De meidenziekte door Tom Pauka

Beschrijvingsopdracht. ~ Korte motivatie van mijn boekkeuze. Ik heb dit boek gekozen, omdat een lerares hierover verteld had en een vriendin van mij had hem ook gelezen. ~ Eerste persoonlijke reactie. Het was een heel apart verhaal, omdat het over een jongen gaat die anorexia heeft en daar lees je bijna nooit wat over. Ook vond ik het een indrukwekkend verhaal, de manier waarop die jongen denkt is heel volwassen. Verder vond ik het gewoon een heel erg mooi boek om te lezen, ik las het bijna in één adem uit. ~ Korte samenvatting. Hans is een jongen van 16 jaar. Op een dag gaat hij met zijn broertjes naar de speeltuin en ze willen niet doen wat hij zegt. Op zich gaat het niet om iets ernstigs, maar Hans gaat door dit voorval nadenken. Hij stuurt zijn broertjes naar huis en gaat dwalen door de stad. Hans heeft anorexia. Hij wordt gevonden door een politieagent en even later is hij in het ziekenhuis. Daar krijgt hij drie keer per dag eten en dat moet hij allemaal opeten, onder toezicht van een zuster. Ook wordt hij vaak gewogen. Op een dag vraagt dokter Rozen of hij er niet wat voor voelt om ook te gaan werken. Hij zegt dat hij wel in de keuken van het ziekenhuis wil werken. Dat mag en hij wordt het hulpje van Monsanto, die is erg achterdochtig en denkt dat Hans spioneert. Monsanto werkt er namelijk illegaal. Later komt hij erachter dat Hans echt te vertrouwen is en ze worden goede vrienden. Op een gegeven moment mag Hans naar huis, maar hij gaat niet naar huis, want zijn moeder zou met zijn broertjes naar Denemarken gaan en hij wil geen roet in het eten gooien. Hans gaat weer een beetje zwerven in de stad en gaat met de veerpont. Op een gegeven moment komt hij bij een zomerhuisje dat leegstaat. Hij gaat er naar binnen, want hij heeft verschrikkelijke honger. In het huis ligt genoeg brood voor hem. Als hij genoeg gegeten heeft, gaat hij slapen. Op een gegeven moment komt Vera thuis. Het huisje is van haar en haar moeder. Haar moeder is aan het werk en komt pas ’s avonds thuis. Tegen haar moeder zeggen ze dat Hans haar helpt met haar huiswerk. Hij mag blijven eten en op een gegeven moment gaat er geen bus meer en mag hij blijven slapen. Eerst gaan hij en mevrouw Storm varen. Mevrouw Storm heeft een vrij saai leven en vindt het helemaal geweldig dat Hans allerlei plannetjes heeft. Als ze thuiskomen gaan ze gelijk naar bed en de volgende ochtend om vijf uur gaat hij stiekem er vandoor. Hij begint weer een beetje te zwerven. Op een gegeven moment belt hij mevrouw Storm om te zeggen dat hij naar huis gaat om te eten.
Verdiepingsopdracht 1. ~ De vertelsituatie: In het boek “De Meidenziekte” is er een ik-persoon, Hans. Een ik-vertelsituatie is altijd erg subjectief Je komt alleen de gedachten en gevoelens te weten van de ik-persoon. Je kunt goed met de ik-persoon meeleven. Van de andere personen kom je geen gedachten en gevoelens te weten. Alleen hun gedrag en uiterlijke kenmerken. ~ De thematiek: De hoofdpersoon is anders dan anderen door zijn “meidenziekte”. Hij heeft moeite met de normen en waarden die iedereen zo gewoon vindt. Hans moest eerder altijd met zijn vader mee naar Duitse nachtclubs, waar hij samen met zijn vader iedereen moest vermaken door te zingen. Hans had daarbij altijd de achterliggende gedachte dat hij aan het zingen was voor de mensen die zijn familie (joden) naar de gaskamers afvoerden. Hans zijn vader is altijd erg afwijzend en minachtend naar Hans. Daarom is Hans altijd op zoek naar bevestiging. Hij is ook een ontzettende weifelaar, hij durft nooit beslissingen te nemen. Hij wil gewoon zichzelf zijn en niet zoals anderen, maar dat is erg moeilijk. ~ De ruimte: De plaatsen waar het verhaal zich afspeelt zijn: De speeltuin waar hij met zijn broertjes is, dit roept nog geen sfeer op. In het ziekenhuis zelf hangt ook een beetje een eenzame sfeer. Pas als hij in de keuken bij Monsanto gaat werken, merk je dat hij zich thuis voelt. Monsanto is als een soort broer en vriend voor hem. Als hij gaat zwerven merk je echt dat hij alleen is. Alleen op de veerpont, een eenzame sfeer. Ik krijg een kil gevoel vanaf het moment dat hij van de pont afgaat totdat hij wegloopt en er weer opgaat. Dat komt omdat het voor mij gewoon niet klopt. Het kan werkelijkheid zijn dat hij in een vreemd huisje gaat slapen en met een vrouw gaat varen, maar ik kan er me niks bij voorstellen. Het is alsof hij in die tijd in een soort van fantasiewereld is. Hans ervaart het niet zo, want hij vindt het duidelijk leuk dat hij gewoon beslissingen kan nemen, zonder dat iemand er kritiek op heeft. Als hij wegloopt en de pont weer af is, belt hij mevrouw Storm op en dat geeft eindelijk weer een beetje een normaal gevoel, maar het is een verhaal met een open einde, dus je weet niet hoe het af gaat lopen. Verdiepingsopdracht 2. Hans Tommy Pauka heeft ook Oostenrijkse ouders, net als de hoofdpersoon. Zijn vader is, net als de vader van de hoofdpersoon, ook zanger. Volgens Pauka staan de personages in zijn verhalen erg dicht bij hem en heeft hij in zijn boeken geprobeerd om zijn verleden te beschrijven, maar er zijn critici die hem verwijten dat hij teveel afstand van zijn personages neemt. Pauka is een therapeutische schrijver Bert Peene, Tom Pauka, Kritisch Lexicon, November 1987. Verdiepingsopdracht 3. “Pauka’s hoofdfiguren kunnen zich in het algemeen maar moeilijk vereenzelvigen met de normen die in de samenleving gelden”. In de meeste verhalen wil de hoofdpersoon niet in een hokje gedrukt worden, maar vooral zichzelf kunnen zijn. Daarom kunnen de hoofdpersonen meestal moeilijk beslissingen nemen, ze laten dingen graag over zich heen komen. De hoofdpersonen willen in de verhalen graag zichzelf zijn. “Dat dilemma maakt van hen rasechte tobbers, mensen met een ingewikkeld ‘samenstel van inzichten over goed en kwaad en wiens schuld dat was’, die maar het liefst helemaal uit de werkelijkheid zouden verdwijnen”. Veel hoofdpersonen in de boeken van Pauka gaan zwerven, om zichzelf beter te leren kennen. Bert Peene, Tom Pauka, Kritisch Lexicon, November 1987.
Evaluatie. Ik vond het een heel mooi verhaal om te lezen, omdat je niet vaak hoort dat een jongen anorexia heeft. Dat was erg interessant om te lezen. Ook vind ik het thema van het boek erg goed, niet weten wie je bent en niet willen zijn zoals iedereen is. Dat hebben veel mensen, er moet eerst iets gebeuren, voordat je jezelf leert kennen. Het was een veelzeggend verhaal, je kon het thema er goed uithalen, omdat er zo uitvoerig op in is gegaan. Het is een sober verhaal, maar toch ook heel erg indrukwekkend. Het uitvoeren van de verdiepingsopdrachten waren niet echt heel erg moeilijk. Het thema kun je uit het verhaal halen, maar ik wist het niet zo goed te verwoorden. Het was niet zo dat ik in één woord kon zeggen wat het thema was, daarom heb ik het zo goed mogelijk proberen uit te leggen. Ik vond deze verdiepingsopdracht niet moeilijker of minder moeilijk dan de vorige. Ik heb wel een beter inzicht gekregen in het boek, omdat ik me echt moest gaan verdiepen in het thema en daarom ga je het allemaal wat beter begrijpen. Ik heb van deze verdiepingsopdracht niet echt iets geleerd.