Titel: De kleine blonde dood
Schrijver: Boudewijn Büch
Uitgever: De arbeiderspers.
Plaats van uitgave: Amsterdam.
Jaar van uitgave: 1992.
Aantal bladzijdes: 215
Genre: roman

Samenvatting

Het begint allemaal met een schoolreisje van de klas van Boudewijn. Ze gaan naar Nijmegen en daar ook even over de grens met Duitsland. De vader van Boudewijn heeft echter een trauma overgehouden aan de oorlog en hij wil Boudewijn niet in Duitsland hebben. Terwijl al zijn klasgenootjes rondlopen in Duitsland moet Boudewijn bij de meester in Nederland blijven wachten tot ze weer terug zijn, maar dan ziet hij een mooie vlinder en hij wil deze voor zijn vader (die een fanatiek verzamelaar is) vangen. Hij rent de vlinder achterna en pas als hij hem gevangen heeft kijkt hij om zich heen en beseft dat hij niet weet waar hij is. Er komt een auto met Duitsers die hem uiteindelijk weer terugbrengen. Als Boudewijn thuiskomt geeft hij de vlinder aan zijn vader. Die is er heel blij mee, totdat Boudewijn vertelt waar hij hem gevangen heeft. Als zijn vader hoort over wat zijn zoon heeft meegemaakt in Duitsland begon hij hem te slaan en te roepen dat hij zijn zoon niet meer was. De vlinder trapte hij kapot.

Dit soort uitbarstingen had hij wel vaker als iemand het over de oorlog of over Duitsland had. Het leek gewoon alsof hij niet meer aardig kon zijn.

De ouders van Boudewijn stopten hem in een instelling met als reden dat hij krankzinnig geworden zou zijn van hoe het er bij hem thuis aan toe ging.

Boudewijn vond het daar verschrikkelijk en hij begon ideeën te krijgen, zoals dat hij zichzelf zou kunnen vermoorden. Ook kreeg hij last van bijna ondraaglijke buikpijn en zodra hij langs de dokter ging (hij was inmiddels weer thuis), bleek hij buikvliesontsteking te hebben en daarvoor direct behandelt moest worden. Onderweg naar het ziekenhuis kwam hij terecht in een coma, waarin hij een paar weken verbleef. Toen hij wakker werd, waren zijn ouders ineens heel lief voor hem en ze gaven hem hele mooie en dure cadeautjes. Na een jaar in het ziekenhuis te hebben gelegen, kon Boudewijn weer naar huis.

Als Boudewijn volwassen is (zijn ouders zijn inmiddels gescheiden) bezoekt hij zijn vader en zijn nieuwe (inmiddels vijfde) vrouw, omdat hij geld nodig heeft voor zijn studie. Boudewijn heeft zich voorgenomen dit beheerst aan te pakken, maar als dat hem niet lukt, verteld hij zijn vader dat hij op jongens valt en dat zijn vroegere lerares zwanger van hem is. Bij vertrek ontving Boudewijn 25 gulden van zijn vader.

Boudewijn krijgt een kaart van zijn moeder: zijn vader heeft zelfmoord gepleegd. Tot overmaat van ramp krijgt hij ook nog een brief van 20 pagina’s lang die door zijn vader geschreven is vlak voor hij stierf. Boudewijn vindt het een rotstreek en verbrandt de brief dan ook.

De lerares die zwanger is van Boudewijn heet Mieke en ze besluit het kind te houden en hem Micky te noemen. Mieke is alleen verslaafd aan alcohol en daarom gaat Boudewijn bij haar weg (en hij neemt Micky met zich mee). Hij gaat samenwonen met Fleurette en haar dochter, maar zij verlaat hem vlak voordat hij met vrienden op vakantie gaat. Gelukkig kan Micky bij Gerda verblijven zolang Boudewijn weg is.

Als Boudewijn na zijn vakantie terugkomt, treft hij Gerda helemaal overstuur aan. Micky is bij Mieke thuis van de trap gevallen en is praktisch eigenlijk al dood. Boudewijn overlegt met de arts en besluit Micky’s leven te beëindigen. Hij was toen 6 jaar oud.

Thema’s en motieven

Dood
Zowel de dood van zijn vader als de dood van zijn zoontje hebben een enorme impact op het leven van Boudewijn. Hij moet met allebei leren omgaan en uiteindelijk zal hij het een plekje moeten geven.

De relatie die vader en kind met elkaar hebben
De relatie die Boudewijn met zijn vader had is allesbepalend geweest voor wie hij is. Ook zijn relatie met Micky is er belangrijk voor hem.

Oorlog
Boudewijns vader is een oorlogsheld en Boudewijn wordt hier bijna dagelijks mee geconfronteerd. Als zijn vader gehuldigd of geprezen wordt voor wat hij heeft gedaan, maar ook als hij de boel kort en klein slaat als iemand het over de oorlog of over Duitsland heeft.

Personages

Boudewijn
Boudewijn heeft geen fijne jeugd achter de rug, doordat zijn vader trauma’s heeft opgelopen in de oorlog en omdat zijn ouders samen helemaal niet meer gelukkig waren. Als hij volwassen is heeft Boudewijn bijna tot geen contact meer met zijn ouders. Hij zondert zich vaak af en is daardoor best eenzaam. Boudewijn wil niet aan zijn problemen en emoties toegeven en is soms best in de war over wat hij van iets vindt. Voor Micky probeert hij een goed vaderfiguur te zijn.

Boudewijns vader
De vader van Boudewijn heeft in de oorlog veel meegemaakt en daar trauma’s aan opgelopen. Dit zorgt ervoor dat hij heel erg onvoorspelbaar en gewelddadig kan reageren. Boudewijn en hij begrijpen elkaar goed en hebben een hechte band, maar de bui van meneer Büch kan ineens omslaan en dan wil niemand te dichtbij komen.

Mieke
Mieke is Micky’s moeder. Ze is ooit de docent van Boudewijn geweest en een stuk ouder dan dat hij is. Ze geeft haar zoontje weinig aandacht en ik heel erg verslaafd aan alcohol.

Micky
Zodra Micky in contact komt met Boudewijn verlichten ze elkaars leven. Boudewijn houdt zielsveel van zijn zoon, maar moet nog wel wennen aan het zorgen voor een kind. Micky is een lief en nieuwsgierig jongetje, dat elke dag wel 100 vragen kan stellen.

Schrijfstijl

De kleine blonde dood is heel realistisch geschreven en bevat vrijwel geen moeilijk taalgebruik. Er worden maar weinig dingen heel gedetailleerd beschreven. Het verhaal gaat vooral om de gevoelens en gedachtes van de personages.