Motivatie:
Omdat we ook deze keer weer moesten kiezen uit een paar titels, en alle boeken elke week uitgeleend waren heb ik uiteindelijk het boek besteld dat het snelste terug moest komen. Dit was het boek 'De geruchten' van Hugo Claus. Ik had dus niet veel keuze en besloot toch maar voor dit boek te kiezen.
Inhoud:
René is plotseling uit Afrika terug naar huis teruggekeerd. (we
praten hier over eind jaren '60 begin jaren '70) De ouders van René kennen hem helemaal niet meer terug. Hij is erg stil, trekt zich weinig van zijn omgeving aan en ziet er slecht uit. Hij blijkt een onbekende ziekte te hebben en ook heeft hij nog eens traumatische ervaringen van zijn oorlogservaringen als o.a. huurmoordenaar in een Vlaamse kolonie in Afrika. Vanaf de tijd dat René terugkeerd naar zijn woonplaats Alegem, krijgen er ineens heel veel mensen rare besmettelijke ziektes. Iedereen denkt dat het met René te maken heeft. De meeste mensen van het dorp keren zich tegen de familie Catrijsses. René ontvlucht even met zijn vriend Charlie totdat een zekere Hubert van Hoof de mannen vindt en dan vervolgens door René en Charlie vermoord wordt om te voorkomen dat er nog meer geruchten de ronde gaan. Aan het einde van het boek wordt René vermoord. (tragisch einde helaas)
Eerste persoonlijke reactie:
Ik vind het een heel zwaar en moeilijk boek om te lezen. Ik kwam er bijna niet doorheen. Allerlei verhalen die door elkaar heenlopen. Raar geschreven en dat maakte het lastig om te lezen. Het is ook lekker dramatisch allemaal, dat is dan wel weer het mooie aan dit verhaal. Maar persoonlijk zou ik dit boek nooit gelezen hebben omdat het veel te lastig lezen is en veel te verwarrend is. Ik werd niet bepaald geamuseerd maar het voelde echt als een verplichting om te lezen en dat las dus al snel een stuk lastiger.
Uitgewerkte persoonlijke reactie m.b.v 5 verhaalaspecten:
Het gaat over René die sinds dat hij terug is van een lange tijd in Afrika doorgebracht te hebben, verdacht wordt van de reeks rare ziektes die in zijn dorp, Alegem ineens verschijnen. Ik kan niet zeggen dat het onderwerp mij aansprak. Ik vond het niet bepaald interessant omdat ik het te langdradig vond en ik vond het niet bepaald het soort boek dat ik zou gaan lezen als ik zomaar een boek had kunnen lezen. Ik had wel verwachtingen bij het boek. Ik had namelijk eerder gedacht dat het een makkelijk te lezen maar ook zeer spannend en amuserend boek was. Maar daar heb ik me echter wel op vergist want ik snapte er erg weinig van. Ik heb het zelf nooit meegemaakt en ik denk dat dat ook iets bijdraagt tot het wel of niet leuk vinden van je boek. Ik kon het me allemaal niet inbeelden en daardoor begrijp je vaak de dingen die de personages voelen en denken niet helemaal. Wat ik wel kan zeggen is dat de schrijven wel goed zijn verhaal uitwerkt. Hij geeft redelijk genoeg informatie zodat, als je even niet kijkt naar de zinsbouw en opbouw van het boek, in staat moet kunnen zijn om het boek te snappen. Het heeft ook zeker zijn dieptegangen. Ik ben door het boek niet echt anders gaan denken over bepaalde dingen. Wel heb ik me wederom gerealiseerd dat het echt zo is dat als je in een kleine gemeenschap leeft vaak snel, als er iets gebeurd, je zowat de helft van je dorpsgenoten tegen je hebt staan. Dat lees je vaak in andere boeken e.d. Ook dat stuk dat ze die hakenkruizen op de gevel van de winkel van de vader en moeder van René hebben gezet en ze dat laten staan. Gaat me net iets te ver. Ik heb trouwens wel ooit een film gezien ( La Vita et Bella ) waarin ook mensen onderscheiden worden omdat ze anders zijn. Dan praat ik wel over het begin stuk waarin die man in de ogen van andere niet om kan gaan met de vrouw waar hij op valt omdat hij in de ogen van de meeste mensen 'minder' is dan haar. Het is misschien niet een direct goede vergelijking maar het schoot me te binnen toen ik dacht aan anders gezien worden door de gemeenschap. Maar goed.
Op een gegeven moment vlucht René uit zijn dorp. Omdat de mensen te veel geruchten gaan rondspreiden dat hij iets te maken heeft met al de plotseling opkomende ziektes. Dit vond ik de belangrijkste gebeurtenis omdat hij wegvlucht van een soort van realiteit. Het zou beter zijn geweest als hij de mensen wel onder ogen had durven komen en zijn eigen mening had kunnen geven. Deze gebeurtenis word echter wel goed omschreven. Er wordt genoeg informatie gegeven en in deze passage van het boek kun je je echt inleven. Deze gebeurtenis geeft veel weer van de gevoelens en gedachten van de hoofdpersoon. ( René dus ) Zoals ik al zei, ontvlucht hij uit zijn eigen dorp omdat er teveel geruchten de ronde gaan. Hierdoor kun je concluderen dat hij niet iemand is die problemen en meningen tegenspreekt en zichzelf niet openstelt aan andere mensen. René komt op mij over als een verliezer en zeker niet als een heldin. Hoe hij zijn moeder "behandeld" bij zijn terugkomst doet me op een bepaalde manier 'pijn'. Moeder die blij is en hij die daar als een stom gevoelloos persoon rond loopt door huis. Dit vind ik dan ook echt niet bij mijn beeld van : held , passen. Ook doordat hij zo lang is weggebleven zonder ook maar iets te laten horen van zichzelf tegen zijn moeder. Absurd!
Ik denk daardoor ook dat de gedachtes en handelingen van René meer vertellen dan dat het boek verteld over wat er gebeurd. Ik bedoel als je iemand zijn gevoelens kent dan weet je vaak meer dan dat hij of zij verteld wat er gebeurd is. De gebeurtenissen zijn niet chronologisch maar je zou het kunnen omschrijven als een brokkelig geheel. Dan weer terug de tijd in dan weer het heden dan weer vooruit kijkend. Ook is het raar om te lezen omdat het verhaal vanuit meerdere gezichtspunten verteld wordt. Hierdoor ging ik wel eens de mist in omdat ik niet meer wist wie er nu 'aan het woord was'. De gebeurtenissen op zicht zijn wel boeiend, maar toch spreekt het me anderzijds niet aan. Ik houd niet van dit soort dramatische boeken en vind sommige beschreven gebeurtenissen ook erg 'irritant'. Irritant in het opzicht dat het me irriteerde door of te weinig informatie of door te voorspelbaar beschreven passages. De terugkomt, direct aan het begin van het boek, van René heeft de meeste indruk op mij gemaakt, omdat het me wel raakte hoe de moeder (Alma) ineens helemaal opvrolijkt. Want ze had sinds 'jaren' niet meer gelachen. Maar ondanks moeder zo blij is haar zoon weer te zien trekt René weinig van zijn moeder aan en komt hij in dat stuk echt als een ongevoellige man over. Dat sprak mij wel aan. De een is blij met de terugkomst van haar bloedverwante en de andere niet. Het verhaal is heel moeilijk te begrijpen, dit komt door 'worsteling' met woorden en gebeurtenissen, door de gezichtpunten waaruit het verteld wordt en de niet chronologisch vertelde volgorde vind ik het een zeer moeilijk boek. Misschien nog wel het moeilijkste boek dat ik tot zover ooit gelezen heb. En dit komt niet door het ontbreken van informatie want die wordt genoeg gegeven maar het is te verwarrend en het leest te lastig. Hierdoor worden echter wel de eigenschappen van de hoofdpersoon ( René dus) goed beschreven. Door wat hij doet en hoe hij het doet kom je heel erg veel te weten over hoe hij is. Als dit in dit boek niet goed beschreven was had ik het waarschijnlijk zeer slecht begrepen. Niet dat ik zijn gedrag herken en het daarom begrijp maar doordat je hem leert begrijpen snap je het verhaal nog een beetje. Het boek heeft me ook niet beinvloed. Dit komt ook doordat ik me niet in de hoofdpersoon kon inplaatsen en dat maakt het ook iets lastiger leesbaar. De enige personage die ik in dit boek sympathiek vind is moeder Alma. Dit vrouwtje komt over als een erg lief mens dat veel om haar zoon geeft. Ze vrolijkte ook zo op toen haar zoon ineens weer thuis voor op de stoep stond na velen jaren weg te zijn geweest. Heel lief, gevoelig, enigszins vrolijk mens. Erg sympathiek.René daarentegen, is zowat het tegenovergestelde in mijn ogen. Zijn gedrag keur is voor tachtig procent af. Ik mag hem niet zo. Hij is te egoistisch. (Zo komt hij over) En bovendien vermoord hij iemand omdat deze misschien een schade aan zijn imago kan brengen. Echt afkeurend gedrag! Ik zou, vermoed ik, nooit iemand vermoorden in geen enkele situatie. En vooral niet als je ergens voor aangezien word dat je niet gedaan hebt. Want dan moeten ze met bewijzen komen en als je het toch niet gedaan hebt, of er toch niets mee te maken hebt dan kunnen ze niets bewijzen en word je niet schuldig verklaard. Zo gaat dat tegenwoordig in onze maatschappij.
De opbouw van het verhaal is ingewikkeld. Moeilijk leesbaar en moeilijk te begrijpen. Er lopen een paar verhaallijnen en andere gezichtspunten door elkaar. Dat is ingewikkeld. Het verhaal vind ik niet spannend. Het is eerder een irritant verhaal. Dit komt ook door het heen en weer gaan van het heden naar het verleden en weer terug. Door al die flashbacks ben ik moeilijk in staat het verhaal goed in me op te nemen. Het past opzich wel bij het onderwerp van de tekst want dat is ook maar een verwarrend iets. De gebeurtenissen worden dus verteld door de ogen van meerdere personen en als ik goed geteld heb door de ogen van ongeveer vijf personen, alhoewel dit niet altijd even duidelijk was. Dit vind ik ook geen geslaagde 'actie'. Het is te verwarrend betrekkend tot het onderwerp. Twee verwarringen zorgden bij mij voor een totale verwarring van een verhaal waar ik op den duur niets meer van begreep. Ik ben met een paar vragen blijven zitten op het einde en dat is onder andere waarom René zo in zichzelf is. Komt dit nu door zijn 'traumatische' ervaringen of ligt dit weer aan iets anders? Het boek heeft me dan, door al deze kleine factoren totaal niet geboeid.
Het taalgebruik was voor mij dus erg moeilijk. Ik ben niet zo heel goed in het begrijpen van teksten en gebruiken van moeilijke woorden dus dat vormde zich een probleem voor mij. Er wordt veel verteld over wat de personages denken. En zoals ik al vaker heb beschreven is het een te verwarrend en ingewikkeld verhaal. Wat me ten slotte wel op viel, is dat er halverwege het boek vaak met 'gij' gepraat wordt. Wel een grappig taalgebruikje maar verder niet verwarrend ofzo.
Verdiepingsopdracht:
Voordat ik dit boek begon te lezen had ik verwacht dat het een
makkelijk te lezen en zeer spannend boek was. Dit was echter niet het geval want ik begreep er niets van en spannend vond ik het verhaal ook niet. Het boek bevat een paar open plekken maar deze worden later meestal weer ingevuld dus je komt met weinig vragen te zitten. De belangrijkste spanningsboog is denk ik als René naar de Kap gaat en hem zegt dat hij de ene helft van zijn opbrengsten aan Julia na wil laten en de andere helft aan zijn familie. De Kap is het er dan niet mee eens en vermoord René. ( einde van het boek) Dit was voor mij de spanningsboog in het boek. Verder zat er weinig spanning in het boek. De schrijver maakt het spannend door de manier waarop de kap met zijn mes omgaat te beschrijven. (onder andere) Zoals ik al eerder beschreven heb ik het boek moeilijk en verwarrend opgebouwd. Er wordt gebruik gemaakt van een meervoudige gezichtspunten. ( door de ogen van meerdere mensen verteld) De vertelsituatie veranderd dus ook voordurend. Het effect hierop op mij is: verwarring. Heel erg veel en dat maakt het boek heel erg moeilijk. De tekst heeft een open einde want je kan er nog vanalles achteraan vragen van wat er gaat gebeuren. Ik heb eigenlijk geen mening over het slot. Het had best beter gekund maar zo is het ook wel goed voor mij. Het boek is geen proza maar wel in een bepaald opzicht fictie.( Bij proza schrijft de schrijver namelijk de complete regel vol zonder delen van witregels en daar is hier geen sprake van. ) En literatuur was het zo-wie-zo al omdat we literatuur doen en daar moeten we literatuurboeken voor lezen. (dus deze vraag lijkt me wat overbodig)
(secundaire Literatuur)
(bron: de Trouw (uitgave 18-10-1996 door T. van Deel))
(recensietitel: Het kwaad strijkt neer in Alegem)
Structuur van het boek:
De romans en verhalen van Hugo Claus zitten over het algemeen niet zo strak in hun vel. Niet direct een vorm van compositie missen maar eerder een losse en beetje zoekende pols verraden. (waarmee Hugo Claus bij voorkeur mee schrijft) De strakke compositie lijn ligt hem niet zo. Vandaar ook dat zijn werken meestal een verbrokkelde collage-achtige indruk maakt. Hij laat verhalen uit verschillende gezichtspunten vertellen en dat geeft hem de gelegendheid om van stijl en onderwerp te veranderen. Lang niet alles hoeft direct met grote lijnen in het verband te staan. (uit De Trouw)
--> Ik heb voor de structuur van het boek gekozen omdat ik deze nogal verwarrend vond. En wel wilde weten of er meerdere mensen het daarmee eens waren.
Titelbeschrijving van mijn secundaire literatuurbron: Het kwaad strijkt neer in Alegem. Heel toepasselijke tekst want in het boek krijgt het dorpje Alegem ineens met vreselijke ziektes te maken waaraan een aantal mensen mee geconfronteerd worden. Ook denken ze nog dat dat met de terugkomst van de hoofdpersoon ( René ) in verband staat. Maar het kwaad staat dus voor de ziektes die in Alegem gekomen zijn. Dus: het kwaad strijkt neer in Alegem. Ik vind deze titel dan ook logisch en verklaarbaar gekozen. De gevonde secundaire literatuur was zeker bruikbaar. Ik was het ook met de kijk op dit boek eens.
Evaluatie:
Ik vind dit boek niet spannend en is niets voor mij. Het is dat ik het moest lezen maar anders had ik dit boek nooit gekozen om te lezen. Dit komt omdat het verhaal mij totaal niet interesseerd. Ik het een stom einde vind hebben en de hoofdpersoon mij matig irriteerd door zo op zichzelf te zijn en zo egoistisch te doen. Ik kan er ook niet tegen als verhalen zo wazig verteld worden dat ik er niets van begrijp. Dit maakt het lezen voor mij altijd stukken minder leuk en maakt het soms tot erg worstelen met woorden. Wat voor mij soms wel tot het willen stoppen met lezen veroorzaakte. Ondanks dat toch door al die moeilijke woorden blijven lezen en uiteindelijk soms fragmenten had die ik dubbel moest lezen wilde ik begrijpen waar ze het over hadden. Mijn mening is niets veranderd ten aanzien van wat ik voor de verdiepingsopdracht van het boek vond. Ik ben zeer tevreden over het uitvoeren van de opdrachten kwam nergens vast te zitten of zoiets dergelijks. Bij het toepassen van begrippen van geloof ik maar één vraag moest ik weer even opzoeken wat ze ook alweer betekenden maar verder heb ik nergens moeite mee gehad. De volgende keer ga ik zorgen dat ik op tijd een leuk boek heb en niet dat ik weer zo lang moet wachten omdat we met zoveel personen zo'n kleine keuze uit boeken hebben. Verder ga ik weinig anders doen deze manier van werken en beschrijven bevalt mij goed.
REACTIES
1 seconde geleden