Titel: De overgave

Auteur: Arthur Japin

Eerste druk: 14 september 2007

Aantal bladzijden: 366 bladzijden

Soort werk: psychologische roman

Literaire stroming: historisch

De schrijver van het boek:                       o maakt deel uit van het boek

                                                                       o staat erbuiten

Het verhaal is geschreven in de:             o ik-vorm

                                                                       o hij / zij-vorm

                                                                       o alwetende vorm

De tijd verloopt:                                         o chronologisch

                                                                       o niet chronologisch

Hoeveel tijd verloopt er tussen de eerste en laatste bladzijde?.......

Het verhaal begint op 19 mei 1836 en eindigt in 1875. Dat is dus ongeveer 39 jaar.

Het verhaal is verdeeld in:                       o hoofdstukken

                                                                       o delen

Ruimte (waar speelt het verhaal zich af?): geef een korte beschrijving (indien relevant, ook van de tijd waarin het verhaal zich afspeelt)

Het hele verhaal speelt zich af in het westen van Texas, Amerika. Achterin het boek staat een kaartje van de streek waar het verhaal zich afspeelt.

Omschrijf de thematiek in max. 15 woorden:

Vergeving is het thema in dit boek. Granny Parker heeft een erg grote haat naar de indianen, maar door de komst van haar achterkleinzoon Quanah, die zich overgeeft aan de blanken, komt ze tot bezinning.

(Aantal woorden: 35)

Noem de motieven:

·       Verdriet

Granny Parker heeft het moeite met alles wat er om haar heen gebeurt. Elke keer krijgt ze wel weer iets nieuw wat ze moet verwerken. Ze staat er ook nog is alleen voor. Granny Parker is een erg verdrietig, maar dit verbergt ze voor de buitenwereld omdat ze sterk wil zijn.

·       Rouw

Granny Parker moet elke keer weer opnieuw rouwen als ze iemand in haar kringen verliest. Toch weet ze zich hier goed door heen te slaan.

·       Familiabanden

Deze spelen een grote rol in het verhaal. Quanah gaat bij Granny Parker op bezoek om meer te weten te komen over zijn familie. Granny Parker is de enige die nog in leven is van de faimilie. Granny Parker vertelt haar hele verhaal, waardoor Quanah weer meer te weten komt over zijn leven.

Verklaar de titel (en eventueel de ondertitel):

De titel is makkelijk uit te leggen. Na jaren gestreden te hebben wil een groep jonge Comanche indianen zich overgeven aan de autoriteit, omdat ze het zat zijn.

Noem het motto:

Er is geen motto. Het boek heeft wel een opdracht.

‘Voor Benjamin Moser die mij naar het hart van Quanah reed.’

Uit een interview uit Trouw blijkt dat Benjamin Moser een Texaanse vriend van Japin is. Met hem heeft hij een reis gemaakt in de streek waar de roman zich afspeelt.

De auteur is geboren in: 26 juli 1956 (60 jaar)

Noem relevante biografische gegevens van de auteur:

Arthur Valentijn Japin is een Nederlandse acteur en schrijver. Zijn romans en verhalen zijn vooral autobiografisch of historisch.

Japin wilde in zijn kindertijd zo nu en dan iemand anders zijn. De liefde voor het toneel zat er al vroeg in, omdat zijn vader toneelrecensent was. Japin werd gepest en geestelijk als lichamelijk mishandeld. Zijn vader pleegde zelfmoord toen hij dertien jaar was. Het pesten ging door tot zijn zestiende. Het zo nu en dan iemand anders zijn was zijn middel om te overleven.

Japin studeerde aan The School of Dramatic Arts in London en daarna studeerde hij nog twee jaar Nederlandse taal- en letterkunde. Daarna ging hij ook nog naar de Kleinkunstacademie.

Hij speelde rollen voor radio, film en televisie. Ook stond hij op het toneel en zong hij een kleine rol bij de Nederlandse Opera.

In 1987 begon Japin met schrijven. In 1966 kwam zijn eerste boek uit ‘Magonische Verhalen’. In 1977 werd ‘De zwarte met het witte hart’ uitgebracht. In de tussenliggende jaren schreef Japin hoorspelen en toneelstukken.

Geef een korte kernachtige samenvatting:

Quanah, leider van de indianengroep de Comanche, zoekt Granny Parker op. Granny Parker is de overgrootmoeder van Quanah. In het verhaal vertelt Granny Parker haar hele geschiedenis.

Granny Parker woont met enkele gezinnen op Fort Parker. Op 19 mei 1836 wordt ze samen met enkele andere gezinnen door de Comanches overvallen. De overval valt niet mee voor haar, omdat ze samen met de gezinnen hele heftige dingen mee heeft moeten maken.  Zo worden enkele kinderen van de gezinnen ontvoerd. Als blijkt dat ook de kleindochter van Granny Parker, Cynthia Ann, ontvoerd is gaat Granny Parker kapot van verdriet. In een korte tijd is ze zowel haar dochter als haar kleindochter kwijt. In het kamp wordt ze als de oma gezien, maar zelf heeft ze helemaal geen familie meer.
En niet alleen Granny Parker gaat kapot van verdriet, ook de rest van de gezinnen gaan kapot van verdriet. Iedereen beseft zich echter dat ze door moeten gaan om zelf in leven te blijven. Ze besluiten zich aan te sluiten bij de kolonisten zodat ze hopelijk een nieuw bestaan op kunnen bouwen. Daarnaast moeten ze altijd opletten, omdat de indianen zo weer opnieuw aan kunnen vallen.

Het is erg lastig om samen met de kolonisten een nieuw bestaan op te bouwen. De gezinnen worden namelijk niet geaccepteerd. Dit komt vooral door de vrouwen van de gezinnen. Tijdens de aanval van de indianen zijn meerdere vrouwen bruut verkracht. De kolonisten willen niet al teveel contact hebben met deze vrouwen. De vrouwen proberen de anderen duidelijk te maken hoe het echt zit, maar dat werkt niet.

Granny ontmoet op een conferentie de handelsman Holland Coffee. Hij heeft contact met de indianen, waardoor het hem lukt om contact te krijgen met enkele ontvoerde kinderen. De kinderen hebben al een leven bij de indianen opgebouwd, waardoor ze totaal zichzelf niet meer zijn. De kinderen zijn dan ook niet meer van plan om terug te komen.

Granny Parker wordt getipt over haar kleindochter. Cynthia Ann zou zich momenteel bij een andere vrouw bevinden. Granny Parker zoekt haar onmiddellijk op en het blijkt inderdaad Cythia Ann te zijn. Cynthia Ann heeft inmiddels zelf een dochter gekregen. Granny Parker neemt haar kleindochter samen met haar achterkleindochter mee naar huis. De communicatie verloopt moeilijk, omdat ze allemaal een andere taal spreken. Met veel oefenen kunnen ze elkaar langzaamaan begrijpen. Na lang doorzetten lukt het dan ook om eenvoudig met elkaar te communiceren.

Een lange tijd leven ze met z’n drieën in één huis. Op een gegeven moment sterft Topsannah echter aan een longontsteking. Cynthia Ann kan het verlies van haar dochter niet gaan, en besluit om niet meer te eten. En zo sterft zij ook.  Dan staat Granny Parker er weer alleen voor en heeft ze geen familie meer.

Motivering van de keuze: Wat waren je verwachtingen? Door wie of waardoor zijn die verwachtingen gewekt?

Mijn verwachtingen van het boek was inderdaad dat het over iets zou gaan met indianen door de foto die op de kaft van het boek staat. Maar mijn verwachting was vooral dat de vrouw op de kaft zich helemaal over zou geven aan haar kinderen. Dat doet ze in het boek ook wel, maar op een andere manier dan ik in mijn hoofd had.

De verwachtingen die ik had zijn niet echt gewekt door iemand. Maar een vrouw in het studium had mij dit boek aanbevolen. Ze zei dat het een erg mooi en emotioneel boek zou  zijn. Het boek was inderdaad mooi en emotioneel, maar niet zo emotioneel dat je ervan begon te huilen.

Geef aan welke passages indruk op je hebben gemaakt en waarom juist die?

‘Hij stond om mijn botheid te grinniken, zoals alleen mensen doen die me lang genoeg kennen. Dat maakte me toch nieuwsgierig. Ik bekeek die vlooienzak nog eens en er was iets aan die scheve grijns wat ik herkende maar niet meteen kon thuisbrengen.’

Ik heb voor dit stukje gekozen, omdat ik in dit stukje het taalgebruik erg mooi vond. Het is nogal droog en recht voor de raap. En er wordt gewoon goed beschreven wat zij van hem denkt.

Beschrijf de karakters van de belangrijkste personen:

Granny Parker

Granny is een erg sterke vrouw. Ze krijgt in haar leven veel dingen te verwerken. Toch weet ze zich er altijd door heen te werken en verder te gaan. Dit is ook de reden waarom de anderen met zoveel respect over haar praten. Ook staat ze altijd voor iedereen klaar en vindt ze zichzelf het minst belangrijk.

Cynthia Ann

Cynthia Ann is de kleindochter van Granny Parker. Ze wordt op jonge leeftijd ontvoerd door indianen. Omdat ze bij de indianen een leven heeft opgebouwd is het voor haar erg moeilijk om terug te gaan naar haar familie. Ze mist het leven bij de indianen erg en wil het liefst terug. Als haar dochter overlijd gaat ze in een hongerstaking en overlijdt ze.

Holland Coffee

Holland Coffee heeft een tijdje een relatie met Granny Parker. Holland had contact met de indianen, waardoor hij ervoor zorgde dat enkele kinderen weer terug kwamen.

Quanah

Quanah is de leider van de indianengroep de Comanche. Hij gaat naar Granny Parker om te achterhalen wat er met zijn familie is gebeurd. Quanah is een beleefde en vriendelijk jongen. Ook is hij erg nieuwsgierig naar de geschiedenis van zijn familie.

Welke vraag zou je aan wie in het verhaal willen stellen en waarom?

Mijn vraag is waarom ze zo graag in Texas wilden wonen en daar hun eigen fort en gemeenschap wilden bouwen. Dit is mijn vraag omdat, er zijn zoveel andere plekken die veel minder gevaarlijk zijn. Zonder indianen die je kinderen ontvoeren of erge hitte.

Bedenk een alternatieve titel voor het werk en motiveer je keuze:

Ik heb eigenlijk niet echt een andere titel voor het boek. De overgave is gewoon de beste titel, want Granny Parker geeft zich helemaal over aan wat er allemaal gebeurt in haar leven en kan eigenlijk nergens anders meer aan denken. Misschien kan een andere titel dan ook nog wel zijn Granny Parker of Granny. Granny Parker omdat zij de hoofdpersoon is van het boek en Granny omdat ze de oma is van de mensen in het fort en Granny betekent oma in het Engels. Maar deze twee vind ik ook weer zo afgezaagd en niet echt diepgaand. Dus blijft De overgave toch de beste titel.

Wat vind je van het werk?

Ik vond het erg lastig om door het begin van het verhaal heen te komen. Het was erg langdradig geschreven waardoor het al snel ging vervelen. Toch ben ik blij dat ben door gegaan, omdat het verhaal steeds beter werd.

Japin laat in dit verhaal niks achterwege, maar hij gebruikt ook niet te veel details.

Ik vond het boek interessant om te lezen, omdat het een onderwerp en historische tijd bevatte die ik zelf niet vaak lees. Het was dus wel is een keer leuk iets anders te lezen.