De Harm & Miepje Kurk story door Remco Campert

Korte motivatie voor mijn boekkeuze Ik had op school de penta pockets besteld en toen ik de achterkant van dit boek las leek het me een leuk en interessant boek. De titel is apart en daarom sprak het me aan. De titel lijkt meer op een titel van een krantenartikel dan op een naam voor een boek. Daarom maakt de titel je nieuwsgierig. Eerste persoonlijke reactie Ik vond het een leuk om te lezen. Het was heel boeiend hoe de drie hoofdpersonen met elkaar omgingen. Het verhaal was ook heel realistisch, ik bedoel het is geen hele abnormale situatie. Het boek was ook makkelijk te lezen, dit komt denk ik door de verhaallijn. In het boek blijft een soort spanning hangen hoe het allemaal zal aflopen. Het boek zette me wel aan het denken. Korte Samenvatting Als romke Terkamp samen met Knollie door de straat loopt waar Harm en Miepje woonden voordat ze naar Amerika vertrokken, komt hij Froukeline Schanier tegen met een peuter aan haar arm waardoor hij aan de tijd terug dacht dat hij Harm tegenkwam. Hij was een oude school-vriend van hem. Na een ruzie met z’n vrouw huurde hij een hotelkamer en was bezig met een flatwoning op te knappen. Tot hij op een avond in de kroeg Harm tegenkwam met z’n vrouw. Op het eerste moment dat hij Miepje zag was het seks op het eerste gezicht. Romke had zich plechtig voorgenomen nooit meer verliefd te worden. Als Harm hoort dat hij in een hotelkamer woont mag hij bij hen intrekken tot z’n flatje klaar is. Hij heeft seks met Miepje. Ook als hij in z’n flatwoning woont. Harm krijgt een periode dat hj niks meer doet en alleen maar over de dood nadenkt. Miepje vraagt aan Romke om met Harm te gaan praten. Als Harm over deze periode heen is krijgt hij een vermoeden dat Miepje een verhouding heeft. Hij vertelt dit aan Romke die zich knap lastig voelt. Als hij het aan Miepje verteld gaan ze helemaal over de rooien en verdwijnt. Ze laat niks van zich horen totdat Froukeline langs komt met de mededeling dat zij een verhouding heeft met Miepje, en dat ze de kleren van Miepje komt ophalen. Romke wordt uitgenodigd door een vriend in Frankrijk, dit aanbod neemt hij maar al te graag aan. Bij z’n vriend wonen twee dames Knollie en Dollie. Als hij terug komt heeft Harm goed nieuws, Harm en Miepje zijn in het geheim weer bij elkaar. Froukeline komt langs met de mededeling dat ze met Romke naar bed wil want ze wil een kind dat ze samen met Miepje wil opvoeden. Dan belt Harm dat Miepje en hij weer normaal bij elkaar zijn en dat Froukeline op zoek is naar een man voor een kind. Romke stribbelt tegen maar Froukeline dreigt dat ze tegen Harm zegt dat hij en Miepje een geheime relatie gehad hebben. “Froukeline Schanier had een kindje bij me gemaakt.” Verdiepingsopdrachten
A. Analyse van de tekst
Personages Romke Terkamp is schrijver van beroep. Aan het begin van het verhaal belooft hij zichzelf niet meer verliefd te worden. Maar wanneer hij de vrouw van een oude vriend ontmoet, is het ‘seks op het eerste gezicht’. Wanneer zij een verhouding aangaan, wordt hij in het leven van Harm en Miepje gezogen. Hij moet Harm opbeuren en Miepje schaduwen. Wanneer Harm hun verhouding bijna ontdekt, vertrekt deze in de overtuiging dat Romke homo is. De vrolijke vrijgezel ontvlucht de gecompliceerde situatie en gaat naar Frankrijk. Hier vindt hij geborgenheid bij Knollie, maar niet nadat een vriendin van Miepje hem gebruikt om haar dromen te verwezenlijken. Harm Kurk: Hij is van beroep journalist.Hij is een dikke man die getrouwd is met Miepje, waarvan hij erg veel houdt. Voordat Miepje bij hem wegloopt, gaat hij nogal makkelijk met haar om, maar daarna krijgt hij door dat hij haar eigenlijk een beetje heeft verwaarloosd en begrijpt dat hij haar anders moet gaan behandelen. Verder hecht hij ook nog zeer veel waarde aan vriendschap en is erg gauw depressief. Dat zie je bijvoorbeeld aan de zin:‘Scheelt er iets aan Harm?‘, vroeg ik.‘Afgezien van het feit dat ik dood ga scheelt er niets aan‘, zei hij. Als hij eenmaal iets in zijn hoofd heeft wat hem heeft aangegrepen dan denkt hij meteen aan niets anders meer. Hij beseft dat hij dood zal gaan, en meteen heeft het leven geen zin meer voor hem. Miepje Kurk: Ze verandert in de loop van het verhaal: eerst is ze Harm erg trouw, maar dan krijgt ze een relatie met Romke en daarna loopt ze bij Harm en Romke weg en uiteindelijk komt ze weer terug omdat ze toch erg veel om Harm geeft. Je weet niet echt wat er in haar hoofd omgaat,ze doet vrij onverwachte dingen en haar kijk tegen“het leven“verandert steeds.Er komt in het boek niet echt een duidelijke beschrijving van haar uiterlijk. Ze ziet er, na mijn denken, vast wel ’lekker’uit, als het voor Romke, die zo ‘tegen‘ vrouwen was geworden, toch nog “seks op het eerste gezicht“ was. Froukline Scharnier: Ze is een knappe lesbische vrouw die erg bazig is. Froukline is een rijzige vrouw met lang golvend kastanjebruin haar en een prachtig “als uit steen gehouwen gezicht“ .‘Voor jullie armzalige piemel dragers, heette ze misschien Miepje‘. Uit die zin kan je heel sterk op maken dat ze niet erg positief over mannen denkt, sterker nog ze kraakt ze af. Ze heeft een hekel aan mannen. Froukline wil een kind van Romke om Miepje gelukkig te maken, terwijl hij dat niet wil, maar ze krijgt het toch, omdat zij gewoon zegt wat er gebeurd en ze wenst geen tegenspraak, en zeker niet van mannen. Dit was een duidelijk voorbeeld van de bazigheid van Froukline. Thematiek Het lukt geen van de personages om aan de sleur van het bestaan te ontsnappen. De in de voorgaande decennia verworven vrijheden zorgen er niet voor dat men in de jaren tachtig ongestraft uit de band kan springen. De veilige dagelijkse realiteit wint het van de verleiding voor het onbekende. Zelfs Romke zwicht voor het burgerlijke, wanneer hij zijn nieuwe vriendin Knollie op zondag meeneemt voor een wandeling door het park. Tijd De ontmoeting met Froukeline in het hoofdstuk nul is voor de verteller aanleiding om terug te denken aan zijn belevenissen van enkele jaren geleden. De volgende vijftien hoofdstukken vertellen het verhaal van Romke, Harm en Miepje in een flashback. Binnen dat chronologisch vertelde verhaal worden tijdssprongen gemarkeerd door een nieuw hoofdstuk of door een witregel binnen een hoofdstuk. Zowel het heden van het eerste hoofdstuk als de vier beschreven maanden in het verleden zijn te dateren in de jaren tachtig. Ruimte Zowel Romkes eigen vrijgezellenoptrekje als het huis van Harm en Miepje Kurk staat in Amsterdam. De hoofdstad wordt afgeschilderd als een kleine dorpsgemeenschap waar iemand het niet verborgen kan houden dat hij is teruggekeerd in de stad. Op een gegeven moment ontvlucht romke de situatie, wanneer hij naar het Franse platteland vertrekt om bij zijn oude vriend Willem Ananas te logeren. Perspectief De ikverteller in het verhaal is de schrijver Romke Terkamp. Een enkele keer gebruikt hij niet het persoonlijk voornaamwoord ‘ik’, maar de ironische typering ‘de logé’. De lezer is slechts getuige van de gebeurtenissen en de (telefoon)gesprekken waarbij de ikverteller aanwezig is. Wanneer Romke op adem komt in Frankrijk, krijgt de lezer dan ook nauwelijks informatie over Harm en Miepje Kurk. In hoofdstuk dertien richt de verteller zich naar het publiek, wanneer hij hun verwachtingen over het verloop van het verhaal met een knipoog bevestigt.
Structuur/Bouw De roman is onderverdeeld in zestien genummerde hoofdstukken, beginnend bij hoofdstuk nul en eindigend bij hoofdstuk vijftien. Het eerste hoofdstuk roept bij de lezer vragen op die pas in het laatste hoofdstuk beantwoordt worden. Het is aan de structuur af te lezen dat het verhaal oorspronkelijk ten gehore werd gebracht als radiofeuilleton. Om de luisteraar aan te sporen een week later weer af te stemmen op het feuilleton, maakt de schrijver gebruikt van zogenoemde cliffhangers- nu vooral gebruikt in televisiesoaps. Open plekken en spanning In het eerste hoofdstuk, zijn er dingen onduidelijk, je wilt vragen stellen, er wordt zo een constante spanning aangehouden, want de antwoorden worden pas gegeven in het laatste hoofdstuk. Dit is dus een grote open plek die aan het eind van het boek wordt beantwoord. Als Harm er bijna achter komt dat Miepje en Romke een verhouding hebben is er een spanning of hij er wel of niet achter zou komen. Stijl en taal Het boek heeft een speciale stijl vind ik. Er wordt op een bepaalde manier geschreven, soms met een beetje spot en ironie. De taal is niet zo moeilijk het is een goed en makkelijk doorleesbaar boek. B. Leeservaring grondig beschrijven
Onderwerp: - ja, Het onderwerp van het boek is de relatie tussen Harm, Miepje en Romke. Hoe deze personen met elkaar omgaan - Ik vind het onderwerp interessant, het is iets wat toch wel eens voorkomt, en het is heel interessant vind ik hoe ze elkaar zien en hoe ingewikkeld de situatie wordt na een tijdje. Ik ben het boek niet gaan lezen omdat het onderwerp me aansprak, ik wist niet echt waar het boek over zou gaan. Ik had dus ook niet een bepaalde verwachting. - Ik heb er best vaak over nagedacht. Het is toch iets wat regelmatig voorkomt. Het is geen onderwerp waar je niks over hoort. Het is een behoorlijke moeilijke situatie dat heeft het boek me duidelijk laten zien. Het lijkt me niks om in zo’n situatie te zitten. - Nee eigenlijk niet, want uit het boek blijkt dat je zomaar overspel kan plegen zonder dat je er voor wordt gestraft, want Miepje wordt er niet echt voor gestraft. Wel wordt Romke op slinkse wijze gestraft. Ik vind dat beide partijen gestraft moeten worden. Ook degene dat overspel pleegt verdient een straf en niet alleen diegene met wie dat gebeurt. - Ik vind dat het onderwerp goed is uitgewerkt. Ik weet niet een, twee, drie iets wat beter uitgewerkt kon worden of meer aandacht had moeten krijgen. - Het wordt vaak gebruikt in boeken, films en series. Ik vind het een sensatie gericht onderwerp. Het brengt veel emoties en spanning met zich mee. Ik weet niet wat ik liever doe het boek lezen of een film of serie kijken. De gebeurtenissen: - Het overspel van Miepje met de beste vriend van haar man is de belangrijkste gebeurtenis, want deze gebeurtenis bepaalt eigenlijk het hele verhaal. Alles wat daarna gebeurt, is een gevolg van deze gebeurtenis. Alles wat er gebeurt, is dus gebaseerd op het overspel van Miepje met Romke. - De nadruk ligt op de gebeurtenissen, er wordt wel vertelt over de gedachten of gevoelens, maar er wordt niet zo diep op ingegaan. Je weet wel wat de gedachten en gevoelens zijn van de personages, maar de gebeurtenissen zijn belangrijker. Uit de gebeurtenissen ontstaan wel weer nieuwe gedachten en gevoelens. - Het boek blijft je boeien omdat je wilt weten hoe het afloopt, de gebeurtenissen zijn boeiend en zeker niet saai. Het is ook niet langdradig of zo het verhaal loopt lekker door. - De gebeurtenissen komen logisch uit elkaar voor. De gebeurtenissen zijn heel realistisch en dus ook logisch - Ik vind gebeurtenissen boeiend, omdat je steeds wilt weten hoe het afloopt. Ook vind ik het verhaal dramatisch, omdat er zich gewoon een echt drama afspeelt. Soms vond ik het boek ook wel licht humoristisch, omdat treurige situaties toch weer "vrolijk" worden gemaakt. - Toen Harm bij Romke voor de deur stond verwachtte Romke eigenlijk Miepje. Dit was wel grappig omdat Romke op een bepaalde manier groet als Miepje komt. Romke riep: "Joehoe! Kom boven. Het bed staat klahaar!" Opeens stond Harm voor z'n neus. Romke schrok zich natuurlijk dood en hij moest verklaren waarom hij op die manier groette. Romke hing een lang verhaal op over zijn bed dat niet meer goed was en dat door een aantal mannen zou worden opgehaald. Harm geloofde dit natuurlijk, want het was geen onwaarschijnlijk verhaal. Toen Harm met Romke in de huiskamer zat ging de deurbel. Dat was Miepje natuurlijk. Romke was op van de zenuwen. Hij snelde naar de deur en deed net alsof het die mannen waren voor het bed dus hij ging allerlei stemmen nadoen van klagende mannen die helemaal voor niets kwamen omdat het nu allemaal zo slecht uitkwam. Miepje wist niet wat ze zag en vroeg zich af waarom Romke zo raar deed. Ze snapt er niets van en liep kwaad weg. Harm die nog in huiskamer zat na te denken over zijn verloren Miepje dacht nog steeds dat het de mannen voor het bed waren die voor de deur stonden. Dit vond ik zo grappig en zo goed van Romke hoe hij zich eruit lulde, dat deze situatie de meeste indruk op mij heeft gemaakt. - Het feit dat er zo’n driehoeksverhouding ontstaat heeft me wel degelijk aan het denken gezet. Het lijkt me zo moeilijk om er voor te zorgen dat er niets uitkomt, ik zou nooit in zo’n situatie terecht willen komen. De ene leugen na het andere wordt verteld vreselijk, want wat kun je nu nog geloven? - Het is een sfeer met een spanning er in, het werkt je een beetje op je zenuwen. Het is een nerveuze sfeer die er hangt. - Ik zag de gebeurtenissen helemaal voor me, Het heeft echt indruk gewekt op me. - Je moet wel een aantal dingen invullen, ik bedoel er blijven wel een aantal dingen onduidelijk, bijvoorbeeld of Harm een verhouding heeft met Knollie. - Ik heb dit gelukkig niet van dichtbij meegemaakt. Ik zou nooit in zo’n situatie willen terecht willen komen het lijkt me vreselijk zoals ik al eerder gezegd heb. Ik heb niet het idee gehad dat dit invloed heeft gehad op het lezen en begrijpen van het boek. - Ik hoefde me echt niet te worstelen om verder te komen in het boek, de gebeurtenissen blijven je boeien. - Ik heb wel eens andere teksten gelezen en films gezien met soortgelijke gebeurtenissen. Ik weet niet wat ik beter vindt.
Personages: - Ik zou niet op de hoofdpersoon willen lijken, want ik zou geen goede vriendin zijn als ik mijn beste vriendin zo zou bedriegen. Ik zou bovendien nooit zo veel willen liegen. Als ik zoiets verborgen moest houden zou ik gek worden en dan zou dat stukje van mijn leven alleen maar gelogen zijn tegenover anderen. - Ik kan me wel verplaatsen in de personen al vind ik de dingen die ze doen soms niet te begrijpen maar ondanks dat kan ik me goed in de personages verplaatsen - De personages gingen niet echt voor me leven, omdat er niet zo diep op hun gedachten en gevoelens werd ingegaan, het draaide allemaal meer om de gebeurtenissen. Maar je kwam genoeg te weten om het boeiend te blijven vinden het werd er geen poppenspel van of zo. - Dat Romke zijn vriend Harm toch nog blijft steunen als hij in moeilijke periodes zit vind ik heel knap, omdat de situatie toch wel moeilijk lag en ook vond ik het knap hoe hij het zolang verborgen kan houden voor Harm en op wat voor manier hij dat deed. - Ik vind niet dat je je zo moet gedragen als Romke en Miepje, want je hoort je beste vriend(in) niet te bedriegen op wat voor manier dan ook. Ik vond het gedrag van hun wel passend bij de situatie. - Ik vind Romke nooit bij het stel had moeten intrekken, want hij wist dat hier alleen maar problemen van zouden komen. Dit vond ik dus geen goede beslissing. Wel vond ik het een goede beslissing van Romke om een maand naar Frankrijk te gaan, want dan kon hij tenminste alles eens op een rijtje zetten en dat heeft hem dan ook goed gedaan. Ik zou dus niet bij het stel zijn ingetrokken, ik zou de problemen uit de weg gaan. - Ja, ik vind dat de personages wel voorspelbaar reageren, want de reacties waren logisch op dat moment. Ik zou ook zo reageren in die situatie. - Ik vind Harm wel sympathiek, misschien vind ik dat wel uit medelijden, maar eigenlijk doet hij geen vlieg kwaad. Romke en Miepje vind ik absoluut niet sympathiek, omdat ik het niet sympathiek van hun vind dat zij Harm zo bedriegen en voorliegen. Bouw: - De bouw was niet ingewikkeld, Het waren ook geen lastige stukken - Je komt meteen in het verhaal, Het begint met het heden. Romke ziet namelijk Froukeline en moet hierbij terug denken aan de tijd voordat Harm en Miepje verhuisde naar Amerika. - Het hele verhaal hangt goed samen. - Het verhaal is spannend omdat je de afloop niet weet van de affaire tussen Romke en Miepje. En hoe het afloopt met Harm. - Het verhaal is boeiend er gebeuren telkens dingen waardoor je bij het boek blijft en in het verhaal blijft. - Er is een verhaallijn en dat is goed denk ik. Het had niet anders gekund denk ik. - Ja, de bouw zit goed in elkaar voor het verhaal. - Ja, er werd wel degelijk met de tijd gespeeld. Het werd daardoor niet ingewikkelder, doordat het goed duidelijk was waar er terug werd gegaan in de tijd. - Ja, er zitten veel terugblikken en herinneringen in de tekst. - Het einde liet veel vragen bij me achter zoals: Heeft Romke nu iets met Knollie of niet? En zou het kind van Froukeline en Romke haar vader ooit nog leren kennen. Ik vond het jammer dat er niet verder werd ingegaan op de gebeurtenis tussen Romke en Froukeline. Maar dit is niet vervelend ik vind het einde wel goed. - Je ziet het verhaal door de ogen van Romke. Het verhaal wordt door hem verteld. Ik vond dit soms vervelend, omdat je niets komt te weten over Harm en Miepje als Romke in Frankrijk zit. Je leest alleen dat wat Romke ziet, weet en meemaakt. Taalgebruik - Ik vond de tekst niet moeilijk om te lezen. - De ik-verteller gebruikt een enkele keer niet het persoonlijke voornaamwoord 'ik', maar de ironische typering 'de loge‚'. Dit was het enige dat me echt was opgevallen op het gebied van taal en stijl. - Er komen weinig gedachten en gevoelens in de tekst voor. Er werd wel veel gebruik gemaakt van dialogen. Dit was best leuk, want dan is het net of je er naast zit als personen aan het vertellen zijn. Soms was dit wel ingewikkeld, want dan wist je niet wie wat zei. - Ik vond de manier van vertellen niet te wijdlopig, te uitgesponnen of te hoogdravend. - Ja, het taalgebruik past wel bij de personages. Ik vind niet dat er gebruik wordt gemaakt van een bepaald taalgebruik. Dit is ook niet nodig gezien de situatie en de personages. Ze waren niet asociaal dus er werd geen gebruik gemaakt van asociaal taalgebruik. - Nee, de tekst bevat geen beeldspraak en/of symbolische verwijzingen. Recensies De Haagse Post van 25 juni 1983 (schrijver onbekend) brengt een lovende kritiek: met een minimum aan middelen weet Campert een hoogst humoristisch effect te bereiken, Het boek leest gemakkelijk. Het understatement is wel de sterkste troef van Campert, aldus de criticus. (Titel van de recensie is: Zeepbellen en bergkristal, het tweede zelfstandige naamwoord slaat op de dichtbundel van Campert die tegelijkertijd verscheen met dit boek en de titel Hotel Morandi draagt. Deze wordt hier besproken in dit artikel). De ontknoping vindt de recensent een aardige vondst, het is volgens hem tevens een soort knipoog naar Mulisch' roman Twee vrouwen. In de Provinciale Zeeuwse Courant van 9 juli 1983 constateert Hans Warren een ondertoon van triestheid. Het is duidelijk dat Romke Terkamp een dubbelganger van Remco Campert is. Het heeft veel weg van een komische t.v.reeks. Vele clichés worden op de hak genomen. Evaluatieopdracht
Het boek: Ik vond het een interessant boek. Het was ook erg nieuwsgierig makend. Het verhaal is heel realistisch en kan zo in het echt gebeuren. Ook zette het boek me aan het denken. Ik vind het namelijk onvoorspelbaar dat mensen dit elkaar aan kunnen doen.
Het werken aan de verdiepingsopdrachten: Ik vond het werken met de verdiepingsopdrachten deze keer minder moeilijk als de vorige keer. Ik denk dat ik er aan gewend ben. Ik vind het ook niet erg meer om er mee bezig te zijn, ik vind het bijna leuk om er mee bezig te zijn.