ik ook al staan dat het onderwerp mij aansprak, dat deed het bij de recensent ook. Wat betreft de openingsscène ben ik het ook helemaal met hem eens, je zit gelijk lekker in het verhaal en je bent gemotiveerd om verder te lezen. Dat vind ik een van de belangrijkste dingen bij een boek. Ik wil ook graag de andere roman van Karel Glastra van Loon lezen en wat betreft die lenteprijs, ik weet niet precies wat dat inhoud, dus daar kan ik niet goed over oordelen. Maar ik ben het helemaal met de recensent eens dat dit een heel goed boek is.
lezen. Het boek begint ook meteen leuk, spannend. Je zit gelijk in het verhaal en dan wil je dus ook de afloop weten. 3.a. Dit verhaal is geschreven in de ikvorm, je ziet de gebeurtenissen door de ogen van de hoofdpersoon ‘Armin Minderhout’. In dit boek komen veel personen voor maar de belangrijkste zijn: ‘Armin, Minderhout’de hoofdpersoon in dit verhaal. Hij is corrector bij een wetenschappelijke uitgeverij van beroep en kent ook veel wetenschappelijke weetjes en feiten. Hij is erg wantrouwig en trekt zich weinig van anderen aan. ‘Monica’, is in het begin nog de vriendin van Armin, dan overlijdt ze aan een hersenvliesontsteking. Monica was erg spontaan en bedroog Armin. ‘Ellen’, is een vriendin en collega van Monica en later in het boek de vriendin van Armin. Ze weet met wie Monica Armin heeft
en merk je goed wat hij van alles vind en hoe hij zich voelt. Het is geen moeilijk boek om te lezen, het is niet lastig geschreven, maar er zitten wel veel flashbacks in en dan moet je wel eens even goed opletten als het weer naar het verleden of heden verspringt. Ook zitten er veel citaten in van wetenschappers, dit is wel interessant, maar je moet er wel goed je aandacht bij houden want die zijn soms best ingewikkeld. Verder was het boek heel goed te lezen, de opbouw was overzichtelijk en daardoor kan je het verhaal goed volgen. Het boek speelt zich voornamelijk af in Amsterdam, de woonplaats van Armin. Verder komen er stukken in voor die zich afspelen
op de waddeneilanden, waar ze op vakantie zijn. En Stukken die zich afspelen bij de ouders van Armin en Monica. De ruimte is in
dit verhaal niet erg belangrijk. De belangrijkste verhaalfiguren heb ik hierboven beschreven, bijpersonen zijn nog: ‘Dees’, een goede vriend van Armin, Dees en Armin vertellen elkaar alles. ‘De ouders van Monica’, zij komen niet zo heel veel voor in het boek, maar duidelijk is dat ze Armin niet zo mogen. Op Bo zijn ze daarentegen helemaal gek! ‘De vader van Armin’, heeft maar een heel klein rolletje in het boek en dat is alleen maar omdat hij de echte vader van Bo is. ‘Robbert’, de ex van Monica, Armin verdenkt hem ervan de vader van Bo te zijn. ‘Nico’, een collega van Monica, ook hij wordt ervan verdacht de vader van Bo te zijn, het zelfde is het geval bij de huisarts van Armin. De situatie in het boek veranderd steeds, steeds weer komt Armin iets nieuws te weten, soms schiet hij daar iets mee op, soms niet, maar hij komt wel steeds in een andere positie te zitten. Het verhaal verloop niet in chronologische volgorde, steeds komen er flashbacks voor, dan denkt Armin terug aan de tijd dat Monica nog leefde. Het verhaal speelt zich dus af in de tegenwoordige en in de verleden tijd. De verleden tijd beschrijft de tijd dat Monica nog leefde, de tegenwoordige tijd beschrijft hoe Armin de vader van Bo zoekt. De spanning wordt gedurende het hele boek opgebouwd, pas aan het einde krijg je het antwoord op de grote vraag: ‘Wie is Bo’s echte vader?’ c. Het hoofd thema van dit boek is bedrog en twijfel. Omdat Armin bedrogen is door Monica. Door dat bedrog ontstaat er twijfel, twijfel over het vaderschap, over wie de echte vader van Bo zal zijn. Hier draait het hele boek om en het verhaal eindigt ook met de ontknoping. Motieven die typerend zijn voor dit thema zijn bijvoorbeeld de twijfel en het wantrouwen van Armin, dit komt doordat hij bedrogen is door Monica en niet goed weet wat hij nou moet doen. Hij is kwaad, maar wil toch weten wie de vader van Bo is, wie de dader is. Dat is ook een motief, dat Armin de vader van Bo de dader noemt, hij ziet het bedrog als een misdrijf. De hoofdgedachte is denk ik dat we wel denken alles zo goed te weten, maar dat dingen toch vaak anders blijken uit te pakken dan we hadden verwacht, de werkelijkheid is toch vaak anders. Ik denk dat dit de hoofdgedachte is omdat Armin tien jaar lang van niets heeft geweten en er dan opeens achter komt dat hij onmogelijk de vader van Bo kan zijn, de werkelijkheid is dus heel anders dan hij lang gedacht heeft, hij is helemaal geen vader! De titel van het boek is “De passievrucht”, dit symboliseert een kind dat uit passie is geboren. Dat kind is dus Bo. Armin heeft altijd gedacht dat Bo uit liefde is geboren, dat hij en Monica de ouders zijn. Dit blijkt dus niet zo, Monica heeft hem bedrogen met zijn vader, dat ging niet om liefde, maar om passie en daaruit is Bo geboren, uit de passie tussen Monica en de vader van Armin. De passievrucht komt dus voort uit bedrog en zorgt voor de twijfel en het wantrouwen, dit is het verband tussen de titel en het thema van het boek. d. “De passievrucht” is voor het eerst gepubliceerd in April 1999, het is de tweede roman van Karel Glastra van Loon en hij heeft hiermee de ‘generale bank prijs’ gewonnen. Er waren van dit boek eind 1999 al negen drukken verschenen. Dat dit boek zo populair is kan ik heel goed begrijpen, het is erg leuk geschreven en heeft een apart onderwerp. Karel Glastra van Loon is geboren in 1965, een eerder verschenen roman van hem is “Vannacht is de wereld gek geworden”, deze is verschenen in 1997. Omdat de schrijver pas twee werken heeft uitgebracht en ik er pas een heb gelezen kan je nog geen heel duidelijk beeld van de schrijver creëren. Hij schrijft wel heel leuk, makkelijk te lezen en hij laat al zijn fantasie erop los. Ik vind het leuk dat hij echt alles opschrijft wat hij denkt (althans wat de hoofdpersoon denkt) en hoe hij het denkt, het taalgebruik is heel direct, duidelijk en soms best grof. Het werk is natuurlijk pas kort geleden geschreven dus eigenlijk gewoon in deze tijd. Dat is ook wel aan het boek te merken, het is heel vrij geschreven. Er staan bijvoorbeeld opmerkingen en zinnen in die een tijd gelezen niet gewaardeerd zouden zijn. Wat ik al eerder schrijf, het taalgebruik is soms best grof. Tegenwoordig is iedereen veel makkelijker en vind men dat er steeds meer moet kunnen dan vroeger, nu kan er dus veel meer, daarom is dit werk wel typerend voor de tijd waarin het is gemaakt. 4.Ik vond “De passievrucht” een erg leuk boek om te lezen. Het onderwerp sprak me gelijk aan, toen mensen het boek aanbevolen dacht ik gelijk, dat ga ik lezen! Ik vind het leuk dat er aan het beging van het boek een situatie wordt geschetst met in dit geval een dilemma, een grote vraag. Gedurende het boek wordt de spanning dan opgebouwd en pas aan het einde komt de ontknoping. Deze manier van schrijven zorgt er bij mij voor dat ik iedere keer weer wil verder lezen. Een van de beste stukken uit het boek vind ik de vakantie van Bo en Armin op het waddeneiland. Er gebeurt veel in dat stuk en het belangrijkste is dat Armin in een woede aanval tegen Bo zegt dat hij zijn vader niet is. Dat is een omkeerpunt in het boek, vanaf dan gaat het heel snel naar de ontknoping toe. Minder leuke stukken uit het boek vond ik de stukken waarin over wetenschappelijkheden wordt verteld, of over de evolutie theorie van Darwin. Ik vond die stukken soms best lastig en ik wilde eigenlijk alleen maar weten hoe het verhaal verder zou gaan en aflopen, dus al die theorieën interesseerden mij niet zo. Ik kan dit boek niet vergelijken met een ander boek of met een film. Het thema en de hoofdgedachte van het boek hebben mij wel aan het denken gezet. Stel je eens voor dat zo iets je overkomt! Ik kan me wel enigszins voorstellen hoe je je dan voelt, maar ik zou niet weten wat ik zou doen. Ik vind wel dat Armin het goed heeft aangepakt, misschien kan je het overdreven vinden dat hij opeens iedereen verdacht vind, maar ik snap wel dat hij niemand meer vertrouwd en wil weten wie de dader is. Het taalgebruik van het boek vond ik goed, het was makkelijk te lezen en de schrijfstijl was leuk, heel direct, dan begrijp je goed wat de verhaalfiguren voelen en hoe ze denken. Er kwamen veel flashbacks in het boek voor, ik vind dat wel leuk, dan kan je ook in het verleden van de verhaalfiguren kijken en meer over ze te weten komen. Mijn eindoordeel over dit boek is heel positief. Ik vind het een van de leukste bekken die ik heb gelezen en ik ben ook zeker van plan om de eerste roman van Karel Glastra van Loon ook te gaan lezen. Het boek was makkelijk te lezen en had een leuk onderwerp waar je over gaat nadenken. Ik zou dit boek dus ook zeker aanraden aan anderen! Gewoon omdat het verhaal leuk is, de schrijfstijl van deze tijd en niet te moeilijk is en omdat je het voor je lijst kan lezen. Recensie: De recensie die ik heb gevonden komt van internet en heb ik gevonden via www.ilse.nl . De site waarop de recensie stond was http://www.maxpam.nl/Glastra.html . De recensie komt uit het blad HP/de tijd van 19 April 1999. Er staat geen schrijver bij. De recensent vind “De passievrucht” een puur literair werk, een klein meesterwerk noemt hij het. Hij vindt het een meeslepend, spannend, geestig en opwekkend boek met een leuk en apart onderwerp. Hij vindt dat de openingsscène met veel vaart en humor is geschreven en gelijk de toon zet van het boek. Hij vindt het knap dat “De passievrucht” met zoveel psychologisch inzicht is geschreven. Hij is ook zeker van plan de eerste roman van Karel Glastra van Loon te gaan lezen. Hij noemt Karel Glastra van Loon een rasschrijver en vind dat dit boek dan ook meer waard is dan een Rabobank-lenteprijs. Ik ben het helemaal met de recensent eens. Het boek is inderdaad meeslepend, steeds wil je weer verder gaan lezen in je kan je erg goed inleven in de verhaalfiguren. Ook is “De passievrucht spannend en komt er veel humor in voor. In mijn mening over het boek heb ik ook al staan dat het onderwerp mij aansprak, dat deed het bij de recensent ook. Wat betreft de openingsscène ben ik het ook helemaal met hem eens, je zit gelijk lekker in het verhaal en je bent gemotiveerd om verder te lezen. Dat vind ik een van de belangrijkste dingen bij een boek. Ik wil ook graag de andere roman van Karel Glastra van Loon lezen en wat betreft die lenteprijs, ik weet niet precies wat dat inhoud, dus daar kan ik niet goed over oordelen. Maar ik ben het helemaal met de recensent eens dat dit een heel goed boek is.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden