II.1.a Primaire gegevens Kees van Beijnum. Oesters van Nam Kee
Derde druk 2000
Copyright © Kees van Beijnum 2000
Omslag Ron van Roon, Amsterdam
Foto omslag Henk Nieman
Foto auteur Johan de Boer
NUGI 300 / ISBN 90 388 03087 II.1.b Korte samenvatting Als het verhaal begint is Berry naar het oude vakantiehuisje van zijn ouders in Brette sur laize in Frankrijk gevlucht. Hij wordt hier opgepakt door de franse gendarmerie. Hierna vertelt Berry vanuit de gevangenis zijn verhaal, vaak door middel van gesprekken met een psychiater. Hij vertelt over het feit dat hij tegen zijn moeder heeft gelogen en dat hij zijn Gymnasium diploma heeft gehaald terwijl hij al lang van school is afgegaan. Hij hangt elke dag maar wat rond met zijn vrienden Otman, Jamal en de laatste mode, vaak bij de snackbar van Fast Eddie. Berry liegt ook tegen hen, want hij vertelt hen dat zijn vader is opgepakt bij een grote drugs deal in Lyon, terwijl hij eigenlijk gewoon overleden is. Vervolgens vertelt hij over zijn eerste ontmoeting met Thera, die hij ontmoet doordat hij haar twee lichtgevende hoorntjes verkoopt op een straathoek in Amsterdam. Thera geeft hem de bijnaam Diablo. De tweede keer dat hij haar ontmoet is in een café waar hij zich voordoet als een filmproducent genaamd Raymond. Hij doet dit omdat Thera een Raymond verwacht. Zij komt erachter dat hij Raymond niet is en raakt hierdoor geïrriteerd, maar toch gaan ze samen winkelen en haar stemming wordt langzamerhand weer beter. Uiteindelijk eten ze oesters bij Nam Kee, dit is de eerste keer dat Berry oesters eet, hij vindt ze niet lekker en zal ze ook nooit lekker gaan vinden. Hierna vertelt Berry meer over zijn echte ik. Zijn vader heet Peter en was cameraman bij de NOB, zijn moeder werkt bij de reclassering en hij heeft ook een broer Rein met wie hij altijd ruzie heeft over het gedrag van zijn vader. Hij vertelt over het eerste wat hij had gestolen; een pakje batterijen, en de eerste keer dat hij opgepakt werd; toen hij loden platen van een kerk aan het afhalen samen met Otman. De eerste keer dat hij out ging was tijdens een rave in Hoofddorp, omdat hij de verkeerde pillen had gekregen. Ook heeft hij het over Tilly, een meisje dat hij van de Tennis kent, zij was verliefd op hem, maar Berry kon dat niet geloven, hij belde haar nooit terug net zo lang totdat zij niet meer belde en zo bewees hij zijn gelijk. Hierna vertelt Berry meer over Thera en haar werk als stripper in een achteraf gelegen barretje in Amsterdam. Hij is een keer naar binnen geweest toen hij haar kwam ophalen, maar hij vond het zo’n aanstellerij dat hij voortaan buiten wachtte. Thera woont op een oud zolderkamertje in Amsterdam, haar moeder in Haarlem en haar vader met zijn nieuwe vrouw in Malta. Ze heeft ook een zus die met haar man een zoontje in Heemstede wonen. Berry vindt de hele familie nogal voorspelbaar. Thera wil graag naar het buitenland alleen is daar geen geld voor nodig. Samen bedenken ze dan een plan om aan geld te komen. Ze adverteren in de krant voor de verhuur van een gemeubileerd appartement met tuin in Amsterdam. Dit is de woning van de dame van wie Thera haar zolderkamer huurt. Dit is mogelijk omdat de oude vrouw in een verzorgingstehuis zit. Ze laten 15 sleutels van het appartement maken, en zo verhuren ze meerdere keren hetzelfde appartement voor een prijs die niet te hoog maar ook niet absurd laag ligt. Ze vertrekken de dag daarna met 21.000 gulden op zak naar het Hilton Hotel waar ze een van de duurste bruidssuite huren. Ze geven veel geld uit aan kleren en eten en maken plannen voor een vakantiereis. Ze zullen nog een nachtje in het Hilton blijven, daarna 3 dagen Parijs waarna ze 4 weken naar Bali zullen gaan en uiteindelijk zullen ze in Arizona eindigen. Maar alles loopt anders als gepland wanneer Thera weer last krijgt van epilepsie aanvallen, waar ze vroeger veel last van heeft gehad. Het verblijf in het Hilton eindigt dan ook in het ziekenhuis, waar Thera na een ernstige aanval zes dagen moet blijven. Berry komt haar tweemaal per dag opzoeken. Thera trekt na deze tijd in het ziekenhuis weer in bij haar moeder. Berry probeert op alle mogelijke manieren in contact met Thera te komen, wat steeds verhindert wordt door Thera’s moeder. Uiteindelijk vertelt Thera ze niets meer met hem wil. Dan komt hij erachter dat Thera weer wat heeft met haar ex Ben, die een keer foto’s voor de Penthouse van haar heeft gemaakt. Ook hier probeert Berry weer contact met haar te zoeken, maar dit wordt verhinderd door Ben. Berry krijgt op een gegeven moment een geweer van zijn vriend Otman te leen, maar hij is niet van plan het te gebruiken. Tijdens een opstootje met Ben valt het geweer uit zijn broek. Ben en Thera schrikken hiervan en Thera vertelt hem nog eens dat het over is. Berry zijn vrienden vragen hem dan of hij meegaat naar de opening van een nieuw buurthuis. Ze hangen hier wat rond totdat de burgemeester op het punt staat in zijn auto te stappen om te vertrekken. Berry pakt op eens een steen en gooit tegen de burgemeester. De burgemeester wordt op zijn hoofd getroffen en raakt in coma. Berry vlucht en neemt de trein naar Frankrijk, waar hij bij het vakantiehuisje van zijn ouders opgepakt wordt, en aan Nederland uitgeleverd wordt, waar hij in de gevangenis op zijn proces wacht. II.2 Literaire verdieping II.2.a Tijd en ruimte De verteltijd is ongeveer acht uur om Oesters van Nam Kee helemaal te lezen. Het verhaal dat verteld wordt (de vertelde tijd) duurt een paar maanden. Het verhaal begint als Berry Thera ontmoet doordat hij haar twee lichtgevende hoorntjes verkoopt en het verhaal eindigt als Berry uiteindelijk in de gevangenis op zijn proces moet wachten. Het verhaal is helemaal niet-chronologisch verteld. Dit kom je na een paar minuten lezen al te weten, want het einde van het verhaal wordt helemaal op het begin van het boek verteld. Berry verblijft in het eerste hoofdstuk in het oude vakantiehuisje van zijn ouders in Frankrijk waar hij later gearresteerd wordt. De rest van het verhaal is ook niet chronologisch verteld, want de verhaallijn loopt sterk door elkaar. Zijn relatie met Thera, de band met zijn vader, de vakanties in Frankrijk, het leven met zijn vrienden, en zijn leven in de gevangenis worden per hoofdstuk door elkaar verteld. Het is telkens weer even wennen, in welk verhaal je nu zit. Er zitten dus ook veel flashbacks en flash forwards in. De belangrijkste flash forward vind je al aan het begin, omdat dit het einde van het verhaal is. De vele flashbacks gaan meestal over de vakanties in Frankijk of over de gebeurtenissen met zijn vader. Af en toe denkt hij ook terug aan Thera als het over is tussen hun. De plaatsen waar het verhaal zich afspeelt zijn: - Amsterdam - Brette sur Laize

In Amsterdam-West wonen Berry, Thera en Berry zijn vrienden. Hier spelen dan ook de meeste verhalen af. Amsterdam zelf is niet echt belangrijk, maar omdat Amsterdam zo’n grote stad is, is daar ook veel criminaliteit. Dit is wel belangrijk voor het verhaal, omdat Berry in het criminele wereldje van Amsterdam leeft. In Brette sur Laize te Frankrijk hadden de ouders van Berry een vakantiehuisje en daar gingen ze altijd op vakantie. Berry heeft er goede herinneringen aan. Hij deed er veel dingen samen met zijn overleden vader. Brette sur Laize zelf is ook niet echt heel belangrijk voor het verhaal. Het had net zo goed een andere plaats kunnen zijn, waar ze op vakantie waren geweest. II.2.b Vertelwijze Het verhaal is geschreven in het ik-perspectief, wat als functie heeft dat je als het ware in de huid van de hoofdpersoon Berry kruipt en hetzelfde denkt, voelt en meemaakt als hem. Tijdens het lezen lijkt je leven wel even hetzelfde. Je vraagt je af wat er weer gaat gebeuren en waarom hij alles kwijt raakt wat hij samen met zijn geliefde Thera had. Je begint echt met hem mee te leven en dat is volgens mij ook de bedoeling van de schrijver. Ik vind dat dat zeker gelukt is!! Een voorbeeld waarin ik het ik-perspectief heel erg naar voren vind komen is: “De steen lag in mijn hand. Koel en zwaar. Ik smeet hem stuk op de grond en pakte het grootste deel weer op. Met mijn vingers wreef ik langs de grove breukrand die in een punt eindigde. Ik liep in de richting van de auto, mijn arm dicht langs mijn lichaam hangend. Ik moest dichterbij komen, ik moest erheen, eruit, bestaan, adem kunnen halen. Mijn handen waren koud en trilden.” (…) Hoofdstuk 33, pagina 308
Dit beschrijft heel goed wat hij deed, dacht en meemaakte. Vooral door het ik-perspectief komt dit nog meer naar voren. II.2.c Spanningsopbouw In dit boek zit heel veel spanning. Het begint al op het begin, als Berry gearresteerd wordt. Je wilt meteen al weten waarom, en wat hij gedaan heeft. Dit zal ook wel de bedoeling van de schrijver zijn geweest en is heel erg goed gelukt. Door het boek heen kom je steeds meer kleine stukjes te weten over het einde van het verhaal. Uiteindelijk is er dan een soort van climax als het dan ook echt gebeurt. Je hebt er als het ware naar toe gelezen en dan kom je ook uiteindelijk te weten hoe en waarom Berry een steen tegen de burgemeester gooit. Door het ik-perspectief zit de spanning er nog meer in, omdat je zo in de huid van Berry kruipt en leest wat hij denkt over zijn misdaad. II.2.d Thematiek en Motieven De motieven die volgens mij in Oesters van Nam Kee zitten zijn: - Leugens en bedrog - Een obsessie voor een vrouw - Oesters - Wolkenverzameling
Berry liegt wat af. Hij liegt tegen zijn moeder dat hij nog op het Gymnasium zit en later beweert hij nog dat hij op een universiteit zit, terwijl Berry in de 6e klas van het Gymnasium geen zin meer had en maar besluit te stoppen met school. Zijn moeder weet van niets omdat Berry de handtekening van zijn moeder vaak gebruikt voor verschillende brieven. Hij liegt tegen zijn vrienden, want hij vertelt dat zijn vader opgepakt is bij een grote drug deal in Frankrijk, terwijl hij is overleden. Berry liegt tegen Thera als hij zich voordoet als Raymond, omdat hij weet dat Thera op een Raymond aan het wachten is. Berry bedriegt samen met Thera 15 verschillende mensen die het appartement van Thera willen huren. Nadat ze het appartement te huur hebben gezet, komen er veel reacties en uiteindelijk verdienen ze duizenden guldens door de voorschoten van de huurders. Berry houdt van Thera en Thera houdt ook van Berry, maar op een gegeven moment verandert dat compleet. Thera wil niks meer met Berry te maken hebben, en Berry raakt hierdoor van streek en moet en zal Thera spreken en weer een relatie krijgen. Berry krijgt een enorme obsessie voor Thera en gaat haar opzoeken terwijl hij weet dat zij dat niet wil. Hij blijft maar proberen, zelfs wanneer Berry al weet dat Thera weer bij haar ex-vriend is. Oesters blijven ook maar terug komen in het boek. Berry eet voor het eerst oesters samen met Thera in het restaurant Nam Kee. Hij vindt ze niet lekker en zal ze ook nooit lekker gaan vinden. Maar toch gaan ze geregeld bij Nam Kee oesters eten. Berry vindt het er gezellig en is blij dat hij er samen met Thera is. Als Thera niks meer van Berry moet hebben dan gaat hij haar vaak zoeken in Nam Kee, maar zal haar nooit vinden. Het karakter Berry kun je vergelijken met een oesters. Net als Berry’s karakter is een oester hard van buiten, maar zacht van binnen. Berry is eigenlijk maar een softie, maar door zijn leugens wordt dat door niet veel mensen opgemerkt. Hij wil eigenlijk niet omgaan met zijn vrienden en hij wil eigenlijk wel iets anders doen om aan geld te komen dan op een criminele manier. Hij woont niet ergens achteraf in een criminele buurt, maar hij woont in een villastraatje. Zijn vader is niet opgepakt bij een groter drugs deal in Frankrijk, maar hij is gestorven. Berry maakt veel foto’s van wolken. Hij heeft ook vaak zijn foto toestel bij, om weer eens wat foto’s van boven te maken, want foto’s nemen van mensen dat doet hij niet. Behalve van Thera. Ik denk dat het zo is dat Berry niemand op de foto zet, omdat hij helemaal niemand vertrouwd, op Thera uitgezonderd. Daarom is zij ook de eerste die door Berry op de foto wordt gezet, want Berry vertrouwd Thera wél. Het thema is dan ook wel: een 18 jarige jongen met een sterke obsessie voor een vrouw, die in een criminele wereld leeft vol met leugens en bedrog, wat een vreselijk misdrijf tot gevolg heeft. Dit thema is een beetje een beschrijving van het verhaal. Berry heeft een obsessie voor een vrouw (voor Thera), wat hem heel het boek blijft achtervolgen. Berry bedriegt en liegt alles aan elkaar en omdat zijn vrienden niet echt lieverdjes zijn gaat het steeds slechter met hem wat een catastrofale afloop tot gevolg heeft. Namelijk de steen die hij tegen de burgemeester aangooit, waardoor de burgemeester in coma raakt. II.2.e Personages Hoofdpersonen: Berry: De echte hoofdpersoon. Hij is 18 jaar oud en woont nog bij zijn moeder, die denkt dat hij zijn Gymnasium diploma al heeft terwijl hij eigenlijk al lang van school is. Nu vult hij zijn tijd met het rondhangen met zijn vrienden bij de Snackbar van Fast Eddie. Totdat hij Thera ontmoet, zijn eerste echte liefde. Zij verlaat hem echter na een onstuimige relatie waardoor

Berry nog verder het slechte pad opgaat. Hij liegt veel en houdt veel van Thera
Thera: 19 jarige vrouw, ze werkt in een stripclub en als model. Ze ontmoet Berry het eerst op een straathoek in Amsterdam, later eten ze samen Oesters in restaurant Nam-Kee. Later verlaat ze Berry om bij haar ex Ben in te trekken. Heeft last van epilepsieaanvallen. Thera trekt later in bij haar ex-vriend
Vlakke Karakters: Otman, Jamal en de laatste mode: De vrienden van Berry, zijn allemaal licht crimineel ingesteld. II.2.f Titel (+evt. ondertitel, motto, opdracht e.d.) De titel Oesters van Nam Kee slaat terug op het restaurant Nam Kee waar Berry vaak oesters gaat eten met Thera. Berry vindt ze niet lekker en zal ze ook nooit lekker gaan vinden. Ook blijft de oester terugkomen in het boek en er kan een belangrijke vergelijking gemaakt worden tussen een oester en het karakter van Berry. (zie II.2.d Thematiek en Motieven) Er is geen ondertitel, motto of opdracht. III.1 De persoonlijke beoordeling Het onderwerp Ik vond het wel een interessant onderwerp om over te lezen. Zeker omdat ik er veel over hoor, maar zelf niet mee maak. Ik zit niet echt in een crimineel wereldje, maar ik heb zeker een beter beeld gekregen van het leven van sommige jongeren in grote steden. Dit is dan ook het eerste boek dat ik lees waarin dit beschreven wordt en de obsessie voor een vrouw is ook perfect beschreven, waaraan helemaal niets hoeft worden toegevoegd of weggelaten. De gebeurtenissen Het accent in het boek lag zowel op verschillende gebeurtenissen als op gedachtes en gevoelens. De belangrijkste gebeurtenis is het gooien van de steen op de burgemeester en de gevoelens en gedachtes over Thera blijven het hele boek van groot belang. Het gooien van de steen was wel toevallig (hij was het niet echt van plan) en het was ook wel schokkend, want je verwacht het helemaal niet. De afloop van het verhaal kom je na verloop van tijd bijna helemaal al te weten. Je weet dat hij een steen heeft gegooid en je weet dat de man (de burgemeester) in coma ligt.
De personages Berry kwam heel erg levensecht over. Ik geloof het dan ook echt niet dat Berry verzonnen kan zijn. Ik leefde heel erg mee met hem. Vooral op de manier van vertellen, het perspectief, en de uitgebreide beschrijving van de gevoelens en gedachtes. Ik herkende niet echt iemand van het verhaal in mezelf, want het verhaal speelde zich in een hele andere wereld af. Vooral de criminele misdaden herkende ik, maar niet echt van de omgeving, maar meer van tv. (bijvoorbeeld schoten, inbraken en het werpen van een steen). Ik vond dat de personages perfect beschreven zijn, er ontbrak niks en niemand had ook anders hoeven handelen. De opbouw Het boek beschrijft heel erg veel verhalen, zoals zijn relatie met Thera, de band met zijn vader, de vakanties in Frankrijk, het leven met zijn vrienden, en zijn leven in de gevangenis. Elk hoofdstuk gaat wel weer verder met een zo’n verhaal, maar naarmate je verder bent in het boek weet je al na een paar regeltjes welk verhaal je leest. De paar flashbacks zijn niet echt verwarrend en over het algemeen las het boek heel erg makkelijk. De spannende dingen zaten vooral op het einde van het verhaal, van het moment dat hij een geweer te leen krijg totdat hij opgepakt wordt. Dit is een perfecte afsluiting van het boek. De afloop van het verhaal kwam dan ook niet als een verrassing. Het taalgebruik Het taalgebruik was vrij eenvoudig, af en toe bijna grof, maar over het algemeen gewoon zinnen zoals je die overal om je heen hoort. Vrij eenvoudige zinnen, af en toe iets diepere zinnen maar toch wel vrij makkelijk om te lezen. De gebeurtenissen waren heel erg duidelijk beschreven omdat je telkens precies las wat de gedachtes van Berry waren en wat hij deed en meemaakte. Er zaten niet zoveel dialogen in. De paar dialogen voerde Berry met Thera en die werden wel normaal beschreven. Er zaten echt heel veel verschillende fragmenten in dit boek. Bijvoorbeeld zat er heel veel verschil tussen realistische en fantastische/dromerige fragmenten. Een voorbeeld van een realistisch fragment is de obsessie voor Thera. Die wordt heel uitgebreid beschreven en komt heel erg duidelijk, echt over. Als ze geld hebben en dromen over reizen naar Parijs, Bali en Arizona dat vind ik wat minder. Dat is een beetje te dromerig en ook niet echt realistisch.