Boekbeschrijving:
Auteur: Boudewijn Büch
Titel: de kleine blonde dood
Druk: 21ste
Uitgever: de arbeiderspers
Plaats: Amsterdam
Jaar: 1995
Jaar van eerste druk: 1985
Aantal pagina's: 220
Indeling: 21 genummerde hoofdstukjes
Motto: · Y'oure out of touch, my baby, my poor discarded baby. Mick Jagger · Too young to really be in love. Jerry Lee Lewis/Lippman-Dee · Der Tod ist ein sehr mittelmässiger Porträtmaler. Goethe/Eckermann · Die Geschichte rückwärts erzählt. Novalis · O Melancholy, turn thine eyes away! O music, music, breathe despondingly. Keats · Comme vous le savez, notre société est entièrement liquidée... Rimbaud · Wie zich voorstelt dat iets wat hij liefheeft, te niet gaat, zal zich bedroeven; daarentegen zal hij zich verheugen bij de gedachte dat het behouden blijft. Spinoza · Liefde(of geen liefde), en ouder worden, en dan de dood. Gerard Reve · Een naam van iemand die niet meer bestaat blijft soms nog lang onder de mensen. Achterberg · Ik ben geen vader, en ik héb geen zoon. Niets dan een sage is zijn zacht bestaan. Willem de Mérode · Tête sacrée! Enfant aux cheveux blonds! Bel ange! A l'auréole d'or! Victor Hugo
Samenvatting: Er lopen eigenlijk twee verhalen door elkaar heen. Het eerste verhaal gaat over boudewijn's vader en zijn eigen jeugd. Het tweede verhaal gaat over de relatie tussen boudewijn en zijn zoon. Het hele boek bestaat uit flash-backs, want hij denkt terug aan zijn jeugd en hij denkt terug aan zijn zoon's jeugd. Boudewijns vader heeft in de oorlog een trauma opgelopen en is heel erg gekant tegen de duitsers. Het verhaal begint wanneer boudewijn op schoolreis gaat naar Nijmegen, en ook een stapje over de grens in duitsland mag zetten. Zijn vader is er heel erg op tegen en verbied het. Als ze bij de grens zijn moet boudewijn bij de meneer blijven. Als de leraar even niet oplet rent boudewijn achter een vlinder aan. Het was een zeldzame, een landkaartje, en die wilde hij voor zijn vader vangen. Toen hij de vlinder gevangen had kwam hij erachter dat hij op duitse grond stond. Zijn vader was woedend toen hij dit hoorde en vertrapte de vlinder. Dertig centimeter voor mijn ogen dwarrelde een dode vlinder op de grond. Mijn vaders voet stampte op het fragiele zwartbruine beestje. Ik wil geen Duitse vlinders, raasde hij. Toen hij eindelijk ophield, keek ik naar de terastegel. Hij liep scheldend naar binnen. Ik zag, verdwaasd van verdriet, piepkleine stukjes van de Duitse vlinder. Na een week waren zijn sporen door de regen helemaal verdwenen en begon mijn vader voor het eerst weer met mij te spreken. Op prinsjesdag neemt vader boudewijn mee om de gouden koets van de koningin te zien. Vader zingt uit volle borst mee, maar ineens knapt er iets in hem en valt hij de koets aan. Hij wordt opgepakt maar is kort daarna alweer vrij. Vader vertrok vaak zonder enige reden of zonder iets te zeggen voor een paar dagen. Waarheen dat wist niemand. Toen zijn vader weg was heeft boudewijn's broer in het kastje gekeken. Daarin lagen allerlei foto's over de gebeurtenissen uit het concentratiekamp. Toen vader thuis kwam en merkte dat er in zijn kastje was geneusd werd hij woedend. Wie heeft er in de kast gezeten? Jij? Jij? Of jij? Mijn een na oudste broer keek hem angstig aan en sprak met een bevend en benauwd stemmetje: Ik, Vati. Hij begon mijn broer te schoppen, te slaan. Mijn moeder kwam tussenbeide. Stoelen door de ramen, gebroken schotels en schalen, pleisters en blauwe ogen. Het duurde deze keer heel lang. Hij sloeg almaar door en schreeuwde: En wat heb je gezien! Wat heb je gezien? Het gehele huiskamerinterieur lag ontredderd door elkaar. Mijn broer die met zijn hoofd op een omgekeerde stoel lag, hakkelde huilend: Allemaal naakte dode mensen in kuilen. Prikkeldraad. Concentratiekampen, honden en militairen. Rijen naakte mensen op perrons. Waarom bewaart u dat allemaal? Even daarna heeft hij verboden om dit jaar kerst te vieren. En kort daarop alle feestdagen verboden. Als moeder op kerstavond slagroom op het toetje doet wordt vader boos. Hij zegt: ik heb gezegd geen kerst dus ook geen slagroom. Boudewijn krijgt problemen met zijn ouders en hij wordt in een inrichting gestopt. Hij mag daar helemaal niks zelfs niet lezen. Als hij eruit komt heeft hij erge last van buikkramp. De dokter zegt dat het aansteleritus is, maar een tijdje later raakt hij in een coma. Hij had een blindedarmontsteking maar die is geknapt en nu is het een buikvliesontsteking. Als Boudewijn een al een tijdje beter is komt onkel Jacob op bezoek en boudewijn moet met hem gaan wandelen. Ze gaan samen friet halen. Onkel Jacob betaald met oud duits geld dat niets meer waard is en de frietboer komt er achter. Ze rennen weg zo hard ze kunnen en verliezen alle friet. Nu heeft Boudewijn nog geen friet gehad. Ze komen te laat thuis en Boudewijn moet zonder eten naar bed. Jaren later krijgt Boudewijn een rouwkaart en een brief van 20 kantjes van zijn vader. Voordat zijn vader stierf is hij nog 1 keer op bezoek geweest bij hem. Boudewijn vertelt dat mieke zwanger is van hem, en dat hij homo is. Het tweede verhaal gaat over de belevenissen die Boudewijn met Mickey heeft. Ze gaan samen naar Artis. Als boudewijn Mickey terug wil brengen naar zijn moeder Mieke, maar die ligt dronken op de bank. Hierdoor besluit Boudewijn dat hij Mickey beter een tijdje bij zich kan houden. Boudewijn moet een tijdje naar parijs en mickey blijft logeren bij een vriendin, Gerda genaamd. Hij heeft tegen haar gezegd dat ze Mickey absoluut niet aan Mieke mee mag geven, maar dat doet ze toch. Mieke wilde met Mickey de kerst doorbrengen. Mickey was van de trap gevallen en lag in het ziekenhuis. Boudewijn dacht dat Mieke hem van de trap geduwd had, maar Mickey was echt gevallen. Hij had een hersentumor en het gezwel was geknapt. Mickey was klinisch dood en na veel moeite heeft Boudewijn de behandelingen laten stopzetten. Hij wilde dat mickey gecremeerd werd zodat er niets meer van hem overbleef. Tijdens de crematie werd op verzoek van Boudewijn een nummer van the Rolling Stones gedraaid. Heeft u nog aan muziek of iets gedacht. Ik gaf hem de elpee aftermath van de stones. Dat is een popplaat meneer. Die herrie hebben we niet graag. Hij hield ervan. Het derde nummer van de tweede kant. U bedoelt Oudovtaim? Hij sprak het even slecht uit als micky. Is dat alles? Ik knikte. Komt voor de bakker, zei de man terwijl hij wegbeende. In het laatste hoofdstuk staan een aantal herinneringen van boudewijn. De eerste is dat hij zijn aapje in de inrichting moest achterlaten en over zijn nare ervaringen daar. De tweede was dat zijn vader een raaf had gewonnen met een schietwedstrijd. De derde gaat over een ontbijt met micky en dat ze samen naar het strand gaan. De vierde gaat over wanneer boudewijn met zijn vader naar het strand gaat. De laatste gaat over wanneer boudewijn met micky door de hoerenbuurt loopt. Thema: Het thema is de vader zoon relatie tussen boudewijn en zijn vader, maar ook tussen boudewijn en micky. Beiden zijn heel verschillende banden. In het laatste hoofdstuk staan voorbeelden van de omgang tussen vader en zoon. Mijn broer kwam na een tijdje naast mij lopen. Hij hield een rubber dingetje voor mij. Wat is dat? Hij keek mij verbaasd aan. Dat is een kapotje. Daarmee vrijen matrozen. Als ze dat gebruiken, krijgen ze geen kinderen. Van Vati mag je die niet kopen. Dat is een zonde. Dit is wat zijn vader ervan vond. En dit is wat hijzelf tegen zijn zoon zei. Hij was reuzetrots op zijn 'indianenjas' en sprong voor me uit in het zand. Totdat hij zich vooroverboog en iets oppakte. Hij hield het voor mijn neus en vroeg: Wat is dat? Een kapotje. Het is helemaal niet kapot. Titelverklaring: De kleine is micky. Hij heeft blonde haren en sterft op 5-jarige leeftijd. In het boek wordt het ook een keer genoemd. Soms schrik ik 's nachts wakker van het idee dat je een auto-ongeluk krijgt, en dan is die kleine blonde dood. Waarop mieke zegt: De kleine blonde dood, dat is een mooie boektitel; ik ga naar bed! Analyse: Personages: Boudewijn: is niet dezelfde boudewijn als de schrijver, want voorin het boek staat dat alle overeenkomsten met bestaande figuren gelukkig of ongelukkig toeval is. Boudewijn is homo en de vader van een zoon. Vati: hij is joods en heeft een oorlogstrauma. Hij is erg gekant tegen alles wat ook maar een beetje duits is, maar treed wel erg hard op tegen zijn kinderen. Micky: een 5-jarig jongetje dat terwijl hij nog niks van de wereld gezien heeft, alweer afscheid moet nemen. Mieke: de moeder van micky. Verder betekent ze niet echt veel voor Boudewijn omdat hij meer in jongens geïnteresseerd is. Perspectief: Het verhaal is geschreven in een ik-perspectief. Je ziet alles door de ogen van boudewijn. Tijd: Er lopen twee verhalen door elkaar, maar de verhalen apart zijn chronologisch. Ruimte: De belangrijkste ruimte is de ruimte rond zijn ouderlijk huis in Wassenaar en zijn woonplaats in Amsterdam. Beoordeling: ik vond het een mooi boek. Ik heb de film eerst gezien, maar ik vond het boek mooier. Je komt veel meer te weten over de relatie tussen Vati en boudewijn. En in de film valt eigenlijk alleen de relatie tussen boudewijn en micky op. Verder vond ik het een zielig verhaal als je ziet wat boudewijn allemaal in zijn jeugd moet meemaken en dat micky nog eens niet zo lang leeft om iets mee te maken. Informatie over boek en schrijver: Boudewijn büch werd in 1948 geboren in Den Haag en groeide met zijn 5 broers, van wie 4 ouder, op in wassenaar.op 11-jarige leeftijd werd hij naar een jeugdpsychiatrische inrichting in Brabant gestuurd. Na een studie Nederlands, Duits en filosofie debuteerde Büch in 1979 met de poëziebundel 'Nogal droevige liedjes voor de kleine Gijs'. In 1981 verscheen zijn eeste proza in boekvorm 'De blauwe salon'. In 1982 kwam een volgend poëzie-album 'Doodkind' die erg goed ontvangen werd. Zijn bekendheid steeg verder door zijn werk door de VPRO-radio en de VARA-televisie, waar hij vanaf 1984 een eigen televisieprogramma kreeg. In 1985 verscheen 'De kleine blonde dood', een aangrijpende roman die ook erg goed ontvangen werd. In de zomer van 1992 werd deze verfilmd door Jean van de Velde, met in de hoofdrol Antonie Kamerling.
Titel: de kleine blonde dood
Druk: 21ste
Uitgever: de arbeiderspers
Plaats: Amsterdam
Jaar: 1995
Jaar van eerste druk: 1985
Aantal pagina's: 220
Indeling: 21 genummerde hoofdstukjes
Motto: · Y'oure out of touch, my baby, my poor discarded baby. Mick Jagger · Too young to really be in love. Jerry Lee Lewis/Lippman-Dee · Der Tod ist ein sehr mittelmässiger Porträtmaler. Goethe/Eckermann · Die Geschichte rückwärts erzählt. Novalis · O Melancholy, turn thine eyes away! O music, music, breathe despondingly. Keats · Comme vous le savez, notre société est entièrement liquidée... Rimbaud · Wie zich voorstelt dat iets wat hij liefheeft, te niet gaat, zal zich bedroeven; daarentegen zal hij zich verheugen bij de gedachte dat het behouden blijft. Spinoza · Liefde(of geen liefde), en ouder worden, en dan de dood. Gerard Reve · Een naam van iemand die niet meer bestaat blijft soms nog lang onder de mensen. Achterberg · Ik ben geen vader, en ik héb geen zoon. Niets dan een sage is zijn zacht bestaan. Willem de Mérode · Tête sacrée! Enfant aux cheveux blonds! Bel ange! A l'auréole d'or! Victor Hugo
Samenvatting: Er lopen eigenlijk twee verhalen door elkaar heen. Het eerste verhaal gaat over boudewijn's vader en zijn eigen jeugd. Het tweede verhaal gaat over de relatie tussen boudewijn en zijn zoon. Het hele boek bestaat uit flash-backs, want hij denkt terug aan zijn jeugd en hij denkt terug aan zijn zoon's jeugd. Boudewijns vader heeft in de oorlog een trauma opgelopen en is heel erg gekant tegen de duitsers. Het verhaal begint wanneer boudewijn op schoolreis gaat naar Nijmegen, en ook een stapje over de grens in duitsland mag zetten. Zijn vader is er heel erg op tegen en verbied het. Als ze bij de grens zijn moet boudewijn bij de meneer blijven. Als de leraar even niet oplet rent boudewijn achter een vlinder aan. Het was een zeldzame, een landkaartje, en die wilde hij voor zijn vader vangen. Toen hij de vlinder gevangen had kwam hij erachter dat hij op duitse grond stond. Zijn vader was woedend toen hij dit hoorde en vertrapte de vlinder. Dertig centimeter voor mijn ogen dwarrelde een dode vlinder op de grond. Mijn vaders voet stampte op het fragiele zwartbruine beestje. Ik wil geen Duitse vlinders, raasde hij. Toen hij eindelijk ophield, keek ik naar de terastegel. Hij liep scheldend naar binnen. Ik zag, verdwaasd van verdriet, piepkleine stukjes van de Duitse vlinder. Na een week waren zijn sporen door de regen helemaal verdwenen en begon mijn vader voor het eerst weer met mij te spreken. Op prinsjesdag neemt vader boudewijn mee om de gouden koets van de koningin te zien. Vader zingt uit volle borst mee, maar ineens knapt er iets in hem en valt hij de koets aan. Hij wordt opgepakt maar is kort daarna alweer vrij. Vader vertrok vaak zonder enige reden of zonder iets te zeggen voor een paar dagen. Waarheen dat wist niemand. Toen zijn vader weg was heeft boudewijn's broer in het kastje gekeken. Daarin lagen allerlei foto's over de gebeurtenissen uit het concentratiekamp. Toen vader thuis kwam en merkte dat er in zijn kastje was geneusd werd hij woedend. Wie heeft er in de kast gezeten? Jij? Jij? Of jij? Mijn een na oudste broer keek hem angstig aan en sprak met een bevend en benauwd stemmetje: Ik, Vati. Hij begon mijn broer te schoppen, te slaan. Mijn moeder kwam tussenbeide. Stoelen door de ramen, gebroken schotels en schalen, pleisters en blauwe ogen. Het duurde deze keer heel lang. Hij sloeg almaar door en schreeuwde: En wat heb je gezien! Wat heb je gezien? Het gehele huiskamerinterieur lag ontredderd door elkaar. Mijn broer die met zijn hoofd op een omgekeerde stoel lag, hakkelde huilend: Allemaal naakte dode mensen in kuilen. Prikkeldraad. Concentratiekampen, honden en militairen. Rijen naakte mensen op perrons. Waarom bewaart u dat allemaal? Even daarna heeft hij verboden om dit jaar kerst te vieren. En kort daarop alle feestdagen verboden. Als moeder op kerstavond slagroom op het toetje doet wordt vader boos. Hij zegt: ik heb gezegd geen kerst dus ook geen slagroom. Boudewijn krijgt problemen met zijn ouders en hij wordt in een inrichting gestopt. Hij mag daar helemaal niks zelfs niet lezen. Als hij eruit komt heeft hij erge last van buikkramp. De dokter zegt dat het aansteleritus is, maar een tijdje later raakt hij in een coma. Hij had een blindedarmontsteking maar die is geknapt en nu is het een buikvliesontsteking. Als Boudewijn een al een tijdje beter is komt onkel Jacob op bezoek en boudewijn moet met hem gaan wandelen. Ze gaan samen friet halen. Onkel Jacob betaald met oud duits geld dat niets meer waard is en de frietboer komt er achter. Ze rennen weg zo hard ze kunnen en verliezen alle friet. Nu heeft Boudewijn nog geen friet gehad. Ze komen te laat thuis en Boudewijn moet zonder eten naar bed. Jaren later krijgt Boudewijn een rouwkaart en een brief van 20 kantjes van zijn vader. Voordat zijn vader stierf is hij nog 1 keer op bezoek geweest bij hem. Boudewijn vertelt dat mieke zwanger is van hem, en dat hij homo is. Het tweede verhaal gaat over de belevenissen die Boudewijn met Mickey heeft. Ze gaan samen naar Artis. Als boudewijn Mickey terug wil brengen naar zijn moeder Mieke, maar die ligt dronken op de bank. Hierdoor besluit Boudewijn dat hij Mickey beter een tijdje bij zich kan houden. Boudewijn moet een tijdje naar parijs en mickey blijft logeren bij een vriendin, Gerda genaamd. Hij heeft tegen haar gezegd dat ze Mickey absoluut niet aan Mieke mee mag geven, maar dat doet ze toch. Mieke wilde met Mickey de kerst doorbrengen. Mickey was van de trap gevallen en lag in het ziekenhuis. Boudewijn dacht dat Mieke hem van de trap geduwd had, maar Mickey was echt gevallen. Hij had een hersentumor en het gezwel was geknapt. Mickey was klinisch dood en na veel moeite heeft Boudewijn de behandelingen laten stopzetten. Hij wilde dat mickey gecremeerd werd zodat er niets meer van hem overbleef. Tijdens de crematie werd op verzoek van Boudewijn een nummer van the Rolling Stones gedraaid. Heeft u nog aan muziek of iets gedacht. Ik gaf hem de elpee aftermath van de stones. Dat is een popplaat meneer. Die herrie hebben we niet graag. Hij hield ervan. Het derde nummer van de tweede kant. U bedoelt Oudovtaim? Hij sprak het even slecht uit als micky. Is dat alles? Ik knikte. Komt voor de bakker, zei de man terwijl hij wegbeende. In het laatste hoofdstuk staan een aantal herinneringen van boudewijn. De eerste is dat hij zijn aapje in de inrichting moest achterlaten en over zijn nare ervaringen daar. De tweede was dat zijn vader een raaf had gewonnen met een schietwedstrijd. De derde gaat over een ontbijt met micky en dat ze samen naar het strand gaan. De vierde gaat over wanneer boudewijn met zijn vader naar het strand gaat. De laatste gaat over wanneer boudewijn met micky door de hoerenbuurt loopt. Thema: Het thema is de vader zoon relatie tussen boudewijn en zijn vader, maar ook tussen boudewijn en micky. Beiden zijn heel verschillende banden. In het laatste hoofdstuk staan voorbeelden van de omgang tussen vader en zoon. Mijn broer kwam na een tijdje naast mij lopen. Hij hield een rubber dingetje voor mij. Wat is dat? Hij keek mij verbaasd aan. Dat is een kapotje. Daarmee vrijen matrozen. Als ze dat gebruiken, krijgen ze geen kinderen. Van Vati mag je die niet kopen. Dat is een zonde. Dit is wat zijn vader ervan vond. En dit is wat hijzelf tegen zijn zoon zei. Hij was reuzetrots op zijn 'indianenjas' en sprong voor me uit in het zand. Totdat hij zich vooroverboog en iets oppakte. Hij hield het voor mijn neus en vroeg: Wat is dat? Een kapotje. Het is helemaal niet kapot. Titelverklaring: De kleine is micky. Hij heeft blonde haren en sterft op 5-jarige leeftijd. In het boek wordt het ook een keer genoemd. Soms schrik ik 's nachts wakker van het idee dat je een auto-ongeluk krijgt, en dan is die kleine blonde dood. Waarop mieke zegt: De kleine blonde dood, dat is een mooie boektitel; ik ga naar bed! Analyse: Personages: Boudewijn: is niet dezelfde boudewijn als de schrijver, want voorin het boek staat dat alle overeenkomsten met bestaande figuren gelukkig of ongelukkig toeval is. Boudewijn is homo en de vader van een zoon. Vati: hij is joods en heeft een oorlogstrauma. Hij is erg gekant tegen alles wat ook maar een beetje duits is, maar treed wel erg hard op tegen zijn kinderen. Micky: een 5-jarig jongetje dat terwijl hij nog niks van de wereld gezien heeft, alweer afscheid moet nemen. Mieke: de moeder van micky. Verder betekent ze niet echt veel voor Boudewijn omdat hij meer in jongens geïnteresseerd is. Perspectief: Het verhaal is geschreven in een ik-perspectief. Je ziet alles door de ogen van boudewijn. Tijd: Er lopen twee verhalen door elkaar, maar de verhalen apart zijn chronologisch. Ruimte: De belangrijkste ruimte is de ruimte rond zijn ouderlijk huis in Wassenaar en zijn woonplaats in Amsterdam. Beoordeling: ik vond het een mooi boek. Ik heb de film eerst gezien, maar ik vond het boek mooier. Je komt veel meer te weten over de relatie tussen Vati en boudewijn. En in de film valt eigenlijk alleen de relatie tussen boudewijn en micky op. Verder vond ik het een zielig verhaal als je ziet wat boudewijn allemaal in zijn jeugd moet meemaken en dat micky nog eens niet zo lang leeft om iets mee te maken. Informatie over boek en schrijver: Boudewijn büch werd in 1948 geboren in Den Haag en groeide met zijn 5 broers, van wie 4 ouder, op in wassenaar.op 11-jarige leeftijd werd hij naar een jeugdpsychiatrische inrichting in Brabant gestuurd. Na een studie Nederlands, Duits en filosofie debuteerde Büch in 1979 met de poëziebundel 'Nogal droevige liedjes voor de kleine Gijs'. In 1981 verscheen zijn eeste proza in boekvorm 'De blauwe salon'. In 1982 kwam een volgend poëzie-album 'Doodkind' die erg goed ontvangen werd. Zijn bekendheid steeg verder door zijn werk door de VPRO-radio en de VARA-televisie, waar hij vanaf 1984 een eigen televisieprogramma kreeg. In 1985 verscheen 'De kleine blonde dood', een aangrijpende roman die ook erg goed ontvangen werd. In de zomer van 1992 werd deze verfilmd door Jean van de Velde, met in de hoofdrol Antonie Kamerling.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden